ทองประกาย
Kick The Machine present
เลวมาก ๆ 😭
อีกแล้วที่ดูหนังพี่เจ้ยแล้วอยากทำหนัง
Me and Who
ทองประกาย
Kick The Machine present
เลวมาก ๆ 😭
อีกแล้วที่ดูหนังพี่เจ้ยแล้วอยากทำหนัง
Me and Who
Selfie of My Run to My Return from Runaway หนังสั้นที่เป็นวิดีโอการ Selfie ตัวเองของผู้กำกับในการวิ่งออกกำลังกายผ่านสถานที่ต่าง ๆ ที่มาพร้อมกับเสียงความนึกคิดในใจ ซึ่งพอดูจนจบก็รับรู้ได้ถึงถึงความโกรธและอัดอั้นบางอย่างต่อระบบ ยุคสมัยและผู้ถือครองมัน
นี่คืองานของ Mai Possathorn ที่ผมได้ดูเพราะได้มีงานร่วมฉายในโปรแกรม ANGRY YOUNG CITIZEN
เมื่อยุวพลเมืองเดือดดาล (ซึ่งหนังก็เดือดจริง ๆ) ของ Wildtype 2022 เหมือนกัน ว่าไปแล้วก็หวังว่าต่อจากนี้ Micro Cinema ในไทยจะยังคงมีอนาคตที่สดใส
ตอนนั้นอึ้งมากว่าหนังมันสามารถเป็นแบบนี้ได้ด้วยหรอในสมัยที่ยังเรียนอยู่ปี 1 กับการเอาคลิป Selfie ตัวเองตอนวิ่งออกกำลังกายมาทำ
ต่อมาก็ได้ดูงาน Rivulet of Universe (Prologue) ซึ่งก็พอจับได้ว่าหนังจะพูดถึงประเด็นเกี่ยวกับพื้นที่พิมายโดยเฉพาะเมื่อฉากการสัมภาษณ์งานส่งอาจารย์ของกลุ่มเด็กนักเรียนเป็นหนึ่งในฉากที่ดูพอจะเล่าเรื่องมากที่สุดแล้วในหนังฉบับสั้นนี้
และวันที่ 16 พ.ย. 2567 ที่ผ่านมาใน World Film ผมก็ได้ดู Rivulet of Universe ฉบับเต็มสักทีหลังจากที่รอดูตั้งแต่ฉบับสั้น + ตัวอย่างปล่อยออกมาช่วงแรก ๆ ตอนหนังติด Rotterdam พูดตามตรงว่าตอนนั้นดูแบบปล่อยจอย ไม่ค่อยคิดอะไร จังหวะไหนง่วงก็มีพักสายตาบ้าง (ตอน World Film นอนน้อยมาก) ยิ่งรวมกับบรรยากาศของหนังภาพและเสียงที่ดูแล้วก็เพลิดเพลิน แต่เป็นการเพลินที่เราอยากดูต่อเรื่อย ๆ สมองโล่งเหมือนได้พักผ่อน แต่ก็ชวนให้ผมที่ตอนนั้นนอนน้อยได้เคลิ้มอยู่ในสภาวะกึ่งหลับกึ่งตื่นเหมือนกัน สิ่งที่ทำให้ผมยังไม่ได้หลับไหลไปเต็มที่ก็คือ
1.อารมณ์ขันในเรื่องซึ่งอาจจะมีทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจ แบบบางฉากมันฮาจริง ๆ ไม่ว่าจะด้วยบริบทการเมืองปัจจุบันหรือจังหวะในหนังหรือการเกิดภาพทรงจำในหัวของตัวเองตอนสมัยเรียนประวัติศาสตร์สมัยมัธยมก็ตาม ดูเสร็จแล้วยังเก็บมา…