Przejdź do zawartości

Cate Blanchett

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cate Blanchett
Ilustracja
Cate Blanchett (2024)
Imię i nazwisko

Catherine Élise Blanchett

Data i miejsce urodzenia

14 maja 1969
Melbourne

Zawód

aktorka, reżyserka, producentka filmowa

Współmałżonek

Andrew Upton
(od 1997)

Lata aktywności

od 1990

Odznaczenia
Order Australii (cywilny) Medal Stulecia Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
Faksymile
Podpis aktorki

Cate Blanchett, właśc. Catherine Élise Blanchett (ur. 14 maja 1969 w Melbourne) – australijska aktorka filmowa i teatralna. Zajmuje się również reżyserią teatralną. Laureatka dwóch Oscarów: za drugoplanową rolę w filmie Aviator (2004) oraz pierwszoplanową w Blue Jasmine (2013). Wystąpiła też m.in. jako Galadriela we Władcy Pierścieni i Hobbicie oraz Hela w Thor: Ragnarok.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Ivanhoe na przedmieściach Melbourne. Jest córką June – australijskiej nauczycielki, i Roberta – amerykańskiego oficera U.S. Navy, który zmarł na zawał serca, kiedy Cate miała 10 lat. Ma starszego brata Boba i młodszą siostrę Genevieve[1]. Studiowała ekonomię i sztukę na Uniwersytecie w Melbourne. W wieku 18 lat wyjechała do Egiptu, gdzie po raz pierwszy pojawiła się jako statystka w filmie Kaboria. Po powrocie do Australii przeniosła się do Sydney, gdzie ukończyła studia w Narodowym Instytucie Teatralnym[2].

Cate Blanchett (2005).

Początkowo grała w teatrze, pierwszą ważną rolę zagrała w 1993 u boku Geoffreya Rusha w sztuce Oleanna Davida Mameta[2]. Jej pierwszą ważną rolą filmową była rola Elżbiety I w filmie Elizabeth (1998), za którą zdobyła Złoty Glob, BAFT-ę oraz nominację do Oscara. W 1999 była nominowana do BAFT-y za rolę w filmie Utalentowany pan Ripley. W trylogii filmowej Petera Jacksona Władca Pierścieni zagrała Galadrielę.

W 2005 zdobyła Oscara w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa za rolę Katharine Hepburn w filmie Aviator. Uczyniło ją to pierwszą w historii laureatką Oscara, która zagrała osobę nagrodzoną tą samą nagrodą. Za rolę u boku Judi Dench w filmie Notatki o skandalu (2006) zdobyła kolejną nominację do Oscara. W 2007 zagrała w filmach I’m Not There. Gdzie indziej jestem i Elizabeth: Złoty wiek, zdobywając kolejne nominacje do Nagrody Akademii Filmowej. W 2008 aktorka została wyróżniona gwiazdą w Hollywood Walk of Fame[3]. W 2014 zdobyła drugiego Oscara, za pierwszoplanową rolę w filmie Blue Jasmine.

Przewodniczyła jury konkursu głównego na 71. MFF w Cannes (2018) oraz na 77. MFF w Wenecji (2020).

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jej mężem jest scenarzysta Andrew Upton[4]. Mają trzech synów: Dashiela (ur. 2001), Romana (ur. 2004) oraz Ignatusa Martina (ur. 2008). W 2015 adoptowali dziewczynkę (Edith Vivian Patricia)[5].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]

Seriale telewizyjne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1993: Police Rescue jako pani Haines
  • 1994: Heartland jako Elizabeth Ashton
  • 1994: G.P. jako Janie Morris
  • 1995: Bordertown jako Bianca
  • 2012: Głowa rodziny (Family Guy) jako Penelope / królowa Elżbieta (głos)
  • 2014: Rake jako Clarice Greene
  • 2020: Bezpaństwowcy jako Pat Masters
  • 2020: Mrs. America jako Phyllis Schlafly

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cate Blanchett; Biography. thebiographychannel.co.uk / archive.org. [dostęp 2014-09-06]. (ang.).
  2. a b Cate Blanchett. [dostęp 2009-02-22]. (ang.).
  3. Blanchett gets star on Walk of Fame. [dostęp 2009-02-22]. (ang.).
  4. Andrew Upton [online], Filmweb [dostęp 2018-07-14] (pol.).
  5. Rachel McRady: Cate Blanchett Opens Up About Adopting Daughter Edith: We're Besotted. usmagazine.com, 2015-03-16. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
  6. a b c Nagrody BAFTA 2023 przyznane

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]