Przejdź do zawartości

klebeta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. gw. (Śląsk Cieszyński) obmowa[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
czes. kleveta[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: obmowa
źródła:
  1. 1,0 1,1 E. Klich, Pokłosie, „Język Polski” nr 1/1914, s. 26.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) plotka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. pletka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klebetáreň ż, klebetár m, klebetník m, klebetnica ż, klebetníčka ż, klebetenie n, klebetníctvo n, klebetnosť ż
zdrobn. klebietka ż
czas. klebetiť ndk., klebetievať, oklebetiť dk., poklebetiť si dk., vyklebetiť dk., zaklebetiť si dk.
przym. klebetný, klebetnícky
przysł. klebetnícky, klebetne
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.