Meighina

Articulu in logudoresu

Sa meighina o meixina est una parte de sa connoscientzia de s'omine chi tratat de averguare puite sa zente s'irmaladiat, de chircare de iscoperrere meixinas e ateros medios pro sanare sos maladios o po los agiudai a tirare a innantis chin sa malattia, de imparare a sa zente cales son sas maneras pro no s'irmaladiare (custu est su chi in italianu si narat "profilassi"). Sa meixina tenet una istoria chi est vezza chei s'istoria de s'omine, puite ca sa zente at pessatu sempere a azuare su maladiu e a chircare de lu sanare, o de l'azuare,chin ervas o tzerimonias a che colare sa malattia. Sa meighina moderna otzidentale naschit de sas raichinas de sa meighina greca, romana, araba. Chin s'iscoperta de sa manera da atuare iscientifica de Galileo, chin esperimentos e dedutziones, sa meighina colat de pratica empirica a iscienzia aplicada, i a pacu a pacu disfrutat de sas connoschenzias de sas materias chi si naran iscienzias basicas,comente sa chimica,sa biologia,sa microbiologia i s'ottighentos, sa biochimica e sa genetica i su novighentos.

A dias de oie sa meichina est una de sas materias prus istudiatas e supra sa cale si gastat prus dinari, i die chin die avanzat chircande de sanare sas malatias prus importantes de custu seculu novu, chi son sos tumores e sas malatias de su coro.

Bibliografia

• (SC, IT, CA, ES, FR, EN) Giagu Ledda, Ditzionàriu de tèrmines mèdicos: plurilìngue, terminològicu, istòricu, Ilartzi, NOR, 2022, ISBN 978-88-3309-118-1.
• (SC, IT, CA, EN) Antoni Valero Cabré, Ghia de cunversatzione mèdica: sardu-italianu-catalanu-inglesu, tradutzione de Diegu Corràine, Nùgoro, Papiros, 2017, ISBN 9788898035342, OCLC 1286236835.