Przejdź do zawartości

носити

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

носити (język ukraiński)

[edytuj]
transliteracja:
nositi
wymowa:
носи́ти?/i zobacz zasady wymowy ukraińskiej
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) nosić[1]
odmiana:
(1.1) [2]
przykłady:
(1.1) Го́біти схи́льні до повноти́; вони́ вдяга́ються в усе́ яскра́ве (перева́жно в зеле́не та жо́вте); не но́сять взуття́, бо від приро́ди в них на сту́пнях товста́ підо́шва та густе́ й те́пле бруна́тне ху́тро, поді́бне до воло́сся в них на го́ловах (ті́льки не кучеря́ве); у них до́вгі впра́вні смагля́ві па́льці, доброду́шні обли́ччя, і вони́ залива́ються глибо́ким дзвінки́м смі́хом (особли́во пі́сля обі́ду, яки́й вони́ залюбки́ зажива́ють дві́чі на день, коли́ вда́сться).[3]Hobbici mają tendencję do otyłości; ubierają się we wszystko co jaskrawe (przeważnie w zielone i żółte); nie noszą butów, bo z natury mają na stopach grubą podeszwę oraz gęste i ciepłe brunatne futro, podobne do włosów na głowie (tylko nie kędzierzawe); mają długie, zręczne, smagławe palce, dobroduszne twarze i zanoszą się tubalnym, dźwięcznym śmiechem (zwłaszcza po obiedzie, który jeśli się uda spożywają chętnie dwukrotnie w ciągu dnia).
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ношення n, носіння n, носкість ż, носилки lm, ноші lm, ноша ż, носильник m, носій m, носійка ż, носитель m, носителька ż
czas. носитися ndk., нести ndk., нестися ndk.
przym. ношений, носильний, ноский
związki frazeologiczne:
куди ноги несуть / куди ноги неслиносити камінь за пазухоюносити ніч за собоючорт носить / чортяка носить / біс носить / нечистий носить / ледащо носить
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „носи́ти” w: Słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski (wydanie piąte, poprawione i uzupełnione), Dom Wydawniczy „Czumacki Szlach”, Kijów 2012, ISBN 966-8272-16-1, s. 402.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „носи́ти” w: Словники України online.
  3. Неждана гостина w: J.R.R. Tolkien, Гобіт, або туди і звідти, tłum. Олена О'Лір, Астролябія, Lwów 2020, ISBN 978-617-664-214-5, s. 13-14.