De TT van Assen 1975 was de zevende race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1975. De race werd verreden op 28 juni 1975 op het TT-Circuit Assen nabij Assen, Nederland. De race kostte het leven aan de Duitse coureur Rolf Thiele.

Vlag van Nederland TT Assen 1975
Officiële naam Grote Prijs van Nederland der KNMV
Land Vlag van Nederland Nederland
Datum 28 juni 1975
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Tweede Vlag van Italië Giacomo Agostini
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
350 cc
Poleposition Vlag van Italië Walter Villa
Snelste ronde Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Eerste Vlag van Duitsland Dieter Braun
Tweede Vlag van Finland Pentti Korhonen
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex George
250 cc
Poleposition Vlag van Italië Walter Villa
Snelste ronde Vlag van Italië Walter Villa
Eerste Vlag van Italië Walter Villa
Tweede Vlag van Frankrijk Michel Rougerie
Derde Vlag van Duitsland Dieter Braun
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Paolo Pileri
Snelste ronde Vlag van Italië Paolo Pileri
Eerste Vlag van Italië Paolo Pileri
Tweede Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Derde Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler
50 cc
Poleposition Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Snelste ronde Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Eerste Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Tweede Vlag van Duitsland Herbert Rittberger
Derde Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Zijspan
Poleposition Vlag van Duitsland Werner Schwärzel/Vlag van Duitsland Andreas Huber
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Malcolm Hobson/Vlag van Verenigd Koninkrijk Gordon Russell
Eerste Vlag van Duitsland Werner Schwärzel/Vlag van Duitsland Andreas Huber
Tweede Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Duitsland Bernd Grube
Derde Vlag van Zwitserland Angelo Pantellini/Vlag van Zwitserland Freddo Mazzoni

Algemeen

bewerken

De TT van Assen bestond in 1975 50 jaar. Vanwege de onderbreking tijdens de Tweede Wereldoorlog was het echter de 45e Dutch TT. Door het overlijden van Rolf Thiele werden de feestelijkheden op een laag pitje gezet.

Phil Read (MV Agusta) had in Assen al in de trainingen zijn dag niet. Hij kwalificeerde zich als vijfde achter Barry Sheene (Suzuki), Giacomo Agostini (Yamaha), Teuvo Länsivuori (Yamaha) en zelfs Gianfranco Bonera (MV Agusta), die voor het eerst fit genoeg was na zijn beenbreuk in Modena in het voorjaar. Net als in de 350cc-klasse was er een bliksemstart voor Wil Hartog (Yamaha), die vanaf de derde startrij als eerste weg was, terwijl Länsivuori zijn Suzuki bijna als laatste aan de praat kreeg. Phil Read nam ondanks de wegliggingsproblemen die hij met de MV Agusta 500 4C ondervond al snel de leiding over, gevolgd door Sheene en Agostini. Na vier ronden passeerden Agostini en Sheene Phil Read en ze begonnen ook meteen van hem weg te lopen. Sheene scheen Agostini makkelijk te kunnen volgen: hij reed steeds rechtop zittend achter hem, maar als Sheene Ago passeerde kon die ook weer makkelijk in de slipstream blijven. Ze wisselden dus wel een aantal malen van positie, maar geen van tweeën konden ze echt het verschil maken. De race werd dan ook pas op de streep beslist: Barry Sheene haalde de eerste overwinning voor zijn Suzuki RG 500, Agostini werd tweede en Phil Read werd derde. De tijdwaarnemingsapparatuur kon het verschil toen nog niet meten, de finishfoto bepaalde dat Barry Sheene een banddikte voorsprong had.

Uitslag 500 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Barry Sheene Suzuki 48' 01" 0 15
2   Giacomo Agostini Yamaha +0" 0 12
3   Phil Read MV Agusta +48" 7 10
4   John Newbold Yamaha 8
5   Teuvo Länsivuori Yamaha 6
6   Gianfranco Bonera MV Agusta 5
7   John Williams Yamaha 4
8   Hans Stadelmann Yamaha 3
9   Karl Auer Yamaha 2
10   Piet van der Wal Yamaha 1
11   Helmut Kassner Yamaha
12   Cliff Carr Yamaha
13   Rob Bron Suzuki
14   Tony Rutter Yamaha
15   Dick Alblas König
16   Steve Ellis Yamaha
17   Hans-Otto Butenuth Yamaha
18   Charlie Williams Maxton-Yamaha
DNF   Alex George Yamaha
DNF   Barry Ditchburn Kawasaki
DNF   Patrick Pons Yamaha val
DNF   Jack Findlay Yamaha val
DNF   Mick Grant Kawasaki
DNF   Yvon Duhamel Kawasaki
DNF   Christian Léon König
DNF   Horst Lahfeld König
DNF   Wil Hartog Yamaha
DNF   Jan van Disseldorp Yamaha
DNF   Bernard Fau Yamaha
DNF   Alan North Yamaha
DNS   Edu Celso-Santos Yamaha blessure

[1]

 
Het podium na de 350cc-race in Assen: winnaar Dieter Braun en beste Nederlander Wil Hartog

Al tijdens de trainingen in de 350cc-klasse deden de privérijders het erg goed. Giacomo Agostini (Yamaha) was weliswaar de snelste, maar op de eerste startrij stonden ook Alex George (Yamaha), Dieter Braun (Yamaha), en Pentti Korhonen (Yamaha). Johnny Cecotto (Yamaha) stond op de tweede startrij en had bovendien ook een slechte start. Wil Hartog (Yamaha) had na problemen in de training slechts de 16e tijd, maar samen met George en Korhonen (Yamaha) was hij bij de start als snelste weg en hij kwam na de eerste ronde als eerste door. Agostini had ook een slechte start en was toen slechts zevende. Hartog viel iets terug en kwam in een gevecht met Agostini terecht, terwijl de strijd om de leiding ging tussen George, Korhonen en Braun. Uiteindelijk won Dieter Braun, Korhonen werd tweede en George werd derde. De fabrieksrijders Agostini en Cecotto werden vierde en vijfde.

Uitslag 350 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Dieter Braun Yamaha 49' 12" 9 15
2   Pentti Korhonen Yamaha +1" 2 12
3   Alex George Yamaha +2" 5 10
4   Giacomo Agostini Yamaha 8
5   Johnny Cecotto Yamaha 6
6   Wil Hartog Yamaha 5
7   Hans Stadelmann Yamaha 4
8   Tony Rutter Yamaha 3
9   Chas Mortimer Yamaha 2
10   Jon Ekerold Yamaha 1
11   John Williams Yamaha
12   Olivier Chevallier Yamaha
13   Philippe Bouzanne Yamaha
14   Piet van der Wal Yamaha
15   Helmut Kassner Yamaha
16   Jack Findlay Yamaha
17   Jean-François Baldé Yamaha
DNF   Nico van der Zanden Yamaha
DNF   Boet van Dulmen MZ
DNF   Karl Auer Yamaha
DNF   Rob Bron Yamaha
DNF   John Dodds Yamaha
DNF   Patrick Pons Yamaha
DNF   Christian Bourgeois Yamaha
DNF   Jean-Louis Guignabodet Yamaha val
DNF   Gérard Choukroun Yamaha
DNF   Michel Rougerie Harley-Davidson
DNF   Walter Villa Harley-Davidson
DNF   Víctor Palomo Yamaha
DNS   Adu Celso Santos Yamaha blessure[1]

Johnny Cecotto (Yamaha) startte in de 250cc-race als snelste en Harley-coureurs Walter Villa en Michel Rougerie konden hem niet volgen. De betrouwbaarheid van de Yamaha's begon echter een probleem te worden en Cecotto stopte dan ook toen zijn motor dreigde vast te lopen. Villa kwam nu weliswaar aan de leiding, maar bij Harley-Davidson bestonden kennelijk geen teamorders, want Rougerie wist hem zelfs te passeren. Rougerie viel echter waardoor Villa de race won. Michel Rougerie lag zo ver voor Dieter Braun (Yamaha), dat hij ondanks zijn val toch nog tweede werd, vóór Braun. In de derde ronde van deze race viel Rolf Thiele bij "de Bult". Hij overleed later die middag aan zijn verwondingen.

Uitslag 250 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Walter Villa Harley-Davidson 46' 53" 9 15
2   Michel Rougerie Harley-Davidson +46" 8 12
3   Dieter Braun Yamaha +53" 5 10
4   Bruno Kneubühler Yamaha 8
5   Yvon Duhamel Kawasaki 6
6   Pentti Korhonen Yamaha 5
7   Patrick Pons Yamaha 4
8   Nico van der Zanden Yamaha 3
9   Jean-Louis Guignabodet Yamaha 2
10   Leif Gustafsson Yamaha 1
11   Alan North Yamaha
12   Jean-François Baldé Yamaha
13   Adrie van den Broeke Yamaha
14   Rolf Minhoff Yamaha
15   Tom Herron Yamaha
16   Philippe Bouzanne Yamaha
17   Horst Lahfeld Yamaha
DNF   Johnny Cecotto Yamaha motor
DNF   Paolo Pileri Yamaha
DNF   Tapio Virtanen MZ
DNF   Rolf Thiele Yamaha val (†)
DNF   Leo Bovee Yamaha val
DNF   Mick Grant Kawasaki
DNF   Otello Buscherini Yamaha
DNF   Gérard Choukroun Yamaha
DNF   Víctor Palomo Yamaha
DNF   Chas Mortimer Yamaha
DNF   John Dodds Yamaha
DNF   Olivier Chevallier Yamaha
DNF   Harald Bartol Yamaha
DNS   Boet van Dulmen MZ Griepaanval

Jan Huberts kreeg in Assen een Morbidelli, maar dat was nog een oud exemplaar uit 1974, uit de tijd dat Jorg Möller de machines nog niet had kunnen verbeteren. Huberts kon er weinig mee beginnen: tijdens de trainingen trilde de machine zo erg dat Huberts blaren onder zijn voetzolen kreeg en in de wedstrijd begon de motor over te slaan en moest Huberts opgeven. De nieuwe Morbidelli's van Pier Paolo Bianchi en Paolo Pileri waren veel sneller dan de rest van het veld. In het begin van de race regende het nog lichtjes, waardoor Pileri iets wegliep van zijn teamgenoot. Toen het droog werd sloot Bianchi aan maar bleef Pileri volgens afspraak op enkele meters afstand volgen tot aan de finish. Jos Schurgers, die al enkele jaren eerder gestopt was maar elk jaar alleen in Assen met zijn oude Bridgestone aan de start kwam, was even derde, maar zakte terug. Bruno Kneubühler (Yamaha) werd uiteindelijk derde.

Uitslag 125 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Paolo Pileri Morbidelli 45' 42" 9 15
2   Pier Paolo Bianchi Morbidelli +0" 3 12
3   Bruno Kneubühler Yamaha +1' 11" 0 10
4   Leif Gustafsson Yamaha 8
5   Jos Schurgers Bridgestone 6
6   Otello Buscherini Malanca 5
7   Johann Zemsauer Rotax 4
8   Harald Bartol Suzuki 3
9   Roel Cornelis Yamaha 2
10   Peter van Niel Yamaha 1
11   Peter Frohnmeyer Maico
12   Pentti Salonen Yamaha
13   Aart Valster Yamaha
14   Hans Müller Yamaha
15   Hans-Jürgen Hummel Yamaha
DNF   Kent Andersson Yamaha
DNF   Henk van Kessel Bridgestone-Yamaha[2]
DNF   Jan Huberts Morbidelli motor
DNF   Jan Hardonk Maico
DNF   Cees van Dongen Yamaha
DNF   Eugenio Lazzarini Piovaticci
DNF   Rolf Thiele Maico
DNF   Maurice Maingret Yamaha
DNF   Thierry Tchernine Yamaha
DNF   Gert Bender Bender
DNF   Leo Bovee Yamaha

In Assen waren de eerdere startproblemen van de Piovaticci van Eugenio Lazzarini opgelost. Hij was snel weg, maar dit keer had hij vergeten zijn benzinekraan open te draaien, waardoor hij weer ver terugviel. Julien van Zeebroeck (Van Veen-Kreidler) startte slecht en weet dat na de race aan "zenuwen". In de eerste ronde gingen Henk van Kessel (Kreidler) en Ángel Nieto (Van Veen-Kreidler) aan de leiding. Lazzarini was toen 21e. Van Kessel moest iets lossen door een slippende koppeling en werd tiende. Lazzarini brak het ronderecord en vocht zich door het veld naar voren. Na vijf ronden reden Hans-Jürgen Hummel (Kreidler) en Herbert Rittberger (Kreidler) aan de leiding en zijn namen een kleine voorsprong op Nieto. Toen Lazzarini uiteindelijk ook Gerrit Strikker (Kreidler) passeerde, vocht het drietal Nieto, Lazzarini en Strikker zich een weg naar voren om Hummel en Rittberger te achterhalen. Hummel viel uit door een afgebroken ophanging van zijn uitlaat. In de laatste ronde reed Lazzarini aan de leiding, maar in de eindfase wist Nieto hem nog in te halen. Ángel Nieto won, Herbert Rittberger werd tweede en Eugenio Lazzarini werd derde. Nieto hoefde nog slechts 1 wedstrijd te winnen om wereldkampioen te worden.

Uitslag 50 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Ángel Nieto Van Veen-Kreidler 32' 43" 0 15
2   Herbert Rittberger Kreidler +0" 2 12
3   Eugenio Lazzarini Piovaticci +0" 3 10
4   Gerrit Strikker Kreidler 8
5   Julien van Zeebroeck Van Veen-Kreidler 6
6   Rudolf Kunz Kreidler 5
7   Juup Bosman Jamathi 4
8   Theo van Geffen DRM 3
9   Gerhard Thurow Kreidler 2
10   Henk van Kessel Kreidler 1
11   Theo Timmer Jamathi
12   Roel Cornelis Kreidler
13   Claudio Lusuardi Derbi
14   Henk ten Wolde Kreidler
15   Ingo Emmerich Kreidler
16   Rolf Blatter Kreidler
17   Walter Däuwel Kreidler
18   Joop Zwetsloot Roton
19   Wolfgang Golembeck Kreidler
DNF   Stefan Dörflinger Kreidler val
DNF   Jan Huberts Kreidler val
DNF   Hans-Jürgen Hummel Kreidler uitlaatbevestiging
DNF   Ton Kooyman Hemeyla
DNF   Cees van Dongen Kreidler
DNF   Nico Polane Kreidler

Zijspanklasse

bewerken

Rolf Biland verloor tijdens de training in Assen zijn bakkenist Freddy Freiburghaus, die in de Veenslang uit het zijspan viel. Hij startte de race met invaller Bernd Grube, maar vergat dit te melden en zodoende wist de organisatie niet of Biland wel een startbewijshouder in zijn zijspan had. In de race waren Werner Schwärzel/Andreas Huber niet te kloppen. In de eerste ronde namen ze al zes seconden voorsprong op George O'Dell/Alan Gosling (König). Er ontstond wel een flinke strijd om de tweede plaats, waarbij een aantal combinaties van de baan schoven. Uiteindelijk wist Malcolm Hobson zich wat van de rest af te scheiden en hij reed zelfs even een seconde per ronde sneller dan Schwärzel. Hobson/Russell gleden echter in de Ruskenhoek van de baan, waardoor Angelo Pantellini/Freddo Mazzoni met hun König op de tweede plaats kwamen. Pantellini werd uiteindelijk ingehaald door de sterk opkomende Biland, die zelfs nog met enige voorsprong tweede werd. Steinhausen viel uit, waardoor het wereldkampioenschap nog steeds spannend was.

Uitslag zijspanklasse

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Werner Schwärzel   Andreas Huber König 47' 40" 3 15
2   Rolf Biland   Bernd Grube Seymaz-Yamaha +18" 2 12
3   Angelo Pantellini   Freddo Mazzoni König +30" 0 10
4   George O'Dell   Alan Gosling Renwick-König 8
5   Amedeo Zini   Andrea Fornaro König 6
6   Siegfried Maier   Gerhard Lehmann SMS-Yamaha 5
7   Cees Smit   Jan Smit König 4
8   Heinz Luthringshauser   Hermann Hahn Busch Spezial-BMW 3
9   Otto Haller   Erich Haselbeck BMW 2
10   Gustav Pape   Franz Kallenberg König 1
DNF   Malcolm Hobson   Gordon Russell Yamaha ongeluk
DNF   Rolf Steinhausen   Josef Huber Busch-König
Vorige race:
Isle of Man TT 1975
FIM wereldkampioenschap wegrace
27e seizoen (1975)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1975

Vorige race:
TT Assen 1974
TT Assen Volgende race:
TT Assen 1976