Anicet (papież)
Papież Biskup Rzymu | |
Miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Papież | |
Okres sprawowania |
ok. 155–166 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Pontyfikat |
ok. 155 |
papież | |
Czczony przez | |
---|---|
Wspomnienie | |
Atrybuty |
koło, tonsura |
Anicet (ur. w Emesie, zm. ok. 166 w Rzymie) – 11. papież w latach ok. 155–166, święty Kościoła katolickiego[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Według „Liber Pontificalis” był Syryjczykiem pochodzącym z Emesy[1].
W czasie jego pontyfikatu do Rzymu przybył biskup Smyrny, św. Polikarp (†156); dyskutował on z papieżem o dacie świętowania Wielkanocy[2]. Nie uzgodnili oni jednak jednolitej wersji, gdyż papież uznał, że musi respektować zwyczaj świętowania w niedzielę; mimo to „rozstali się w pokoju”[1].
Anicet zwalczał poglądy gnostyków – zwolenników Walentyna. Nie ma dowodów, żeby zginął śmiercią męczeńską, za panowania cesarza Marka Aureliusza, w Rzymie[1]. Jego życiorysy wspominają męczeńską śmierć około roku 167, jednak szczegóły nie są znane[3]. Ciało św. Aniceta zostało pierwotnie pochowane na cmentarzu św. Kaliksta, a w 1604 roku wydobyte i umieszczone w kaplicy wzniesionej na jego cześć przez jednego z książąt rzymskich[3].
Najprawdopodobniej w czasie jego pontyfikatu wzniesiono grobowiec św. Piotra, odkryty w latach 1939–1949[1].
Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 17 kwietnia[4].
Ikonografia
[edytuj | edytuj kod]W ikonografii przedstawiany jest w stroju pontyfikalnym. Jego atrybuty to koło i tonsura. Koło nawiązuje do jego domniemanej męczeńskiej śmierci, natomiast tonsura nawiązuje do wydanego przez niego polecenia aby nosili ją dla wyróżnienia wszyscy duchowni[5].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 22-23. ISBN 83-06-02633-0.
- ↑ Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 16. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ a b Jan Tomasz Leszczyński: Żywoty Świętych Pańskich na wszystkie dni roku z przydaniem do każdego pożytku duchownego i właściwéj modlitwy tudzież na wszystkie uroczystości i święta krótkie nauki. Warszawa: Maurycy Orgelbrand, 1890, s. 301.
- ↑ Anicet, papież. DEON. [dostęp 2012-06-04]. (pol.).
- ↑ Marecki i Rotter 2009 ↓, s. 72.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Pope St. Anicetus. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-06-04]. (ang.).
- Józef Marecki, Lucyna Rotter: Jak czytać wizerunki świętych leksykon atrybutów i symboli hagiograficznych. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 2009. ISBN 978-83242-0910-1. (pol.).