zbieg

zbieg (język polski)

zbieg (2.1) rzek

wymowa:

IPA: [zbʲjɛk], AS: [zbʹi ̯ek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś, kto uciekł, zbiegł

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) miejsce styku, zbliżenia się (np. żył wodnych, żył kruszcowych w skale, tras kolejowych, drogowych)

(2.2) nagromadzenie się elementów, np. zdarzeń

(2.3) przest. coś, czego jest nadto, za dużo, reszta

(2.4) przest. flis. brzeg piaszczystej naspy przykrytej wodą

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zbieg	zbiegowie/zbiedzy
dopełniacz	zbiega	zbiegów
celownik	zbiegowi	zbiegom
biernik	zbiega	zbiegów
narzędnik	zbiegiem	zbiegami
miejscownik	zbiegu	zbiegach
wołacz	zbiegu	zbiegowie

(2.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zbieg	zbiegi
dopełniacz	zbiegu	zbiegów
celownik	zbiegowi	zbiegom
biernik	zbieg	zbiegi
narzędnik	zbiegiem	zbiegami
miejscownik	zbiegu	zbiegach
wołacz	zbiegu	zbiegi

przykłady:

(1.1) Trwa obława na zbiegów, którzy przyczynili się do śmierci dwunastu osób.

(1.1) Tułaczem i zbiegiem będziesz na ziemi!

(2.1) Toruń leży w pobliżu zbiegu dwóch rzek: Drwęcy i Wisły.

składnia:

kolokacje:

(2.1) zbieg ulic

(2.2) zbieg nieszczęść / przypadków

synonimy:

(1.1) zbiegły, uciekinier, dezerter, przest. zbieglec, przest. zbieglca, przest. zbiegca, przest. zbiegun

(2.1) styk, przest. spływ

(2.2) nagromadzenie

(2.3) nadmiar

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zbiegostwo n, zbiegły mos, zbiegowisko n, zbieżność ż, zbiegnięcie n, ubieganie n

czas. zbiegać ndk., zbiec dk., zbiegnąć dk.

przym. zbieżny, zbiegły

przysł. zbieżnie

związki frazeologiczne:

zbieg okoliczności

etymologia:

pol. zbiegać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fugitive, escapee, escaped prisoner, run-away; (2.1) confluence
• baskijski: (1.1) iheslari
• białoruski: (1.1) беглы m, уцякач m
• hiszpański: (1.1) fugitivo m, prófugo m; (2.1) confluencia ż; (2.2) cúmulo m, coincidencia ż
• niemiecki: (1.1) Flüchtling m, Ausreißer m
• rosyjski: (1.1) беглец m; (2.1) слияние n
• szwedzki: (1.1) rymmare w
• turecki: (1.1) firari, kaçkın; (2.1) kavşak; (2.2) birleşme
• włoski: (1.1) evaso m, fuggiasco m; (2.1) convergenza ż, incontro m

źródła: