Pedro Almodóvar
Pedro Almodóvar Caballero, nado en Calzada de Calatrava (Cidade Real) o 24 de setembro de 1949, é un director de cinema e guionista manchego, un dos principais referentes do cinema español a nivel internacional.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Primeiros anos
[editar | editar a fonte]Cando tiña oito anos Pedro Almodóvar emigrou xunto coa familia a Orellana la Vieja, unha vila de Estremadura, onde foi educado en escolas de salesianos e franciscanos. A súa formación relixiosa provocou nel un rexeitamento da relixión nun futuro. Nesa mesma época comezou a frecuentar as salas de cinema de xeito compulsivo.
Chegada a Madrid
[editar | editar a fonte]Con dezaseis anos, en 1968, mudou a súa residencia a Madrid, sen familia nin cartos, coa soa idea de estudar e facer cine. Nun principio tivo que se dedicar a vender obxectos de segunda man no Rastro. Deseguido entrou a formar parte do grupo teatral "Los Goliardos", onde trabou amizade coa actriz Carmen Maura, quen posteriormente deviría a "diva" da súa primeira etapa cinematográfica. Fundou así mesmo un grupo musical de punk-rock canda o iconoclasta Fabio McNamara e escribiu relatos que nalgúns casos foron publicado en volumes colectivos. Nestes primeiros anos en Madrid, traballou en Telefónica. Aforrou até conseguir mercar unha cámara de Súper 8, coa que se inicia na rodaxe e grava diversas curtametraxes. Estas curtas convérteno nunha especie de enfant terrible da movida madrileña, movemento contracultural que se desenvolve dende a morte do ditador Francisco Franco até mediados dos anos 80. A primeira destas curtametraxes, titulada Film político, realizouna en 1974. Seguiríanlle títulos como Dos putas, o una historia de amor que termina en boda, La caída de Sodoma, Sexo va, sexo viene ou ¿Quién teme a Virginia Woolf?. Tamén se inclúe neste período a súa primeira longametraxe, ¡Folle... folle... fólleme Tim!, de 1978, malia que non foi estreada de xeito oficial.
En 1980, estrea a súa primeira longametraxe oficial, Pepi, Luci, Bom y otras chicas del montón. Trátase dun filme rupturista, realizado en condicións de produción extremas[Cómpre referencia] e filmado en 16 mm.; pese a isto, obtivo unha grande acollida no Festival Internacional de Cine de Donostia daquel ano.
Producións El Deseo
[editar | editar a fonte]O 14 de xuño de 1985, xunto co seu irmán Agustín Almodóvar fundou a produtora "El Deseo", que a partir de entón produciu todos os seus filmes. Cunha produtora de seu, a súa sona non parou de medrar até distinguilo coma o director español vivo máis recoñecido [Cómpre referencia]. A clave desta fama internacional radica seguramente no seu éxito nos EUA, onde se converteu nunha figura dos medios, e nos premios Óscar, amais do mimo con que é tratada pola crítica gala, sendo de especial relevancia a súa ligazón co festival de Cannes[Cómpre referencia]. Retomando a relación cos EUA, Almodóvar gañou un Oscar polo guión de Hable con ella no ano 2003 e foi candidato á mellor película en lingua estranxeira en 1988 con Mujeres al borde de un ataque de nervios.
A meirande parte dos seus filmes poden inserirse no xénero melodramático. O propio Almodóvar confesou en diversas ocasións que as súas fontes de inspiración cinematográficas eran Douglas Sirk, Preston Sturges, George Cukor, Rainer Werner Fassbinder ou John Cassavetes, só por mencionar algúns[Cómpre referencia]. Esta utilización do melodrama xunto a personaxes estrafalarios ou marxinais reportoulle un status de éxito.
Por favor, axuda na mellora deste artigo ou sección ampliando a información que achega. Se cadra, podes atopar máis información na páxina de conversa. |
Filmes
[editar | editar a fonte]Ano | Filme |
---|---|
1978 | Un hombre llamado Flor de Otoño, de Pedro Olea (A) |
1980 | Pepi, Luci, Bom y otras chicas del montón (DGA) |
1982 | Laberinto de pasiones (DGAM) |
1983 | Entre tinieblas (DG) |
1984 | ¿Qué he hecho yo para merecer esto? (DGA) |
1986 | Matador (DG) |
1987 | La ley del deseo (DGAM) |
1987 | La ley del deseo, de Pedro Almodóvar (A) |
1988 | Mujeres al borde de un ataque de nervios (DG) |
1990 | ¡Átame! (DG) |
1991 | Tacones lejanos (DG) |
1991 | En la cama con Madonna, de Alek Keshishian (A) |
1993 | Kika (DG) |
1995 | La flor de mi secreto (DG) |
1997 | Carne trémula (DG) |
1999 | Todo sobre mi madre (DG) |
1999 | Tatuaje, de Gregori Baquet (A) |
2002 | Hable con ella (DG) |
2004 | La mala educación (DG) |
2006 | Volver (DG) |
2009 | Los abrazos rotos (DG) |
2011 | La piel que habito (DG) |
2013 | Los amantes pasajeros (DG) |
2016 | Julieta (DG) |
2019 | Dolor y gloria (DG) |
2021 | Madres paralelas (DG) |
- A: actor
- DG: director e guionista
- DGA: director, guionista e actor
- DGAM: director, guionista, actor e música
Produtor (e non director)
[editar | editar a fonte]Ano | Filme | Director |
---|---|---|
2015 | El Clan | Pablo Trapero |
2014 | Relatos salvajes | Damián Szifron |
2007 | La mujer rubia | Lucrecia Martel |
2005 | The Secret Life of words | Isabel Coixet |
2004 | La niña santa | Lucrecia Martel |
2002 | Mi vida sin mí | Isabel Coixet |
2001 | El espinazo del diablo | Guillermo del Toro |
1998 | Cuernos de espuma | Manuel Toledano |
1996 | Mi nombre es sombra | Gonzalo Suárez |
1993 | Acción mutante | Álex de la Iglesia |
1982 | Pestañas postizas | Enrique Belloch |
Recoñecementos
[editar | editar a fonte]En 2006, recibiu o Premio Princesa de Asturias das Artes.[2]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Libertad Digital
- ↑ "Acta do xurado". fundacionprincipedeasturias.org (en castelán). 17 de maio de 2006. Archived from the original on 18 de maio de 2007. Consultado o 1 de xuño de 2021.