Przejdź do zawartości

wabić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) łow. wydawać głos nawołujący zwierzęta, udając ich głos (by je złapać)
(1.2) działać przyciągająco[1]

czasownik zwrotny niedokonany wabić się

(2.1) o zwierzętach: nazywać się
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Nauczył mnie kryć się w trawie lub na drzewie i wabić znajdujące się w pobliżu ptaki.[2]
(1.2) Nie mogła pojąć, jak taki szorstki człowiek mógł umieć tak łagodnie wabić.[3]
(2.1) Jak się wabi twój pies?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przynęcać przyzwyczajać, wywabić
(1.2) czarować, kusić, nęcić, omamić, oszałamiać, pociągać, skinąć, uwodzić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wabik m, powab m
przym. wabiący, powabny
przysł. wabiąco
czas. zwabić
związki frazeologiczne:
etymologia:
rdzeń wab[4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. "Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1969"
  2. W. Stafford, D. Merrill, Zbyt małe, by zignorować: dlaczego dzieci są ważne?, 2007.
  3. F.H. Burnett, Tajemniczy ogród, 2014.
  4. "Brückner Aleksander, Słownik etymologiczny języka polskiego, Warszawa 1974"