Kunashir

Kunashir
	(ru) Кунашир; (ja) 国後島
Tipo	illa; territorio disputado
Parte de	Greater Kuril Ridge (en)
Situado na entidade xeográfica	Greater Kuril Ridge (en)
Localización
División administrativa	Yuzhno-Kurilsky District, Rusia (en) , Hokkaido, Xapón (en) , Hokkaido, Xapón (en) e Kunashiri, Xapón (pt)
	44°04′N 145°46′L / 44.07, 145.77
Bañado por	Mar de Ojotsk e Océano Pacífico
Características
Altitude	1.819 m
Dimensións	30 () × 123 () km ;
Punto máis alto	Tyatya (pt) (1.819 m )
Superficie	1.489,27 km²
Historia
Cronoloxía
7 de febreiro de 1855	Tratado de Shimoda (pt)

Illa Kunashir (ruso: Кунаши́р; xaponés: 国後島, Kunashiri-tō; ainu: クナシㇼ ou クナシㇽ, Kunasir), posiblemente significando a "illa negra" ou a "illa herbosa" en Ainu é a illa máis meridional das illas de Kuriles, un arquipélago actualmente baixo control de Rusia, entre as cales catro (entre elas a illa Kunashiri) son reclamados polo Xapón (ver disputa das Illas Kuriles).

Atópase entre o estreito da Illa Kunashir, Catherine, Izmena, e Kuril Sur. A illa de Kunashir é visible desde a próxima illa xaponesa de Hokkaido, da cal está separada polo estreito de Nemuro.

Superficie: 1.490 km²
Lonxitude: 123 km
Largo: 4–30 km

A illa Kunashir está formada por catro volcáns que eran illas separadas pero que se uniron desde entón por áreas baixas con lagos e augas termales. Todos estes volcáns seguen activos: Tyatya (1.819 m), Smirnov, Mendeleev (Rausu-yama), e Golovnin (Tomari-yama).^[1]

A illa está formada por rochas volcánicas e cristalinas. O clima é continental húmido con precipitacións moi fortes especialmente no outono e un forte atraso estacional con temperaturas máximas en agosto e setembro. A vexetación componse principalmente de abetos, piñeiros, abies, e bosques mixtos Caducifolios con lianas e arbustos de bambú. As montañas están cubertas de bidueiros e piñeiros anano de Siberia, flores herbáceas ou rochas espidas.

En xullo de 2001 atopáronse carballos centenarios (Quercus crispula) na illa de Kunashiri.^[2]

Historia

En 1789 a illa Kunashir foi un dos escenarios da batalla de Menashi-Kunashiri na cal o pobo Ainu se rebelou contra os comerciantes e colonos xaponeses.

O navegante ruso Vasily Golovnin intentou cartografar e explorar a illa en 1811, pero foi detido polas autoridades xaponesas e pasou dous anos en prisión.

O 1 de setembro de 1945, ou un día antes de que os documentos de rendición da segunda guerra mundial fosen asinados o 2 de setembro de 1945, de acordo coas decisións tomadas na Conferencia de Yalta, a Unión Soviética adquiriu as Illas Kuriles. O goberno xaponés afirma que os Territorios do Norte non eran parte das Illas Kuriles, debido a razóns históricas. Isto ocorreu despois de que a Unión Soviética renunciara ao Pacto de Neutralidade Soviético-Xaponés en abril de 1945 e declarara a guerra ao Xapón o 9 de agosto de 1945 (oficialmente, o pacto mantívose en vigor ata o 13 de abril de 1946).

Asentamentos

O establecemento máis grande na illa de Kunashir é Yuzhno-Kurilsk (Centro administrativo do ditrito Yuzhno-Kurilsky).

Economía

A principal actividade económica é a industria pesqueira. A illa ten un porto á beira de Yuzhno-Kurilsk.

Transporte

A illa é atendida polo aeroporto de Yuzhno-Kurilsk Mendeleyevo.

Poboación

Despois do terremoto de 1994 nas Illas Kuriles, aproximadamente un terzo da poboación da illa de Kunashir foise e non regresou. En 2002, a poboación da illa era de aproximadamente 7.800 habitantes. A poboación total das disputadas illas Kuriles nese momento era de aproximadamente 17.000 habitantes.^[3]

Notas

↑ Volcanoes
↑ Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology
↑ Yuzhno-Kurilsk Journal; Between Russia and Japan, a Pacific Tug of War — The New York Times, 2002

Véxase tamén

Outros artigos

Illas Kuriles

Ligazóns externas

Sakhalin Oblast

[1] Volcanoes

[2] Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology

[3] Yuzhno-Kurilsk Journal; Between Russia and Japan, a Pacific Tug of War — The New York Times, 2002

[1]

[2]

[3]