Jelena Janković
Jelena Janković, wym. [ˈjɛlɛna ˈjaːnkɔʋitɕ], srp Јелена Јанковић (ur. 28 lutego 1985 w Belgradzie) – serbska tenisistka, finalistka US Open 2008 w grze pojedynczej, mistrzyni Wimbledonu 2007 w grze mieszanej, reprezentantka Serbii (dawniej Serbii i Czarnogóry) w Pucharze Federacji, olimpijka z Aten (2004), była liderka rankingu WTA Tour.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
28 lutego 1985 |
| Wzrost |
177 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Status profesjonalny |
2000 |
| Zakończenie kariery |
aktywna |
| Trener |
Ricardo Sanchez |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
16 WTA, 1 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
1 (11 sierpnia 2008) |
| Australian Open |
SF (2008) |
| Roland Garros |
SF (2007, 2008, 2010) |
| Wimbledon |
4R (2006–2008, 2010, 2015) |
| US Open |
F (2008) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
2 WTA, 0 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
19 (9 czerwca 2014) |
| Australian Open |
3R (2008, 2013) |
| Roland Garros |
3R (2013, 2014) |
| Wimbledon |
QF (2013) |
| US Open |
3R (2006, 2013–2015) |
Wychowanka Tenisowej Szkoły Nicka Bollettieriego w Bradenton na Florydzie, obecnie mieszka ponownie w Belgradzie. Jest zawodniczką praworęczną z oburęcznym backhandem. Posiada status profesjonalny.
W 2001 wygrała juniorski Australian Open 2001. Trzy lata później została wybrana Sportowcem Roku w Serbii i Czarnogórze.
Kariera
edytuj2000-2002
edytujW 2000 roku zagrała w swoich pierwszych turniejach rangi ITF, między innymi w Filadelfii i w Clearwater. Po wygraniu juniorskiego Australian Open 2001 w styczniu i otrzymaniu „dzikiej karty”, zadebiutowała w marcu w zawodowym turnieju Pacific Life Open w Indian Wells. Przegrała w drugiej rundzie z Silvią Fariną Elią. Tego samego roku zaczęła reprezentować Serbię i Czarnogórę w Pucharze Federacji (później Serbię).
W marcu 2002 przeszła eliminacje kwalifikacyjne do imprezy w Scottsdale, a w I rundzie głównego turnieju przegrała z Barbarą Schett 3:6, 6:7. W lipcu po raz pierwszy w karierze osiągnęła ćwierćfinał zawodowej imprezy w Stanfordzie, przegrywając 5:7, 3:6 z Kim Clijsters. Próbowała również swoich sił w eliminacjach kwalifikacyjnych US Open 2002, lecz została wyeliminowana już w pierwszej rundzie.
2003-2004
edytujKolejny sezon rozpoczęła od udanych kwalifikacji w Australian Open 2003. W swoim wielkoszlemowym debiucie doszła do II rundy, ulegając tam Amandzie Coetzer. Kilka kolejnych występów zakończyła na pierwszej rundzie. Dopiero w Budapeszcie osiągnęła ćwierćfinał. W drugiej rundzie najwyżej rozstawiona Iva Majoli poddała mecz przeciwko Janković walkowerem. Nie przeszła eliminacji do dwóch kolejnych turniejów wielkoszlemowych w Paryżu i Londynie. Wygrała turniej rangi ITF w Dubaju. 20 października 2003 po raz pierwszy została sklasyfikowana wśród stu najlepszych tenisistek świata, na pozycji dziewięćdziesiątej.
Po słabych występach w Gold Coast i Sydney, niespodziewanie pokonała w pierwszej rundzie Australian Open 2004 Jelenę Diemientjewą, ale było to jej ostatnie singlowe zwycięstwo w tej edycji turnieju. W II rundzie przegrała bowiem z Jill Craybas. W turnieju w Miami wygrała z Manuelą Maleewą. Przegrała później z Tatianą Golovin. W maju wygrała swój pierwszy zawodowy turniej w Budapeszcie. W finale wygrała z Martiną Suchą. Występowała w wielu turniejach, ale w żadnym nie osiągała spektakularnych wyników. Tuż przed Wimbledonem, w ’s-Hertogenbosch, ograła w drugiej rundzie Nadię Pietrową. Po tym turnieju po raz pierwszy została sklasyfikowana w pierwszej pięćdziesiątce rankingu kobiet. Po raz drugi pokonała Pietrową w Filderstadt. W Linz odniosła dwa cenne zwycięstwa nad Wierą Zwonariową i Patty Schnyder. Na koniec sezonu była już jedną z trzydziestu najlepszych tenisistek w rankingu WTA.
2005
edytuj2005 rozpoczęła od ćwierćfinału w Auckland, przegranego z Marion Bartoli. Miesiąc później osiągnęła finał turnieju zawodowego w Dubaju, w którym uległa Lindsay Davenport. Po drodze pokonała Serenę Williams (nieco szczęśliwie dla Janković, Williams skreczowała). Kolejnym sukcesem był półfinał w Berlinie, a później także finał w Birmingham, przegrany z Mariją Szarapową. Osiągnęła ćwierćfinały w turniejach w Stanfordzie i Cincinnati oraz finał turnieju w Seulu, przegrany z Nicole Vaidišovą. Poprawiła pozycję rankingową na siedemnastą.
2006
edytujPrzegrała z kwalifikantką Olhą Sawczuk w II rundzie Australian Open. Przez bardzo długi czas, bo już od końcówki sezonu 2005, przestała istnieć na światowych kortach. Przegrywała kolejne turnieje w pierwszych rundach, wypadając z czołowej trzydziestki rankingu WTA. Przełom nastąpił w Rzymie, gdzie doszła do ćwierćfinału. Później osiągnęła półfinał w Strasburgu, III rundę French Open 2006 i turnieju w Birmingham, ćwierćfinał turnieju w ’s-Hertogenbosch, IV rundę Wimbledonu 2006 (wygrała tam z Venus Williams) i ćwierćfinał turnieju w Cincinnati. Zwieńczeniem jej wzrastającej formy był finał turnieju w Los Angeles, który przegrała z Jeleną Diemientjewą. Odnotowała wspaniały występ na US Open 2006, dochodząc do półfinału i pokonując Nicole Vaidišovą, Swietłana Kuzniecową i Jelenę Diemientjewą, ulegając w trzech setach Justine Henin-Hardenne. Po tym sukcesie dotarła jeszcze do półfinałów turniejów w Kantonie i w Pekinie, do ćwierćfinałów turniejów w Stuttgarcie, Linz i Québec, w ostatnim którym skreczowała w meczu z Olgą Puczkową.
2007
edytujPoczątek 2007 to wygrany turniej w Auckland, gdzie pokonała w finale Wierę Zwonariową. Tydzień później osiągnęła finał w turnieju w Sydney, w którym przegrała z Kim Clijsters, po drodze wygrywając z Martiną Hingis, Samanthą Stosur, Amélie Mauresmo i Nicole Vaidišovą. Wyniki te pozwoliły jej zająć przed wielkoszlemowym Australian Open 2007 pozycję liderki rankingu „Champions Race”.
Na Australian Open uległa w IV rundzie późniejszej mistrzyni, Serenie Williams. Przegrała w ćwierćfinale w turnieju w Tokio z Aną Ivanović. Z powodu kontuzji kostki zmuszona była poddać mecz półfinałowy w Dubaju przeciwko Amélie Mauresmo. W poprzedniej rundzie wyeliminowała Martinę Hingis. W Dosze doszła do półfinału, ulegając Justine Henin. Na turniejach amerykańskich osiągnęła czwartą rundę Pacific Life Open, trzecią rundę turnieju w Miami i zwycięstwo w turnieju w Charleston, po którym awansowała na siódme miejsce. W Warszawie przegrała w półfinale z Justine Henin. Podczas turnieju w Berlinie wygrała z Peng Shuai i Anabel Mediną Garrigues. Przegrała w ćwierćfinale po zaciętym boju z Justine Henin wynikiem 6:3, 4:6, 4:6. Po tej imprezie awansowała na 5. pozycję w rankingu WTA. Następnie wygrała turniej w Rzymie po łatwym pojedynku finałowym ze Swietłaną Kuzniecową. Po półfinale French Open 2007 awansowała na najwyższą w karierze pozycję, trzecią. Tydzień później odniosła piąte w swojej karierze zwycięstwo w turnieju WTA. W finale turnieju DFS Classic pokonała Mariję Szarapową 4:6, 6:3, 7:5. Tydzień później przegrała w finale Ordina Open z Anną Czakwetadze 6:7, 6:3, 3:6.
Mimo obiecujących wyników na trawie, niewiele zdziałała w singlu na wielkoszlemowym Wimbledonie 2007, gdzie wygrała mistrzostwo w miksie w parze z Jamiem Murrayem przeciwko parze Alicia Molik/Jonas Björkman.
W czwartej rundzie singla na Wimbledonie poniosła porażkę z Marion Bartoli. Wcześniej pokonała Anne Keothavong, Jarmilę Gajdošovą i Lucie Šafářovą.
W US Open 2007 dotarła do ćwierćfinału singla, gdzie przegrała z Venus Williams. W poprzednich rundach pokonała: Jarmilę Gajdošovą, Wolhę Hawarcową, Alizé Cornet i Sybille Bammer.
We wrześniu w turnieju China Open 2007 dotarła do finału, gdzie uległa Ágnes Szávay 7:6, 5:7, 2:6. W półfinale pokonała powracającą do tenisa po narodzinach dziecka Amerykankę Lindsay Davenport 6:3, 7:5. W Porsche Tennis Grand Prix 2007 w Stuttgarcie osiągnęła półfinał, przegrywając z Justine Henin. Jej forma uległa załamaniu: w dwóch kolejnych startach odpadała już w pierwszych spotkaniach. Na zakończenie sezonu wystąpiła w Sony Ericsson Championships, gdzie została pokonana we wszystkich trzech spotkaniach grupowych. W jednym z tych meczów, przeciwko Marion Bartoli, skreczowała z powodu choroby wirusowej, utrudniającej oddychanie.
2008
edytujW przerwie pomiędzy sezonami 2007 i 2008 przeszła operację nosa. Większość czasu spędziła na rekonwalescencji i odbudowywaniu formy.
Na przełomie grudnia i stycznia razem z Novakiem Đokoviciem wzięła udział w rozgrywkach Pucharu Hopmana w Perth. Tam nabawiła się przykrej kontuzji nogi, która zmusiła ją do poddania trzech meczów singlowych. Mimo to Serbia znalazła się w finale. Tam jednak przegrała ze Stanami Zjednoczonymi. Janković straciła punkty rankingowe, ponieważ grając w Perth nie broniła tytułu z Auckland, wywalczonego przed rokiem.
Pojawiła się natomiast w Sydney, gdzie w 2007 była w finale. Po wygranej z Tatianą Golovin została pokonana przez Nicole Vaidisovą. Utraciła 3. miejsce w klasyfikacji WTA na rzecz Any Ivanović.
W Melbourne, eliminując po drodze m.in. Serenę Williams, dotarła do półfinału Australian Open, gdzie przegrała z Mariją Szarapową 3:6, 1:6. W Qatar Total Open dotarła do ćwierćfinału, gdzie przegrała z Chinką Li Na 3:6, 4:6. Rozstawiona z numerem jeden w Canara Bank Bangalore Open, odpadła w ćwierćfinale turnieju. Pokonała ją Yan Zi 3:6, 6:3, 3:5.
Następnie odpadła w półfinale Pacific Life Open, przegrywając z Aną Ivanović 6:7, 3:6. W turnieju w Miami doszła do finału, w którym uległa Serenie Williams, przegrywając 6:1, 5:7, 6:3 odzyskując 3. miejsce w rankingu. W Charleston, rozstawiona z numerem jeden, odpadła w ćwierćfinale turnieju Family Circle Cup po porażce z Wierą Zwonariową 2:6, 6:3, 2:6.
Już w pierwszym turnieju na europejskich kortach ziemnych, w Berlinie, po pokonaniu Peng Shuai i Marii Kirilenko doszła do ćwierćfinału, gdzie przegrała z Jeleną Diemientjewą. W kolejnym tygodniu w ukochanym mieście – Rzymie obroniła wywalczony przed rokiem tytuł odnosząc tym samym szóste w karierze zwycięstwo w turnieju WTA, pokonując m.in. Venus Williams i Alizé Cornet.
Na francuskim turnieju wielkoszlemowym Roland Garros doszła do półfinału, pokonując po drodze m.in. Agnieszkę Radwańską. Uległa rodaczce Anie Ivanović 4:6 6:3 4:6 w meczu o pierwsze miejsce rankingu WTA.
Następnie udała się na londyński turniej Wimbledon, gdzie, podobnie jak przed rokiem, doszła do czwartej rundy. Została wyeliminowana przez Tajkę Tamarine Tanasugarn wynikiem 3:6 2:6.
Miesiąc później wzięła udział w turnieju East West Bank Classic w Los Angeles mimo kontuzji lewego kolana, której nabawiła się na Wimbledonie. Rozstawiona była z numerem 1, w I rundzie miała więc wolny los. W drugiej pokonała Amerykankę Vanię King 7:5 6:2, w trzeciej Węgierkę Melindę Czink, a w ćwierćfinale Rosjankę Nadię Pietrową 7:5 6:4. W półfinale odpadła w meczu z kolejną Rosjanką Dinarą Safiną. Pierwszego seta przegrała 6:7(3), drugiego natomiast 1:6. Obroniła tym samym punkty z zeszłego roku, nie skorzystała jednak z okazji wyprzedzenia swojej rodaczki Any Ivanović w rankingu WTA, co niechybnie nastąpiłoby, gdyby Janković wygrała cały turniej, ponieważ Ivanović nie przyjechała bronić tytułu, który wywalczyła w Los Angeles rok wcześniej. Szansę miała też w turnieju Rogers Cup w Montrealu, jednak przegrała w meczu o półfinał ze Słowaczką Dominiką Cibulkovą 5:7 2:6. We wcześniejszych rundach pokonała Aleksandrę Wozniak i Stéphanie Dubois. Na turnieju była rozstawiona z dwójką.
11 sierpnia, wyprzedzając swoją rodaczkę Anę Ivanović, Janković została nową liderką rankingu WTA – 18. w historii. W tym samym tygodniu wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie, gdzie przegrała w ćwierćfinale z Dinarą Safiną 2:6, 7:5, 3:6. Ten dość słaby występ sprawił, że w następnym tygodniu powróciła na drugą pozycję rankingu.
Wielkoszlemowe US Open było jednym z jej największych dotychczasowych sukcesów w karierze – w Nowym Jorku osiągnęła bowiem swój pierwszy finał wielkoszlemowy. Przegrała go z Sereną Williams 4:6, 5:7. Wcześniej wygrała z Coco Vandeweghe, Sofią Arvidsson, Zheng Jie, Caroline Wozniacki, w ćwierćfinale pokonała Sybille Bammer 6:1, 6:4, natomiast w półfinale tegoroczną złotą medalistkę Jelenę Diemientjewą 6:4, 6:4.
Później wzięła udział w turnieju Toray Pan Pacific Open rozgrywanym w Tokio, jednakże odpadła już w ćwierćfinale po meczu ze Swietłaną Kuzniecową, który zakończył się wynikiem 6:2, 5:7, 5:7. Sukces odniosła tydzień później na turnieju China Open w Pekinie. W finale zrewanżowała się Kuzniecowej za porażkę w Tokio. Pokonała ją 6:3, 6:2. Zdobyła tym samym swój siódmy tytuł w karierze. Po zwycięstwie w Chinach wzięła udział w Porsche Tennis Grand Prix w Stuttgarcie. Wygrała, w finale pokonując Nadię Pietrową 6:3 6:4. Wcześniej, po dramatycznym meczu pokonała Venus Williams. Mecz zakończył się wynikiem 6:7 7:5 6:2. Tydzień później Janković wystartowała w turnieju Kremlin Cup w Moskwie. W finale pokonała Wierę Zwonariową. Odnotowała tym samym fantastyczną serię trzech wygranych turniejów z rzędu. Po turnieju w Stuttgarcie powróciła na fotel liderki WTA. Doskonała passa Jeleny zakończyła się na turnieju w Zurychu. Nowa liderka uległa w drugiej rundzie Włoszce Flavii Pennecie. W kończących sezon zawodach Sony Ericsson Championships w Katarze, Janković zameldowała się w półfinale. W spotkaniach grupowych pokonała Anę Ivanović oraz Swietłanę Kuzniecową, w ostatnim meczu ulegając Zwonariowej. W półfinale przegrała z późniejszą triumfatorką, Venus Williams 2:6 6:2 3:6. Wcześniej zapewniła sobie pozycję nr. 1 w obu rankingach WTA.
2010
edytujJelena zaczęła od turnieju w Sydney, gdzie od razu odpadła w I rundzie przegrywając z Ágnes Szávay 7:5, 1:6, 5:7. W Australian Open przegrała w III rundzie z niżej notowaną Aloną Bondarenko 2:6, 3:6. W Dubaju I rundę miała wolną w II wygrała z Aravane Rezaï, ale w III przegrała 3:6, 2:6 z Wierą Zwonariewą. Następnie broniła tytułu w turnieju Andalucia Tennis Experience, ale będąc rozstawioną z 1 odpadła w I rundzie. W Indian Wells przełamała się i wygrała swój 12 tytuł pokonując w finale Caroline Wozniacki 6:2, 6:4. Następnie w turnieju w Miami doszła do IV rundy gdzie przegrała z Samanthą Stosur 1:6, 6:7. W turnieju w Stuttgarcie doszła do ćwierćfinału w którym ostatecznie przegrała po znakomitej walce z Justine Henin. Turniej w Rzymie był również bardzo dobry w wykonaniu Jeleny, ponieważ przegrała dopiero w finale z Hiszpanką María José Martínez Sánchez 6:7, 5:7. Na kortach Rolanda Garrosa osiągnęła swój trzeci półfinał we French Open przegrywając z Samanthą Stosur. Po turnieju w Paryżu awansowała na 3. miejsce w rankingu WTA. Na turnieju wimbledońskim w IV rundzie w meczu z Wierą Zwonariową musiała skreczować z powodu kontuzji. Po turnieju w Londynie została wiceliderką rankingu WTA.
2011
edytujW 2011 roku miał miejsce regres formy tej zawodniczki. Zaliczyła jeden finał w turnieju Western & Southern Open w Cincinnati, gdzie przegrała 6:4, 6:7(3), 3:6 z Mariją Szarapową. Ponadto w turniejach wielkoszlemowych osiągnęła jedynie 4. rundę we French Open. W pozostałych trzech turniejach tej rangi odpadała we wcześniejsze fazie (w pierwszej, drugiej i trzeciej rundzie).
2012
edytujW roku 2012 Janković doszła do 4. rundy w turnieju Australian Open, do 2. rundy we French Open, zaś w Londynie przegrała swój pierwszy mecz. Na igrzyskach olimpijskich w Londynie przegrała pierwsze spotkanie z Sereną Williams 3:6, 1:6. W tym sezonie osiągnęła dwa finały turniejowe – w Birmingham oraz w Dallas.
2013
edytujSezon 2013 Janković rozpoczęła od turnieju w Sydney, gdzie wygrała z Tamirą Paszek, natomiast w drugiej rundzie uległa Robervie Vinci. Na Australian Open doszła do trzeciej rundy, wygrywając z Johanną Larsson i Marią João Koehler. W kolejnym meczu przegrała z rodaczką Aną Ivanović. W Dosze Serbka przegrała w pierwszej rundzie z Monicą Niculescu. Na turnieju w Bogocie, rozstawiona z pierwszym numerem, wygrywała kolejno z Julią Cohen, Marianą Duque Mariño, Aleksandrą Cadanțu i Karin Knapp. W ostatnim pojedynku turnieju pokonała Paulę Ormaecheę wynikiem 6:1, 6:2. W Indian Wells osiągnęła drugą rundę, a w Miami półfinał zawodów. Następnie awansowała do finału zawodów w Charleston, gdzie uległa Serenie Williams 6:3, 0:6, 2:6.
W Stuttgarcie pokonała w pierwszej rundzie Samanthę Stosur dwa razy do czterech gemów, by następnie ulec Sabine Lisicki 7:6(3), 7:5. W grze podwójnej awansowała do ćwierćfinału. W Madrycie przegrała w pierwszej rundzie gry pojedynczej z Chanelle Scheepers 6:7(1), 6:3, 6:3, natomiast w grze podwójnej osiągnęła drugą rundę. W Rzymie zanotowała ćwierćfinały w obu konkurencjach, w singlu przegrywając z Simoną Halep 6:4, 0:6, 7:5. Na French Open osiągnęła ćwierćfinał, ulegając w nim Marii Szarapowej 6:0, 4:6, 3:6. W deblu przegrała w trzecim meczu, a w mikście dotarła do drugiej rundy. W zawodach w Norymberdze, jako najwyżej rozstawiona, osiągnęła półfinał, w której przegrała z Andreą Petković 4:6, 3:6. Na Wimbledonie uległa w drugiej rundzie rodaczce, Wiesnie Dołonc w dwóch setach. W grze podwójnej natomiast awansowała do ćwierćfinału, w którym uległa późniejszym triumfatorkom turnieju.
W Carlsbadzie Serbka wygrała jeden mecz w singlu i dwa spotkania w deblu. W Toronto zanotowała trzecią rundę singla, a w grze podwójnej razem z Katariną Srebotnik odniosły triumf. Półfinał singla osiągnęła w Cincinnati. Na US Open przegrała w czwartej rundzie z Li Na. Jedno spotkanie mniej wygrała w deblu.
W Tokio Janković przegrała w meczu trzeciej rundy singla i ćwierćfinale gry podwójnej. W Pekinie awansowała do finału, w którym uległa Serenie Williams 2:6, 2:6. W turnieju WTA Tour Championships osiągnęła półfinał.
2014
edytujNa rozpoczęcie sezonu 2014 Janković osiągnęła półfinał w Brisbane. Na Australian Open przegrała w czwartej rundzie z Simoną Halep. Półfinał w grze pojedynczej i ćwierćfinał w grze podwójnej odniosła w Dosze. W Dubaju przegrała w spotkaniu ćwierćfinałowym. W zawodach w Indian Wells Serbka osiągnęła fazę ćwierćfinałową, natomiast w Miami przegrała w swoim pierwszym meczu.
Dwa ćwierćfinały zaliczyła w Charleston. W Bogocie Janković awansowała do finału, w którym uległa Caroline Garcii 3:6, 4:6. Półfinały w obu konkurencjach udało się jej wywalczyć w Stuttgarcie. Także półfinał zanotowała w Rzymie. We French Open awansowała do czwartej rundy, w której uległa Sarze Errani, natomiast do trzeciej rundy doszła w grze podwójnej.
Okres gry na kortach trawiastych rozpoczęła od porażek w pierwszej rundzie w singlu i deblu w turnieju w Eastbourne. Takie same rezultaty odniosła na Wimbledonie w konkurencjach gry pojedynczej i podwójnej.
W Montrealu Janković wygrała po jednym meczu w singlu i deblu. W grze pojedynczej w Cincinnati awansowała do ćwierćfinału, w którym uległa Serenie Williams 1:6, 3:6, zaś w grze podwójnej przegrała w pierwszym spotkaniu. W US Open Serbka zanotowała czwartą rundę singla i trzecią debla.
Okres gry w Azji rozpoczęła od półfinału debla i drugiej rundy singla w Tokio. Również drugą rundę gry pojedynczej osiągnęła w Wuhanie, a w Pekinie odpadła w pierwszym meczu. Sezon zakończyła drugą rundą w Tiencinie.
2015
edytujJanković rozpoczęła nowy sezon od porażki w pierwszej rundzie singla i ćwierćfinale debla w Brisbane. Pierwszą rundę zaliczyła także podczas Australian Open, zarówno w singlu, jak i w deblu. W Dubaju wygrała po jednym meczu w obu konkurencjach. Ten sam wynik w grze pojedynczej powtórzyła w Dosze. Do pierwszego finału w sezonie Serbka awansowała w Indian Wells. Przegrała w nim z Simoną Halep 6:2, 5:7, 4:6. W deblu przegrała w pierwszej rundzie. W Miami udział w grze pojedynczej i podwójnej zakończyła na drugiej rundzie.
W kwietniu Serbka zagrała w Charleston, docierając do 3. rundy, oddając walkowerem mecz z Danką Kovinić, natomiast w Rzymie również odpadła po dwóch wygranych pojedynkach. W połowie maja Serbka doszła do ćwierćfinału, a w nim przegrała, kreczując w drugim secie rywalizacji ze Sloane Stephens. Udział we French Open zakończyła na pierwszej rundzie – tym razem jej pogromczynią okazała się tenisistka z kwalifikacji, Sesił Karatanczewa.
Okres gry na kortach trawiastych Janković rozpoczęła od zawodów w ’s-Hertogenbosch, gdzie w półfinale uległa Belindzie Bencic w dwóch setach, sama wcześniej wygrywając z rywalkami w ten sam sposób. W zawodach debla osiągnęła finał, razem z Anastasiją Pawluczenkową przegrywając w meczu mistrzowskim z deblem Asia Muhammad–Laura Siegemund 3:6, 5:7. W Birmingham wygrała dwa spotkania, a w trzeciej rundzie przegrała z późniejszą zwyciężczynią, Angelique Kerber. Na Wimbledonie pokonywała kolejno Rosjanki Jelenę Wiesninę i Jewgieniję Rodinę, obrończynię tytułu, Petrę Kvitovą, by w czwartej rundzie przegrać z Agnieszką Radwańską.
W Stambule w pierwszej rundzie uległa Urszuli Radwańskiej. W grze podwójnej osiągnęła kolejny finał – tym razem wspólnie z Çağlą Büyükakçay nie sprostały Darji Gawriłowej i Elinie Switolinie, przegrywając 7:5, 1:6, 4–10. Podczas cyklu US Open Series Serbka wystąpiła w Toronto, gdzie w drugiej rundzie przegrała z Halep. Następnie dotarła do ćwierćfinału w Cincinnati, pokonując m.in. Madison Keys i Karolínę Plíškovą, by ponownie przegrać z Rumunką, tym razem w półfinale. Na US Open przegrała w pierwszym pojedynku z występującą z dziką kartą Océane Dodin.
Janković okres gry na kortach w Azji rozpoczęła od występu w Kantonie, odnosząc przy tym końcowy triumf, pokonawszy w finale Denisę Allertovą 6:2, 6:0. Z turnieju rangi WTA Premier 5 w Wuhanie Serbka odpadła w drugiej rundzie, a z zawodów rangi WTA Premier Mandatory w Pekinie – w pierwszej. Niedługo potem Serbka wygrała turniej w Hongkongu, pokonując 3:6, 7:6(4), 6:1 Angelique Kerber w decydującym pojedynku.
Po powrocie do Europy Janković dotarła do ćwierćfinału zawodów w Luksemburgu, gdzie została pokonana w ćwierćfinale przez późniejszą triumfatorkę Misaki Doi. W kończących sezon zawodach w WTA Elite Trophy w Zhuhai Serbka w grupie wygrała z Sarą Errani 6:4, 7:5 oraz przegrała z Karolíną Plíškovą 4:6, 6:3, 2:6, dzięki czemu zajęła w grupie drugie miejsce, co nie pozwoliło jej awansować do półfinału.
Sezon zakończyła na 21. miejscu w rankingu singlowym WTA Tour.
Życie prywatne
edytujZwiązana z Mlađanem Jankoviciem, piłkarzem wodnym z Czarnogóry. Jej trenerem jest Hiszpan Ricardo Sánchez. Do tenisa zachęcił ją starszy brat, Marko. Jelena jest absolwentką Uniwersytetu Megatrend w Belgradzie na kierunku ekonomia – zawiesiła jednak studia w 2006 roku, będąc na trzecim roku. W 2007 roku została ambasadorem Serbii UNICEF-u. Rodzice, Snežana i Veselin są ekonomistami. Jako dziecko grała na fortepianie. Ulubione miasto to Rzym.
Historia występów wielkoszlemowych
edytuj- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
Występy w grze pojedynczej
edytuj| Turniej | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | Tytuły | Z–P | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | 2R | 2R | 2R | 2R | 4R | SF | 4R | 3R | 2R | 4R | 3R | 4R | 1R | 2R | 3R | 0 / 15 | 29 – 15 | |||||||
| French Open | A | A | Q2 | 1R | 1R | 3R | SF | SF | 4R | SF | 4R | 2R | QF | 4R | 1R | 1R | 1R | 0 / 14 | 31 – 14 | |||||||
| Wimbledon | A | A | Q1 | 1R | 3R | 4R | 4R | 4R | 3R | 4R | 1R | 1R | 2R | 1R | 4R | 2R | 1R | 0 / 14 | 21 – 14 | |||||||
| US Open | A | Q1 | Q3 | 2R | 3R | SF | QF | F | 2R | 3R | 3R | 3R | 4R | 4R | 1R | 2R | 1R | 0 / 14 | 32 – 14 | |||||||
| Ranking na koniec roku | 361 | 194 | 85 | 28 | 22 | 12 | 3 | 1 | 8 | 8 | 14 | 22 | 8 | 16 | 21 | 55 | 153 | 0 / 57 | 113 – 57 | |||||||
Występy w grze podwójnej
edytuj| Turniej | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | Tytuły | Z–P | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | 2R | 1R | 1R | 3R | A | 2R | A | A | 3R | 2R | 1R | 1R | 1R | 0 / 10 | 6 – 10 | ||||||||
| French Open | A | A | A | A | 1R | 1R | 2R | A | A | A | 2R | A | 3R | 3R | A | A | 1R | 0 / 7 | 5 – 7 | ||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | 1R | 2R | A | A | A | 3R | 1R | 1R | QF | 1R | 1R | 3R | 1R | 0 / 10 | 8 – 9 | ||||||||
| US Open | A | A | A | A | 2R | 3R | 1R | A | A | 1R | 2R | 1R | 3R | 3R | 3R | 1R | 2R | 0 / 11 | 11 – 11 | ||||||||
| Ranking na koniec roku | – | – | – | 292 | 139 | 43 | 107 | – | – | 102 | 137 | 304 | 20 | 47 | 63 | 127 | 134 | 0 / 38 | 30 – 37 | ||||||||
Występy w grze mieszanej
edytuj| Turniej | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | Tytuły | Z–P | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | 2R | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | 0 / 3 | 2 – 3 | ||||||||
| French Open | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | 2R | A | 0 / 3 | 2 – 3 | ||||||||
| Wimbledon | A | A | A | 1R | 2R | A | W | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1 / 3 | 7 – 1 | ||||||||
| US Open | A | A | A | A | 1R | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 2 | 0 – 2 | ||||||||
| 1 / 11 | 11 – 9 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA
edytuj| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 |
|
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 |
|
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 37 (16-21)
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 2 maja 2004 | Budapeszt | Ceglana |  Martina Suchá
|
7:6(4), 6:3 |
| Finalistka | 1. | 5 marca 2005 | Dubaj | Twarda |  Lindsay Davenport
|
4:6, 6:3, 4:6 |
| Finalistka | 2. | 12 czerwca 2005 | Birmingham | Trawiasta |  Marija Szarapowa
|
2:6, 6:4, 1:6 |
| Finalistka | 3. | 2 października 2005 | Seul | Twarda |  Nicole Vaidišová
|
5:7, 3:6 |
| Finalistka | 4. | 13 sierpnia 2006 | Los Angeles | Twarda | Jelena Diemientjewa
|
3:6, 6:4, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 6 stycznia 2007 | Auckland | Twarda | Wiera Zwonariowa
|
7:6(9), 5:7, 6:3 |
| Finalistka | 5. | 12 stycznia 2007 | Sydney | Twarda |  Kim Clijsters
|
6:4, 6:7(1), 4:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 15 kwietnia 2007 | Charleston | Ceglana | Dinara Safina
|
6:2, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 4. | 20 maja 2007 | Rzym | Ceglana | Swietłana Kuzniecowa
|
7:5, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 5. | 17 czerwca 2007 | Birmingham | Trawiasta | Marija Szarapowa
|
4:6, 6:3, 7:5 |
| Finalistka | 6. | 23 czerwca 2007 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Anna Czakwetadze
|
6:7(2), 6:3, 3:6 |
| Finalistka | 7. | 19 sierpnia 2007 | Toronto | Twarda | Justine Henin
|
6:7(3), 5:7 |
| Finalistka | 8. | 23 września 2007 | Pekin | Twarda |  Ágnes Szávay
|
7:6(7), 5:7, 2:6 |
| Finalistka | 9. | 5 kwietnia 2008 | Miami | Twarda | Serena Williams
|
1:6, 7:5, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 6. | 18 maja 2008 | Rzym | Ceglana |  Alizé Cornet
|
6:2, 6:2 |
| Finalistka | 10. | 7 września 2008 | US Open | Twarda | Serena Williams
|
4:6, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 7. | 28 września 2008 | Pekin | Twarda | Swietłana Kuzniecowa
|
6:3, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 8. | 5 października 2008 | Stuttgart | Twarda (hala) | Nadieżda Pietrowa
|
6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 9. | 12 października 2008 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Wiera Zwonariowa
|
6:2, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 10. | 12 kwietnia 2009 | Marbella | Ceglana |  Carla Suárez Navarro
|
6:3, 3:6, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 11. | 11 sierpnia 2009 | Cincinnati | Twarda | Dinara Safina
|
6:4, 6:2 |
| Finalistka | 11. | 3 października 2009 | Tokio | Twarda | Marija Szarapowa
|
2:5 krecz |
| Zwyciężczyni | 12. | 21 marca 2010 | Indian Wells | Twarda |  Caroline Wozniacki
|
6:2, 6:4 |
| Finalistka | 12. | 8 maja 2010 | Rzym | Ceglana | María José Martínez Sánchez
|
6:7(5), 5:7 |
| Finalistka | 13. | 6 marca 2011 | Monterrey | Twarda | Anastasija Pawluczenkowa
|
6:2, 2:6, 3:6 |
| Finalistka | 14. | 22 sierpnia 2011 | Cincinnati | Twarda | Marija Szarapowa
|
6:4, 6:7(3), 3:6 |
| Finalistka | 15. | 18 czerwca 2012 | Birmingham | Trawiasta | Melanie Oudin
|
4:6, 2:6 |
| Finalistka | 16. | 26 sierpnia 2012 | Dallas | Twarda |  Roberta Vinci
|
5:7, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 13. | 24 lutego 2013 | Bogota | Ceglana |  Paula Ormaechea
|
6:1, 6:2 |
| Finalistka | 17. | 7 kwietnia 2013 | Charleston | Ceglana | Serena Williams
|
6:3, 0:6, 2:6 |
| Finalistka | 18. | 6 października 2013 | Pekin | Twarda | Serena Williams
|
2:6, 2:6 |
| Finalistka | 19. | 13 kwietnia 2014 | Bogota | Ceglana | Caroline Garcia
|
3:6, 4:6 |
| Finalistka | 20. | 22 marca 2015 | Indian Wells | Twarda |  Simona Halep
|
6:2, 5:7, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 14. | 2 sierpnia 2015 | Nanchang | Twarda |  Chang Kai-chen
|
6:3, 7:6(6) |
| Zwyciężczyni | 15. | 26 września 2015 | Kanton | Twarda | Denisa Allertová
|
6:2, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 16. | 18 października 2015 | Hongkong | Twarda |  Angelique Kerber
|
3:6, 7:6(4), 6:1 |
| Finalistka | 21. | 24 września 2016 | Kanton | Twarda |  Łesia Curenko
|
4:6, 6:3, 4:6 |
Gra podwójna 5 (2-3)
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 18 czerwca 2006 | Birmingham | Trawiasta |  Li Na
|
Jill Craybas Liezel Huber
|
6:2, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 2. | 11 sierpnia 2013 | Toronto | Twarda |  Katarina Srebotnik
|
Anna-Lena Grönefeld Květa Peschke
|
5:7, 6:2, 10–6 |
| Finalistka | 1. | 13 czerwca 2015 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Anastasija Pawluczenkowa
|
Asia Muhammad Laura Siegemund
|
3:6, 5:7 |
| Finalistka | 2. | 26 lipca 2015 | Stambuł | Twarda |  Çağla Büyükakçay
|
Darja Gawriłowa Elina Switolina
|
7:5, 1:6, 4–10 |
| Finalistka | 3. | 25 czerwca 2017 | Santa Ponça | Trawiasta |  Anastasija Sevastova
|
Chan Yung-jan Martina Hingis
|
walkower |
Gra mieszana 1 (1-0)
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 8 lipca 2007 | Wimbledon | Trawiasta |  Jamie Murray
|
 Alicia Molik Jonas Björkman
|
6:4, 3:6, 6:1 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
edytujGra pojedyncza (1)
edytuj| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2001 | Australian Open
|
Twarda | Sofia Arvidsson
|
6:2, 6:1 |
Gra podwójna (1)
edytuj| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Finalistka | 2001 | US Open
|
Twarda |  Matea Mežak
|
Galina Fokina Swietłana Kuzniecowa
|
5:7, 3:6 |
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-09-02] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-09-02] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-09-02] (ang.).