potoczny

potoczny (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈtɔʧ̑nɨ], AS: [potočny] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jęz. liter. taki, którego używa się na co dzień, w zwykłej rozmowie; zob. też styl potoczny w Wikipedii

(1.2) książk. zwykły, codzienny, pospolity, powszechny, popularny

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	potoczny		potoczna	potoczne	potoczni	potoczne
dopełniacz	potocznego		potocznej	potocznego	potocznych
celownik	potocznemu		potocznej	potocznemu	potocznym
biernik	potocznego	potoczny	potoczną	potoczne	potocznych	potoczne
narzędnik	potocznym		potoczną	potocznym	potocznymi
miejscownik	potocznym		potocznej	potocznym	potocznych
wołacz	potoczny		potoczna	potoczne	potoczni	potoczne

przykłady:

(1.1) Jej język jest wykwintny, zdania mają zapach minionej epoki, przesiane wyrazami już dziś zapomnianymi w potocznym języku.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wyrażenie / słowo potoczne • język potoczny • styl potoczny

(1.2) potoczna wiedza / opinia • potoczne rozumienie / nazewnictwo

synonimy:

(1) skr. pot.

(1.1) kolokwialny, nieliteracki, nieoficjalny, nieformalny, swobodny

(1.2) obiegowy

antonimy:

(1.1) literacki, formalny, oficjalny

(1.2) nadzwyczajny, niecodzienny, fachowy, naukowy, profesjonalny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. potocyzm mrz, potoczność, potocyzacja, upotocznianie, upotocznienie

czas. upotoczniać ndk., upotocznić dk.

przysł. potocznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Termin „potoczny” może odnosić się zarówno do nieformalnych środków języka ogólnego, standardowego (węższe ujęcie), jak i do obiegowych form nienormatywnych, nieakceptowanych przez wyższe warstwy społeczeństwa (por. w:Styl potoczny#Pojęcie potoczności).

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) quotidian, colloquial; (1.2) common, ordinary, quotidian
• arabski: (1.1) غيرفصيح, عامي
• białoruski: (1.1) гутарковы, размоўны
• bułgarski: (1.1) разговорен
• czeski: (1.1) hovorový; (1.2) běžný
• francuski: (1.1) familier, usuel, vulgaire, parlé
• hiszpański: (1.1) familiar, coloquial
• niemiecki: (1.1) umgangssprachlich
• rosyjski: (1.1) разговорный
• słowacki: (1.1) hovorový
• słoweński: (1.1) pogovorni
• ukraiński: (1.1) розмовний
• węgierski: (1.1) köznyelvi
• włoski: (1.1) familiare, colloquiale, comune; (1.2) comune

źródła: