Przejdź do zawartości

subtelny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

subtelny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[supˈtɛlnɨ], AS[suptelny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odznaczający się delikatnością (o człowieku)[1]
(1.2) taktowny
(1.3) o delikatnym kształcie
(1.4) o niewielkim natężeniu, nieznaczny
(1.5) wnikliwy, biorący pod uwagę szczegóły
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.5) Geofizycy i geologowie wymyślili jeszcze bardziej subtelną metodę datowania skał[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) delikatny
(1.2) delikatny, wyszukany
(1.3) filigranowy, delikatny
(1.4) łagodny, delikatny, nieznaczny
(1.5) wnikliwy, wyszukany, wyrafinowany
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. subtelnie
rzecz. subtelność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. subtilis[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „subtelny” w: SJP.pl.
  2. Jacek Jania, Zrozumieć lodowce, 1988, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „subtelny” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.