|
Scritor, poeta e dramaturgh an lenga fransèisa.
Raymond Queneau a l'era nassù al Havre ai 21 ëd fërvé dël 1903 e a l'é mòrt a Paris ai 25 d'otóber dël 1976.
Al Havre a l'ha ancaminà ij sò studi.
Dël 1924 a l'é intrà a la facoltà ëd litre ëd Paris.
As anteressava ëd surealism, dë stòria dle religion e dë psicanàlisi.
A l'é laureasse an filosofìa e litre.
Dal 1925 al 1927 a l'ha fàit ël bajèt.
A colaborava a La révolution surréaliste, ma dël 1929 a l'é slontanasse, për ëd rason përsonaj, dal moviment d'André Breton.
Dël 1934 as anscriv a la Scòla pràtica djë studi àut e l'ann apress a frequenta ij cors d'Alexandre Kojève su Hegel.
Apress d'avèj travajà an banca e tanme vendior, professor ëd fransèis, giornalista e tradutor, dël 1938 a intra a j'edission Gallimard 'me letor d'anglèis e as consacra a la scritura.
Dal 1951 a l'é stàit mèmber ëd l'Academia Goncourt e, dal 1954, a l'ha travajà a la diression ëd j'Enciclopedìe dla Pléiade.
Ai 24 ëd novèmber 1960 a l'ha partissipà a la nàssita dël moviment literari Oulipo.
A fasìa part dël colege ëd patafìsica.
- Le chiendent (romanz, 1933)
- Les derniers jours (1936)
- Odile (1937)
- Chêne et chien (1937)
- Les enfant du limon (1938)
- Un rude hiver (1939)
- Les temps mêlés (1941)
- Pierrot mon ami (1942)
- Loin de Rueil (1944)
- Exercices de style (1947)
- Saint Glinglin (1948)
- Petite cosmogonie portative (1950)
- Le dimanche de la vie (1952)
- Zazie dans le métro (1959)
Queneau a l'avìa ancaminalo dël 1945, an scrivend chèiche pàgine inissiaj e ël tìtol.
A l'ha peui arpijalo dël 1949, ma a l'é a parte dai 17 d'ost 1953 ch'a l'é butasse a travajeje për da bon.
Louis Malle a n'ha fane na version për ël cine.
- Sonets (1960)
- Cent mille milliards de poèmes (1961)
- Les œuvres complètes de Sally Mara (1962). A son formà da 'n romanz, On est toujours trop bon avec les femmes, un Journal intime e na sòrt d'arcòlta d'aforisma, Sally plus intime
- Les fleurs bleues (1965)
- Bâtons, chiffres et lettres (1965)
- Contes et propos (1981)
|
|
