Greek Revolution

PLEASE CITE AS:
Kamberidou, Irene; Lagos, Katerina; Seirinidou, Vasso (2021). THE GLOBAL CONTEXT OF THE GREEK REVOLUTION: WOMEN AS AGENTS OF CHANGE. Webinar dedicated to the Bicentennial of the Greek Revolution (1821-2021). The National and Kapodistrian University of Athens (NKUA), in collaboration with California State University, Sacramento (CSUS) California, 26/11/2021.Presentations on YouTube/NKUA. [YouTube link included in document]
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
This webinar is dedicated to the BICENTENNIAL OF THE GREEK REVOLUTION (1821-2021): The Sociology Studies Lab and the Theoretical and Social Studies Department at the School of Physical Education and Sport Science of the National and Kapodistrian University of Athens (NKUA), in collaboration with the Hellenic Studies Program and History Department at California State University, Sacramento (CSUS) California, seek to initiate discussions and activities that include women’s contributions.

          In thinking across disciplines, our first webinar seeks to explore, inspire, and promote interdisciplinary exchange, discussions, and collaborations on the unknown aspects of the Greek War of independence (including the pre and post revolution period), in addition to women’s firsthand accounts, revealing experiences hidden from history.

This announcement addressed the dilemmas faced by the Ottoman high strategy, starting from the crossing of the Prut River by Alexander Ypsilantis and the Sacred Band in February 1821. This move, combined with information about an alleged  armed revolt of the Greek subjects in the Peloponnese and Rumelia, added another front of operations, alongside the Ottoman-Persian war, conducted to the east of the empire and the Ipirus Front, formed after the administrative secession of Ali Pasha (Tepelenli).

Όταν το 1821 ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση, κατέφτασαν στην Ελλάδα για να συμμετάσχουν στον Αγώνα πολλοί Γάλλοι αξιωματικοί οι οποίοι έχοντας τεθεί σε «αργία» μετά το πέρας των ναπολεόντειων πολέμων, βρέθηκαν ξαφνικά χωρίς απασχόληση ή εκδιώχθηκαν για πολιτικούς λόγους. Την ίδια στιγμή γεννήθηκε στην Ελλάδα η ιδέα της δημιουργίας ενός ελληνικού Τακτικού Στρατού στα πρότυπα των ευρωπαϊκών στρατευμάτων, καθώς μέχρι εκείνη τη στιγμή όλες οι επιχειρήσεις διεξάγονταν αποκλειστικά από τα άτακτα στρατεύματα. Ο πιο γνωστός από τους Γάλλους αξιωματικούς που συμμετείχαν στον Αγώνα παραμένει αναμφισβήτητα ο Συνταγματάρχης Φαβιέρος, στον οποίο η ελληνική κυβέρνηση ανέθεσε επίσημα την οργάνωση του ελληνικού Τακτικού Στρατού το 1825. Αλλά και κατά την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον Ιωάννη Καποδίστρια, μια άτυπη «συμφωνία» ανάμεσα στον Κυβερνήτη και τη γαλλική κυβέρνηση επέτρεψε την αναδιοργάνωση του στρατού, χάρη σε τακτική χρηματοδότηση που παραχώρησε για το σκοπό αυτό ο βασιλιάς της Γαλλίας Κάρολος Ι΄ και άνοιξε το δρόμο για την απόσπαση Γάλλων αξιωματικών που προέρχονταν από τη δύναμη της γαλλικής αποστολής του Στρατηγού Maison στον ελληνικό Τακτικό Στρατό. Δυστυχώς, όμως, η αλλαγή καθεστώτος στη Γαλλία, συνέπεια της επανάστασης στο Παρίσι τον Ιούλιο του 1830, περιέπλεξε την κατάσταση. Μέσα σε αυτό το ιδιαίτερα σύνθετο πλαίσιο, ο ρόλος των βασικότερων Γάλλων αξιωματικών και η συμβολή τους στην οργάνωση του ελληνικού Τακτικού Στρατού κατά τα έτη 1821 έως και το 1831, έτος της δολοφονίας του Κυβερνήτη, παραμένει αδιαμφισβήτητα σημαντική. Οι οργανωτικές τους προσπάθειες είχαν μεγάλο αντίκτυπο στη μετέπειτα ελληνική στρατιωτική παράδοση και έθεσαν τις βάσεις για τη δημιουργία του αυστηρά ιεραρχημένου Στρατού Ξηράς. Ορισμένα από τα στοιχεία αυτής της επιρροής διατηρούνται ζωντανά ακόμα και σήμερα εξηγώντας γιατί η Γαλλία θεωρείται παραδοσιακά από την Ελλάδα φίλη σύμμαχος χώρα.
ISBN: 978-960-583-576-7 www.parisianou.gr

This book briefly describes the role of the main French officers in the liberation of Greece during the Greek Revolution, as well as, in the formation of the Hellenic Regular Army during the early years of its existence, namely from 1821 to 1831, year of the assassination of the first governor of Greece, Count Capodistria. Their contribution to the Struggle, which is sometimes the result of personal momentum or the fruit of a structured and concrete political plan, remains unquestionably valuable. Similarly, their organisational efforts had a great impact on the Hellenic military tradition to come and laid the foundations for the formation of the strictly regular army: Some elements of this organisation were maintained in the following years and some indications of this French influence exist even to the present day.
ISBN: 978-960-583-576-7 www.parisianou.gr
[Available on Google Books through Google.fr]

Το βιβλίο εγκρίθηκε από το Πανεπιστήμιο ΗΑRVARD, και ευρίσκεται πλέον στη Βιβλιοθήκη του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών Dumbarton Oaks του Πανεπιστημἰου, στην Georgetown της Washington.
https://hollis.harvard.edu/primo-explore/fulldisplay?docid=01HVD_ALMA212508575660003941&context=L&vid=HVD2&lang=en_US&search_scope=everything&adaptor=Local%20Search%20Engine&tab=everything&query=any,contains,Chalkou%20Maria&offset=0

Εἰς μνήμην Ἰωάννη Ἀραχωβίτη (1939-2020)
Μέλος τοῦ Σώματος Ὁμοτίμων Καθηγητῶν τοῦ Πανεπιστημίου Αθηνῶν

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Από το Βυζάντιο μέχρι την επανάσταση του 1821.
Από τους Βυζαντινούς μέχρι τους υπόδουλους Έλληνες που κατάφεραν να ξεσηκωθούν μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς.
Βυζαντινή αυτοκρατορία, μετά Οθωμανοί αφέντες άρπαγες και κυρίαρχοι.
Πολλά τα ερωτήματα λίγες οι απαντήσεις, αντικρουόμενες πολλές  φορές οι απόψεις.
Σε θέματα παιδείας και επιστήμης λιγότερες οι πληροφορίες, μεγαλύτερο το σκοτάδι.
Ακόμα πιο μεγάλη η ασάφεια στον τομέα της Μαθηματικής επιστήμης.
Τα σχολεία και τα Πανεπιστήμιά μας, εδραίωσαν την αντίληψη περί σχετικής απραξίας στον τομέα των Μαθηματικών κατά τη διάρκεια όλης αυτής της περιόδου που διήρκεσε πέραν των 1500 χρόνων.
Η έρευνα ξεκίνησε έχοντας μπροστά μου ένα βυζαντινό μαθηματικό χειρόγραφο του 15ου αι., και πλάι μου διακριτικές φιγούρες-οδηγούς την Καθηγήτρια του Μαθηματικού Αθηνών κ. Μαρία Παπαθανασίου, και τον εκλιπόντα Καθηγητή Ιωάννη Αραχωβίτη.
Η επιθυμία της γνώσης ισχυρότερη από τα εμπόδια βοήθησε, και το χειρόγραφο διαβάστηκε μετά από τα μαθήματα Παλαιογραφίας που προσέφερε με εξαιρετική αγάπη, χαρά και άπειρη γνώση,  ο κ. Αγαμέμνων Τσελίκας, στο Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος.
Γολγοθάς ο όγκος των 1000 και πλέον μαθηματικών προβλημάτων του χειρόγραφου, χωρίς σταματημό η περιέργεια για τη ζωή και τις συνήθειες εκείνων των προγόνων. Για το είδος και το επίπεδο της μόρφωσης των διδασκάλων, το πώς δίδασκαν, ποιες μεθόδους χρησιμοποιούσαν, τί είδους μαθητές είχαν, πώς ήταν τα βιβλία τους, πού έγραφαν, πότε μπήκε στη ζωή τους το χαρτί, και τόσα άλλα που προσφέρουν ισχυρή συγκίνηση και κίνητρο στους ερευνητές.
Μετά από πολυετή έρευνα καταρρίφθηκε ο πρώτος μύθος περί των αδυναμιών της μαθηματικής παιδείας στο Βυζάντιο. Τα ψαξίματα και οι ανακαλύψεις μας έγιναν διδακτορικό στο Μαθηματικό Τμήμα του ΕΚΠΑ, έγιναν βιβλίο, και το Κέντρο Βυζαντινών Ερευνών του ΑΠΘ ανέλαβε την έκδοσή του το 2006.
Και μετά; Και μετά τί; Δεν θα ανέμενε κανείς ότι αυτό ήταν και τελείωσε. Τα ερωτήματα δεν είχαν επαρκώς απαντηθεί. Το Βυζάντιο τελείωσε, τα τελευταία του χρόνια πριν την άλωση κυκλοφορούσαν πολλά χειρόγραφα Μαθηματικών, η ύλη τους όμως ήταν καθρέπτης των προβλημάτων της καθημερινής ζωής των κατοίκων της αυτοκρατορίας, που είχε δραματικά συρρικνωθεί και περιοριστεί σε ελάχιστους πια τόπους.
Η απειλή των Τούρκων ήταν πλέον ορατή. Φαινόταν στα χειρόγραφα. Τα προβλήματα είχαν οσμή εμπορίου ειδών καθημερινής ανάγκης, αγοραπωλησιών, πολεμικής και οχυρωματικής τέχνης. Στον πρόλογο του βυζαντινού χειρόγραφου του 15ου αι. διάβασα αρκετά προβλήματα σχετικά με κατασκευές τάφρων, σκαλωσιάς που να ακουμπά σε τείχος πόλης κ.λπ. και το θεώρησα φυσιολογικό, αφού το χειρόγραφο γράφηκε το 1436, ή και λίγο πιο πριν, και το 1453 έγινε η άλωση της πόλης. Όταν όμως αναζήτησα τη λύση αυτών των προβλημάτων διαπίστωσα ότι τα φύλλα που τα περιείχαν, έλλειπαν. Μάλλον κάποιοι που τα αφαίρεσαν τα είχαν ανάγκη για να προετοιμαστούν.
Ο δρόμος μας οδηγεί σοφά κάποιες φορές. Η Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη της Δημητσάνας έφερε ακριβώς μπροστά στα μάτια μου ακουμπισμένο σε μια βιτρίνα της Βιβλιοθήκης ένα μαθηματικό χειρόγραφο του 18ου αι. Οι άνθρωποι εκεί για να διευκολύνουν την έρευνά μας είχαν την καλοσύνη να φωτογραφίσουν μία μία τις σελίδες του, με ευλαβική προσοχή για να μη σκιστεί το γέρικο πολύτιμο και πολυδιαβασμένο ‘Μαθηματάριον’!
Αποδείξαμε ότι ο ανώνυμος συγγραφέας του είναι ο Νικηφόρος Θεοτόκης, και συγκινηθήκαμε όταν μάθαμε ότι έστελνε τα έργα του από την αλλοδαπή στην πατρίδα του, τις περισσότερες φορές ανυπόγραφα, με μόνη λαχτάρα να μορφωθούν οι Έλληνες όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, όσο το δυνατόν πιο πολύ. Βλέπεις, πίστευε πως με την παιδεία ανοίγει το μυαλό, και ανυψώνεται η ψυχή, και ανταριάζει ο άνθρωπος από την επιθυμία της απαλλαγής από κάθε είδους και μορφής απρόσκλητο ζυγό.
Για άλλη μία φορά, καμία κούραση, κανένα εμπόδιο δεν σταμάτησε την αναζήτηση απαντήσεων σε παμπάλαια πια ερωτήματα. Γιατί, αν το Βυζάντιο το είχε αφήσει αδικημένο η Ιστορία σε σχέση με την επιστήμη και την παιδεία στην πατρίδα μας, τότε τί να πει κανείς για την περίοδο της Τουρκοκρατίας με τις μνήμες από κρυφό σχολειό και ψάλτες δασκάλους;
Θησαυρός το χειρόγραφο του Θεοτόκη. Ήταν ο Θεοτόκης πλέον ο υπεύθυνος για τα μάτια μας που παραμένουν ορθάνοικτα μπροστά στο γεγονός ότι στη Δημητσάνα και γενικότερα στην Πελοπόννησο που κολυμπούσε στο αίμα μετά τα ‘Ορλωφικά’, οι νέοι διδάσκονταν ύλη Μαθηματικών πανεπιστημιακού επιπέδου. Και ας έγιναν λίγο αργότερα τα βιβλία της Βιβλιοθήκης φυσέκια για τις ανάγκες της επανάστασης του 21.
Τα βιβλία το είχαν κάνει το χρέος τους. Έβαλαν ένα χεράκι και αυτά για να ξεκινήσει η επανάσταση. Και μετά ανασκουμπώθηκαν, και  άλλαξαν μορφή γιατί είχαν έναν πόλεμο να φροντίσουν.
Στο βιβλίο αυτό λοιπόν που κρατάτε στα χέρια σας, όλα αυτά αναλύονται με την επιστημονική χροιά που τους πρέπει, αφού στην επιστήμη σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν η αυστηρή τεκμηρίωση και οι αποδείξεις.
Αλλά, πέρα από αυτό, όσοι έχουν την έφεση να ταλαιπωρηθούν αναλαμβάνοντας την έκδοση κάποιου μαθηματικού χειρόγραφου, ας ασχοληθούν με την 3η Ενότητα του βιβλίου, όπου με συγκεκριμένα αναλυτικά παραδείγματα θα οδηγηθούν στην κατανόηση των διαδικασιών που απαιτούνται για την πλήρη και ολοκληρωμένη μελέτη του χειρόγραφου τους.
Γιατί, χειρόγραφα υπάρχουν πολλά, και δη μαθηματικά. Αρκετές βιβλιοθήκες στην Ελλάδα μπορούν να προσφέρουν υλικό στον επίδοξο ερευνητή. Και ποιος ξέρει, μπορεί σιγά σιγά να βαδίζουμε όλο και περισσότεροι με τα μάτια ανοιχτά μπροστά στο πάμπλουτο και πολυτελές βασίλειο της Ιστορίας της πατρίδας μας, περήφανοι και υπεύθυνοι για το φορτίο της αδιάλειπτης συνέχειας του Ελληνισμού, που έχουμε με τη σειρά μας επωμισθεί.
Πειραιάς 11 Μαρτίου 2021
Μαρία Χάλκου
ΑΠΟ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821 (ΥΠΟ ΕΚΔΟΣΗ)

Αγαπητοί αναγνώστες με μεγάλη χαρά ανακοινώνουμε πως σε λίγες ημέρες θα κυκλοφορήσει το υπό έκδοση από τον εκδοτικό μας οίκο βιβλίο της Μαρίας Χάλκου με τίτλο: «ΑΠΟ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821».
Στις 2 πρώτες Ενότητες  αυτού του βιβλίου εξετάζεται ο ρόλος των πνευματικών ανθρώπων της πατρίδας μας στην Επανάσταση του 1821, αλλά και η συμβολή των επιστημών και ιδιαίτερα της επιστήμης των Μαθηματικών στον προσδιορισμό της νεοελληνικής μας ταυτότητας.
Η συγγραφέας αντλεί πολύτιμες πληροφορίες από 2 κυρίως ελληνικά χειρόγραφα του 15ου και του 18ου αι. που η ίδια εξέδωσε το 2006 και το 2009. Τα χειρόγραφα αυτά ευρίσκονται στις βιβλιοθήκες πολλών Πανεπιστημίων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, στις οποίες έχουν καταχωρηθεί ως Πηγές για την Ιστορία των Μαθηματικών και την Ελληνική Ιστορία.
Στην 3η Ενότητα δίνονται οδηγίες για τη μελέτη και την έκδοση χειρογράφων με παραδείγματα από τα αρχεία των ελληνικών χειρογράφων.

Εκδόσεις Κέφαλος

Εισαγωγή και σχόλια στο «Περί Μωαμεθανών και Εβραίων αυτοχθόνων» Αρχές 1823 … Η Πύλη δυσκολεύεται ακόμη να πιστέψει ότι μια ανταρσία υποτελών της τοπικών πολεμάρχων στη Ρούμελη και τον Μωριά κατέληξε στην πανωλεθρία του εκστρατευτικού σώματος, που έστειλε η ίδια να την καταπνίξει, και στην πλήρη σχεδόν απώλεια ελέγχου της στον νότιο ελλαδικό χώρο. Μια απόπειρα πραξικοπήματος των απείθαρχων πια γενιτσάρων θα παραλύσει για ολόκληρη σχεδόν τη χρονιά κάθε σοβαρή προετοιμασία για την συντριβή του εθνικοαπελευθερωτικού εγχειρήματος των νεοελλήνων. Ανακουφισμένοι προς το παρόν από πολεμικές επιχειρήσεις και με την αίγλη του νικητή-αλλά και με τη στήριξη των ενόπλων τους-, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και οι «στρατιωτικοί» είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν από τους «πολιτικούς» μερίδιο διακυβέρνησης ανάλογο της πραγματικής τους συμβολής στην εδραίωση της κυριαρχίας του νέου ελληνικού κράτους.

Resumen: En el presente artículo pretendemos llamar la atención de los investigadores sobre un aspecto inconcluso de nuestra tesis doctoral: la necesidad del estudio del filohelenismo en la Gran Colombia de Simón Bolívar a través de la prensa de la época, así como la localización de la publicación original de dos poemas filohelénicos cuyos autores fueron actores imprescindibles en el proceso colombiano de construcción nacional. Palabras clave: Filohelenismo-Revolución Griega-Simón Bolívar-José Fernández Madrid-José María Salazar-Prensa hispanoamericana del s. XIX. Abstract: This article aims to draw the attention of researchers to an undeveloped aspect of our Ph. D. thesis: the need to study Philhellenism in Simón Bolívar's Gran Colombia through contemporary press, and besides to locate the original publication of two philhellenic poems by authors who played an essential role in the process of Colombian nation-building.

Τα πατριωτικά έργα του Καραγκιόζη αποτέλεσαν πηγή ιστορικής πληροφόρησης για τους αγράμματους θεατές της περιόδου ακμής του είδους, από τη δεκαετία του 1890 έως και τη δεκαετία του 1960. Το θέατρο σκιών όμως, όπως κάθε τέχνη, διαβάζει την πραγματικότητα μέσα από τις δικές της συμβάσεις και ιδεολογικούς στόχους, με αποτέλεσμα η αναπαράσταση των γεγονότων να διαφοροποιείται από την επίσημη ιστορία. Οι διάφορες εκδοχές των έργων Ο απαγχονισμός του Πατριάρχη, Η έξοδος του Μεσολογγίου, Το χάνι της Γραβιάς και η εκδίκησις του Οδυσσέως Ανδρούτσου δια το σούβλισμα του Αθανασίου Διάκου, Ο ήρως Θόδωρος Κολοκοτρώνης και Μάρκος Μπότσαρης συνιστούν δείγματα της ιδιαίτερης ανάγνωσης της Επανάστασης από τους καραγκιοζοπαίχτες. Διατηρούν τα πιο γνωστά ιστορικά γεγονότα αλλά τα μεταπλάθουν και τα παραποιούν για να προσφέρουν μια ανάγνωση της επανάστασης ως πεδίου παραδειγματικού ηρωισμού, αλτρουισμού και εθνικής ανωτερότητας. Δυσάρεστα γεγονότα αποσιωπώνται, οι άθλοι των ηρώων μεγεθύνονται ή αυξάνονται σε αριθμό, το Πατριαρχείο μετατρέπεται σε πρωτεργάτη του εθνικού αγώνα, ο Ανδρούτσος σκοτώνει τον Ομέρ Βρυώνη στο Χάνι της Γραβιάς, ενώ οι τυχόν εσωτερικές διαμάχες αποδίδονται κατά κύριο λόγο σε παρανοήσεις ή λανθασμένες εκτιμήσεις των εθνικών αγωνιστών. Η μετάπλαση των ιστορικών γεγονότων δεν υπαγορεύεται βέβαια μόνο από τις ιδεολογικές προτεραιότητες αλλά και από τους κώδικες της τέχνης που απαιτούν τη συμμετοχή του Καραγκιόζη και κάποιο βαθμό τυποποίησης της δράσης, η οποία διευκολύνει την απομνημόνευση των έργων από τους καραγκιοζοπαίχτες. Δεν απουσιάζουν βέβαια και οι ελάχιστες περιπτώσεις έργων με φανταστική πλοκή (Το λάβαρον του 1821 και ο κουρσάρος της Τζιας και Η ηρωίς της Ελληνικής Επαναστάσεως), στα οποία η Ελληνική Επανάσταση μετατρέπεται σε φόντο για συναρπαστικές περιπέτειες μυθιστορηματικής προέλευσης, οι οποίες συνδυάζουν τον πατριωτισμό με προδοσίες, αρπαγές, ερωτικές αντεκδικήσεις και κουρσάρους.

It's about a temporary exhibition held in the Archaeological Museum of Thessaloniki in 2012, with portraits of pioneers of French Enlightenment and how their ideas about essential human rigths derived from Greek philosophy and influenced A.Koraes and the Greek Revolution of 1821

What did the 1821 Revolution mean for the Greeks who never set foot on the soil of what was now becoming Greece? In this talk, Konstantina Zanou focuses on the case of an obscure intellectual from the Ionian Islands who spent his life in Italy, Mario Pieri (1776–1852), hoping  to tell something about the perceptions of the war from a position far removed from the theatre of battle, as well as of the impact that the Greek Revolution and the European philhellenisms had on the peoples of the ‘Greek diasporas’, reshaping even the very meaning of this notion.

From its very beginning, the socialist and the broader workers movement were similarly faced with the challenge to develop their own interpretation of 1821. The Socialists and the Communists, even when they fully reject the idea of the Greek nation and discard the Greek patriotic traditions, develop their diverse interpretations of the historically produced imaginary Greek national community primarily on the basis of class criteria. The different left-wing readings of the Greek Revolution, sometimes completely conflicting not only to the every time dominant views but also to one another, reflect different political projects that prevail within the socialist and communist movement in any period.

Το άρθρο ιχνηλατεί την εξελικτική πορεία ενός πλαισίου ηθικών αρχών από την αρχική εκφορά του, με αφορμή τις προεπαναστατικές διδακτικές και ποιμαντικές μέριμνες του Βενιαμίν, έως την αναδιατύπωσή του μέσα στην Επανάσταση του ‘21. Ο Βενιαμίν προεπαναστατικά κήρυττε ότι οι πράξεις εκδίκησης σπέρνουν τη διχόνοια ενώ οι πράξεις αποφυγής της θεμελιώνουν την ομόνοια μέσα σε μια κοινότητα ανθρώπων. Με αφορμή τον εμφύλιο σπαραγμό στο νησί της Σάμου το 1822, ο Βενιαμίν αντιστρέφει πλήρως το σχήμα αυτό, θεωρώντας παράνομη την εκδίκηση που ζητείται από ομοεθνείς - ένα σώμα που ενώνεται με κοινή θρησκευτική πίστη κι ένα δημοκρατικό κεντρικό σύστημα διακυβέρνησης - και νόμιμη την εκδίκηση που ζητείται από αλλοεθνείς στο μέτρο που αυτοί είναι αλλόδοξοι και κυβερνούν αυθαίρετα και τυραννικά. Το νέο σχήμα συμπληρώνεται με μια σύστοιχη μεταβολή στην έννοια της ομόνοιας. Ενώ ο Βενιαμίν προεπαναστατικά θεωρεί την «μη εκδίκηση» ως βασική προϋπόθεση της ομόνοιας, μέσα στον Αγώνα αναγορεύει την ομόνοια σε βασική προϋπόθεση της εκδίκησης: υποστηρίζει ότι οι Έλληνες οφείλουν να ομονοούν για να είναι σε θέση να λαμβάνουν εκδίκηση από τους αλλόθρησκους και αλλοεθνείς τυράννους τους.

Paper presented at “The (un)known revolution:Tradition of rebellion”, International Conference on the Greek Revolution of 1821, Athens, Greece, 10/12/2021.

Conference website: https://congress1821.gr/

Ομιλία στο Διεθνές Συνέδριο για την Ελληνική Επανάσταση του 1821 «Η γνωστή-άγνωστη επανάσταση. Μια παράδοση ανταρσίας», Αθήνα, 10/12/2021.

Ιστότοπος συνεδρίου: https://congress1821.gr/

El capítulo ahonda en el asunto crucial de la autodenominación de las comunidades grecohablantes del Imperio otomano en vísperas de la Revolución griega a partir del elocuente y espontáneo testimonio del reputado jurista y cortesano constantinopolitano Dimitrios Catardsís (Δημητρίος Καταρτζής, ca. 1730-1807). Términos como "heleno", "helénico" o "helenismo", aunque triunfaran en la designación e identidad del nuevo Estado y sus ciudadanos tras la Revolución Griega, ni eran los predominantes en las décadas anteriores ni concitaban siquiera unanimidad entre las élites intelectuales de habla griega y credo ortodoxo. En sus obras Catardsís, censura con sólidos argumentos la identificación ideológica y anacrónica de los romeos cristianos ortodoxos (modernos) con los antiguos y prestigiosos helenos paganos (antiguos), que alimentó intelectual y teóricamente al irrdentismo neohelénico que cristalizó en la Revolución Griega.

200 χρόνια από τον ξεσηκωμό μας!!!  Είναι τιμή μου που το δοκίμιο μου συμπεριλήφθηκε στην 800σέλιδη Διεθνή Επετειακή Ανθολογία, στον Τομέα : "Έλληνες με προσφορά στα Γράμματα, στην Τέχνη, στον Πολιτισμό". Το σημαντικό αυτό έργο έφερε εις πέρας με μεγάλη επιτυχία η Διεθνής Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών-Καλλιτεχνών με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Το δοκίμιο προέρχεται από το βιβλίο μου με τίτλο: "Από το Βυζάντιο μέχρι την προετοιμασία της Επανάστασης του 1821", εκδόσεις Κέφαλος, Αθήνα 2021.

Program in Hellenic Studies, Columbia University

2021 marks the bicentenary of the Greek uprising against the Ottoman Empire. For this occasion, the Program in Hellenic Studies and SNFPHI introduced a one-time seminar course that brings together faculty from Hellenic Studies, History, Italian, and English as well as guest speakers to consider the revolution and its various legacies.

The Greek Revolution of 1821 and its Legacies: Interdisciplinary Perspectives on Primary Sources
Instructor: Nikolas P. Kakkoufa
GRKM 4821
Mondays, 4:10pm-6:00pm

2021 marks the bicentenary of the Greek uprising against the Ottoman Empire—an event that captured European and American popular imagination and led to the founding of the Greek nation. The Greek Revolution became a site for enduring discussion of much larger questions about the international order, democracy, empire, nationalism, collective rights, slavery, monumentality, and the contemporary place of classical Hellas. In this seminar Hellenic Studies faculty and guest speakers take 1821 and its enduring legacies as a vantage point to examine the use of primary sources (including texts, songs, paintings, and films) across different disciplines (history, anthropology, comparative literature, architecture, political science, and queer studies), and reflect on the nature of evidence and how it features in public discourse and contemporary cultural politics. Lectures by Dimitris Antoniou, Stathis Gourgouris, Nikolas P. Kakkoufa, Paraskevi Martzavou, Mark Mazower, Neni Panourgiá, Karen Van Dyck, Konstantina Zanou, Nikoleta Tzani, and others.

Tradicionalmente se ha considerado que la España del Trienio Liberal, sumida en sus propios problemas internos, permaneció al margen de la Revolución Griega y de la repercusión que este acontecimiento tuvo en todo el espacio occidental dando lugar al fenómeno del filohelenismo, movimiento o corriente de ámbito ideológico, político y cultural que expresaba su amor por Grecia y defendía su derecho a la existencia como nación independiente. Dado que las primeras obras conocidas que en España tratan de la Revolución Griega comienzan a aparecer a partir de 1828, la investigación histórica y la crítica literaria han aceptado sin discusión hasta el momento que el surgimiento del filohelenismo en España fue un fruto tardío de un romanticismo de imitación inspirado directamente en discursos culturales extranjeros como el británico o el francés. Sin embargo, el estudio de la prensa como soporte de las distintas corrientes de la opinión pública que se desarrollaron en la España del Trienio, así como otras fuentes históricas de aquella época, revelan que el filohelenismo surgió en España de modo espontáneo en cuanto se recibieron las primeras noticias de la insurrección de Aléxandros Ipsilandis en los Principados del Danubio en marzo de 1821. La ideología del filohelenismo penetró de tal manera en todas las capas de la sociedad española de entonces que llegó a impactar en la realidad generando sucesos históricos rastreables documentalmente, como la misión diplomática de carácter ultrasecreto que el presidente del Gobierno Provisional Griego Aléxandros Mavrocordatos encomendó a su hombre de confianza Andreas Luriotis para que negociara un tratado de colaboración mutua con el Gobierno Español en el Madrid de 1822. Si España no se hubiera visto amenazada por los acuerdos que las Potencias de la Restauración absolutista firmaron en el Congreso de Verona en 1822 y la inminente invasión francesa del Duque de Angulema y los Cien Mil Hijos de San Luis, que se ejecutó en 1823, y hubiera podido acceder a las peticiones de los griegos, la historia de la Revolución Griega se habría escrito de forma diferente -imposible determinar hasta qué punto, pero en cualquier caso, diferente-, de como la conocemos hoy.

Όθεν αφορώντας ο σκοπός μου εις το να ωφελήσω το γένος μου… (Ρήγας) Διαδικτυακές διαλέξεις για το Νεοελληνικό Διαφωτισμό Οι Θεματικές Ενότητες ΕΛΠ22 και ΕΕΠ11 των προγραμμάτων «Ελληνικός Πολιτισμός» και «Επικοινωνία της Επιστήμης» αντίστοιχα, συμμετέχοντας στον εορτασμό για τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, συνδιοργανώνουν μια σειρά διαλέξεων αφιερωμένων στο πνευματικό κίνημα που προετοίμασε το Γένος για την κορυφαία στιγμή της νεώτερης Ιστορίας του ελληνισμού. Οι διαλέξεις θα πραγματοποιούνται δύο φορές το μήνα και προσκεκλημένοι ομιλητές θα είναι κορυφαίοι ερευνητές της περιόδου του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, με σκοπό να δώσουν με σαφή, έγκυρο και συγχρόνως εύληπτο τρόπο ένα πανόραμα της επιστημονικής και φιλοσοφικής σκέψης και της Παιδείας γενικότερα που αναπτύχθηκε στον ελληνόφωνο κόσμο κατά τον 18 ο και τις αρχές του 19 ου αιώνα.

Οι συλλογές των Γενικών Αρχείων του Κράτους στη Φωκίδα, με αρμοδιότητα επί των αρχείων της σημερινής περιφερειακής ενότητας και των νομών που αυτή διαδέχτηκε, είναι από αυτές που βρίσκονται στην αφάνεια, απουσιάζουν από την επίσημη ιστοσελίδα και δεν υπάρχει καμία σχετική έκδοση. Πρόσφατα το παράρτημα αυτό σταμάτησε προσωρινά τη λειτουργία του, με το Πανεπιστήμιο Κρήτης και τον γράφοντα να αποτελούν τους μόνους που έχουν ψηφιοποιήσει μέρος των συλλογών του. Χωρίς να είναι γνωστό αν η πρόσφατη πρωτοβουλία από το Πανεπιστήμιο Κρήτης θα καταλήξει σε μεταγραφή και έκδοση συμβολαιογραφικών αρχείων, η διπλωματική αυτή εργασία αποτελεί μέχρι στιγμής την πρώτη και μόνη σχετική φιλολογική έκδοση από τις συλλογές της Άμφισσας.

Η Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος σάς προσκαλεί στην παρουσίαση της ελληνικής έκδοσης των έργων των Γάλλων φιλελλήνων:
-René de Chateaubriand "Υπόμνημα περί της Ελλάδας"
-Olivier Voutier "Απομνημονεύματα από τον πόλεμο των Ελλήνων"
-Claude Dennis Raffenel "Ιστορία των νεότερων Ελλήνων"

Θα μιλήσουν:
-Ειρήνη Αποστόλου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ιστορίας Γαλλικού Πολιτισμού, ΕΚΠΑ
-Μαρία Ευθυμίου, Καθηγήτρια Ιστορίας, ΕΚΠΑ
-Άννα Καρακατσούλη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ιστορίας και Πολιτισμού της Ευρώπης και της Ελλάδας των Νεωτέρων Χρόνων, ΕΚΠΑ

Συντονίζει η δημοσιογράφος Τασούλα Επτακοίλη

Ανάγνωση κειμένων: Jerome Caluta

Είσοδος ελεύθερη

RESUMEN: En el presente trabajo ofrecemos la edición del presupuesto
que la armería belga Lesoinne confeccionó para Andreas Luriotis y Ioanis Orlandos, delegados del Gobierno de Corinto en Londres, ofreciéndose como proveedora de material militar para el ejército griego en julio de 1824. El análisis del contexto en el que aparece este documento evidencia que el apoyo ofrecido a los griegos en su conflicto con el Imperio Otomano no sólo era promovido por el deseo de que triunfara la libertad, sino que también podía encerrar la satisfacción de importantes intereses económicos.
PALABRAS CLAVE: Guerra de Independencia griega, Andreas Luriotis, Ioanis Orlandos, Comité Filoheleno de Londres, Comité Filoheleno de París, Lesoinne.
ABSTRACT: In this paper we edit the budget that the Belgian gunsmith
craft Lesoinne prepared for Andreas Louriotis and Ioannis Orlandos, when they were the delegates of the Government of Corinth in London, offering military supplies for the Greek Army in July 1824. The context, in
which this document appears, evidences that the supports offered to the
Greeks in their conflict with the Ottoman Empire sought the triumph of
liberty as well as to serve economic interests.
KEY-WORDS: Greek War for Independence, Andreas Louriotis, Ioannis
Orlandos, London Greek Committee, Paris Greek Committee, Lesoinne.

1821 - Επεισόδιο: 25/03/2019
[Συζήτηση για την ιδεολογική προετοιμασία του Αγώνα και την Επανάσταση του 1821]
Ο Άρης Πορτοσάλτε, με τον ιστορικό και πανεπιστημιακό, Θάνο Βερέμη και την πανεπιστημιακό, συγγραφέα και φιλοξενούμενη ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, Άννα Ταμπάκη, συζητούν για το 1821.
http://www.skairadio.gr/1821/episode-2019-03-26