duplikat

duplikat (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kopia

(1.2) drugi egzemplarz lub odpis jakiegoś dokumentu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	duplikat	duplikaty
dopełniacz	duplikatu	duplikatów
celownik	duplikatowi	duplikatom
biernik	duplikat	duplikaty
narzędnik	duplikatem	duplikatami
miejscownik	duplikacie	duplikatach
wołacz	duplikacie	duplikaty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wtórnik

(1.2) wtórnik, odpis

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. duplikacja ż, duplikowanie n, zduplikowanie n, duplikacik mrz

czas. duplikować ndk., zduplikować dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. duplicatus → podwojony

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) duplicate, copy; (1.2) duplicate
• bułgarski: (1.1) дубликат m; (1.2) дубликат m
• esperanto: (1.1) kopio; (1.2) duplikato
• hiszpański: (1.1) duplicado m, copia ż; (1.2) duplicado m
• ukraiński: (1.2) дубліка́т m
• włoski: (1.1) copia ż; (1.2) doppione m

źródła: