Jouralism and Politics

Hadi al Abdullah is one of the most famous citizen journalists and activists in the Syrian Uprising. His Facebook page has more than 74,000 followers “like”. He is also known for his endless efforts to help the wounded victims and the people trapped in the old city of Homs. Prior to the start of the Syrian revolution, Hadi Al Abdullah was a lecturer at the nursing school of Baath University. He used to change his voice when contacting Media Networks for the safety of his family. He revealed his identity and started to use his real voice and show his face after his family escaped to Jordan.

Bangladesh, sebuah negara berkembang di Asia Selatan yang dikenal karena berbagai dinamika. Baik dinamika ekononomi maupun politiknya. Menarik untuk diteliti bagaimana sistem politik dan dinamika politik di Bangladesh? Bagaimana pula Bangladesh mengatur ekonominya? Sistem politik dan ekonomi  tentu berpengaruh pada sistem pers yang dianut, lalu sistem pers apa yang dianut Bangladesh? Bagaimana dinamika pers di negara Bangladesh?

Red Book kitap ismi, üzerinde doktora yazdığım Amerikalı Psikiyatrist Carl Gustov Jung’ın aynı adlı eserinden ilham alınarak konulmuştur. Kırmızı Kitap. 2011’den itibaren Türkiye’nin nereden nereye sürüklendiğini göstermeyi amaçlamaktadır. Bu çalışmada her yazarın ismi ve yayınladığı kaynak gösterilerek, 2017’de önemli gördüğüm yazılar alıntılanmıştır. Diğer makaleler, şahsım tarafından çeşitli medya organlarında 2017’de yayınlanmıştır. Savrulduğumuz, kırıldığımız Red. Red Book 2011’den itibaren Almanak serisi gibi oldu. Silinen bu hikaye, burada bitmedi. Süfyan Erdoğan, tüm medya organlarını kapatmakla kalmadı, arşivlerini de sildirdi. 1000 kütüphane kapatıldı. 10 binden fazla gazeteci işsiz kaldı, hapsedildi veya yurtdışına hicret etmek zorunda kaldı. Akademisyenlerde benzer akibete uğradı. KHK’lerle işinden edilen aydın sayısı ile 100 yeni üniversite kurmak mümkün. Gladyo operasyonu 2011’de başladı. Bu nedenle Havuz medyasına yavaş yavaş dönüşen, devşirilen bazı yazarların 2011’de neler yazdıklarını okumanızda fayda var. Çizgim hiç değişmedi. Doğru ya doğru, yanlışa yanlış. Tarihin yok edilmesini gaye edinen ve Moğollara denk bir bilim, kitap ve insan yıkımı yapan Erdoğan ve AKP rejimi, Ergenekon ile ittifak kurduktan sonra ülkemizi yaktı ve yıktı. Bunun bir İslam devrimi olmadığı çok açık. Kemalist devrime de pek benzemiyor. Erdoğan bir Boston Korkuluğu ve ÖCÜ haline getirildi. Müslüman Hitler yapıldı. AKP, Nazi Partisi oldu, Süfyanizm’e hizmet eden devlet bürokrasisi ise SS subaylarına dönüştü. Yeni millet kancık oldu.  Erdoğan'ın sapık Fatimiler zihniyetindeki Afganistan Şii şeytanı Gülbeddin Hikmetyar'ı Bakanlar Kurulu, tabi Saray kararıyla BM terörist listesinde olmasına rağmen, listeden keyfi çıkarması, büyük bir afetin habercisidir! Bu tekfirci cihadcılar hangi ülkeye girse orayı hepten topyekun yıkmıştır! En yobaz sözde müslüman türüdür. Hikmetyar’ın sahte Mehdi ordusu Horasan grubu’nu Erdoğan’ın piyasaya sürmesi ile kıyamet savaşı hızlanıyor. Yaklaşık 40 yıldır ilişkileri sürüyor. 20 yılı aşkın süredir İran’da sığıntı yaşayan Hikmetyar’ın Cemaatı İslami grubunun 70 bin donanımlı ve tecrübeli gerilla savaşçısı bulunuyor. Kimseyi dinlemiyorlar. ÖKK ve Karargah’ı da dinlemeyecekleri kesin. Erdoğan’ı da bir süre sonra takmazlar. Böyle iç ve dış savaş için zemin hazırlandı. 2011 yılını iyi okumanız gerekir. Hz. Ali’nin Zülfikarı iki taraflıdır. Terörizmin babası olan Erdoğan'ın Afgan şeytanı Fatimi Hikmetyar'la nikahını kıyan yine Nusayri Saldıray Berk ve Mason Çerkez Çetin Doğan Paşalar oldu. Zındıka, tüm Süfyan ve Deccallerini değişik ülkelerde diktatör olarak koyup, sonsuz yetkiler verdi. Bu cinnet döneminde 1.2 milyar ölebilir. IŞİD ve türevi terörist örgütleri besleyip kontrol ettiğini zanneden Erdoğan ve Fidan, MİT; ÖKK, Hikmetyar gerillalarını kontrol edemezler. Ahiraman nifakçıları toplandılar. Durum yeterince açık değil mi? Hz. Cebrail mi gelsin ve size gerçekleri ve fitneyi söylesin? Sufi yetmedi mi?
Faruk Arslan, Waterloo, Kanada 2 Mayıs 2017

Envuelto en la confusión, efervescencia social y violencia de la Transición el rápido
proceso de creación del Estatuto de Gernika determinaría el futuro del País Vasco. En
poco más de dos años, entre las elecciones de junio de 1977 y la aprobación en referéndum
del texto estatutario en octubre de 1979, se pasaría del régimen dictatorial a un nuevo
marco autonómico para Euskadi. Este proceso, sin duda acelerado, estaría plagado de
conflictos entre los nuevos actores políticos, los partidos, en una carrera por lograr
imponer sus proyectos a los del resto, unido en algunos casos al logro del consenso propio
de la transición.

Un " patto di infedeltà " Nella stampa anglosassone vige un patto di fedeltà tra cronista e lettore in base al quale si presuppone che il virgolettato corrisponda verbatim alle parole del personaggio-fonte (ingl. news-maker); in quella italiana no (o non necessariamente). In estrema sintesi le ragioni di questa differenza risalgono al dibattito sul ruolo dell'informazione sviluppatosi negli anni Sessanta e Settanta del secolo scorso, che ha portato alcune penne autorevoli a privilegiare la categoria dell'onestà (il giornalista rinuncia a vendere al lettore un'inesistente verità oggettiva e manifesta apertamente e onestamente le proprie posizioni) su quella dell'obiettività, considerata una foglia di fico dietro cui si nascondeva la faziosità della stampa tradizionale. Ha insomma prevalso un paradigma in virtù del quale il compito del giornalista non è tanto quello di trasferire notizie al destinatario, ma piuttosto di mediare tra le notizie e il lettore: questi viene condotto per mano a interpretarle, se necessario anche forzando la realtà documentale. Siamo di fronte in qualche modo a un'indebita estensione dell'«io so perché sono un intellettuale» di Pasolini. Indebita perché concessa, appunto, all'intellettuale che prestava il suo punto di vista alla carta stampata, ma non al professionista della notizia. Venendo all'uso del virgolettato, il giornalista " mediatore " può sentirsi autorizzato a usare una citazione infedele nella forma ma aderente nella sostanza alla realtà dei fatti. Inserendosi in questo solco, la tendenza alla drammatizzazione e alla spettacolarizzazione delle notizie che ha caratterizzato il linguaggio giornalistico italiano negli anni Ottanta e Novanta ha aperto la strada a un profluvio di frasi virgolettate. Questa tendenza ha creato i presupposti per un uso finzionale (fictional) del discorso riportato. Come nei testi letterari, il giornalista può arrogare a sé prerogative che in narratologia sono proprie della funzione-narratore: la focalizzazione, la gestione dei confini e dei rapporti tra sezioni diegetiche e mimetiche, la possibilità di una rappresentazione polifonica stilizzata. Nel giornalismo nostrano dunque le virgolette non sono necessariamente un segnale di fedeltà, ma assumono coloriture stilistiche funzionali alle esigenze del registro brillante, della ricostruzione di ambiente, della connotazione linguistico-culturale del personaggiofonte. Il giornalista mediatore, pur di cogliere delle verità sostanziali, non si fa scrupolo di addomesticare la realtà fattuale e, a volte, la stessa verosimiglianza: punto di non ritorno di questa deriva è il cosiddetto " retroscenismo " , assai in voga nella stampa di oggi, che prevede la restituzione virgolettata non solo di parole pronunciate in contesti in cui il cronista era per sua stessa ammissione assente, ma addirittura la ricostruzione virgolettata del pensiero dei personaggi. Siamo insomma dalle parti del narratore onnisciente. L'uso dei dialetti nel virgolettato nelle intercettazioni Il problema del rapporto tra le parole del personaggiofonte e la loro resa giornalistica si presenta anche quando i testi non sono acquisiti per mezzo di un'intervista ma costituiscono il frutto di intercettazioni ambientali. Partendo da queste premesse vorrei analizzare l'uso del virgolettato nella narrazione giornalistica dell'indagine Mafia Capitale, che da oltre un anno sta tenendo la ribalta dei media.

The paper analyzes the role of focalization, of emphasizing elements of theme-rheme structure, applied to reported words in newspapers, for suggesting the position of the journalist about what is said, a position which influences its interpretation. The newspaper has its specific means to highlight parts of speech: typography which is able to put accents by the bold, by the size of the type either on the quoted words or on the quoting ones, or both; presence or absence of quotation marks signalling exactness or modification of repeated words in newspapers, which can also mark distance or agreement with what is said, when reported words are preceding the reporting ones  (non quoted direct speech is frequent in Bulgarian newspapers); the peritext in the meaning of Genette : all the other texts which go with or refer to the text, including also photographs, caricatures as visual messages, which are also able to comment, to discuss, to reject or to agree with reported words, etc. Joined to the classical focalization marks, they extend the possibility for the journalist to imply his opinion about reported words.