Nobuko Yoshiya
  | |
| Nome orixinal | (ja) 吉屋信子 |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 12 de xaneiro de 1896 Niigata, Xapón |
| Morte | 11 de xullo de 1973 (77 anos) Kamakura, Xapón |
| Causa da morte | Cancro colorrectal |
| Actividade | |
| Ocupación | novelista, escritora |
| Xénero artístico | Novela romántica |
| Premios | |
| |
 | |
Nobuko Yoshiya (xaponés: 吉屋信子, Yoshiya Nobuko), nada o 12 de xaneiro de 1896 e finada o 11 de xullo de 1973, foi unha novelista xaponesa activa durante os períodos Taishō e Shōwa. Trátase dunha das escritoras máis vendidas e prolíficas do Xapón contemporáneo, especializada nas novelas románticas e para rapazas adolescentes. Foi pioneira da literatura lesbiana, en especial do subxénero clase S.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Yoshiya naceu en Niigata, mais criouse nas cidades de Mooka e Tochigi, na prefectura de Tochigi. O seu pai foi policía local e, máis tarde, membro do goberno local, polo que a súa familia tivo que mudarse varias veces debido aos seus traslados.[1][2] Nobuko foi a única filla e a máis nova de cinco irmáns.[3] Ambos pais eran de ascendencia samurai.[1][4] Xa que tiñan unha mentalidade conservadora, criárona para ser unha boa esposa, o rol que se esperaba para as mulleres no Xapón de Meiji.[5] A pesar disto, Yoshiya comezou a súa carreira literaria xa de adolescente, paixón que desenvolveu durante o seu tempo aprendendo os labores domésticos coa súa nai.[2]
En 1915, trasladouse a Tokyo, iniciando un estilo de vida que a afastaría das convencións sociais e de xénero da súa época.[5] Así, adoitaba vestir cun estilo andróxino, incluso en sesións de fotos para revistas.[6] Foi unha das primeiras mulleres xaponesas en imitar a moda occidental dos anos vinte de levar o pelo curto.[5] Tamén foi a primeira nipoa en ter un coche, un cabalo de carreiras ou xogar ao golf. Así mesmo, deseñou a súa propia vivenda.
En 1938, uniuse ao Pen butai (en galego, "Corpo da pluma"), unha organización gobernamental de escritores que viaxou á fronte durante a segunda guerra sino-xaponesa para escribir textos en favor das tropas despregadas na China.[7] Yoshiya e Hayashi Fumiko foron as únicas mulleres do grupo.[8]
Yoshiya viviu en Kamakura (prefectura de Kanagawa) durante e despois da segunda guerra mundial. En 1962, construíu unha casa tradicional de madeira cun xardín de estilo xaponés, nun barrio tranquilo. Esta foi legada á cidade de Kamakura tras do seu pasamento, co obxectivo de promover actividades educativas e culturais para mulleres. Yoshiya faleceu aos 77 anos dun cancro de colon, e a súa casa foi reconvertida no Museo Memorial Yoshiya Nobuko. A día de hoxe, consérvase o seu estudo intacto, cos seus obxectos favoritos e manuscritos orixinais. Foi soterrada no templo de Kōtoku-in de Kamakura, tras o seu célebre Daibutsu.
Vida persoal
[editar | editar a fonte]En xaneiro de 1923, Yoshiya coñeceu a Chiyo Monma, profesora de matemáticas nunha escola de rapazas de Tokyo.[5] Ambas manterían unha relación amorosa durante 50 anos.[9] A diferenza de moitas figuras públicas xaponesas, Yoshiya non tivo reticencias en revelar detalles da súa vida privada a través de fotografías, ensaios persoais e entrevistas. Para 1926, xa traballaban conxuntamente como autora e secretaria.[10] En 1957, Yoshiya adoptou a Monma como a súa filla, a única maneira en que unha parella de mulleres podía compartir propiedades ou tomar decisións médicas.[5]
Ambas viaxaron por Manchuria e a Unión Soviética, establecéndose por un ano en París. Entre 1927 e 1928, regresaron ao Xapón polos Estados Unidos. A finais da década de 1930, visitaron tamén as Indias Orientais Neerlandesas e a Indochina Francesa.
Obra
[editar | editar a fonte]Unha das súas primeiras obras, Hana monogatari 花物語 ("Historias das flores", 1916-1924), unha serie de cincuenta e dous relatos sobre amizades románticas, popularizouse entre as estudantes do Xapón. Estes textos representan amores platónicos, non correspondidos ou sen un final feliz, e falan do desexo entre mulleres cun ton case narcisista.[11][12]
Pola súa banda, Yaneura no nishojo 屋根裏の二處女 ("Dúas virxes no ático", 1919), de carácter autobiográfico, describe o amor de dúas compañeiras de cuarto. Na súa derradeira escena, ambas deciden vivir xuntas como parella.[13] Esta obra cuestiona os estándares patriarcais da sociedade da época, ao tempo que presenta dúas protagonistas cunha marcada actitude feminista. Ademais, reflicte a propia orientación sexual da autora. Un ano máis tarde, en 1920, gañou o premio literario da delegación de Osaka do xornal Asahi Shimbun polo libro Chi no hate made 地の果てまで ("Até os confíns da Terra"), de influencia cristiá.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 Fujimura-Fanselow 2011, pp. 105-113.
- ↑ 2,0 2,1 Edelstein & Schierbeck 1994, pp. 88-91.
- ↑ Zimmerman 2000, p. 824.
- ↑ Robertson 2002, pp. 155-174.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Lockard 2010, p. 670.
- ↑ Frederick 2006, p. 135.
- ↑ Hutchinson & Morton 2019, pp. 128-129.
- ↑ Robertson 2002, p. 169.
- ↑ Duberman 1997, pp. 51-52.
- ↑ Izumo & Maree 2000, pp. 82-84.
- ↑ Dollase 2003.
- ↑ Suzuki 2006.
- ↑ Tsuchiya 2000.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Dollase, Hiromi (2003). "Early Twentieth Century Japanese Girls' Magazine Stories: Examining Shōjo Voice in Hanamonogatari (Flower Tales)". The Journal of Popular Culture (en inglés) 36 (4): 724–755. doi:10.1111/1540-5931.00043.
- Duberman, Martin (1997). A Queer World: The Center for Lesbian and Gay Studies Reader (en inglés). NYU Press. ISBN 9780814718742.
- Edelstein, Marlene R.; Schierbeck, Sachiko Shibata (1994). Japanese Women Novelists in the 20th Century: 104 Biographies, 1900-1993 (en inglés). Museum Tusculanum Press. ISBN 978-87-7289-268-9.
- Frederick, Sarah (2006). Turning Pages: Reading and Writing Women's Magazines in Interwar Japan (en inglés). University of Hawai'i Press. ISBN 978-0-8248-2997-1.
- Fujimura-Fanselow, Kumiko (2011). Transforming Japan: How Feminism and Diversity Are Making a Difference (en inglés). Feminist Press at CUNY. ISBN 978-1-55861-699-8.
- Hutchinson, Leith Douglas; Morton (2019). Routledge Handbook of Modern Japanese Literature (en inglés). Routledge. ISBN 9780367355739.
- Izumo, Marou; Maree, Claire (2000). Love Upon the Chopping Board (en inglés). Spinifex Press. ISBN 978-1-875559-82-4.
- Lockard, Craig A. (2010). Societies, Networks, and Transitions: A Global History since 1750 (en inglés). Cengage Learning. ISBN 978-1-4390-8534-9.
- Robertson, Jennifer (2002). "Yoshiya Nobuko Out and Outspoken in Practice and Prose". En Wathall, Anne. The Human Tradition in Modern Japan (en inglés). pp. 155–174. ISBN 0-8420-2912-5.
- Suzuki, Michiko (2006). "Writing Same-Sex Love: Sexology and Literary Representation in Yoshiya Nobuko's Early Fiction". The Journal of Asian Studies (en inglés) 65 (3): 575–599. doi:10.1017/S0021911806001148.
- Tsuchiya, Hiromi (2000). "Yoshiya Nobuko's Yaneura no nishojo (Two Virgins in the Attic): Female-Female Desire and Feminism". Homosexual/Homosocial Subtexts in Early 20th-Century Japanese Culture (en inglés).
- Zimmerman, Bonnie (2000). Lesbian Histories and Cultures: An Encyclopedia (en inglés). Taylor & Francis. ISBN 978-0-8153-1920-7.
