Βία

Η Βίαιη Αρπαγή των Ανηλίκων και το Παιδομάζωμα ως Φόρος Αίματος, ρήμαξε από την αρχή το Γένος των Ορθόδοξων Ρωμιών. Το παιδομάζωμα ή ντεβσιρμέ, ήταν η βάρβαρη Οθωμανική συνήθεια και βίαιη πρακτική της απαγωγής των νέων αγοριών. Αργότερα ακολούθησε και η αρπαγή των Χριστιανών Κοριτσιών για τα Χαρέμια των μουσουλμάνων αξιωματούχων και για να τους γεννούν νέους μουσουλμάνους, με χριστιανικό αίμα. Έγιναν οι φοβεροί πολεμιστές Γιανίτσαροι, που πολεμούσαν το ίδιο τους το αίμα. Χάρις στην δαιμονική πονηρία του Ισλάμ. Αυτοί ήταν Χριστιανοί νέοι κυρίως από τα Ορθόδοξα Βαλκάνια, με σκοπό την σκληρή ανατροφή τους ως επίλεκτων στρατιωτών για τη στελέχωση των υπηρεσιών του Σουλτάνου. Κάποιοι θα το ονομάσουν «παιδολόγι» ή «γενιτσαριά». Έγινε μια πάγια Οθωμανική τακτική με μια καλή κεντρική οργανωμένη διαδικασία, ενώ εμπνευστής φέρεται

«Παράγοντες που συνδέονται με την επιθετικότητα μαθητών Δημοτικού Σχολείου: Η σημασία των διαδικτυακών παιχνιδιών και της ποιότητας κοινωνικών αλληλεπιδράσεων»
Περίληψη
Ο στόχος της διπλωματικής εργασίας είναι να διερευνηθούν εμπειρικά οι παράγοντες, που συνδέονται με τις αντιλήψεις επιθετικότητας, σε σχέση με τη χρήση των διαδικτυακών παιχνιδιών και την ποιότητα κοινωνικών αλληλεπιδράσεων μαθητών δημοτικού σχολείου. Η ενασχόληση των παιδιών με τα βιντεοπαιχνίδια έχει προβληματίσει γονείς και εκπαιδευτικούς, αναφορικά με τη διαφοροποίηση των συμπεριφορών τους, τόσο στην επικοινωνία όσο και στη μαθησιακή τους απόδοση. Τα ερευνητικά ερωτήματα επιχειρούν: α) να μελετήσουν τις διαφοροποιήσεις του φύλου και της ηλικίας των παιδιών σε σχέση με τη συχνότητα, την ώρα χρήσης και τις κατηγορίες των βιντεοπαιχνιδιών, β) να εξετάσουν αν η γενική και ειδική χρήση των βιντεοπαιχνιδιών και ειδικότερα των παιχνιδιών πολλαπλών ρόλων συνδέεται με την αυτοεκτίμηση, τις διαπροσωπικές σχέσεις, τα κίνητρα και τις πεποιθήσεις για την επιθετικότητα και γ) να διερευνήσουν αν οι εκπαιδευτικοί αντιλαμβάνονται την κατάχρηση των βιντεοπαιχνιδιών από τους μαθητές. Τα αποτελέσματα προέκυψαν από τα ερωτηματολόγια 13 δασκάλων και 167 μαθητών/τριών Ε’ και ΣΤ΄ τάξης, 4 Δημοτικών Σχολείων του Νομού Λάρισας. Η μεθοδολογική προσέγγιση συλλογής δεδομένων είναι η ποσοτική, ενώ για την ανάλυση χρησιμοποιήθηκε η περιγραφική και η συσχετική μέθοδος με τη χρήση του SPSS. Σημαντικό εύρημα εντοπίζεται σε διαφοροποιήσεις του φύλου και της ηλικίας ως προς τις ώρες χρήσης των βιντεοπαιχνιδιών σε συσχέτιση με τα κίνητρα, τις κατηγορίες παιχνιδιών και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Οι πεποιθήσεις για την επιθετικότητα συσχετίζονται με τη διακοπή ή το χάσιμο επιπέδου ενός παιχνιδιού. Οι αντιλήψεις των εκπαιδευτικών ως προς την κατάχρηση των βιντεοπαιχνιδιών δείχνουν ότι τα αγόρια είναι σε μέτριο βαθμό ευερέθιστα, παρουσιάζουν μείωση της μαθησιακής απόδοσης, αύξηση της επιθετικότητας και της συναισθηματικής εμπλοκής, ενώ τα κορίτσια σε λιγότερο βαθμό. Λέξεις κλειδιά: επιθετικότητα, βία, διαδικτυακά παιχνίδια, κίνητρα, σχολικό  περιβάλλον.

“Factors related to primary school attitudes toward aggression: The importance of internet games and the quality of social interactions”

Abstract

The purpose of the dissertation is to empirically research the factors related to the concepts about aggression regarding the use of internet games and the quality of social interactions of primary school students. Children’s preoccupation with video games is a matter of concern for teachers and parents alike, concerning the differentiation of children’s behavior, both with respect to communication, as well as their learning performance. The research queries venture to: a) study the differentiations regarding the children’s sex and age in terms of the frequency, the time of use and the categories of video games, b) examine whether special and general use of video games, particularly multiple role-playing games, is linked with self-esteem, interpersonal relationships, motivation, and the beliefs about aggression and c) investigate whether teachers are aware of the students’ abuse of video games. The findings came about through questionnaires from 13 teachers and 167 students of Grades 5 and 6 of 4 primary schools in the prefecture of Larissa. The methodological approach to data collection is the quantitative approach, whereas the methods used for the analysis were the descriptive and the correlational methods through the use of SPSS. Among the most significant findings are sex and age differentiations in terms of the hours of video game use in correlation with motivation, games categories and interpersonal relationships. Beliefs about aggression are associated with game interruption or level downgrade. Teachers’ perceptions of video game abuse reveal that boys are moderately quick-tempered, and have a declining learning performance, as well as increased aggression and emotional involvement, whereas girls do so to a lesser extent. Key words: aggression, violence, internet games, motivation, school environment.

The display of violence on contemporary stages meets a growing perplexity from a public that does not easily accept theatrical practices which he thinks uselessly aggress him and for which he does not find any justification. Opinions are divided however and those who believe theatre can have a concrete social impact don't rebel against such violence directed towards them but rather defend its artistic interest, its accuracy or even its absolute necessity. Thus reconsidered, violence holds—according to them—a mobilising force which is perhaps not to be shun. Generating a tension amongst audiences it is susceptible to awake indignation and to arouse reflection. Does violence have the capability or not to raise awareness, to turn spectators into actors? Or is the public on the contrary forced into a king of voyeurism? Is his taste for sensationalism more flattered than criticised? Contemporary artistic creation is crossed by radical trends and it is around some of their best known avatars—Jan Fabre and Rodrigo García amongst others—that we will discuss these questions.

Μοιάζει να ήταν μέρος της ανδρικής ταυτότητας κατά τη διάρκεια της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας η άσκηση σωματικής βίας σε κοινωνικά κατώτερα όντα. Η έλευση του χριστιανισμού μοιάζει να αύξησε τα κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας σε συντηρητικούς εθνικούς οίκους κατά τη διάρκεια των πρώτων μεταχριστιανικών αιώνων. Μια επιφανειακή ανάγνωση των πηγών θα μας άφηνε με την εικόνα ότι οι γυναίκες στην αρχαιότητα συχνά αποτελούσαν θύματα βιαιοπραγίας, ενώ μια προσεχτική ανάγνωση θα μας οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι όλοι ήταν σχεδόν διαρκώς εκτεθειμένοι στη βία, και πιθανόν δεν ήταν τόσο το φύλο όσο η κοινωνική τάξη που καθόριζε το ποσοστό της έκθεσης στη βία.