Aller au contenu

timpe

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye 1

[candjî]

Tayon-bodje latén « tempore » (tins ki passe).

Prononçaedje

[candjî]

Adviebe

[candjî]
  1. foirt å matén.
    • Dimwin, i s’ fårè lever pus timpe.
  2. divant l’ moumint k’ on l’ atindreut.
    • Après la, li solo s’ coûtche ene eure pus timpe ki vaici et les djins vont doirmi avou les poyes. Jean-Pierre Dumont.
Parintaedje
[candjî]

(minme sourdant etimolodjike)

Mots d’ aplacaedje
[candjî]

timpe-et-tård

Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Sinonimeye
[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
foirt å matén + divant l’ moumint k’ on ratindreut

Etimolodjeye 2

[candjî]

Do latén tempora (pluriyal di tempus, li tins). Motoit bén paski c' est a cisse plaece la k' aparexhèt les prumîs blancs tchveas.

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
timpe timpes

timpe femrin

  1. timpli (plaece sol costé del tiesse, etur les orayes eyet l' front).
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Sinonimeye
[candjî]
Parintaedje
[candjî]

timplete

Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]
timpe

Etimolodjeye 3

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
timpe timpes

timpe omrin

  1. plaece sacrêye des viyès rlidjons, des Protestants, des Francs Maçons, evnd.

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

(minme sourdant etimolodjike)