teftîş

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	teftîş	teftîş
Îzafe	teftîşa	teftîşên
Çemandî	teftîşê	teftîşan
Nîşandera çemandî	wê teftîşê	wan teftîşan
Bangkirin	teftîşê	teftîşino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	teftîşek	teftîşin
Îzafe	teftîşeke	teftîşine
Çemandî	teftîşekê	teftîşinan

teftîş mê

1. kontrol, venerîn, pişkinîn, fehs, saxtî, azmayîş, axulme
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. taqîkirin, test, ceribandin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Şêx go »tu here bibîn wişaqan
  Teftîş bike cih û wisaqan
  Herçî ko dibêjin ew 'elîl e — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Herwiha

• teftêş

Jê

• (lêker) teftîş kirin
• (navdêr) teftîşkirin
• (rengdêr) teftîşkirî
• teftîşî
• teftîşker

Nêzîk

• tehlîl
• çavdêrî
• vekolîn
• lêkolîn
• miayene
• ezmûn, îmtîhan

Etîmolojî

Ji erebî تفتيش‎ (teftîş) ji te- + فتش‎ (fetteşe, “teftîş kirin”), hevreha aramî פתש‎ (p-t-ş-). Ji eynî rehê erebî: mifetiş.

Werger

• Almanî: Augenschein → de m, Musterung → de m, ^?Durchsicht → de
• Îngilîzî: inspection → en
• Tirkî: denetim → tr, kontrol → tr