łobuz kocha najmocniej, a ja wybaczam tej historii wszystkie naiwności.
film trafił idealnie w moją estetykę - i wizualnie i muzycznie. jestem naiwną romantyczką i nic na to nie poradzę, a przy okazji kocham wszystkie historie o dojrzewaniu. tu się jeszcze dodatkowo strzelają, więc już w ogóle wszystko mi pasuje.
kocham Adele i też myślałabym o niej przez każdy dzień mojego życia.
pomijając doskonałego Pattinsona, super dziwne brzydkie stworki i całkiem sprawnie poprowadzoną rozkminę etyczną, to tak trochę chyba za dużo tu wszystkiego. satyra trochę toporna, humor momentami męczący, wątki nie wszystkie potrzebne, i scenariuszowo też nie do końca się spina. dobrze się bawiłam, ale na dłuższą metę to chyba sobie o tym filmie szybko zapomnę. a szkoda.
co było w tym filmie najgorsze? nie wiem, kurwa, chyba wszystko.
Ogrodnik powoli awansuje na najbardziej irytującego aktora, co jest okropnie dziwnym zwrotem akcji. a jego grzywka w filmie jest czymś, co nie dawało mi spokoju.
nikt tam nie jest wiarygodny, scenariusz jest całkowicie bez sensu, a pokazanie nałogu jest tak spłycone i szkodliwe, że ja nie wiem jak to w ogóle tam się znalazło. scena dyskoteki w szkole jest idealnym tego przykładem. a, no i wspaniałe pokazanie dorosłych ludzi…
ciągle wydawało mi się, że to zbieranie drużyny będzie prowadzić do czegoś zupełnie innego. chyba mnie to lekko rozczarowało.
Ben Kingsley to chory pojeb, którego kocham i chciałabym oglądać na ekranie przez większą część filmu. szkoda, że po tak brawurowej pierwszej połowie, zakończenie wypada dość blado. i chyba wolałabym jednak dłuższy metraż.
ale ten upał wylewa się z każdego zdjęcia i czuję jak się pocę razem z nimi.
