tak sobie wyobrażam imprezy z ludźmi w moim wieku, dlatego ich nie robię.
jest tu wszystko co lubię - doskonałe aktorstwo, gęsta atmosfera, cięty dowcip, sprytne dialogi. niestety, w tym przypadku niespecjalnie robi to na mnie wrażenie. za to zawsze wrażenie robi na mnie Cillian, i tym razem nie było inaczej.
łobuz kocha najmocniej, a ja wybaczam tej historii wszystkie naiwności.
film trafił idealnie w moją estetykę - i wizualnie i muzycznie. jestem naiwną romantyczką i nic na to nie poradzę, a przy okazji kocham wszystkie historie o dojrzewaniu. tu się jeszcze dodatkowo strzelają, więc już w ogóle wszystko mi pasuje.
kocham Adele i też myślałabym o niej przez każdy dzień mojego życia.
co było w tym filmie najgorsze? nie wiem, kurwa, chyba wszystko.
Ogrodnik powoli awansuje na najbardziej irytującego aktora, co jest okropnie dziwnym zwrotem akcji. a jego grzywka w filmie jest czymś, co nie dawało mi spokoju.
nikt tam nie jest wiarygodny, scenariusz jest całkowicie bez sensu, a pokazanie nałogu jest tak spłycone i szkodliwe, że ja nie wiem jak to w ogóle tam się znalazło. scena dyskoteki w szkole jest idealnym tego przykładem. a, no i wspaniałe pokazanie dorosłych ludzi…
pomijając doskonałego Pattinsona, super dziwne brzydkie stworki i całkiem sprawnie poprowadzoną rozkminę etyczną, to tak trochę chyba za dużo tu wszystkiego. satyra trochę toporna, humor momentami męczący, wątki nie wszystkie potrzebne, i scenariuszowo też nie do końca się spina. dobrze się bawiłam, ale na dłuższą metę to chyba sobie o tym filmie szybko zapomnę. a szkoda.
