Naar inhoud springen

Slag bij Sulz am Neckar

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nederzettingen en expansie van de Alemannen

De Slag bij Sulz am Neckar, ook wel bekend als de Slag bij Solicinium, vond plaats in 367 in de buurt van Sulz am Neckar tussen het Romeinse leger, onder aanvoering van keizer Valentinianus I en de Alemannen, vermoedelijk onder leiding van hun koning Macrianus.

De aanleiding

[bewerken | brontekst bewerken]

Slechts enkele jaren na de grote nederlaag bij Straatsburg in 357 waren de Alemannen opnieuw Gallië binnengedrongen. Al vanaf 365 vocht het Romeinse leger onder bevel van keizier Valentinianus I tegen de Alemannen. Bij Scarpona (Charpeigne) en Catalaunum werden overwinningen behaald, doch deze waren kortstondig, want in 367 staken de Alemannen opnieuw de Rijn over en veroverden Moguntiacum (Mainz) en plunderden de stad.

Valentianus bracht een groot leger op de been en stak de Rijn over. Diep in het kerngebied van de Alemannen, bij de ruïnes van Solicinium (Sulz am Neckar, in de Neckar vallei, of Schwetzingen) stuitte hij op de legermacht van de Alemannen. Slechts met grote verliezen werd deze slag door de Romeinen gewonnen.

Doordat de Romeinen grote verliezen had geleden tijdens de veldslag, werd Valentianus gedwongen de veldtocht tegen de Alemannen af te breken. Hij keerde met het leger terug naar Gallië en begon daarna met het herstellen van de Rijn-grens. Onder Valentianus werden diverse nieuwe forten langs de grens opgetrokken. Drie jaar later ten slotte, in 370 sloot Valentianus uiteindelijke vrede met koning Macrianus, die vanaf die tijd een vriendschappelijke relatie onderhield met het Romeinse Rijk.