Papers by Andrzej Piotr Perzyński
Redakcja Warszawskich Studiow Teologicznych, 2009
Teologia świątyni jest głównym nurtem badań Ks. M. Mikołajczaka. W okresie pomiędzy doktoratem i ... more Teologia świątyni jest głównym nurtem badań Ks. M. Mikołajczaka. W okresie pomiędzy doktoratem i habilitacją interesował się głównie teologią świątyni w Ewangelii według św. Marka i w Dziejach Apostolskich. Praca habilitacyjna nosiła tytuł Teologia świątyni w dwudziele św. Łukasza (wyd. Polihymnia, Lublin 2000, ss. 227). W okresie po habilitacji nadal zajmował się problematyką świątyni, ale swoje zainteresowanie skierował na Ewangelię według św. Marka.
Dialog wiary z nauką i kulturą, 2013
Łódzkie Studia Teologiczne, 2016
Genetics and Molecular Research, 2021
Horyzont dialogu i rozumienia. W kręgu myśli Józefa Tischnera, 2015
Polska wolność odzyskana Czytając ks. Józefa Tischnera * Kłopoty z wolnością w życiu publicznym G... more Polska wolność odzyskana Czytając ks. Józefa Tischnera * Kłopoty z wolnością w życiu publicznym Gdy mówimy o poglądach ks. Tischnera (1931-2000) na znaczenie wolności w życiu publicznym, to musimy pamiętać, że nasze współczesne myślenie o wolności i jej zagospodarowywanie jest napiętnowane repulsją odmiennych poglądów, naznaczone grupowym ostracyzmem, rozczarowaniami, ucieczkami od wolności. Ludzie rozczarowani i zniechęceni nie angażują się w sprawy publiczne, nie biorą udziału w debatach publicznych i głosowaniach. Skąd się to bierze? W dużym stopniu z naszej przeszłości. My, Polacy, jesteśmy obciążeni dziedzictwem szlacheckiego indywidualizmu, tradycją rokoszy i powstańczych walk o wolność; podczas gdy inni budowali społeczności obywatelskie oparte na akceptacji wolności każdego człowieka i na poszanowaniu prawa, my byliśmy zmuszeni łamać narzucone prawa i walczyć o wolność, aby zachować własną tożsamość narodową. I w tej walce o wolność potrafiliśmy być solidarni. Gorzej jest z solidarnością w przeżywaniu wolności w dniu powszednim i w budowaniu wspólnego domu: demokratycznego państwa wolności i prawa.
Redakcja Warszawskich Studiow Teologicznych, 2010
Rozprawa, która jest przedmiotem niniejszej recenzji, pojawiła się na gruncie polskiej bioetyki j... more Rozprawa, która jest przedmiotem niniejszej recenzji, pojawiła się na gruncie polskiej bioetyki jako interesujący przykład monografii skupionej na myśli bioetycznej jednego autora, którym jest aktualny kardynał Elio Sgreccia. Był on do tej pory raczej mało znany w Polsce i dobrze się złoŜyło, Ŝe jego dorobek znalazł gruntowne i całościowe opracowanie w języku polskim. ChociaŜ pojawiło się juŜ w Polsce wiele opracowań i pogłębionych studiów w zakresie bioetyki, to jednak praca ks. Jana Wolskiego zasługuje na szczególną uwagę kaŜdego, kto porusza się na terenie bioetyki jako dyscypliny filozoficznej i teologicznej oraz etyki praktycznej. Jest ona godna uwagi ze względu na jej przedmiot materialny i personalistyczną metodologię uprawiania myśli bioetycznej. Omawiana rozprawa składa się ze strony tytułowej, wstępu, sześciu rozdziałów, zakończenia, wykazu skrótów, bibliografii podzielonej na teksty źródłowe-magisterialne i teksty autorstwa Elio Sgreccii oraz literaturę przedmiotową i pomocniczą, streszczenia w języku włoskim i spisu treści. Szczegółowe omówienie tak zamyślanego projektu pracy znajdujemy we wstępie, gdzie Autor nakreśla ponadto merytoryczne tło tematu, jego aktualność, interdyscyplinarność, przedmiot formalny i materialny, Ŝycie i działalność Elio Sgreccii, a wreszcie źródła pracy i uzasadnienie jej struktury.
The article analyses the subject of Christian-Jewish relations in historical and theological term... more The article analyses the subject of Christian-Jewish relations in historical and theological terms. In the historical part, the following periods are briefly discussed: New Testament, patristic, medieval, modern and contemporary. In the theological part, the common elements of Judaism and Christianity are first presented. Herein: Jews and Christians identify their faith and action through the interrelations between justice and love; they base their beliefs on the common “scripture” (the “Old Testament”); they understand each other as the people of God; they profess the one God, the Creator and the Redeemer; they express their faith in worship, in which there are many similarities;Jews and Christians also live in the expectation for the common history of God with His people, whose fulfilment they expect. Distinctive elements (the divergence of the ways) are: the belief in Jesus, the Christ; the interpretation of the Scriptures; a different understanding of what God’s people are; diff...
Warszawskie Studia Pastoralne, 2010
Chrześcijanie reprezentujący różne tradycje wyznaniowe coraz częściej dziś spotykają się i angażu... more Chrześcijanie reprezentujący różne tradycje wyznaniowe coraz częściej dziś spotykają się i angażują we wspólne działania, przekraczając granice konfesyjne, regionalne, narodowe, etniczne i kulturowe. W wielu miejscach na świecie członkowie różnych Kościołów, wspólnot chrześcijańskich i organizacji międzykościelnych razem podejmują działania na rzecz rozwiązywania problemów społecznych, etycznych, sekularyzacji, wyzwań związanych z sytuacją mniejszości narodowych czy prześladowań.
POLISH CHRISTIAN FORUM
Who are we
Polish Christian Forum (PFCh) finds its identity as drawn from ... more POLISH CHRISTIAN FORUM
Who are we
Polish Christian Forum (PFCh) finds its identity as drawn from the idea of Global Christian Forum (GCF) (www.globalchristianforum.org). Forum defines itself not as any new organization, association or union of the Churches, but as a meeting place, as a Christian movement, as a space to learn about each other, space of cooperation and common testimony, without formal membership of the entities interested in Forum’s initiatives. Forum activities are conducted on the base of principle of participation and only PFCh structure consists of Continuation Committee and Secretary.
What we do
Forum participants desire to create open space for dialogue of representatives of all Christian Churches, Theological Schools and Christian organizations, who confess Trinitarian God and Jesus Christ as perfect in His divinity and humanity. The goal of this space is to support learning about and understanding each other, showing mutual respect and picking up common challenges. True dialogue is not intellectual endeavor only – it can achieve its most important goal in friendly meeting, mutual trust and in openness filled with respect.
The Initiators of the Forum
Continuation Committee of Polish Christian Forum (PFCh) consists of the representatives and delegates of:
- Evangelical Alliance in Poland (AE),
- Christian Theological Academy (ChAT),
- Faculty of Theology at the Cardinal Stefan Wyszynski University (UKSW),
- College of Theology and Social Sciences in Warsaw (WSTS).
All those institutions are situated in Warsaw. A secretary is Rev. Andrzej Perzyński from UKSW.
Forum reflects principle of different streams of Polish Christianity presence. Every Church, Christian Fellowship, College or Christian organization can feel invited into Forum activities without any preliminary conditions.
Secretary e-mail: a.perzynski@uksw.edu.pl
Warsaw, Feb 24, 2017
Ecumenism at the Second Vatican Council
The article consists of the following parts: new Catholic... more Ecumenism at the Second Vatican Council
The article consists of the following parts: new Catholic ecumenism, the Council reform, the contribution of John XXIII, the contribution of Paul VI, theological foundation of the Council ecumenism, conclusions.
The author focuses on the great personal contribution of the popes John XXIII and Paul VI in the renewal of the Church (including ecumenical dialogue) which took place fifty years ago during the Second Vatican Council. John XXIII connected strongly the idea of the Church reform aggiornamento with the unity of Christians.
The Catholic doctrine in the area of ecumenical issues was most fully expressed in the Dogmatic Constitution on Church (Lumen gentium) and Decree on Ecumenism (Unitatis redintegratio). Its onset is the conviction about the unity of the Christ Church. The Council stressed that the foundation of the unity of Christians is the dogma of the Trinity (Unitatis redintegratio 12). Removing obstacles by leading a dialogue which allows us to understand existing doctrinal differences, eliminating prejudice in word and deed restore the unity (UR 4). The Decree on Ecumenism is a solemn involvement of the Catholic Church in the cause of Christian unity and the response of the Church to God’s call which is addressed to all contemporary Christians, encouraging them to earnestly desire, search and attain unity in Christ.
The unity of Christians is a grace and gift which can be only expected from God and which should be asked for in prayer. In this spirit following Paul VI’s words, the Church in the Decree on Ecumenism asks God and separated brethren for forgiveness for the faults committed against unity and is also ready to forgive inflicted harm. Apart from prayer theological work is necessary for the unity and the Council repeatedly returns to it.
Tekst wykładu podczas inauguracji roku akademickiego 2014/15 w Wyższym Seminarium Duchownym i w I... more Tekst wykładu podczas inauguracji roku akademickiego 2014/15 w Wyższym Seminarium Duchownym i w Instytucie Teologicznym w Łodzi, dn. 6.10.2014.
Związek między jednością i różnorodnością
w eklezjologii soborowej
Relacja między jednością koś... more Związek między jednością i różnorodnością
w eklezjologii soborowej
Relacja między jednością kościoła a istniejącą w nim różnorodnością jest analizowana na bazie dokumentów Soboru Watykańskiego II ze szczególnym uwzględnieniem dekretu o ekumenizmie „Unitatis redintegratio”. Wiara w kościół, który jest „jeden, katolicki i apostolski” otwiera problem relacji kościoła rzymsko-katolickiego do innych kościołów chrześcijańskich. Dekret o ekumenizmie już we wstępie stawia czytelnika wobec paradoksu, na który składają się z jednej strony wyraźna wola Chrystusa założenia jednego Kościoła, z drugiej zaś aktualny stan podziału, w którym chrześcijańskie wspólnoty „mają rozbieżne przekonania i różnymi podążają drogami, jak gdyby sam Chrystus był podzielony” (n.1). Artykuł składa się z trzech części: 1. Jedyny kościół Chrystusa; 2. Związek kościoła z kościołami; 3. Jedność poprzedza różnorodność.
Przekonanie Kościoła katolickiego, że kościół Chrystusowy może być tylko jeden posiada swoje głębokie uzasadnienie biblijne i patrystyczne (Cyprian z Kartaginy, Cyryl Jerozolimski, św. Augustyn). Pojęcie jedności kościoła jest otwarte i przyjmuje stopniowanie. Dla osiągnięcia jedności kościoła konieczna jest należyta ocena różnorodności. Jedności nie należy mieszać z jednolitością (uniformizmem). Owszem, taka jednolitość byłaby karykaturą powszechności kościoła, w którego tradycji zawsze dopuszczano różnorodne i odmienne formy życia duchowego, dyscypliny, obrzędów liturgicznych, opracowania prawdy teologicznej (n.4).
Nauka katolicka winna być przedstawiana jasno, w całości, bez przemilczania prawd stanowiących przedmiot rozbieżności. Z drugiej jednak strony odpowiedni język teologiczny, wejście w terminologię biblijną, pełne życia sformułowania patrystyczne i konfrontacja wizji kościoła zawartej w nauczaniu Pisma świętego i Ojców może dać eklezjologię nie mniej ścisłą, doktrynalnie solidną, a jednak bardziej przemawiającą do innych kościołów chrześcijańskich. Przykład takiej eklezjologii dają dokumenty soborowe, zwłaszcza Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium, Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym Dei verbum i Dekret o ekumenizmie Unitatis redintegratio.
SOCIAL CHARITY BY TEACHING BENEDICT XVI
Summary
Every reader Deus caritas est believer or non-bel... more SOCIAL CHARITY BY TEACHING BENEDICT XVI
Summary
Every reader Deus caritas est believer or non-believer, you will be moved by the force of theo-logical and philosophical intuition of Pope Benedictine XVI. The encyclical is involved in the pro-found exegesis of the Bible (appreciate that many Protestants), Fathers of the Church and of Christian history and tradition to explain the meaning of such a profound and universal concept, which is love. The text is full of explanations of Scripture and references to classic Christian authors, in particular St. Augustine.
Love – caritas – will always prove necessary, even in the most just society. There is no ordering of the State so just that it can eliminate the need for a service of love. Whoever wants to eliminate love is preparing to eliminate man as such. There will always be suffering which cries out for consolation and help. There will always be loneliness. There will always be situations of material need where help in the form of concrete love of neighbour is indispensable.
SHORT HISTORY OF DECREE ON ECUMENISM
The 50th anniversary of its promulgation
Dignitatis Redinte... more SHORT HISTORY OF DECREE ON ECUMENISM
The 50th anniversary of its promulgation
Dignitatis Redintegratio was approved on November 21, 1964 by the Second Vatican Council. This Decree on Ecumenism (the Latin title of which translates as “The Repair of Unity”) was the major twentieth-century turning point in the progress of the quest for Christian unity. The concern for Christian unity extended beyond this short document. It permeated the work of the whole Council. The article consists of three parts:
1) The outline of the history of ecumenical movement;
2) Stages of preparation to the Council;
3) Ecumenical issues during the Council.
In the conclusion the author argues that the Decree on Ecumenism points us on the way forward into the 21st century. It is the command of the Lord to follow this path, with moderation, but also with courage, with patience and above all with unshakeable hope.
Theological anthropology studies the being and destiny, the resources and limitations of the huma... more Theological anthropology studies the being and destiny, the resources and limitations of the human person. Christian thinkers of the second, third, and fourth centuries, influenced by the biblical tradition and the currents of Hellenistic and Roman culture that coursed through them, produced a variety of anthropological viewpoints which shared a broad acceptance. Yet all were agreed that humanity's present condition is far from corresponding to God's intent and purpose in creation. They were also agreed that the created freedom of humans was responsible for a world out of joint, not God, and that the disparity began with some primeval catastrophe. Lastly, they were agreed that in Christ God begins the reversal of the tragic consequences that ensued upon the rebellion against the divine plan at the dawn of creation and restores humanity to the new possibility of realizing the blessed condition for which it was originally destined. Despite these common assumptions, these early thinkers differ in their portrayal of the finite spirit's original state, in their estimation of the injury done by the fall from grace, and in their assessment of the healing resources afforded by the Christ 1 . destiny depended on how he used his freedom. Obedience would have won immortality; but he was disobedient and became mortal. All human misery finds its source in that rebellion and eviction from Paradise. Justin and Theophilus, like Paul before them, associate the coming of sin and death with Adam's folly, but neither views that folly as anything more than an archetype of all human disobedience to God. Theophilus also believed that had Adam used the gift of freedom properly, he would have achieved immortality and become a god.
Books by Andrzej Piotr Perzyński
W teologii katolickiej XX w. miała miejsce Ŝywa dyskusja wokół problematyki łaski. JuŜ na początk... more W teologii katolickiej XX w. miała miejsce Ŝywa dyskusja wokół problematyki łaski. JuŜ na początku tego wieku w ostrej kontrowersji wokół modernizmu przedmiotem debaty były dwa klasyczne tematy doktryny łaski: problem "nadprzyrodzoności" i problematyka doświadczenia religijnego. W latach 20. tego wieku odŜywa problem molinizmu (np. J. Stufler) oraz tomizmu (np.
Uploads
Papers by Andrzej Piotr Perzyński
Who are we
Polish Christian Forum (PFCh) finds its identity as drawn from the idea of Global Christian Forum (GCF) (www.globalchristianforum.org). Forum defines itself not as any new organization, association or union of the Churches, but as a meeting place, as a Christian movement, as a space to learn about each other, space of cooperation and common testimony, without formal membership of the entities interested in Forum’s initiatives. Forum activities are conducted on the base of principle of participation and only PFCh structure consists of Continuation Committee and Secretary.
What we do
Forum participants desire to create open space for dialogue of representatives of all Christian Churches, Theological Schools and Christian organizations, who confess Trinitarian God and Jesus Christ as perfect in His divinity and humanity. The goal of this space is to support learning about and understanding each other, showing mutual respect and picking up common challenges. True dialogue is not intellectual endeavor only – it can achieve its most important goal in friendly meeting, mutual trust and in openness filled with respect.
The Initiators of the Forum
Continuation Committee of Polish Christian Forum (PFCh) consists of the representatives and delegates of:
- Evangelical Alliance in Poland (AE),
- Christian Theological Academy (ChAT),
- Faculty of Theology at the Cardinal Stefan Wyszynski University (UKSW),
- College of Theology and Social Sciences in Warsaw (WSTS).
All those institutions are situated in Warsaw. A secretary is Rev. Andrzej Perzyński from UKSW.
Forum reflects principle of different streams of Polish Christianity presence. Every Church, Christian Fellowship, College or Christian organization can feel invited into Forum activities without any preliminary conditions.
Secretary e-mail: a.perzynski@uksw.edu.pl
Warsaw, Feb 24, 2017
The article consists of the following parts: new Catholic ecumenism, the Council reform, the contribution of John XXIII, the contribution of Paul VI, theological foundation of the Council ecumenism, conclusions.
The author focuses on the great personal contribution of the popes John XXIII and Paul VI in the renewal of the Church (including ecumenical dialogue) which took place fifty years ago during the Second Vatican Council. John XXIII connected strongly the idea of the Church reform aggiornamento with the unity of Christians.
The Catholic doctrine in the area of ecumenical issues was most fully expressed in the Dogmatic Constitution on Church (Lumen gentium) and Decree on Ecumenism (Unitatis redintegratio). Its onset is the conviction about the unity of the Christ Church. The Council stressed that the foundation of the unity of Christians is the dogma of the Trinity (Unitatis redintegratio 12). Removing obstacles by leading a dialogue which allows us to understand existing doctrinal differences, eliminating prejudice in word and deed restore the unity (UR 4). The Decree on Ecumenism is a solemn involvement of the Catholic Church in the cause of Christian unity and the response of the Church to God’s call which is addressed to all contemporary Christians, encouraging them to earnestly desire, search and attain unity in Christ.
The unity of Christians is a grace and gift which can be only expected from God and which should be asked for in prayer. In this spirit following Paul VI’s words, the Church in the Decree on Ecumenism asks God and separated brethren for forgiveness for the faults committed against unity and is also ready to forgive inflicted harm. Apart from prayer theological work is necessary for the unity and the Council repeatedly returns to it.
w eklezjologii soborowej
Relacja między jednością kościoła a istniejącą w nim różnorodnością jest analizowana na bazie dokumentów Soboru Watykańskiego II ze szczególnym uwzględnieniem dekretu o ekumenizmie „Unitatis redintegratio”. Wiara w kościół, który jest „jeden, katolicki i apostolski” otwiera problem relacji kościoła rzymsko-katolickiego do innych kościołów chrześcijańskich. Dekret o ekumenizmie już we wstępie stawia czytelnika wobec paradoksu, na który składają się z jednej strony wyraźna wola Chrystusa założenia jednego Kościoła, z drugiej zaś aktualny stan podziału, w którym chrześcijańskie wspólnoty „mają rozbieżne przekonania i różnymi podążają drogami, jak gdyby sam Chrystus był podzielony” (n.1). Artykuł składa się z trzech części: 1. Jedyny kościół Chrystusa; 2. Związek kościoła z kościołami; 3. Jedność poprzedza różnorodność.
Przekonanie Kościoła katolickiego, że kościół Chrystusowy może być tylko jeden posiada swoje głębokie uzasadnienie biblijne i patrystyczne (Cyprian z Kartaginy, Cyryl Jerozolimski, św. Augustyn). Pojęcie jedności kościoła jest otwarte i przyjmuje stopniowanie. Dla osiągnięcia jedności kościoła konieczna jest należyta ocena różnorodności. Jedności nie należy mieszać z jednolitością (uniformizmem). Owszem, taka jednolitość byłaby karykaturą powszechności kościoła, w którego tradycji zawsze dopuszczano różnorodne i odmienne formy życia duchowego, dyscypliny, obrzędów liturgicznych, opracowania prawdy teologicznej (n.4).
Nauka katolicka winna być przedstawiana jasno, w całości, bez przemilczania prawd stanowiących przedmiot rozbieżności. Z drugiej jednak strony odpowiedni język teologiczny, wejście w terminologię biblijną, pełne życia sformułowania patrystyczne i konfrontacja wizji kościoła zawartej w nauczaniu Pisma świętego i Ojców może dać eklezjologię nie mniej ścisłą, doktrynalnie solidną, a jednak bardziej przemawiającą do innych kościołów chrześcijańskich. Przykład takiej eklezjologii dają dokumenty soborowe, zwłaszcza Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium, Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym Dei verbum i Dekret o ekumenizmie Unitatis redintegratio.
Summary
Every reader Deus caritas est believer or non-believer, you will be moved by the force of theo-logical and philosophical intuition of Pope Benedictine XVI. The encyclical is involved in the pro-found exegesis of the Bible (appreciate that many Protestants), Fathers of the Church and of Christian history and tradition to explain the meaning of such a profound and universal concept, which is love. The text is full of explanations of Scripture and references to classic Christian authors, in particular St. Augustine.
Love – caritas – will always prove necessary, even in the most just society. There is no ordering of the State so just that it can eliminate the need for a service of love. Whoever wants to eliminate love is preparing to eliminate man as such. There will always be suffering which cries out for consolation and help. There will always be loneliness. There will always be situations of material need where help in the form of concrete love of neighbour is indispensable.
The 50th anniversary of its promulgation
Dignitatis Redintegratio was approved on November 21, 1964 by the Second Vatican Council. This Decree on Ecumenism (the Latin title of which translates as “The Repair of Unity”) was the major twentieth-century turning point in the progress of the quest for Christian unity. The concern for Christian unity extended beyond this short document. It permeated the work of the whole Council. The article consists of three parts:
1) The outline of the history of ecumenical movement;
2) Stages of preparation to the Council;
3) Ecumenical issues during the Council.
In the conclusion the author argues that the Decree on Ecumenism points us on the way forward into the 21st century. It is the command of the Lord to follow this path, with moderation, but also with courage, with patience and above all with unshakeable hope.
Books by Andrzej Piotr Perzyński
Who are we
Polish Christian Forum (PFCh) finds its identity as drawn from the idea of Global Christian Forum (GCF) (www.globalchristianforum.org). Forum defines itself not as any new organization, association or union of the Churches, but as a meeting place, as a Christian movement, as a space to learn about each other, space of cooperation and common testimony, without formal membership of the entities interested in Forum’s initiatives. Forum activities are conducted on the base of principle of participation and only PFCh structure consists of Continuation Committee and Secretary.
What we do
Forum participants desire to create open space for dialogue of representatives of all Christian Churches, Theological Schools and Christian organizations, who confess Trinitarian God and Jesus Christ as perfect in His divinity and humanity. The goal of this space is to support learning about and understanding each other, showing mutual respect and picking up common challenges. True dialogue is not intellectual endeavor only – it can achieve its most important goal in friendly meeting, mutual trust and in openness filled with respect.
The Initiators of the Forum
Continuation Committee of Polish Christian Forum (PFCh) consists of the representatives and delegates of:
- Evangelical Alliance in Poland (AE),
- Christian Theological Academy (ChAT),
- Faculty of Theology at the Cardinal Stefan Wyszynski University (UKSW),
- College of Theology and Social Sciences in Warsaw (WSTS).
All those institutions are situated in Warsaw. A secretary is Rev. Andrzej Perzyński from UKSW.
Forum reflects principle of different streams of Polish Christianity presence. Every Church, Christian Fellowship, College or Christian organization can feel invited into Forum activities without any preliminary conditions.
Secretary e-mail: a.perzynski@uksw.edu.pl
Warsaw, Feb 24, 2017
The article consists of the following parts: new Catholic ecumenism, the Council reform, the contribution of John XXIII, the contribution of Paul VI, theological foundation of the Council ecumenism, conclusions.
The author focuses on the great personal contribution of the popes John XXIII and Paul VI in the renewal of the Church (including ecumenical dialogue) which took place fifty years ago during the Second Vatican Council. John XXIII connected strongly the idea of the Church reform aggiornamento with the unity of Christians.
The Catholic doctrine in the area of ecumenical issues was most fully expressed in the Dogmatic Constitution on Church (Lumen gentium) and Decree on Ecumenism (Unitatis redintegratio). Its onset is the conviction about the unity of the Christ Church. The Council stressed that the foundation of the unity of Christians is the dogma of the Trinity (Unitatis redintegratio 12). Removing obstacles by leading a dialogue which allows us to understand existing doctrinal differences, eliminating prejudice in word and deed restore the unity (UR 4). The Decree on Ecumenism is a solemn involvement of the Catholic Church in the cause of Christian unity and the response of the Church to God’s call which is addressed to all contemporary Christians, encouraging them to earnestly desire, search and attain unity in Christ.
The unity of Christians is a grace and gift which can be only expected from God and which should be asked for in prayer. In this spirit following Paul VI’s words, the Church in the Decree on Ecumenism asks God and separated brethren for forgiveness for the faults committed against unity and is also ready to forgive inflicted harm. Apart from prayer theological work is necessary for the unity and the Council repeatedly returns to it.
w eklezjologii soborowej
Relacja między jednością kościoła a istniejącą w nim różnorodnością jest analizowana na bazie dokumentów Soboru Watykańskiego II ze szczególnym uwzględnieniem dekretu o ekumenizmie „Unitatis redintegratio”. Wiara w kościół, który jest „jeden, katolicki i apostolski” otwiera problem relacji kościoła rzymsko-katolickiego do innych kościołów chrześcijańskich. Dekret o ekumenizmie już we wstępie stawia czytelnika wobec paradoksu, na który składają się z jednej strony wyraźna wola Chrystusa założenia jednego Kościoła, z drugiej zaś aktualny stan podziału, w którym chrześcijańskie wspólnoty „mają rozbieżne przekonania i różnymi podążają drogami, jak gdyby sam Chrystus był podzielony” (n.1). Artykuł składa się z trzech części: 1. Jedyny kościół Chrystusa; 2. Związek kościoła z kościołami; 3. Jedność poprzedza różnorodność.
Przekonanie Kościoła katolickiego, że kościół Chrystusowy może być tylko jeden posiada swoje głębokie uzasadnienie biblijne i patrystyczne (Cyprian z Kartaginy, Cyryl Jerozolimski, św. Augustyn). Pojęcie jedności kościoła jest otwarte i przyjmuje stopniowanie. Dla osiągnięcia jedności kościoła konieczna jest należyta ocena różnorodności. Jedności nie należy mieszać z jednolitością (uniformizmem). Owszem, taka jednolitość byłaby karykaturą powszechności kościoła, w którego tradycji zawsze dopuszczano różnorodne i odmienne formy życia duchowego, dyscypliny, obrzędów liturgicznych, opracowania prawdy teologicznej (n.4).
Nauka katolicka winna być przedstawiana jasno, w całości, bez przemilczania prawd stanowiących przedmiot rozbieżności. Z drugiej jednak strony odpowiedni język teologiczny, wejście w terminologię biblijną, pełne życia sformułowania patrystyczne i konfrontacja wizji kościoła zawartej w nauczaniu Pisma świętego i Ojców może dać eklezjologię nie mniej ścisłą, doktrynalnie solidną, a jednak bardziej przemawiającą do innych kościołów chrześcijańskich. Przykład takiej eklezjologii dają dokumenty soborowe, zwłaszcza Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium, Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym Dei verbum i Dekret o ekumenizmie Unitatis redintegratio.
Summary
Every reader Deus caritas est believer or non-believer, you will be moved by the force of theo-logical and philosophical intuition of Pope Benedictine XVI. The encyclical is involved in the pro-found exegesis of the Bible (appreciate that many Protestants), Fathers of the Church and of Christian history and tradition to explain the meaning of such a profound and universal concept, which is love. The text is full of explanations of Scripture and references to classic Christian authors, in particular St. Augustine.
Love – caritas – will always prove necessary, even in the most just society. There is no ordering of the State so just that it can eliminate the need for a service of love. Whoever wants to eliminate love is preparing to eliminate man as such. There will always be suffering which cries out for consolation and help. There will always be loneliness. There will always be situations of material need where help in the form of concrete love of neighbour is indispensable.
The 50th anniversary of its promulgation
Dignitatis Redintegratio was approved on November 21, 1964 by the Second Vatican Council. This Decree on Ecumenism (the Latin title of which translates as “The Repair of Unity”) was the major twentieth-century turning point in the progress of the quest for Christian unity. The concern for Christian unity extended beyond this short document. It permeated the work of the whole Council. The article consists of three parts:
1) The outline of the history of ecumenical movement;
2) Stages of preparation to the Council;
3) Ecumenical issues during the Council.
In the conclusion the author argues that the Decree on Ecumenism points us on the way forward into the 21st century. It is the command of the Lord to follow this path, with moderation, but also with courage, with patience and above all with unshakeable hope.
Indice: Introduzione; Parte I: La dimensione filosofica (Il concetto cosmico dell'uomo; Il concetto cristiano dell'uomo; Il concetto moderno dell'uomo); Parte II. L'antropologia conciliare .....