Pfalz D.VII
 Pfalz D.VII z silnikiem Siemens-Halske Sh.III | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja | |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
grudzień 1917 |
| Liczba egz. |
15? |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
silnik rotacyjny Siemens-Halske Sh.III |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
7,52 m |
| Długość |
5,65 m |
| Wysokość |
2,85 m |
| Powierzchnia nośna |
17,12 m² |
| Masa | |
| Własna |
520 kg |
| Startowa |
715 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
190 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
4 min na 2000 m |
| Pułap praktyczny |
5500 m |
| Długotrwałość lotu |
1,5 h |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 km kal. 7,92 mm | |
Pfalz D.VII – niemiecki dwupłatowy samolot myśliwski z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Pfalz Flugzeugwerke GmbH. Maszyna wzięła udział w pierwszym konkursie samolotów myśliwskich klasy D w Adlershofie na początku 1918 roku, wygrywając rywalizację ex aequo z Fokkerem D.VII. Mimo to Idflieg złożył zamówienie na zbliżony model Pfalz D.VIII, a do końca wojny wyprodukowano zaledwie kilkanaście egzemplarzy D.VII.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Opracowany w 1917 roku w zakładach Pfalz Flugzeugwerke GmbH projekt dwupłatowego samolotu myśliwskiego Pfalz D.VII wykorzystywał kadłub trójpłatowego myśliwca Pfalz Dr.I i ten sam napęd, w postaci birotacyjnego silnika gwiazdowego Siemens-Halske Sh.III o mocy 118 kW (160 KM)[1][2]. Zastosowano jednoprzęsłową komorę płatów, usztywnionych rozpórkami i drutem, odchodząc od używanego w modelu Pfalz D.III układu konstrukcyjnego zapożyczonego z francuskich myśliwców Nieuporta[1][2].
Prototyp myśliwca został poddany badaniom w locie od grudnia 1917 do stycznia 1918 roku, uzyskując doskonałą prędkość wznoszenia[1][3]. W lutym 1918 D.VII, wraz z dwoma innymi myśliwcami z wytwórni Pfalz – D.VI i D.VIII, wziął udział w pierwszym konkursie samolotów myśliwskich klasy D w Adlershofie[3][4]. Pfalz D.VII wygrał tę rywalizację ex aequo wraz z Fokkerem D.VII[1][5]. Po wykonaniu prób statycznych Idflieg złożył jednak zamówienie na mający zbliżone osiągi model Pfalz D.VIII, wyposażony w mocniejsze skrzydła o dwuprzęsłowej komorze[1][5]. Nie zatrzymało to jednak rozwoju D.VII, który testowano zarówno z innymi jednostkami napędowymi (Oberursel U.III o mocy 145 KM i Goebel Goe.III o mocy 200 KM), dwu- i czterołopatowymi śmigłami[a], jak też z niewyważonymi i wyważonymi lotkami, umieszczonymi na górnym płacie[2][4]. Ostatecznie rozpoczęto produkcję seryjną D.VII, czego dowodem było odnalezienie po zakończeniu wojny w niemieckich magazynach 15 egzemplarzy tych maszyn[1][5].
Opis konstrukcji i dane techniczne
[edytuj | edytuj kod]
Pfalz D.VII był jednosilnikowym, jednomiejscowym dwupłatem myśliwskim[1][3]. Długość samolotu wynosiła 5,65 metra, a jego wysokość 2,85 metra (i odpowiednio 5,55 metra i 2,7 metra w prototypie z silnikiem Oberursel U.III)[6][7]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła od 7,52 metra (górne) do 6,98 metra (dolne), zaś ich cięciwy 1,3 metra[6][8][b]. Odległość między skrzydłami górnym i dolnym wynosiła 1,45 metra, a przesunięcie płatów w poziomie 0,25 metra[6][8]. Powierzchnia nośna wynosiła 17,12 m²[6][8][c]. Masa własna wynosiła 520 kg, zaś masa całkowita (startowa) 715 kg[1][3][d].
Napęd stanowił chłodzony powietrzem 11-cylindrowy birotacyjny silnik gwiazdowy Siemens-Halske Sh.III o mocy 118 kW (160 KM)[6][7]. Prędkość maksymalna wynosiła 190 km/h na wysokości 4000 metrów[4][7]. Długotrwałość lotu wynosiła 1,5 godziny[4][5]. Maszyna osiągała wysokość 1000 metrów w czasie 1,8 minuty, 2000 metrów w 4 minuty, 3000 metrów w 6,6 minuty, 4000 metrów w 9,8 minuty, 5000 metrów w 13,8 minuty, zaś na osiągnięcie 6000 metrów samolot potrzebował 21,3 minuty[6][8][e]. Pułap praktyczny wynosił 5500 metrów[5].
Myśliwiec uzbrojony był w dwa stałe zsynchronizowane karabiny maszynowe LMG 08/15 kalibru 7,92 mm[4][7].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Śmigła czterołopatowe wyprodukowała firma Wotan[2].
- ↑ W maszynie z silnikiem Oberursel U.III rozpiętość skrzydeł wynosiła 8,1 metra[7].
- ↑ Identycznie podaje Харук 2014 ↓, s. 195. Natomiast Green i Swanborough 1995 ↓, s. 467 i Gray i Thetford 1970 ↓, s. 501 podają, że powierzchnia nośna wynosiła 17,2 m².
- ↑ Masa własna samolotu z silnikiem Oberursel U.III wynosiła 483,5 kg, zaś masa całkowita 738 kg[7].
- ↑ Green i Swanborough 1995 ↓, s. 467 i Gray i Thetford 1970 ↓, s. 501 podają, że samolot osiągał wysokość 6000 metrów w 25,25 minuty.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Herris 2012 ↓, s. 147.
- ↑ a b c d Wilkins 2019 ↓, s. 142.
- ↑ a b c d Herris 2001 ↓, s. 75.
- ↑ a b c d e Green i Swanborough 1995 ↓, s. 467.
- ↑ a b c d e Харук 2014 ↓, s. 195.
- ↑ a b c d e f Herris 2012 ↓, s. 150.
- ↑ a b c d e f Gray i Thetford 1970 ↓, s. 501.
- ↑ a b c d Herris 2001 ↓, s. 76.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Андрей Харук: Истребители Первой Мировой Войны. Более 100 типов боевых самолетов. Москва: Эксмо, 2014, seria: Война и мы. Авиаколлекция. ISBN 978-5-699-70858-1. OCLC 879321043. (ros.).
- Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. New York: Doubleday & Company, Inc., 1970. ISBN 0-370-00103-6. (ang.).
- William Green, Gordon Swanborough: The Complete Book of Fighters. New York: Smithmark, 1995. ISBN 978-0-8317-3939-3. (ang.).
- Jack Herris: Pfalz Aircraft of World War I. T. 4. Boulder, Colorado: Flying Machines Press, 2001, seria: Great War Aircraft in Profile. ISBN 1-891268-15-5. (ang.).
- Jack Herris: Pfalz Aircraft of WWI. T. 5. Aeronaut Books, 2012, seria: Great War Aviation Centennial Series. ISBN 978-1-935881-12-4. (ang.).
- Mark C. Wilkins: German Fighter Aircraft in World War I: Design, Construction and Innovation. Oxford: CASEMATE PUBLISHERS, 2019, seria: Casemate Illustrated Special. ISBN 978-1-61200-6208. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sylwetka samolotu Pfalz D.VII w serwisie «Уголок неба». airwar.ru. [dostęp 2024-06-29]. (ros.).
