Przejdź do zawartości

Dag Hammarskjöld

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dag Hammarskjöld
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Dag Hjalmar Agne Carl Hammarskjöld

Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1905
Jönköping

Data i miejsce śmierci

18 września 1961
Ndola

Sekretarz generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych
Okres

od 10 kwietnia 1953
do 18 września 1961

Poprzednik

Trygve Lie

Następca

U Thant

podpis
Odznaczenia
Komandor Krzyża Wielkiego Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja) Krzyż Wielki Orderu Danebroga (Dania) Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Chile) Rycerz Krzyża Wielkiego Orderu Oranje-Nassau (Holandia) Krzyż Wielki Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa Medal Wyzwolenia (Medal Wolności Króla Chrystiana X)

Dag Hjalmar Agne Carl Hammarskjöld, [dɑ:g ˈham:arɧœld] (ur. 29 lipca 1905 w Jönköping, zm. 18 września 1961 w Ndoli) – szwedzki polityk, dyplomata, ekonomista i prawnik, od 10 kwietnia 1953 do 18 września 1961 sekretarz generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych, przyczynił się do rozwiązania kryzysu sueskiego 1956.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 1956 roku był gościem Międzynarodowych Targów Poznańskich, w czasie trwania których doszło do strajków robotniczych i krwawych starć ulicznych. Jako sekretarz ONZ zaprotestował przeciwko użyciu siły przez władze państwowe, które jednak nie wzięły pod uwagę jego protestu.

Zginął w katastrofie lotniczej w dżungli pod Ndola w Rodezji Północnej razem z 15 pasażerami. Oficjalną przyczyną katastrofy miał być błąd pilota[1]. Istnieje jednak wiele hipotez przeczących oficjalnej wersji – najbardziej rozpowszechniona z nich, mówi, że samolot został zestrzelony przez rebeliantów Katangi, jako że celem misji, z jaką leciała delegacja Hammarskjölda było rozstrzygnięcie wojny domowej w Kongu, a tym samym ponowne zjednoczenie kraju. W latach 90. XX wieku do spowodowania katastrofy przyznał się południowoafrykański tzw. Instytut Morski, stanowiący ukrytą agendę tajnych służb Południowej Afryki – samolot z Hammarskjöldem został ostrzelany i strącony przez samolot myśliwski[2].

Po śmierci Daga Hammarskjölda znaleziono w jego nowojorskim mieszkaniu rękopis Vägmärken (Drogowskazy). Wydano go w 1963 (wydanie polskie w tłumaczeniu ks. Jana Ziei w 1967).

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Ordery[3]:

W 1961 został pośmiertnie uhonorowany Pokojową Nagrodą Nobla.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szelest 2018 ↓, s. 54.
  2. Tre teorier om Dag Hammarskjölds krasch. Svenska Dagbladet. (szw.).
  3. Sveriges Statskalender. Sztokholm: 1955, s. 1139.
  4. Lars Stevnsborg: Kongeriget Danmarks ordener, medaljer og hæderstegn. Frederiksberg, Syddansk Universitetsforlag: 2005. s. 547

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Konrad Szelest: Wszystkie zbrodnie Ameryki. Krew na rękach obrońców demokracji. Warszawa: Wydawnictwo Penelopa, 2018. ISBN 978-83-62908-66-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]