monopol
monopol (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) hand. wyłączne prawo do produkcji i/lub handlu czymś; t. przedsiębiorstwo, które ma takie prawo; zob. też monopol w Wikipedii
- (1.2) czyjeś wyłączne prawo do czegoś
- (1.3) pot. spoż. wódka[1], szczególnie kupiona w sklepie (w odróżnieniu od samogonu)[2]
- (1.4) pot. hand. sklep z napojami alkoholowymi[2]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monopol monopole dopełniacz monopolu monopoli / monopolów celownik monopolowi monopolom biernik monopol monopole narzędnik monopolem monopolami miejscownik monopolu monopolach wołacz monopolu monopole
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) daw. jednokupstwo, samokupstwo
- (1.4) neutr. sklep monopolowy; pot. monopolowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. monopolowy m, monopolka ż, monopolizacja ż, monopolizm m, monopolizowanie n, monopolik mrz
- czas. monopolizować ndk.
- przym. monopolowy, monopolistyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. monopole < łac. monopōlium < gr. μονοπώλιον (monopṓlion) < gr. μόνος (mónos, → jedyny) + πωλέω (pōléō, → sprzedaję) + -ιον (-ion)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) monopoly
- azerski: (1.1) monopoliya
- baskijski: (1.1) monopolio
- białoruski: (1.1) манаполія ż; (1.2) манаполія ż
- bułgarski: (1.1) монопол m
- czeski: (1.1) monopol m
- duński: (1.1) monopol n; (1.2) monopol n
- francuski: (1.1) monopole m
- hiszpański: (1.1) monopolio m
- interlingua: (1.1) monopolio
- japoński: (1.1) 独占(どくせん)
- litewski: (1.1) monopolija ż
- niemiecki: (1.1) Monopol n
- portugalski: (1.1) monopólio m
- rosyjski: (1.1) монополия ż
- słowacki: (1.1) monopol m
- słoweński: (1.1) monopol m
- szwedzki: (1.1) monopol n
- ukraiński: (1.1) монополія ż
- włoski: (1.1) monopolio m
- źródła:
- ↑ Hasło „monopol” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 21, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 445.
- ↑ 2,0 2,1 Hasła monopol, monopolówka w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. II, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 950 i 951.
monopol (język czeski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) monopol
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monopol monopoly dopełniacz monopolu monopolů celownik monopolu monopolům biernik monopol monopoly wołacz monopole monopoly miejscownik monopolu monopolech narzędnik monopolem monopoly
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
monopol (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) monopol
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. monopolný, monopolový
- przysł. monopolisticky
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
monopol (język słoweński)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) monopol
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. monopolist m, monopolizem m, monopolizacija ż, monopoliziranje n
- przym. monopolen, monopolističen, monopolski
- przysł. monopolistično
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
monopol (język szwedzki)
[edytuj]- wymowa:
- [monop'å:l]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1) ett monopol, monopolet, monopol, monopolen
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. monopolisera
- rzecz. monopolisering, monopolist, monopolism
- przym. monopolistisk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 719.