Przejdź do zawartości

krzesać

Brak wersji przejrzanej
Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

krzesać (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. skrzesać, wykrzesać)

(1.1) przest. powodować powstawanie iskier poprzez uderzanie dwoma przedmiotami o siebie
(1.2) przest. obrabiać twardy materiał
(1.3) książk. czynić bardziej widoczną właściwość wcześniej niezauważalną
(1.4) choreogr. wykonywać krok krzesany w tańcu
odmiana:
(1.1-4) koniugacja IX lub koniugacja I, krzeszę / krzesam[1], lub
przykłady:
(1.1) Juhas krzesze ogień przed watrą.
(1.2) Kamieniarze od świtu krzesali kamienie do budowy klasztornego muru.
(1.3) Belfer, jak tylko mógł, krzesał z nas jakiekolwiek zainteresowanie algebrą.
(1.4) Górale krzesali po całej izbie, a kapela im przygrywała.
składnia:
(1.1) (1.2) krzesać + B.nie krzesać + D.
(1.3) krzesać + B. z + D.
kolokacje:
(1.1) krzesać iskry / ogień
synonimy:
(1.1) wykrzesywać
(1.2) ciosać, wykrzesywać
(1.3) wykrzesywać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. krzos mrz, krzesak mrz, krzesanie n, krzesany mrz, krzesiwo n, krzesiwko n, krzoska ż
czas. skrzesać dk., wykrzesać dk., wykrzesywać ndk.
przym. krzesany
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *kresati
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „krzesać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.