Gaan na inhoud

Toilet

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Toilette oor die wêreld heen is in verskeie vorme te kry, insluitende (van links) spoeltoilette om op te sit of hurk, en droë toilette soos puttoilette.

'n Toilet is waar die meeste mense van liggaamlike afvalstowwe, soos urine en ontlasting, ontslae raak. Spoeltoilette gebruik water, maar droë toilette nie. Hulle kan ontwerp wees met 'n toiletsitplek vir mense wat sit, soos in die Weste, met aanpassings vir gestremdes, of vir mense wat hurk, wat gewilder in Asië is. In stedelike gebiede is spoeltoilette gewoonlik verbind met 'n rioolstelsel en in afgeleë gebiede met 'n verteerput. Droë toilette is verbind met 'n put, verwyderbare houer of ander toestel.

Japan is bekend vir sy toilettegnologie. Vliegtuie het spesiaal ontwerpte toilette wat ontwerp is om in die lug te werk. 'n Toilet is gewoonlik toegerus met toiletpapier of 'n sitbadjie.

In privaat huise kan 'n toilet in dieselfde vertrek as 'n bad, stort of wasbak voorkom. 'n Ander opsie is om die toilet in 'n aparte vertrek te hê, veral vir gaste. Openbare toilette bestaan gewoonlik uit een of meer toilette vir gebruik deur die publiek, asook 'n urinaal in manstoilette vir gemeenskaplike gebruik. Produkte soos ontsmetblokkies help die reuk en higiëne in toom hou. Dikwels word draagbare toilette (gewoonlik chemiese toilette) gebruik vir groot, tydelike byeenkomste.

Sanitasie was histories 'n kommer sedert die vroegste menslike nedersettings. In baie arm lande gebruik mense egter steeds basiese, dikwels onhigiëniese toilette – en byna 'n miljard mense het geen toegang tot 'n toilet nie; hulle moet openlik ontlas en urineer.[1] Dié kwessies kan lei tot die verspreiding van siektes wat van die anus tot die mond oorgedra word, of van siektes wat deur water versprei word soos cholera en disenterie. Daarom wil die Verenigde Nasies "toegang tot voldoende en billike sanitasie en higiëne bereik en 'n einde bring aan openlike ontlasting".[2]

Oorsig

[wysig | wysig bron]

Die soorte toilette wat wêreldwyd gebruik word, is talryk,[3][4] maar word gegroepeer as:

  • Met of sonder water (wat reuke verskans); kan gewoonlik verdeel word in spoel- en droë toilette;
  • Wat gebruik word in 'n sittende of hurkende posisie ('n sit- teenoor 'n hurktoilet)
  • Geleë in 'n privaat huis of in die openbaar (privaat versus openbare toilet)

Toilette kan ontwerp wees vir 'n sittende of hurkende posisie. Elkeen het sy voordele. Die sittoilet is egter noodsaaklik vir ouer mense en dié met gestremdhede. Daar word dikwels na verwys as "Westerse toilette".[5]

Mense gebruik verskillende toilette na gelang van die land waarin hulle gebore word. In ontwikkelende lande hou toegang tot toilette ook verband met mense se sosiaal-ekonomiese status. Arm mense in lande waar die inkomste meestal laag is, het dikwels nie toegang tot toilette nie.

Met water

[wysig | wysig bron]

'n Tipiese spoeltoilet is 'n keramiekbak wat bo gewoonlik 'n tenk het wat vinnig met water gevul word en onder 'n dreineringspyp wat die water en afval wegvoer. Wanneer die toilet gespoel word, behoort die riool in 'n verteerput of rioolstelsel te vloei.

Nog 'n soort toilet is die kragspoeltoilet. Dié soort het nie 'n watertenk nie, maar word direk deur water uit 'n pyp gespoel.

'n Vakuumtoilet in 'n trein in Switserland.

Vakuumtoilet

[wysig | wysig bron]

'n Vakuumtoilet is 'n spoeltoilet wat aan 'n vakuumrioolstelsel gekoppel is en afval met 'n suigaksie verwyder. Hulle kan baie min water gebruik (minder as 'n kwartliter per spoel)[6] of geen water nie[7] (soos in waterlose urinale). Sommige word gespoel met 'n gekleurde ontsmettingsmiddel eerder as water.[6]

Toilette op passasierstreine, vliegtuie, busse en skepe met loodgieterswerk gebruik dikwels vakuumtoilette. Die minder watergebruik bespaar water en keer dat water uit die bak spat weens beweging.[8]

Sonder water

[wysig | wysig bron]

Puttoilet

[wysig | wysig bron]

'n Puttoilet is 'n toilet wat nie spoel nie. Die afval beland in 'n put in die grond en word met sekere tussenposes uitgepomp. In ander puttoilette sypel die afval in die grond in.

'n Puttoilet bestaan gewoonlik uit drie dele: 'n gat in die grond, 'n sement- of houtsitplek en 'n vertrek,[9] wat dikwels 'n kleinhuisie genoem word. Die put is minstens 3 m diep en 1 m breed.[9] Die sitplek moenie groter as 25 cm wees nie om te keer dat kinders inval.[10] Geen lig moet in die put inkom nie om te keer dat vlieë inkom. Daarvoor kan 'n deksel gebruik word.[10]

Die WGO beveel aan dat die puttoilet 'n redelike afstand van woonhuise af gebou word, sodat dit maklik bereik kan word, maar nie geruik kan word nie.[10] Dit moet minstens 10 m van grondwater of waterputte af wees om besoedeling te voorkom.[11][12]

Draagbare toilet

[wysig | wysig bron]

'n Draagbare of mobiele toilet is 'n soort toilet wat rondbeweeg kan word, óf deur een mens óf deur meganiese toerusting soos 'n vragmotor en hyskraan. Die meeste soorte verg nie vooraf bestaande dienste of infrastrukture soos 'n verteerput, rioolstelsel of loodgieterswerk nie, maar is heeltemal selfonderhoudend. Dit word in verskeie situasies gebruik, soos in 'n plakkerskamp of krotbuurt of op 'n fees-, kampeer- of bouterrein en op groot buitelugbyeenkomste waar geen vaste toilette beskikbaar is nie. Die meeste is vir albei geslagte en het 'n eenvoudige slot om privaatheid te verseker. Sommige is van plastiek of glasvesel.

Die algemeenste tipe is seker chemiese toilette. 'n Emmertoilet is 'n baie eenvoudige voorbeeld van 'n draagbare toilet.

  • 'n Puttoilet op die platteland naby Maseru, Lesotho.
    'n Puttoilet op die platteland naby Maseru, Lesotho.
  • Dieselfde toilet van binne.
    Dieselfde toilet van binne.
  • 'n Tradisionele puttoilet in Kenia.
    'n Tradisionele puttoilet in Kenia.
  • 'n Uitstalling met 'n puttoilet in Duitsland.
    'n Uitstalling met 'n puttoilet in Duitsland.
  • 'n Verlate puttoilet naby Durban, Suid-Afrika.
    'n Verlate puttoilet naby Durban, Suid-Afrika.
  • 'n Tipiese kleinhuisie gebou vir privaatheid.
    'n Tipiese kleinhuisie gebou vir privaatheid.
  • 'n Draagbare toilet.
    'n Draagbare toilet.

Hurktoilet

[wysig | wysig bron]

'n Hurktoilet is 'n toilet wat iemand hurkend gebruik in plaas van sittend. Die voete word weerskante van die toiletgat geplaas en die persoon hurk oor die gat, gewoonlik in die vloer. Sommige is spoeltoilette en ander droë toilette.

Hurktoilette kan van porselein, vlekvrye staal of glasvesel gemaak wees, of in armer lande van sement, plastiek of hout.[13][14] As dit van hout gemaak is, moet die hout geverf of met linoleum oorgetrek word om verrotting te keer en skoonmaak te vergemaklik.[14]

Daar is twee ontwerpe: een waar die toilet op grondvlak is en die ander waar dit op 'n platvorm is of in die muur gebou is.[15] Laasgenoemde is makliker om te gebruik vir mans wat staande urineer.

'n Hurkposisie is natuurliker vir die menslike liggaam, met minder stres op die spiere wat vir ontlasting gebruik word. Sittoilette is volgens kenners onnatuurliker[16] en dit kan lei tot hardlywigheid, ongereelde ontlasting, aambeie en oormatige inspanning.[16][17]

Hurktoilette is veral in Asië en Afrika algemeen, sowel as in sommige Moslemlande. In baie van dié lande word die anus met water gewas en dit is makliker om te doen in 'n hurkende posisie. Hulle word soms as tradisioneel beskou en word op baie plekke algaande deur sittoilette vervang.

  • 'n Hurktoilet by 'n vulstasie in Toulouse, Frankryk.
    'n Hurktoilet by 'n vulstasie in Toulouse, Frankryk.
  • 'n Tipiese toilet op die Siriese platteland, met 'n waterpyp vir die was van die anus.
    'n Tipiese toilet op die Siriese platteland, met 'n waterpyp vir die was van die anus.
  • 'n Hurktoilet op 'n Japannese trein.
    'n Hurktoilet op 'n Japannese trein.
  • 'n Openbare toilet in Hokkaido, Japan.
    'n Openbare toilet in Hokkaido, Japan.
  • 'n Toilet in Indonesië.
    'n Toilet in Indonesië.
  • 'n Hurktoilet in Pitsunda, Abchasië.
    'n Hurktoilet in Pitsunda, Abchasië.

Gebruik

[wysig | wysig bron]

Urinering

[wysig | wysig bron]
'n Man urineer in 'n staande posisie.

Daar is kulturele verskille in die aanvaarde en verkose maniere om te urineer: In die Midde-Ooste en Asië is die hurkende posisie algemener, terwyl die staande of sittende posisie gewoonlik in die Weste verkies word[18] deur onderskeidelik mans en vroue.

Was ná ontlasting

[wysig | wysig bron]
'n Moderne sitbadjie, wat algemeen in Suid-Europa en Suid-Amerika is.[19]

In die Weste is dit algemeen om die anus met toiletpapier af te vee ná ontlasting, of om 'n sitbadjie te gebruik. In baie Moslemlande is die geriewe so ontwerp dat Islamitiese toiletgebruike gevolg kan word.[20] 'n Sitstort kan byvoorbeeld geïnstalleer wees. Die linkerhand word gebruik om die anus te was, en daarom word dié hand in baie Asiatiese lande as onrein beskou.[21]

In baie Christelike lande is dit vanweë Bybelse toiletetiket ook gebruiklik om die anus te was ná ontlasting.[22] Die sitbadjie is algemeen in Katolieke lande, waar water vir dié doel gebruik word.[23][24]In sommige tradisioneel Ortodokse en Lutherse lande soos Griekeland en Finland onderskeidelik, is sitstorte algemeen.[25]

Daar is toilette op die mark met 'n ingeboude sproeimeganisme, soos in Japan. Dit is veral gerieflik vir ouer mense en gestremdes.

Die aanduiding van 'n openbare toilet in die Wes-Kaap, Suid-Afrika.

Toeganklike toilette

[wysig | wysig bron]

'n Toeganklike toilet is ontwerp vir mense met gestremdhede, soos verlamdes. Daar is gewoonlik meer plek vir rolstoele of versorgers asook handvatsels om aan vas te hou.

Openbare toilette

[wysig | wysig bron]

'n Openbare toilet of ruskamer is 'n klein geboutjie met toilette, 'n urinaal en wasbakke vir gebruik deur die publiek. Dit is beskikbaar vir gaste, reisigers, leerlinge en gevangenes. Dit is gewoonlik verdeel in geriewe vir mans en vroue, maar sommige geriewe is vir albei geslagte.

Openbare toilette kan aan die munisipaliteit behoort en is bereikbaar van die straat af. Ander is in 'n gebou en word privaat besit, soos in 'n winkel of restaurant. Sommige is gratis om te gebruik, terwyl 'n fooi by ander betaalbaar is. In 'n basiese vorm kan 'n straattoilet net uit 'n urinaal bestaan. In Frankryk word dit 'n pissoir genoem en in Nederland soms 'n plaskrul na aanleiding van die krulvorm van die afskorting.

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]

Antieke geskiedenis

[wysig | wysig bron]
Riool- en toiletstrukture in die stad Lothal van die Indusvallei, omstreeks 2350 v.C. Dit is die eerste bekende rioolstelsel in die wêreld.
Openbare toilette van die Romeinse Ryk.

In die vierde millennium v.C. is kleipype, riole en toilette in Mesopotamië uitgevind. Die stad Uruk het teen omstreeks 3200 v.C. die eerste bekende puttoilet gehad.[26] Die Neolitiese dorp Skara Brae in die huidige Skotland het voorbeelde uit omstreeks 3000 v.C. van klein kamers oor 'n gemeenskaplike drein, eerder as 'n put.[27] Vloeiende water is gebruik om die afval te verwyder. Dié dorp is tussen omstreeks 3100 v.C. en 2500 v.C. bewoon. Die Indusvalleibeskawing in die huidige Noordwes-Indië en Pakistan was die tuiste van die eerste bekende stedelike sanitasiestelsels. In Mohenjo-Daro (omstreeks 2800 v.C.) is toilette in die buitemure van huise gebou. Hulle het vertikale stortgeute gehad waarmee afval na vuilputte of straatdreine vervoer is.[28] Nog 'n tipiese voorbeeld was in die stad Lothal (omstreeks 2350 v.C.). Hier het huise privaat toilette gehad wat verbind was aan 'n bedekte rioolnetwerk van stene wat afval na waterwerke of vuilputte vervoer het. Dié is gereeld skoongemaak.[29][30]

Omstreeks die 18de eeu v.C. het toilette begin verskyn in Minoïese Kreta, Antieke Egipte en Persië.

In 2012 het argeoloë vermoedelik Suidoos-Asië se eerste toilet ontdek tydens uitgrawings in Suid-Viëtnam. Die toilet, wat van 1500 v.C. dateer, het belangrike inligting onthul oor Suidoos-Asiatiese gemeenskappe. Meer as 30 stukke ontlasting, wat vis en verbryselde dierebene bevat het, het inligting verskaf oor die dieet van mense en honde, en die soorte parasiete waarmee hulle te doen gehad het.[31][32][33]

In die Romeinse beskawing was toilette wat vloeiende water gebruik het soms deel van openbare badhuise. Romeinse toilette soos op die foto regs is waarskynlik in 'n sittende posisie gebruik. Hulle was vermoedelik geleë bo-oor oop rioolslote wat van tyd tot tyd met vloeiende water "gespoel" is. Romeine en antieke Grieke het ook kamerpotte gebruik wat hulle saamgeneem het na eet- en drinksessies.[34] Volgens Johan J. Mattelaer "het Plinius die ouere beskryf dat daar groot houers in die strate van stede soos Rome en Pompeji was waarin kamerpotte vol urine leegemaak is". Die urine is dan versamel vir vollery (die verwerking van wolweefsels).

Postklassieke geskiedenis

[wysig | wysig bron]

"Garderobes" is toilette wat in die postklassieke geskiedenis gebruik is, veral in die huise van die hoër stande. Dit was plat stukke hout of stene wat van een muur tot die volgende gestrek het en een of meer gate gehad het om op te sit. Dit was bo stortgeute of pype geleë wat die afval na buite die gebou vervoer het.[35] Garderobes is in dele van die huis weg van die slaapkamers geplaas om die reuke te vermy[36] en naby kombuise of vuurherde om die kamers warm te hou.[35]

  • Garderobe-sitplekke.
    Garderobe-sitplekke.
  • Uitsig van bo 'n garderobe-sitplek.
    Uitsig van bo 'n garderobe-sitplek.
  • Buiteaansig van 'n garderobe.
    Buiteaansig van 'n garderobe.
  • 'n Toilet in 'n kasteel in Kopenhagen.
    'n Toilet in 'n kasteel in Kopenhagen.

Die ander belangrike manier om van menslike afval ontslae te raak was die kamerpot, of koos, 'n houer van keramiek of metaal. Dié metode is duisende jare lank gebruik; vorms, groottes en versierings het deur die eeue gewissel.[37] Kamerpotte was van antieke tye in Europa in gebruik en ook in die Middeleeue.[38] Dit word vandag steeds in dele van die wêreld gebruik.[39]

Moderne geskiedenis

[wysig | wysig bron]
Bourdaloue-kamerpotte uit die Oostenrykse keiserhuishouding.

Teen die vroeë moderne tydperk was kamerpotte dikwels gemaak van keramiek of koper en is dit ryklik versier. Hulle is in die straatvoor die naaste aan die huis leeggemaak.

In die voormoderne Denemarke het mense gewoonlik in die landerye en ander plekke ontlas waar die ontlasting bymekaargemaak is vir bemesting.[40] In Oudnoors is daar verskeie terme vir dié plekke, onder meer garðhús ("werfhuis"), náð-/náða-hús ("rushuis") en annat hús ("die ander huis"). Oor die algemeen het toilette in die plattelandse Denemarke nie bestaan tot met die 18de eeu nie.[40]

'n Britse driesitplektoilet uit die 18de eeu.
'n 19de-eeuse veldtoilet van hout.

Teen die 16de eeu is vuilputte toenemend in die grond naby huise in Europa gegrawe, want die stedelike bevolkings het toegeneem en straatvore het geblokkeer geraak met die groter volume menslike afval. Reën was nie meer voldoende om die afval uit die straatvore weg te spoel nie. 'n Pyp het die toilet met die vuilput verbind en soms is 'n klein hoeveelheid water gebruik om die afval weg te spoel. Vuilputte is deur spesiale werkers skoongemaak. Hulle het die vloeistof uitgepomp en die soliede afval in die nag uitgegrawe. Dié afval, wat eufemisties as "nagvuil" bekend was, is as bemesting vir landboudoeleindes verkoop.

In die vroeë 19de eeu het openbare amptenare en kenners van openbare higiëne sanitasie dekades lank bespreek en bestudeer. Die bou van 'n ondergrondse netwerk pype om menslike afval te verwyder het eers in die middel 19de eeu begin. Die vuilputte is geleidelik vervang, hoewel vuilputte tot in die 20ste eeu steeds in dele van stede soos Parys gebruik is.[41] Selfs Londen, wat toe die wêreld se grootste stad was, het nie binnetoilette tot ná die Eerste Wêreldoorlog in sy bouregulasies vereis nie.

Die spoeltoilet, wat in die Tudortydperk ontstaan het, het sy huidige vorm met 'n spoelbak, S-vormige pyp en kleppe eers omstreeks 1770 aangeneem danksy die werk van Alexander Cumming en Joseph Bramah. Watertoilette het eers omstreeks 1850 van buite na binne die huis verskuif.[42] Die volledige watertoilet is eers in die 1860's en 1870's in middelklashuise gebou, eers op die verdieping van die hoofslaapkamer en in groter huise in die bediendekamers, en teen 1900 nog een in die gang. 'n Toilet sou ook buite die agterdeur geplaas word vir gebruik deur tuiniers en perdehanteerders. Die spoed waarmee dit toegeneem het, het gewissel; in 1906 het die oorwegende werkersklasdorp Rochdale 750 watertoilette gehad vir 'n bevolking van 10 000.[42]

Voor die bou van binnenshuise toilette was dit algemeen om 'n kamerpot onder die bed snags te gebruik en dan soggens van die inhoud ontslae te raak. In Britse tronke het gevangenes tot in 2014 nog hulle eie kamerpotte leeggemaak,[43] en in Julie 2017 was dit nog die gebruik in 85 selle in die Republiek Ierland.[44]

Ontwikkeling van spoeltoilette

[wysig | wysig bron]

Voor die wydverspreide aanvaarding van spoeltoilette was daar ontdekkers, wetenskaplikes en gesondheidsbeamptes wat die gebruik van droë toilette voorgestaan het.[45]

Hoewel 'n voorloper van die spoeltoilet wat vandag algemeen gebruik word in 1596 deur John Harington ontwerp is, was sulke stelsels nie in algemene gebruik tot die laat 19de eeu nie. Met die begin van die Nywerheidsomwenteling en verwante vooruitgang in tegnologie, het die spoeltoilet in sy moderne vorm sy verskyning gemaak. 'n Belangrike stap in die ontwikkeling was die S-pyp wat in 1775 deur die Skot Alexander Cummings ontwerp is en vandag steeds gebruik word. Die meganisme gebruik die staande water om die opening van die bak te seël en die ontsnapping van lug met 'n slegte reuk te keer. Die spoeltoilet het eers in die middel 19de eeu in algemene gebruik geraak. Veral in Londen was die stelsel om gesondheids- en sanitêre redes besonder gewild.[42]

WCs (water closets) het in die 1880's in Londen begin verskyn en het gou na die res van Europa versprei. In die 1890's is kettingtoilette in die huise van die rykes en in hotelle in Amerika begin installeer.

Hoëtegnologietoilette

[wysig | wysig bron]

"Hoëtegnologietoilette", wat in lande soos Japan ontwikkel word, sluit in tegnieke soos outomatiese spoelmeganismes, waterstrale, droërs of kunsmatige spoelgeluide om klanke uit te skakel. Ander tegnieke sluit in die mediese monitering van urine- en ontlastingsontledings, en die neem van bloeddruk-, temperatuur- en bloedsuikerlesings. Sommige toilette het outomatiese dekselbewegings, verhitte sitplekke, reukwerende waaiers of die outomatiese vervanging van papiertoiletsitplekke. Interaktiewe urinale is in verskeie land ontwikkel wat voorsiening maak vir die speel van videospeletjies. Die "Toylet" gebruik druksensors om die vloei van urine te meet en om te skakel in 'n skermaksie.[46]

Ruimtevaarders op die Internasionale Ruimtestasie gebruik 'n ruimtetoilet wat urine in water kan omskakel.[47]

Name

[wysig | wysig bron]

Verskillende name bestaan in Afrikaans vir verskillende soorte toilette en kamerpotte. Sommige daarvan is eufemismes of leenwoorde, soos ruskamer,[48] gemakhuisie,[49] kleinhuisie,[50] latrine[51] en koos,[52] terwyl ander as vulgêr beskou word.[53][54]

Galery

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ WHO and UNICEF (2017) Progress on Drinking Water, Sanitation and Hygiene: 2017 Update and SDG Baselines. Geneva: World Health Organization (WHO) and the United Nations Children’s Fund (UNICEF), 2017
  2. ↑ "Goal 6 Targets". United Nations Development Programme. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Februarie 2018. Besoek op 16 November 2017.
  3. ↑ Tilley, Elizabeth; Ulrich, Lukas; Lüthi, Christoph; Reymond, Philippe; Zurbrügg, Chris (2014). Compendium of Sanitation Systems and Technologies (2nd uitg.). Duebendorf, Switzerland: Swiss Federal Institute of Aquatic Science and Technology (Eawag). ISBN 978-3-906484-57-0.
  4. ↑ Shaw, R. (2014). A Collection of Contemporary Toilet Designs. EOOS and WEDC, Loughborough University, UK. p. 40. ISBN 978-1-84380-155-9.
  5. ↑ Gershenson, Olga; Penner, Barbara (2009): Ladies and gents – Public toilets and gender. Temple University Press, Philadelphia, Pennsylvania.
  6. ↑ 6,0 6,1 "Aircraft Toilets/Toilets of the World". Toilets of the World (in Engels).
  7. ↑ "What are Vacuum Toilets?". wiseGEEK.
  8. ↑ "How does the toilet in a commercial airliner work?". HowStuffWorks (in Engels). 1 April 2000.
  9. ↑ 9,0 9,1 Tilley, E.; Ulrich, L.; Lüthi, C.; Reymond, Ph.; Zurbrügg, C. (2014). Compendium of Sanitation Systems and Technologies (2 uitg.). Dübendorf, Switzerland: Swiss Federal Institute of Aquatic Science and Technology (Eawag). ISBN 978-3-906484-57-0.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 "Simple pit latrine (fact sheet 3.4)". who.int. 1996. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016. Besoek op 15 Augustus 2014.
  11. ↑ Communicable Disease Epidemiology and Control: A Global Perspective (in Engels). CABI. 2005. p. 52. ISBN 9780851990743.
  12. ↑ Understanding Viruses (in Engels). Jones & Bartlett Publishers. 2016. p. 456. ISBN 9781284025927.
  13. ↑ Tilley, E.; Ulrich, L.; Lüthi, C.; Reymond, Ph.; Zurbrügg, C. (2014): Compendium of Sanitation Systems and Technologies - (2de uitg.). [1] Swiss Federal Institute of Aquatic Science and Technology (Eawag), Duebendorf, Switzerland: 44. ISBN 978-3-906484-57-0. Besoek op 31 Augustus 2015
  14. ↑ 14,0 14,1 Reed, Brian; Shaw, Rod (2011). G005: Latrine slabs - an engineer's guide. Loughborough, UK: WEDC. p. 11. ISBN 9781843801436. Besoek op 8 April 2015.
  15. ↑ "Japanese toilets". Japan-Guide.com. Besoek op 16 Oktober 2018.
  16. ↑ 16,0 16,1 Hari Krishnan, R (April 2019). "A review on squat-assist devices to aid elderly with lower limb difficulties in toileting to tackle constipation". Proceedings of the Institution of Mechanical Engineers, Part H: Journal of Engineering in Medicine. 233 (4): 464–475. doi:10.1177/0954411919838644. PMID 30898031.
  17. ↑ Steele SR, Hull TL, Hyman N, Maykel JA, Read TE, Whitlow CB (20 November 2021). The ASCRS Textbook of Colon and Rectal Surgery (in Engels) (4de uitg.). Cham, Switzerland: Springer Nature. ISBN 978-3-030-66049-9.
  18. ↑ Y. de Jong. "Influence of voiding posture on urodynamic parameters in men: a literature review (in Dutch)" (PDF). Nederlands Tijdschrift voor urologie. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 14 Julie 2014. Besoek op 2 Julie 2014.
  19. ↑ Roberto Zapperi: Zu viel Moralismus macht den Körper schmutzig., in: FAZ, 24 aprile 2010.
  20. ↑ Shu'aib, Tajuddin B., "Qadaahul Haajah (Relieving Oneself)", The Prescribed Prayer Made Simple (MSA West Compendium of Muslim Texts), http://www.msawest.com/islam/fundamentals/pillars/prayer/prescribed/pp1_2.html, besoek op 2009-03-10 
  21. ↑ "Eight surprisingly rude gestures to avoid when travelling". News.com.au. 21 November 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Oktober 2015. Besoek op 17 Julie 2016.
  22. ↑ E. Clark, Mary (2006). Contemporary Biology: Concepts and Implications. University of Michigan Press. ISBN 9780721625973.
  23. ↑ E. Clark, Mary (2006). Contemporary Biology: Concepts and Implications. University of Michigan Press. p. 613. ISBN 9780721625973.
  24. ↑ Made in Naples. Come Napoli ha civilizzato l'Europa (e come continua a farlo) [Made in Naples. How Naples civilised Europe (And still does it)] (in Italiaans). Addictions-Magenes Editoriale. 2013. ISBN 978-8866490395.
  25. ↑ "Bidets in Finland"
  26. ↑ Mitchell, Piers D. (3 Maart 2016). Sanitation, Latrines and Intestinal Parasites in Past Populations (in Engels). Routledge. p. 30. ISBN 978-1-317-05953-0.
  27. ↑ Ailes, Emma (19 April 2013). "Scotland and the indoor toilet". BBC News (in Engels (VK)). Besoek op 18 Mei 2020.
  28. ↑ Teresi et al. 2002
  29. ↑ Khan, Saifullah. "1 Chapter 2 Sanitation and wastewater technologies in Harappa/Indus valley civilization ( ca . 2600–1900 BC)". Academia.edu. Academia.edu. Besoek op 9 April 2015. {{cite journal}}: Eksterne skakel in |ref= (hulp)
  30. ↑ "Maya plumbing: First pressurized water feature found in New World". Penn State. 5 Mei 2010. Besoek op 26 Maart 2014.
  31. ↑ "Old toilet find offers civilsation start clues". Stuff (in Engels). 14 Junie 2012. Besoek op 6 November 2022.
  32. ↑ "Time capsule – Life & Style – Vietnam News | Politics, Business, Economy, Society, Life, Sports – VietNam News". web.archive.org. 28 April 2021. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 April 2021. Besoek op 6 November 2022.
  33. ↑ "Asia's First Toilet Discovered In Southern Vietnam". Asian Scientist Magazine (in Engels (VSA)). 17 Junie 2012. Besoek op 6 November 2022.
  34. ↑ Mattelaer, Johan J. "Some Historical Aspects of Urinals and Urine Receptacles." World Journal of Urology 17.3 (1999): 145–50. Print.
  35. ↑ 35,0 35,1 Genc, Melda. "The Evolution of Toilets and Its Current State." Thesis. Middle East Technical University, 2009. Harold B. Lee Library. Brigham Young University, 2009. Web. 28 Nov. 2011.
  36. ↑ "Middle Ages Hygiene." Middle Ages. The Middle Ages Website. Web. 28 Nov. 2011.
  37. ↑ Powell, Christine A. "Port Royal Chamberpots Introduction." Nautical Archaeology at Texas A&M University. Texas A&M University, 1 Desember 1996. Web. 28 November 2011.
  38. ↑ Setton, Kenneth M.; Harry W. Hazard (1977). A History of the Crusades, Volume IV: The Art and Architecture of the Crusader States. University of Wisconsin Press. p. 47. ISBN 978-0-299-06824-0.
  39. ↑ "Kamerpot" in die WAT. Aanlyn by viva-afrikaans.org (intekening nodig). Besoek op 23 Januarie 2023.
  40. ↑ 40,0 40,1 Newitz, Annalee (22 Junie 2017). "Unexpected Viking toilet discovery leads to controversy". Ars Technica.
  41. ↑ La Berge, Ann Elizabeth Fowler (2002). Mission and Method: The Early Nineteenth-Century French Public Health Movement. Cambridge University Press. pp. 207–9. ISBN 978-0-521-52701-9.
  42. ↑ 42,0 42,1 42,2 Powell, John Burnett; illustrated by Christopher (1986). A social history of housing, 1815–1985 (2de uitg.). London: Methuen. p. 214. ISBN 0416367704.{{cite book}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
  43. ↑ Cole, Paul (26 Oktober 2014). "Brutal sex killer claims having to slop out cell breaches his human rights". birminghammail. Besoek op 8 Januarie 2018.
  44. ↑ "Slopping out ended in Cork Prison | Irish Penal Reform Trust (IPRT)". www.iprt.ie (in Engels). Besoek op 8 Januarie 2018.
  45. ↑ "Fordington, Biography, Rev Henry Moule, 1801–1880". freepages.genealogy.rootsweb.ancestry.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Mei 2011. Besoek op 29 Maart 2017.
  46. ↑ Geere, Duncan. (6 Januarie 2011). "'Toylet' Games in Japan's Urinals". Wired UK. Besoek op 20 Januarie 2011.
  47. ↑ "Gives Space Station Crew 'Go' to Drink Recycled Water". www.nasa.gov (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Mei 2017. Besoek op 30 Oktober 2017.
  48. ↑ "Ruskamer" in die HAT en WAT. Aanlyn by viva-afrikaans.org (intekening nodig). Besoek op 23 Januarie 2023.
  49. ↑ "Gemakhuisie" in die HAT. Aanlyn by viva-afrikaans.org (intekening nodig). Besoek op 23 Januarie 2023.
  50. ↑ "Kleinhuisie" in die HAT, WAT en AWS. Aanlyn by viva-afrikaans.org (intekening nodig). Besoek op 23 Januarie 2023.
  51. ↑ "Latrine" in die HAT, WAT en AWS. Aanlyn by viva-afrikaans.org (intekening nodig). Besoek op 23 Januarie 2023.
  52. ↑ "Koos" in die HAT en WAT. Aanlyn by viva-afrikaans.org (intekening nodig). Besoek op 23 Januarie 2023.
  53. ↑ "Kakhuis" in die WAT. Aanlyn by viva-afrikaans.org (intekening nodig). Besoek op 23 Januarie 2023.
  54. ↑ "Pispot" in die HAT en WAT. Aanlyn by viva-afrikaans.org (intekening nodig). Besoek op 23 Januarie 2023.

Skakels

[wysig | wysig bron]
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Toilet&oldid=2622300"