Prijeđi na sadržaj

Lucila

Izvor: Wikipedija
Za ostala značenja, vidi Lucila (razvrstavanje).


Anija Aurelija Galerija Lucila (Annia Aurelia Galeria Lucilla) ili Lucila (7. mart 148. ili 150-182) bila je rimska plemkinja, odnosno carica iz Nervo-Antoninske dinastije, najpoznatija kao kćer cara Marka Aurelija i Faustine Mlađe, odnosno kao starija sestra cara Komoda.

Rodila se kao druga kćer. Njen brat-blizanac je umro nedugo po rođenju. Otac ju je oko godine 161. zaručio za svog su-vladara Lucija Vera. Tri godine kasnije su se vjenčali u Efezu, te je Lucila dobila službenu titulu Augusta, postavši tako caricom. Luciju Veru je rodila troje djece - sina i dvije kćeri, ali su svi oni rano umrli.

Kada je godine 169. Lucije Ver umro, otac ju je odlučio dati udati za Tiberija Klaudija Pompejana Kvincijana, uticajnog političara iz Sirije. Lucila, ali i njena majka, su se tome protivili, držeći da njen sljedeći muž mora biti mlađi. Brak je ipak sklopljen, a godine 170. je Kvincijanu rodila sina po imenu Pompejan.

Lucila i Kvincijan su oko godine 172. došli u današnji Beč gdje su pratili Marka Aurelija na njegovim pohodima protiv germanskih plemena. Tamo su bili i kada je 17. marta 180. Marko Aurelije umro, a Komod postao novi car. Bračni par se poslije toga vratio u Rim.

Lucila se nikako nije htjela pomiriti s time da joj je muž ostao bez carskog prijestolja, a postala je i sve zabrinutija zbog Komodovog sve iracionalnijeg ponašanja. Stoga je zajedno sa konzulom Markom Umidijem Kvadratom Anijanom i Umidijom Kornificijom Faustinom skovala zavjeru s ciljem da ubije brata i Kvincijana postavi za novog cara. Zadatak je povjeren Kvincijanovom nećaku koji je Komoda trebao probosti skrivenim nožem. Međutim, on je prije nego što je izvadio nož uskliknuo "Ovdje je nož koji ti šalje Senat", što je dalo vremena Komodovim tjelohraniteljima da reagiraju i spase carev život. Komod je naredio da se Kvadrat Anijan pogubi, dok su mu sestra, Umidija i Lucila prognani na Capri. Nešto kasnije je Komod naredio njihovo pogubljenje.

U popularnoj kulturi

[uredi | uredi kod]

Lucila se pojavljuje kao lik u dva historijska filma na temu Komodove vladavine. U filmu Pad Rimskog Carstva iz 1964. je njen lik tumačila Sophia Loren. U filmu Gladijator iz 2000. je njen lik tumačila Connie Nielsen.

Nervo-Antoninsko porodično stablo

[uredi kod]
  • (1) = 1. supruga
  • (2) = 2. supruga (neprikazana)
  • (3) = 3. supruga
  • SMALL CAPS = posthumno deificiran/a (Augusti, Augustae, ili drugo)
  • isprekidane linije označavaju usvojenje ili (kao u slučaju Hadrijana i Antinoja) navodne ljubavnike
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Marcia
 
TRAJANUS PATER
 
NERVA (vl. 96-98)
 
Ulpia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
MARCIANA
 
TRAJAN, usvojeni sin (vl. 98-117)
 
PLOTINA
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Aelius Afer
 
Paulina Major
 
 
 
 
 
 
Libo Rupilius Frugi (3)
 
 
MATIDIA
 
 
 
 
L. Vibius Sabinus (1)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Rupilia Annia
 
M. Annius Verus
 
Rupilia Faustina
 
SABINA
 
HADRIAN, usvojeni sin (vl. 117-138)
 
ANTINOUS
 
Paulina Minor
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Domitia Lucilla
 
M. Annius Verus
 
M. Annius Libo
 
FAUSTINA
 
ANTONINUS PIUS, usvojeni sin (vl. 138-161)
 
Aelius, usvojeni sin
 
Julia Paulina
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Cornificia
 
MARCUS AURELIUS, usvojeni sin (vl. 161-180)
 
FAUSTINA Iunior
 
Aurelia Fadilla
 
dva mlada djeteta
 
 
 
 
 
 
 
Salinator
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
VERUS, usvojeni sin (vl. 161-169)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Fadilla
 
Cornificia
 
COMMODUS (vl. 177-192)
 
devetoro ostale djece
 
Lucilla
 
 
 

Izvori

[uredi | uredi kod]
Kraljevske titule
Prethodi:
Annia Galeria Faustina Minor
Carica Rima
164–169
(zajedno sa Anijom Galerijom Faustinom Mlađom)
Slijedi:
Annia Galeria Faustina Minor