Sinematografik alanyazının niteliksel derinliği bakımından incelendiğinde, kimi estetik parametreler açısından göz doldururken, narratif süreklilik ve tematik bütünlük açısından eksiklikler barındırmaktadır. Film, post-modern sinema dilinin çerçevesinde biçimsel yenilikler sunmakta ve görsel bir şölen vaat etmektedir; ancak bu görsel çaba, meta-narratifin katmanlarını yeterince destekleyememekte, hikayenin omurgasını zayıflatmaktadır.
Yönetmenin kullandığı dil, semiyotik açıdan zenginlik taşısa da, bu dilin izleyiciye tercümesi sırasında anlam kaymaları yaşanmaktadır. Karakterler arası diyaloglar, entelektüel bir kabuk içinde münzevi bir dil kullanımı sergilerken, bu durum filmi genel izleyici kitlesi için…
