Przejdź do zawartości

skoro

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: skóro
wymowa:
IPA[ˈskɔrɔ], AS[skoro] ?/i
znaczenia:

spójnik

(1.1) spójnik wprowadzający zdanie podrzędne, komunikujący, iż treść zdania podrzędnego stanowi przesłankę dla zdania nadrzędnego
(1.2) przest. spójnik służący do rozpoczęcia zdania podrzędnego oznaczającego przyczynę, warunek czegoś

przysłówek

(2.1) przest. prędko, rychło, szybko[1]
(2.2) przest. w użyciu orzeczeniowym ktoś do czegoś skory, skłonny[1]
odmiana:
(1.1-2) nieodm.
(2.1-2) st. wyższy skorzej; st. najwyższy najskorzej
przykłady:
(1.1) Skoro z prawdy wynika tylko prawda, więc zaczynając od prawdziwych przesłanek można w matematyce dojść tylko do prawdziwych wniosków.
(1.1) Pójdziemy sami, skoro ty nie chcesz.
(1.2) Skoro tylko wyjdę za mąż, wyprowadzę się.
składnia:
(1.1) przed zdaniem podrzędnym; także w konstrukcjach skoro…, tooraz przest. skoro…, przeto
(2.2) skoro + C + do + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) jeśli, jeżeli
(1.2) kiedy, gdy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
skoro świtwczesnym rankiem
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „skoro” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
wymowa:
?/i
znaczenia:

przysłówek

(1.1) prawie, niemal, blisko
(1.2) raczej
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

przysłówek

(1.1) wkrótce, niebawem[1]
(1.2) wcześnie[1]
(1.3) prędko, szybko[1]

partykuła

(2.1) prawie, niemal, bez mała[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) skoro vstávať / líhať • skoro ráno
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. skorý
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 284.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) szkoła
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz sranan tongo, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.