Hemşirelik

Geleneksel bir yapıya sahip olan yörelerde halkın hastalıklara bakışı,
kültürün etkisi altında biçimlenmektedir. Pek çok kültürde bebeğe bakım
veren annelerin bir kısmı bazı inançlara sahiptir ve modern tıp
uygulamalarından ayrı olarak geleneksel uygulamaları yaygın olarak
yerine getirmektedirler. Tanımlayıcı araştırma 0-12 aylık bebeği olan
annelerin çocuk bakımına ilişkin başvurdukları geleneksel uygulamaları
saptamak amacıyla yürütüldü. Araştırmaya Kasım 2014 – Ocak 2015
tarihleri arasında Kastamonu’nun bir ilçesinde Aile Sağlığı Merkezlerine
başvuran gönüllü 98 anne alındı. Veriler annelerle yüz yüze görüşme
yöntemiyle toplandı. Veriler sayı ve yüzde olarak SPSS 17.0 paket programını
kullanarak değerlendirildi. Araştırma için kurumlardan yazılı, annelerden
ise sözlü onam alınmıştır. Araştırmaya katılan kadınların yaş grupları
çoğunlukla 21-30 yaşları arasında dağılmaktaydı (%78.6). Tüm kadınlar
evli ve doğumunu hastanede yapmıştır. Kadınların ilk gebelik yaşları 16 ile
35 yaş arası değişmekte olup %11.2’sinin ilk gebelik yaşının adölesan yaşta
(16-18 yaş arası) olması dikkat çekicidir. Araştırmaya katılan bebeklerin yaş
ortalaması 147.3±102.5 gün (3- 330 gün) idi. Kadınlar bebeklerinde herhangi
bir sağlık problemi olduğunda %28,4’ü bildiği veya ailesinin önerdiği geleneksel
yöntemle çözmeye çalıştığını bildirdi. Annelerin bebekleri sarılık olmasın
diye %52’sinin uygulama yaptığı, sarı yazma (%36.7) örttüğü; %48’inin
kundakladığı, %58.2’sinin göbek bağı ile ilgili uygulamalar yaptığı
bulundu. Bebek doğduğunda mevlit okutulduğu(%59.2), kırkı çıktığında
uygulama(%58.2) yaptıkları, dini olarak al basmasından(%46.9) ve
nazardan korumak için dua okudukları(%55.1) saptandı. Annelerin
bebek bakımı, hijyenik bakım, bebeğin gelişimi, anne sütü ve beslenme
konularında geleneksel uygulamalar yaptıkları ve dini inançlara sahip  oldukları görüldü. Bakım verici olan sağlık personellerinin bakım
vermesi sırasında modern tıbbi uygulamaların yanı sıra geleneksel uygulamaların
da farkında olmaları ve hizmet verdikleri nüfusu tanımaları ve eğitimleri
planlayabilmeleri açısından önem taşımaktadır.
Anahtar Sözcükler: Bebek bakımı, geleneksel uygulamalar, kültür, hemşirelik

Objective: Drug expenditures of Turkey are increasing much
more than the world average and it is not parallel with our
country’s disease burden. This situation requires focusing
about the rational drug use. The aim of the study was to
determine the steps to be taken by examining the knowledge
and behavior about rational drug use of nurses.
Material-Method: The study was conducted in a public
hospital between 08.12.2016-26.01.2017. A questionnaire
that consisting 18 questions was applied to the nurses who
wanted to participate the research and 392 usable surveys
were obtained. Thus, it has been reached the 70.6% of total
study universe (555). Descriptive statistics and chi-square test
was used for analyzing the data.
Results: According to the results of the study, most of nurses
consult to physician-pharmacist (84.4%) and colleagues
(54.1%) for the information about drugs. It was determined
in the study that the most common drug administration
errors were administering the drugs at incorrect time (66.3%)
and skipping the medication dosages (57.7%). There is a
statistically significance between the education levels and the
rates of reporting adverse reactions of nurses (p<0.001). It
was determined that the rate of interrogation of drug and food
allergies was significantly higher in the nurses that working
in services when compared with other departments (p<0.001).
Conclusions: It has been observed that there is a general
awareness in nurses about rational use of drugs. It was
determined that need for training especially about adverse
drug reactions, drug interactions and special situations such
as pregnancy, paediatrics and organ failures.

Although the discipline of palliative care is new, it has rapidly gained its place in other areas of medicine. The most important reason for its fast development is that the provision of the necessary care and treatment for incurable patients has acquired increasing importance today. Palliative care considers that dying is a natural process of life. The main aim of pallia-tive care services is to support both the patients and their family during the patient's life and after their death. Support with respect to possible physical and emotional problems should also be offered. Developed countries like Germany have made important progress with regard to palliative care applications. If palliative care models implemented in such countries become known in our country, it will aid their easier integration into the health care system and also facilitate the process for health professionals. For this purpose, palliative care offered in Germany and its application into the health care system are introduced in this review. Palyatif bakım yeni disiplin olmasına karşın tıbbın diğer alan-ları içinde hızlı bir şekilde kendine yer edinmiştir. Bu hareke-tinin hızlı bir şekilde gelişmesinin en önemli nedeni tedavisi mümkün olmayan hastalara gerekli bakım ve tedavinin yapıl-masının günümüzde gittikçe önem kazanmasıdır. Palyatif ba-kım tıpkı yaşam gibi ölümü de doğal bir süreç olarak görür. Palyatif bakım hizmetlerindeki ana amaç hasta ve hasta yakın-larının hastanın yaşamı süresince ve ölümünden sonra yaş ve ortaya çıkabilicek fiziksel ve duygusal problemler açısından desteklemektir. Almanya gibi gelişmiş ülkeler palyatif bakım uygulamalarında önemli aşama kaydetmişlerdir. Bu ülkeler-deki palyatif bakımın uygulanan modellerin bilinmesi kendi ülkemizde bu hizmetin sağlık sistemine entegresini ve sağlık çalışanlarının çalışmalarını kolaylaştıracaktır. Bu amaç doğ-rultusunda bu yazıda Almanya'da sunulan palyatif bakım ve palyatif bakımın sağlık sistemindeki uygulamaları tanıtılmaya çalışılmıştır.

Birey ve toplum ruh sağlığı alanında ortaya atılan çeşitli yaklaşımlar ve öne sürülen türlü hizmet modelleri, dünya çapında gerçekleşen birtakım yeniliklere ve değişimlere bağlı olarak ortaya çıkmıştır. Bu yaklaşımlar temelde biyomedikal/tıbbi (Attepe Özden ve İçağasıoğlu Çoban, 2018) ve sosyal/çevresel (Nişancı, 2019) unsurlara verdikleri önem açısından ikiye ayrılmaktadır. Her iki yaklaşımın da esas amaçları birincil, ikincil ve üçüncül koruma pratikleri (Çiçekoğlu ve Duran, 2018) bağlamında sunulan sağlık hizmetlerinin niceliksel ve niteliksel açıdan iyileştirilmesine dönüktür. Bu makalede ise, söz konusu ruh sağlığı hizmeti modelleri, bu modelleri takiben oluşturulup temelde toplum merkezli ruh sağlığı hizmeti modeline dayanan alternatif ruh sağlığı hizmeti modelleri ve ruh sağlığı hizmetlerini şekillendiren iki temel yaklaşım ele alınarak olumlu ve olumsuz yönleri de hesaba katılarak değerlendirilmiştir. Bunların ardından ise, makale boyunca sunulan tüm bu argümanlar temel alınarak mevcut ruh sağlığı hizmeti modelleri ve yaklaşımları doğrultusunda yeni bir ruh sağlığı hizmeti modelinin taslağı sunulmuştur.
Anahtar kelimeler: hastane temelli ruh sağlığı modeli, hastane-toplum denge modeli, ruh sağlığı, toplum temelli ruh sağlığı, toplum ruh sağlığı merkezi

eriampüller bölge kanserleri, tüm dünyada gastrointestinal sistemde görülen en ölümcül kanser türü olarak kabul edilir. Erken dönemde hızlı yayılımı, geç tanı konulması ve tam bir sistemik tedavinin henüz belirlenememiş olması nedeniyle tedavi ve bakım süreci zor olabilmektedir. Tüm kanser türleri arasında görülme sıklığı açısından ele alındığında, Dünya'da erkeklerde 7., kadınlarda 9. sırada yer alan pankreas kanseri, ülkemizde erkeklerde 3., kadınlarda 4. sırada yer almaktadır. Günümüzde Pankreatikoduodenektomi, diğer adıyla Whipple prosedürü, rezektabl periampuller bölge tümörleri için standart cerrahi tedavi yöntemidir. Allan Whipple, ilk defa 1930'larda pankreatikoduodenektomi çalışmasını yayınlamıştır. Ancak bilinen ilk pankreatikoduodenektomi 1898 yılında pankreas epitelyoması nedeniyle yapılmış olup hasta ameliyat sonrası 21. günde kaşeksi nedeniyle yaşamını yitirmiştir. 1 Pankreatiko

Hospis, yaflam›n›n son döneminde bulunan hastala-ra, mevcut olan tüm tedavi yöntemlerinin denenmesine karfl›n sonuç al›nmamas›ndan dolay› art›k aktif tedavi uygulanmad›¤› ya da bir tedavi araman›n çoktan b›ra-k›ld›¤›, palyatif bak›m felsefesi eflli¤inde hastadaki ra-hats›z edici semptomlar›n kontrol edildi¤i ve yaflam ka-litesinin mümkün olan en iyi seviyede tutularak, bu bi-reylere yaflamlar›n›n son dönemlerini geçirmeleri için kurumsal bünye içinde sunulan bir sa¤l›k hizmetidir (1). Hospiste sunulan palyatif tedavi ve bak›m yaklafl›mla-r›yla ancak hastan›n hayat›n›n sonuna, ölüme, huzur ve sayg›nl›k içinde ulaflabilece¤i belirtilir. Hospis ayn› za-ÖZET Yaflam›n›n son döneminde bulunan hastalar›n ya da terminal dönem kanser hastalar›n›n ölüm sürecini huzur ve yüksek bir yaflam kalitesiyle yaflamalar› için bat› ülkelerinde ve Amerika Birleflik Devletleri (ABD)'nde hospis merkezleri kurulmufltur. Bu kurumlarda terminal dönem hastas›n›n yaflad›¤› fiziksel, psikososyal veya dinsel kökenli s›k›nt›lar›n giderilmesine yönelik ba-k›m verilir. Gözden geçirme niteli¤indeki bu çal›flmada hospiste ölüm ve bu merkezlerde sunulan palyatif bak›m hizmetleri üzerinde durulmufltur. Ayr›ca, hospis merkezlerinin tarihsel geliflimine de k›saca de¤inilmifltir. Bu derlemeyle ülkemizde he-deflenen hospis ve evde bak›m gibi modellerinin oluflturulmas›nda yer alacak tüm sa¤l›k çal›flanlar›n›n bilgilendirilmesi, ayr›-ca bu bilgilendirmenin beraberinde hasta ve hasta yak›nlar› için yaflam kalitesinin yükseltilmesine katk› sa¤lanmas› düflünül-mektedir. ABSTRACT Hospices were established in Western countries and in the United States of America in order to provide care for the patients in the last period of their lives and terminal cancer patients for a death in peace and dignity. Hospice is a type of care and a philosophy of care that focuses on the palliation of a terminally ill patient's symptoms. These symptoms can be physical, emotional, spiritual or social in nature. In this review, historical development of the hospice centers and palliative care that is offered in the hospice are discussed, as well as death in the hospice. It is expected that this study will make a contribution to health workers in the process of developing new and important models like hospice and to palliative care team members and care givers who prepare the care plan to improve the quality of life of the patients and their relatives.

ÖZET
Nöropati, genellikle sinirleri etkileyen hastalık ya da hasar anlamına gelen bir terimdir. Nöropatisi olan hastalarda, vücudu uyaran ve tıbbi bakım arayışına yönlendiren birinci doğal uyarı sistemi olan ağrı sistemi hasarlıdır. Buna bağlı olarak, algı yetersizliği ayak yaralanmalarına neden olabilir. Nöropatili hastalarda ağrı geceleri daha hissedilir olabilir ve uyku düzenini bozabilecek keskinlikte, bıçaklama, yanma, ateş ya da elektrik çarpması şeklinde tariflenebilir. Eldiven-çorap seviyelerinde hipersensitivite mevcuttur. Zaman içerisinde, hissizlik proksimale uzanabilir. İlerlemiş nöropati sonrasında hissizlik ve bu nedenle oluşan yaralar olabilir. Özellikle alt ekstremiteleri tutan distal-simetrik duyusal polinöropati enfeksiyon ve iskemi ile birlikte en önemli ayak amputasyonu nedenidir. Bu nedenle bu makalede nöropatik yaraların oluşum nedenleri ve bakımı ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler: Nöropati; yaralar; hemşirelik
ABSTRACT
Neuropathy is a term that usually refers damage to or disease affecting nerves. In patients with neuropathies, the pain system, which is the first natural stimulation system that stimulates the body and directs it to seek medical care, is damaged. Consequently, inability of perception can cause foot injuries. Pain may be more prominent at nights in neuropathic patients, and it can be described in sharp enough to disrupt sleep pattern, such as stinging, burning, fever or electric shock. Hypersensitivity is present at "stocking and glove" distribution. In course of time, the numbness may extend proximally. There may be numbness after advanced neuropathy and it may caused of the wound. Distal-symmetric sensory polyneuropathy, especially involving the lower extremities is the most important cause of foot amputation with infection and ischemia. Therefore, in this article causes and care of neuropathic wounds are handled.

Keywords: Neuropathy; wounds; nursing

İÇERİK
1. Ruhsal Bozukluklarda İlaç Tedavisinin Tarihçesi
2. Ruhsal Bozuklularda Sağaltımın Genel Ve Temel İlkeleri
3. Psikiyatri Kliniklerinde İlaç Uygulaması Ve Saklanmasında Dikkat Edilecek Noktalar
4. İlaçlardan Beklenen Etkiler
5. Antipsikotikler
6. Antipsikotik İlaçların Etkileri
7. Antipsikotiklerin Kullanım Alanları
8. Birinci Kuşak(Tipik) Antipsikotikler
9. İkinci Kuşak(Atipik) Antipsikotikler
10. Antipsikotiklerin Etki Mekanizması
11. Antipsikotiklerin Farmakokinetiği
12. Antipsikotik İlaçların Yan Etkileri
13. Hemşirelik Girişimleri
14. Antidepresan İlaçlar
15. Antidepresanların Kullanım Alanları
16. Antidepresan İlaçların Sınıflandırılması
17. Antidepresan İlaçların Yan Etkiler
18. Hemşirelik Girişimleri
19. Duygudurum Düzenleyicileri(Antimanik İlaçlar)
20. Lityum Karbonat (Yan Etkileri Ve Farmakokinetiği, Hemşirelik Girişimi)
21. Antimanik İlaç Kullanan Hastalara Hemşirelik Girişimi
22. Antiepileptikler
23. Bulantı Giderici  (Antı-Anxıeteye) İlaçları
24. Antiepileptikler
25. Antiparkinson İlaçlar
26. Alkolizm Tedavisinde Kullanılan İlaçlar
27. Elektro Konvülsif Tedavi (Ekt)
28. Yineleyici Transkraniyal Manyetik Uyarım (Rtms)
29. Manyetik Nöbet Sağaltımı
30. Derin Beyin Uyarımı(Dbu)
31. Vagus Siniri Uyarımı
32. Psikoterapi Ve Tarihi
33. Psikoterapide Tedavi Edici Etmenler
34. Psikoterapi Türleri
35. Davranışçı Terapi
36. Bilişsel-Davranışçı Terapi
37. Psikoanaliz Ve Psikoanalitik Psikoterapi
38. Grup Psikoterapisi
39. Aile Ve Çift Terapisi
40. Sanat Terapileri(Oyun Terapi, Dans ve Hareket Terapisi, Müzik Terapi)

Osmanlı Devleti’nin son dönemi ve erken Cumhuriyet döneminin en önemli halk sağlığı sorunlarından biri verem hastalığıdır. Veremle mücadele etmek amacıyla kurulan dernekler, hastalık konusunda toplumu bilgilendirmeyi, koruyucu önlemler almayı, tedavi kurumları açılmasını sağlamayı ve bu alanda insan gücü kaynağı yetiştirmeyi
amaçlamıştır. Bu makalede, İstanbul Verem Savaşı Derneği tarafından 1943 yılında açılan Verem Savaşı Hemşire Okulu ve bu okulun devamı olan Sosyal Hemşire Okulu’nun hangi koşullarda, ne amaçlarla kurulduğu, ne tür değişimler yaşadığı, okulun verem savaşı alanında nasıl bir yere sahip olduğu ve okulun Erenköy Sanatoryumu ile ilişkisi incelenmektedir. Makalede üç tür kaynak kullanılmıştır: Verem Savaşı Hemşire Okulu’nun ilk mezunlarından Muazzez Yazıcıoğlu ile yapılan sözlü tarih görüşmesi, okul ve çevresindeki sağlık kuruluşları hakkında yazılan birinci ve ikinci el kaynaklar ile okul müdürü Dr. Bülent Çintan’ın imzasını taşıyan “1960 Senesi Faaliyet Raporu” başlıklı orijinal evrak.

İslam tarihindeki ilk hemşire olan Rufeyde bint Sa’d, yaralıları tedavi etmek için birçok savaşa katılmıştır. Kız çocuklarının cahiliye adetleriyle ölümüne engel olmaya çalışan Rufeyde, eğitim görmüş hemşirelerin idare ettiği ilk sahra hastanesini kuran kişi olarak da İslam tarihinde önemli bir yere sahiptir..

Birey ve toplum ruh sağlığı ile ilgili alanlardan biri olan ruh sağlığı ve psikiyatri hemşireliği, XVIII. ve XIX. Yüzyıllardan günümüze gelene dek (Rungapadiachy, Madill ve Gough, 2004) çok gelişmiştir. Bilimsel ve teknolojik gelişmelerin hız kazanmasına bağlı olarak (Tuğrul ve Denat, 2019) ruh sağlığı ve psikiyatri hemşireliği kuramsal ve pratik eğitiminin nasıl olması gerektiği konusunda çeşitli fikirler ortaya atılmıştır. Bu fikirlerden en önemlisi, klinik uygulama stajı olan diğer birçok hemşirelik dersi öncesinde olduğu gibi ruh sağlığı ve psikiyatri hemşireliği dersi klinik uygulama stajı öncesinde de öğrencilerin hasta bireyler ile bir araya gelmeden deneyim edinebilecekleri ve temelde standart hasta uygulamasına dayanan simülasyon eğitim teknikleriyle eğitim görmeleri şeklindeki sistemi savunur (Bradley, 2006; Schoening, Sittner ve Todd, 2006). Bu makalede söz konusu eğitim teknikleri, ruh sağlığı ve psikiyatri hemşireliğinin Türkiye’deki eğitim ve uygulama aşamaları dikkate alınarak değerlendirilmiştir.
Anahtar kelimeler: hemşirelik, psikiyatri hemşireliği, ruh sağlığı, simülasyon teknikleri, standart hasta uygulaması

Although men have served as nurses in traditional society, as a modern profession, nursing is a female concentrated profession. While being established as a modern profession, nursing was identified with femininity and this paved the way to the perception of nursing as a women’s job. Men’s entry to nursing has increased after 1970. In Turkey men are legally allowed to work as nurses since 2007. Drawing upon the data of a quantitative research with a sample of 707, conducted in Eskişehir in 2015, this study aims to describe the opinions and attitudes of society towards male nurses, to describe the distribution of these as to socio-economic and demographic factors and to soci- ologically examine the reasons of people who refuse to receive care from a male nurse.

Bu çalışma Uluslar arası katılımlı 12. Ulusal Hemşirelik Kongresi'nde (20-24 Ekim 2009, Sivas) sözel bildiri olarak sunulmuştur. ÖZET Bu çalışmanın amacı hastanelerde çalışan hemşirelerin, çalışma ortamlarına ilişkin algılarını değerlendirmektir. Tanımlayıcı özellikte olan çalışma Sivas il merkezi hastanelerinde çalışan toplam 387 hemşire üzerinde yapılmıştır. Hemşirelerin demografik ve mesleki özellikleri ile ilgili veriler Kişisel Bilgi Formu (KBF) ve çalışma ortamına ilişkin algılarına ait verileri ise Çalışma Ortamı Ölçeği (ÇOÖ) ile elde edilmiştir. Çalışmanın istatistiksel analizinde, yüzdelik, Independent Sample T testi, tek yönlü varyans analizi, Kruskall-Wallis analizi kullanılmıştır. Hemşirelerin Çalışma Ortamı Ölçeği'nden aldıkları toplam puan 88.87±17.03 olarak bulunmuştur. Çalışma ortamını algılamayı etkileyen faktörler değerlendirildiğinde, kurum kalite yönetimi alt boyutunun yaş, çalışma süresi ve mesleği isteyerek seçme, fiziksel ortam alt boyutunun; yaş, görev, çalışma süresi, mesleki ilişkiler alt boyutunun; yaş, görev, çalışma süresi ve mesleği isteyerek seçme, iş doyumu alt boyutunun; mesleği isteyerek seçme gibi değişkenlerden etkilendiği ve aradaki farkın istatistiksel olarak önemli (p<0.05) olduğu belirlenmiştir. Olumlu çalışma ortamlarında sağlık hizmeti vermek, sağlık çalışanlarının performansı, hasta sonuçları ve yenilikleri üzerinde olumlu etkiler yapacaktır.

Nöral terapi (NT) , bozulmuş beden fonksiyonlarının lokal anestezikler kullanarak vejetatif sinir sisteminin uyarılması sonucunda organizmanın regülasyonunun sağlanması ve beden fonksiyonlarının yeniden normale döndürülmesi esasına dayanan tanı ve tedavi yöntemidir. Literatürde bu yöntemle tedavi edilen birçok olgu bulunmaktadır. Ülkemizde bu yöntemin kullanımıyla tedavi edilen olgular incelendiğinde , bu çalışmaların çok yakın tarihli çalışmalar olduğu saptanmıştır. Güncel olan bu tedavinin öncesinde , sırasında ve sonrasında hemşirelerin sorumluluklarına dair bilgiler bulunmamaktadır. Dolayısıyla nöral terapi sürecine ilişkin olarak hemşirelerin rol ve sorumluluklarının belirlenmesi amaçlanmıştır.

Background: This study aimed to examine the effect of obesity awareness on blood pressure and body mass index in primary school students. This study aimed to examine the effect of obesity awareness on blood pressure and body mass index in primary school students. Subject and Methods: This cross-sectional study was carried out with a total of 633 students, primary schools located in the western Anatolia of Turkey. Data were collected using a Socio-Demographic Data Collection Form and the Obesity Awareness Scale (OAS). Spearman's correlation analysis, Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis, and Bonferroni tests were used to analyze the study data. Results: The students 12.6% were overweight, 11.8% were obese, 9.8% had stage-1 hypertension, and 2.1% had stage-2 hypertension. The mean total score of the students from the obesity awareness scale (OAS) was 20.36 and moderate level of obesity awareness, no statistical difference was found between blood pressure and OAS and its sub-scales (p>0.05). There was a statistically significant difference between BMI and the physical activity sub-scales of (OAS) (p<0.05). Conclusion: The obesity awareness of those who were female, whose father had an undergraduate degree, whose mother was a high school graduate, who did sports regularly, and who had breakfast at home was higher. Obesity awareness had no effect on blood pressure, and there was a significant relationship between BMI and physical activity sub-scales of the obesity awareness scale.

Öz Toplumda yaşayan ruhsal sorunlu bireylerde artış ruh sağlığının yükseltilmesi ve ruhsal bozukluklar-la mücadele konularına odaklanılmasına neden olunmuştur. Sağlığı yükseltme ve başa çıkma mekanizmalarına vurgu yapması salutogenez model olarak değerli kılar. Bu makale de Anto-novsky`nin salutogenez ve teorinin ana kavramı olan bütünlük (tutarlılık) duygusunu açıklamayı ve teorinin ruh sağlığı ve psikiyatri hemşireliğine uygulanabilirliğini tartışılması amaçlanmıştır. Anahtar sözcükler: Bütünlük (tutarlılık) duygusu, psikiyatri hemşireliği, psikolojik uyum, ruh sağlığı. Abstract Increasing number of people who live with mental health problems for many years in the community brings into focus the need for recovery within a coping and mental health promotion perspective. The value of the salutogenic theory is that it emphasizes promoting coping and health. This article aims to illustrate how Antonovsky's salutogenic theory and its central concept of sense of coherence and discusses how mental health nurses can use the theories in their praxis.

Epidemic diseases are one of the main factors that cause mass human deaths and cause disasters to occur from past to present. Even though the names of these epidemic diseases recurring in history have changed, their common feature is that they cause people to die and disrupt daily life. One of these epidemics is a recent epidemic known as COVID-19. Despite all the advanced health technology, the COVID-19 epidemic caused thousands of people to die and the global order was turned upside down. The effects of the COVID-19 epidemic disease are felt directly or indirectly by all members of the community. Undoubtedly one of the social groups in Turkey who are experiencing closely this impact Covidien-19 health workers in hospitals. This study analyzes the experience of healthcare professionals working in the Bitlis-Tatvan State Hospital, where people suffering from the COVID-19 epidemic disease are treated in Turkey. In this study, the qualitative method, purposeful sampling technique was used, and 20 people were interviewed. Many different findings were reached in the study. As in many other disaster examples, it has been found that healthcare workers who have been in direct contact with the cases are very worried especially in the first phase of the epidemic, but anxiety and fear start to decrease over time. Keywords: Pandemic, epidemic disease, medical staff, pandemic hospital. EXTENDED ABSTRACT This study focuses on the experiences of and challenges encountered by the healthcare professionals in the process of fighting COVID-19 pandemic at Bitlis-Tatvan State Hospital which served as a pandemic hospital during COVID-19 process. COVID-19 has become a phenomenon that turned upside down not only the local order but also global order and created a disaster effect. According to Quarantelli et al. (2007, p. 16), disasters have been a part of human experience since the day when people started to live in groups. In that respect, mankind that has encountered many epidemics that caused disasters throughout the history (Kılıç, 2020, p. 15) is facing the impacts of COVID-19 which is a type of epidemic. Although COVID-19 that killed thousands of people in the world has affected all layers of social life, healthcare was the main theme of this process. Depending on the nature and type of each phenomenon that causes disasters, a certain social group is exposed to danger more and is at more risk. In that context, the public which is exposed to the risk of losing its health and dying on one hand and healthcare professionals struggling with the outcomes of COVID-19 as a type of disaster on the other hand have taken their places as important components of this process. While fighting COVID-19, healthcare professionals was one of the social groups which was at high risk and was affected by the pandemic the most (İzci, 2020, p. 335). In studies on healthcare professionals in Wuhan City of China where COVID-19 has originated, it was seen that healthcare professionals experienced a psychological breakdown (Kang et al., 2020). The number of healthcare professionals who get sick in China where the COVID-19 originated has increased significantly in a short time (Li et al., 2020). In that respect, healthcare professionals have experienced many difficulties together in fight against the pandemic unlike the civil public. The fact that healthcare professionals are at high risk of getting sick any moment creates a great impact in their semantic world. Those difficulties and experiences that healthcare professionals encounter are the main theme of this study. The study focuses on healthcare professionals’ encounter with the pandemic in the first process, their anxiety, concerns and fears, how the pandemic has transformed their psychology and social life, the difficulties and pride of being at the front line with their expression, the look of the environment on them and their various expectations. The study population consists of Bitlis-Tatvan Hospital and the sample consists of 20 people from different units. To analyse the healthcare professionals’ experiences during COVID-19, qualitative method and interview technique of the qualitative method, which is thought to be fit for purpose, was used. In addition to that, participant observation technique was also used. While determining the sampling method, the subject of the study was taken into consideration and purposive sampling technique, which was thought to be fit for the method used, was preferred (Glesne, 2013, p. 59) and views of people from different units were taken. The results section of the study contained which answers healthcare professionals gave about what their first perceptions were towards COVID-19. While a midwife working at the hospital expressed this first perception as “… I haven’t even thought about it. Such things only happened in the movies”, a technician working at the hospital evaluated the process saying “… I have thought about war, earthquake many times, but such a thing has never crossed my mind. I thought I am far away from that. In fact, I became pessimistic with the diagnosis of the first case.” Other people who were interviewed gave similar answers as well. Then, it was tried to understand which psychology and experience healthcare professionals had while establishing first contact with COVID-19 patients. In the answers given to the questions asked, it was determined that especially a great fear, concern, anxiety and uncertainties prevailed in the first process. A nurse working at the hospital expressed her feelings saying “I have never felt so much desperate in my work life of 4 years. I had a patient who asked for help from me, but I did not know what to do. She had labour pain. I did not know whether she was crying because of that or of the disease. Whenever I leave the room, had a lump in my throat.” Some healthcare professionals resembled the process of uncertainty, fear and concern to war environment and one of the persons who were interviewed expressed his thoughts as follows: “Think about it, during Cyprus Peace Operation, Turkish soldiers landed on the island with parachutes and they were asked to fight. We had the same psychology in this process. We did not know who and what our enemy was.” According other interview notes, it was observed that COVID-19 has shaken the psychology of healthcare professionals deeply. While an interviewed healthcare professional evaluated this situation saying “We have often displayed obsessive behaviours since we were at high risk. I was kept away from home because of shifts. I missed my wife and I was concerned about her. I was always thinking about home. In other words, my stress level was always high. My motivation has dropped. I was dispirited for working.”, other people who were interviewed gave similar answers as well. In addition, it was understood from the interviews that the fact that healthcare professionals were in high risk group has caused them to live an isolated life in COVID-19 process in general especially at the first stage. Despite all these difficulties, it was also determined based on interview notes that being on the frontline during fight against COVID-19 has made healthcare professionals proud. As a conclusion, it was seen that healthcare professionals who were in high risk group had great fear and concern especially at the first stage and their social life was restricted. However, it was observed that fear and concern have decreased in time and healthcare professionals grew tired as the process is extended.

Drawing on the data of a qualitative field research with a sample of 42 nurses, this study aims to put forward the masculinization strategies of male nurses in Turkey and to sociologically examine the transformative effects of these strategies on nursing occupation. From a critical phenomenological frame, the findings show that the masculinization strategies of male nurses are re-defining the occupation in a masculine discourse, concentrating at physical areas that doesn’t require emotional labor, focusing on career rather than occupation and making masculine objections to physicians’ authority. Widely supported by women participants, these strategies don’t seem to transform the nursing occupation, but construct a new masculine version of nursing in which men are more favored. Men’s entry to nursing occupation is an opportunity for providing gender equity and should not reproduce and reinforce patriarchal values in work life. Otherwise a gendered division of labor in nursing occupation would cause men to concentrate on advantaged areas and occupations, to widely exclude women from these area and positions and deepen work related gender inequalities.

Amaç: Bu derlemede, günümüzde örgütler için önemli olan duygusal emek kavramının hemşirelik alanındaki önemine dikkat çekmek amaçlanmıştır. Yöntem: Makale yazımında yararlanılan kaynaklara Google Akademik, YÖK Tez, Medline, ScienceDirect veri tabanlarına Türkçe olarak “hemşirelik”, “duygusal emek”, “duygusal emek davranışları” anahtar kelimeleri, İngilizce olarak “nursing”, “emotional labour”, “emotional labour strategies” anahtar kelimeleri girilerek ulaşıldı. Bulgular: Duygusal emek, çalışma yaşamında duyguların düzenlenmesi sürecinde harcanan emektir. Duygusal emeğin amacı müşteride duygu değişikliği yaratmaktır. Çalışanın işi gereği harcamış olduğu fiziksel ve zihinsel emeğin yanında ayrı bir emek türü olarak kabul edilmektedir. Hemşirelik duygusal emeğin yoğun yaşandığı meslekler arasında gösterilmektedir. Duyguların düzenlenmesinde çerçeveyi örgütlerin belirlemiş olduğu duygusal davranış kuralları oluşturmaktadır. Bu duygu değişikliği işin gereğine göre müşteriyi iyi hissettirmek ya da kötü hissettirmek yönünde olabilir. Üç farklı duygusal emek davranışı vardır. Yüzeysel davranışta çalışan gerçekte var olan duygularını gizler ve sadece davranışlarını değiştirir. Derinlemesine davranışta ise çalışan gerçekte var olan hisleri ile davranışlarını birbiriyle örtüşecek şekle sokmaya çalışır. Böylelikle yaşanan duygular ile sergilenen davranış arasındaki fark azalır. Kimi zaman ise çalışan tarafından sergilenmesi beklenen duygu ve davranış hali hazırda hissediliyor ya da zamanla bir alışkanlık haline gelmiş olabilir. Bireylerin içlerinden geldikleri biçimde karşısındakilere duygularını ve davranışlarını yansıttığı bu davranış türü samimi davranış olarak isimlendirilir. Duygusal emeğin sonuçlarına bakıldığında (iş doyumu, tükenmişlik, işten ayrılma niyeti vb.) örgütler ve çalışanlar açısından olumsuz sonuçları olduğu gibi olumlu sonuçlarının da olduğu ortaya konmuştur. Sonuç: Çalışma yaşamında meta haline gelen duygusal emek, hemşireliğin göz ardı edilmemesi gereken bir bileşenidir ve sağlık kuruluşları tarafından yönetsel süreçlerde mutlaka dikkate alınmalıdır.

Aim: This review aims at drawing attention to the importance of emotional labour in nursing. Method: The access to the resources has been provided by searching for "nursing", "emotional labour” and “emotional labour strategies” keywords in both Turkish and English languages in Google Academic, YÖK Thesis, Medline and ScienceDirect databases. Results: Emotional labour is defined as the management of the feelings in workplace. Emotional labour aims to change the customer's feelings and is accepted as a kind of labour, like physical and mental labour. Nursing is considered as one of the professions that include substantial amount of emotional labour. In the regulation of emotions, the framework is formed by the emotional display rules determined by the organizations. The change in emotional labour may either be towards making customers feel good or making them feel bad. There are three types of emotional regulation strategies pursued by employees. In surface acting, an employee focuses only on modifying the outward expressions and deceiving others about how s/he really feels. In contrast, deep acting involves attempting to regulate their inner feelings in order to feel the desired emotions. Sometimes an employee does not try to seem happy or sad but rather expresses emotions spontaneously. This is called genuine emotion. Upon reviewing the consequences of emotional labour (job satisfaction, burnout, intention to leave etc.), it has been suggested that it has both negative and positive effects on organizations and employees. Conclusion: As a result, emotional labour is a component of nursing which must not be ignored and has to be taken into account by health institutions in the managerial processes.

LP (Konsultasyon liyazon psikiyatrisi), tıbbi durumlar ile psiko-sosyal ve psikiyatrik durumların kesiştiği ve sürekli bir iletişimin olduğu bir alanda konumlanır. Oldukça geniş bir alana tedavi ve bakım hizmetleri sunması hemşirelerin alanda uzmanlaşmalarının yolunu açmıştır. Almanya'da KLP hemşi-reliği uygulamalarıyla ilgili bir deneyimlerden söz etmeden önce hemşireliğin bu ül-kedeki konumuyla ilgili kısa bir açıklama konuyu daha anlaşılır hale getirecektir. Ülkede hemşireliğin tarihi her ne kadar eskiye gitse de görev, yetki ve sorumluluk alanıyla ilgili gelişimi oldukça yavaş bir süreçte seyreden bir meslek grubunu oluş-turur. Örneğin hemşirelik yasası mevcut değildir. 16 eyaletten oluşan Almanya Fe-derasyonun neredeyse hemen hepsinde hemşireliğin görev ve yetki tanımlarında hem uygulamada hem de teoride farklılıklara rastlanır. Bu farklılıkların ortaya çık-masında başlıca iki faktörden rol oynar: Eyaletlerdeki sağlık kurumlarındaki hasta-ların gereksinimlerine ve bu gereksinimlerin söz konusu bölgelerde bulunan sigorta şirketlerin de finansal karşılık bulabilmesi sağlık diğer alanlarındaki meslek grup-larında olduğu gibi hemşireliğe de yeni bir boyut getirebilir. Bundan KLP hemşire-liği gibi hemşireliğin diğer alt uzmanlık dalları oldukça etkilenir. Örneğin söz konusu uzmanlık alanı bir eyalette hemşireliğin üst bir uzmanlık alanı olarak kabul 7 Almanya'da Konsultasyon Liyazon Psikiyatri Hemşireliği Uygulamaları: Bir Deneyim Paylaşımı Ö ÖZ ZE ET T Almanya'da konsültasyon liyazon psikiyatrisinin gelişimi oldukça yavaş bir süreç izler. Alan-daki hemşirelik hizmetleri de bundan olumsuz etkilenir. 2000'li yıllardan itibaren bu alana olan gereksinimin artması ve tıpta sertifikalandırma süreçlerinden sonra konsültasyon liyazon psikiyat-risi hemşireliği gittikçe artan oranda uygulama alanı bulmasını sağlar. Bu yazıda bu uygulamalarla ilgili bir deneyim paylaşılması amaçlanmıştır. A An na ah ht ta ar r K Ke el li im me el le er r: : Hemşirelik; konsultasyon liyazon psikiyatrisi hemşireliği; Almanya A AB BS ST TR RA AC CT T Consultation liaison psychiatry has been slow to develop in Germany. The development of Consultation liaison psychiatry nursing in the nursing services is also negatively affected. Since the 2000s, after the medical certification process, it has been increased the need for this area to provide psychiatric consultation liaison nursing finding increasingly more applications. This paper is intended to share an experience with this application in Germany. K Ke ey yw wo or rd ds s: : Nursing; psychiatric consultation liaison nursing; Germany

Violence against women is a common social problem. Violence which is an infringement  of the human rights, as universal problem, against every people from all ages and all sexes. Violence contains unacceptable treatments by a person to others, which aim to hurt or injure them. Health Workers have responsibilities in supplying medical care, support and counseling to the mistreated of the violence. In the health sector, nurses are the one’s who work closest to the individuals. Thus nurses can undertake an active role in forming a culture with no violence by reducing violence and early intervention.

Kadına yönelik şiddet yaygın bir toplumsal sorunudur. Evrensel olarak bütün dünyada her yerde, her yaş ve cinsiyete karşı uygulanan bir insan hakkı ihlalidir. Şiddet, bir birey tarafından bir başkasına fiziksel acı vermek veya yaralamak amacıyla yapılan, kabul görmeyen davranışları içermektedir. Sağlık çalışanlarının, aile şiddet mağdurlarına tıbbi bakım, destek ve danışmanlık sunmada önemli görevleri vardır. Sağlık sektöründe hemşireler toplumda bireylere en yakın çalışan sağlık personelidir. Bu nedenle hemşireler toplumda şiddetin azaltılmasında, şiddeti önleme, şiddetten korunma ve şiddete erken
müdahaleyi içeren şiddetsiz bir kültür oluşturmada daha etkin rol alabilirler.

Öz
İnsanlar tutum ve davranışlarını geliştirirken dini inançlarından etkilendikleri yapılan birçok araştırmayla tespit edilmiştir. Bu denli etkileme gücü olan dinlerin bir tutum biçimi olarak etki gücünün belirlenmesine yönelik birçok ölçek çalışması yapılmıştır. Bu araştırmanın amacı doktor, hemşire, ebe, sağlık memuru ve sağlık lisansiyerlerinden oluşan sağlık çalışanlarının dini tutum düzeylerini belirlemektir. Araştırma Bolu ilinde faaliyet gösteren 2 devlet hastanesiyle sınırlıdır. Çalışma 2017 yılı şubat-mart ayları arasında gönüllülük esasına dayalı ve tesadüfî örneklem yöntemiyle 333 sağlık personeli ile gerçekleşmiştir. Katılımcıların unvanlarına göre %20,7’si doktor, %71,5’i hem-şire-ebe-sağlık memuru ve %7,8’i ise sağlık lisansiyerleri olarak dağılmıştır. Katılımcıların unvan ve hizmet sürelerine göre dini tutum düzeylerinde anlamlı farklılık bulunmuştur. Deneklerin cinsiyet, medeni durum, çalıştığı birim, eğitim durumu ve yaş değişkenlerine göre dini tutum düzeyleri arasında ölçek toplam puanlarında anlamlı ilişki bulunmamıştır. Alt boyutlarla yapılan analizlerde; cinsiyet bazında ilişki, kuruluş bazında biliş, eğitim değişkeninde ise biliş, duygu ve ilişki alt boyutlarında anlamlı farklılık bulunmuştur. Ankete katılan sağlık çalışanlarının dini tutum düzeylerinin orta (26.44±4.80) düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler: Din, Dini Tutum, Davranış, Dindarlık, Sağlık Çalışanı.

Abstract
The fact that people are affected by their religious beliefs while developing their attitudes and behaviors have been confirmed by many studies. Many scale studies have been carried out to identify religions as an attitude form which have such a significant influence. This study aims to determine the religious attitude levels of health professionals, consisted of physicians, nurses, midwives, health officers and health licensees. The study is limited with two state hospitals in Bolu Province. The study was conducted between February and March 2017. The random sampling method was employed. The study was conducted with 333 healths professional who volunteered to participate. The distribution of participants in terms of their job title was as follows: 20.7% of them were physicians, 71.5 of them were Nurses/Midwives/Health Officers and 7.8% of them were health licensees. Significant differences were found in religious attitudes in respect to the job titles and service periods of participants. There was no significant relationship in the scale total scores between religious attitude levels in respect to gender, marital status, working unit, educational status and age variants of the participants. In the subdimensional analyses significant differences were found in the relationship subdimension on the basis of gender, in cognitive subdimension on the basis of institution; in the cognitive, emotion and relationship subdimensions in the education variant. The level of religious attitudes of health professionals participating to the survey has been found to be moderate (26.44 ± 4.80).
[You may find an extended abstract of this article after the bibliography]

Keywords: Religion, Religious Attitude, Devotion, Health Professionals.

Tükenme hissi, insanlarla sürekli iletişimde bulunan ve onlara hizmet sunma eyleminde aktiflik gösteren kişilerde çok daha fazla görülmekte olan bir olay olup, işleri gereğinden dolayı insanlara karşı duygusal hislerinde azalma, onlara karşı duyarsızlaşma ve kişisel başarıda yetersizlik hissetmeleri sık beliren bir olgudur. İş hayatının insanlar için hem ekonomik özgürlük hem de statüsel olarak yetkin bir rol belirlemede etkisi önemlidir fakat bunun yanında insanları fizyolojik ve psikolojikte etkilemektedir. Hemşirelik meslek grubunda aktiflik gösteren sağlık personellerinin de bu araştırma sonucunda en fazla risk altında olan mesleklerden birisi olduğuna varılmıştır. Çalışma içerisinde hemşire meslek grubu sağlık personelleri sadece genel olarak mesleki açıdan değil hemşirelerin görev yaptığı servis birimlerini de göz önüne alarak değerlendirme yapılmıştır.

Hemşirelik geleneksel bir kadın mesleği olarak kabul edilmekte,
bakım, kadının annelik görevlerinin doğal bir uzantısı olarak
görülmektedir. Modern hemşireliğin kurucusu kabul edilen
Florance Nigthingale, hemşireliğin bir meslek değil, kadının
doğal görevi olduğunda ısrar etmiştir. Hemşirelerin hemen her
zaman ve her yerde kadin olması ve mesleğin bu
cinsiyetlendirilmiş yapısı erkekleri hemşirelikten uzak
tutmaktadır. Bu yazının amacı, erkeklerin hemşirelik
konusundaki çekingenliğini, hegemonik erkeklik kavramı
çerçevesinden anlamaya çalışmaktır. Hegemonik erkeklik, erkek
olmanın en şerefli yolunu göstermektedir. Bu kurguya uymayan
erkeklikler marjinalleştirilmekte ve dışlanmaktadır. Kadın erkek
ayrımı güç ilişkisi olarak kabul edildiği için hemşire olan bir
erkek etiketlenme riskiyle karşı karşıya kalabilmektedir.
Erkeklik için, hemşirelik rolü ile erkek olma rolünü
bağdaştırmak zor görünmektedir. Kadınlar, giderek daha fazla
ev dışında çalışıp geleneksel olarak erkek mesleği kabul edilen
alanlara daha fazla dâhil olurken; erkekler için aynı şeyi
söylemek olası değildir. Güç ve bağımsızlık hegemonik erkeklik
açısından çok önemli olduğu için, hemşireliğin geleneksel ikincil
ve bağımlı konumu hegemonik erkeklik açısından uygunsuz
olacaktır. Bu açıdan bakıldığında toplumsal cinsiyet hemşirelikte
önemli bir etken olmaya devam edecek gibi görünmektedir.

Duygularla anlayabilme ve sorgulayabilme, duyguları düşünce içinde özümseyebilme, kendinde ve başkalarındaki duyguları düzenleyebilme yeteneği olarak tanımlanmakta olan &quot;Duygusal Zeka&quot; kavramı sağlık sektörü çalışanları için ayrı bir öneme sahiptir. Bu çalışmada hastane çalışanlarının duygusal zekâ düzeyleri alt boyutlar baz alınarak incelenmiştir. Araştırmada çalışanların duygusal zekâ düzeyleri arasında demografik unsurlara göre herhangi bir anlamlı farklılık olup olmadığı analiz edilmiştir. Araştırma, Çorum il merkezindeki eğitim ve araştırma hastanesinde hemşire ve ebe meslek gruplarında görev yapan çalışanları kapsamaktadır. Veri toplama aracı olarak 4 alt boyut ve toplam 27 sorudan oluşan anket kullanılmıştır. Katılımcıların duygusal zeka düzeyleri Wong ve Law Duygusal Zekâ Ölçeği (WLEIS) ile ölçülmüştür. 278 sağlık çalışanın katılımıyla gerçekleştirilen araştırmada katılımcıların duygusal zekâ düzeyleri alt boyutlar bazında tespit edilmiş ve bu düzeylerin demografik...

ÖZET Meslek seçimi bireyin gelecek planını yapmasında ve gelecekte yaşamdaki duruşunu belirlemesinde en önemli unsurlardan biridir. Kişisel yetenekler, imkanlar, gelecekteki kariyer hedefi, istekler, sosyal özellikler gibi unsurlar meslek seçiminde etkili olan objektif kriterler olarak görülebilir. Ancak bireyler meslek kararı verirken sübjektif etkilere de kapılabilmektedir. Çeşitli imkansızlıklar, ailenin ve çevrenin etkisi, gelecek kaygısı gibi etkenler bireyleri uygun meslek seçiminden uzaklaştırmaktadır. Bireyin kendisine uygun doğru mesleği seçebilmesi için objektif ve doğru karar vermesi gerekmektedir. Özyeterlilik kavramı bireyin özgüveninin artmasını sağlamakla birlikte doğru değerlendirme, karar verme ve dış etkilere karşı koyma yetilerini artırmaktadır. Kişinin yaşamındaki olumlu ve olumsuz etkenler, geçmiş yaşamı, sosyal çevre gibi birçok etken özyeterliliği etkilemektedir. Özyeterlilik bireyin yaşamını idame ettirmesinde değerlendirme, problem çözme, karar verme gibi konularda etkili olan, bireyin özgüveninin yüksek olmasını sağlayan bir etkendir. Özyeterlilik unsuru birçok alanda olduğu gibi meslek seçiminde de verilen kararları etkilemektedir. Araştırmada, hemşirelik bölümü öğrencilerinin özyeterlilik durumu ile meslek seçimi arasındaki ilişki incelenmiştir. Öğrencilerin demografik özelliklerinin meslek seçimin etkilemesinin yanı sıra özyeterlilik düzeyinde göre de meslek seçiminde farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Özyeterliliği yüksek olan bireylerin meslek seçiminde daha etkin ve uygun kararlar verdikleri belirlenmiştir. ABSTRACT Choosing a profession is one of the most important factors in making an individual's future plan and determining his / her future stance. Factors such as personal abilities, opportunities, future career goals, aspirations, social characteristics can be seen as objective criteria that affect the choice of profession. However, individuals may have subjective effects when making a professional decision. Factors such as various impossibilities, the impact of the family and the environment, and future anxiety distract individuals from appropriate choice of profession. The individual has to make an objective and correct decision in order to choose the right profession for himself. The concept of self-efficacy increases the individual's self-confidence and increases the ability of correct assessment, decision-making and resisting external influences. Many factors such as positive and negative factors in the person's life, past life and social environment affect self-efficacy. Self-efficacy is an effective factor in issues such as assessment, problem solving and decision-making in maintaining an individual's life. As in many areas, self-efficacy affects the decisions taken in the choice of profession. In

Bu araştırma kardiyopulmoner resüstasyon (Temel Yaşam Desteği- TYD) öğrenme programının etkisini, programın başarısını, uygulanabilirliğini değerlendirmek araştırmak isteğiyle planlandı. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi hemşirelik, ebelik, acil yardım ve afet bölümüne bu program verildi. Verilen eğitimin altı ay sonrasında yüksek başarı puanı ve pozitif geri bildirimler alındı. Öğrencilerin uygulamalrı da başarılı bulundu. Sağlık öğrencilerinin öğrenmesi için kullanılan bu yöntem, izleme- uygulama tekniğinw temellendirildi. Bu yöntem, edinilen bilginin erken ve geç dönemde akılda tutulmasında etkili oldu.
Anahtar Kelimeler: Temel Yaşam Desteği Eğitimi, Bilgi ve Beceri, Sağlık, Öğrenci, Üniversite

In order to prevent misunderstanding of diagnosis, care and treatment procedures for cancer patients, it is suggested to establish a standard thorough set of procedures within the healthcare system in accordance with the recommendations of international cancer organizations. Following these recommendations, many countries in Europe have already set up cancer treatment centres as part of their own health care system. Along with the establishment of specialized breast cancer treatment centres, breast cancer treatment and nursing became a requirement in general oncology centres worldwide. Despite the establishment of breast cancer centres in different regions of Turkey, breast care nursing procedures have either not been introduced or are not adequately performed. In order to introduce this program effectively, improve understanding of the disease and provide continued quality treatment for cancer patients, the Ministry of Health should organize specialized in-service training programs for nurses within cancer centres, state hospitals and university hospitals. It is in light of this situation that the current review discusses the experience of breast cancer treatment centres and private practice in German-speaking countries, analysing their approach to specialized nursing and breast cancer care procedures. ÖZET Uluslararası kanser örgütleri kanserin tanı ve tedavisinde ortaya çıkan karışıklığı gidermek için tedavi ve bakımın yapılandırmasında pratikte bir tür merkezleştirme anlamına gelen kanser merkezlerinin kurulmasını önermiştir. Bu öneriyle birlikte kanserin diğer türlerinde olduğu gibi meme sağlığı ve kanser merkezleri tıpkı dünyanın birçok ülkesinde olduğu gibi Avrupa sağlık sisteminde yerini almaya başlamıştır. Bu merkezlerde ise meme bakım ve kanser hemşireliğinin önemi belirgin olarak ortaya çıkmıştır. Türkiye'de farklı bölgelerde meme kanseri merkezleri oluşmaya başlamasına karşın oluşturulan ekip içerisinde bu özel dal hemşireleri henüz yerlerini almamıştır. Bu özel dal hemşireliğinin bu merkezlerdeki beklenen rolünü üstlenebilmesi ve hastalara daha iyi tedavi ve bakım hizmetinin sunulabilmesi için Sağlık Bakanlığına bağlı veya üniversite hastaneleri içerisinde hizmet içi eğitim programlarının oluşturulması gerekir. Meme kanseri merkezlerinin Almanca konuşulan ülkel-erdeki kurulma amacı bu merkezlerin işleyiş biçimleri ve özel alan hemşire-liğinin tanıtıldığı bu derleme ile ülkemizdeki bu alandaki tartışmalara katkı sağlamak amaçlanmıştır. Anahtar sözcükler: Kanser merkezleri, meme bakım hemşiresi, kanser bakım hemşiresi, meme kanseri, kanser hastaları K anserin tanı ve tedavisinde karışıklığı gidermek için tedavi ve bakımın yapılandırmasında merkezleşme ön plana çıkmıştır. Bu merkezleşme eğilimi çeşitli uzmanlardan oluşan ekibin gö-rev aldığı jinekolojik kanser ve meme merkezlerinin oluşmasına yol açmıştır(1). Meme kanseri hastalarıyla ilgili sağlık sisteminde oluş-turulan merkezeşme hastaların tedavi ve bakımının iyileştirilmesi bağlamında İngiltere'de oldukça olumlu geri bildirimler almıştır (2). EUSOMA (Avrupa Meme Birliği) kriterleri gibi bu alanda oluşturul-muş uluslararası yönergeler asgari standart olarak hemşirelik bakım gereksinimini kapsayan bir sertifikasyon sürecini tanımlar. EUSOMA meme kanseri merkezlerinin sertifikasyonu için 2006'da yayınlamış olduğu kriterlerde ana temayı meme kanseri merkezlerinin işlevle-rinin hastanın desteklenmesi olarak tanımlamıştır (patient support staff)(3). Meme kanseri hemşiresi ise bu merkezlerde önemli rol bir üstlenir. EUSOMA'nın güncel yönergesinde yer alan " hastanın des-teklenmesi " tanımında bu rol, meme bakım hemşiresi tarafından hasta kadınlara yönelik hazırlanmış öneriler, danışmanlık ve psiko-lojik yardım gibi alanlarda kadınların düzenli desteklenmesi olarak açıklanır. Hemşireler meme kanseri hastalarının yaşayabilecekleri olası psikolojik ve fiziksel sorunlar konusunda uzmanlık eğitimi alır. Tedavi ve bakım ekibinin temel figürü hemşirelerden tanı sonrasın-da hastayı duygusal destekleyebilecek, danışmanlık yapabilecek ve olası tedavi planları hakkında bilgi verebilecek düzeyde donanımlı olması beklenir. Ayrıca bu özel alan hemşireleri, meme kanseri izlem

Araştırma Sakarya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi’nde 2017-2018 eğitim-öğretim yılı, bahar döneminde eğitim alan hemşirelik ikinci sınıf öğrencilerinin kararlılık düzeyleri ile zaman yönetimi becerilerinin belirlenmesi ve klinik uygulama başarıları üzerine etkisinin değerlendirilmesi amacıyla yapıldı.
Tanımlayıcı ve kesitsel özellikte planlanan çalışma, 1-9 Mart 2018 tarihinde, Kurum izni alındıktan sonra, çalışmaya gönüllü olarak katılan 85 hemşirelik ikinci sınıf öğrencisi ile yapıldı. Sosyo-demografik özellikleri içeren tanıtım formu, Zaman Yönetimi Ölçeği (ZYÖ) ve Kararlılık Ölçeği (KÖ) kullanılarak toplanan verilerin analizi bilgisayar ortamında yüzdelik, ortalama, standart sapma, parametrik ve non-parametrik testler kullanılarak yapıldı.
Yaş ortalaması 20,40±1,51 olan öğrencilerin; %54,’inin erkek, %74,1’inin anadolu lisesi mezunu, hemşirelikte temel ilke ve uygulamalar dersi klinik uygulama not ortalamasının 73,46±15,79, iç hastalıkları hemşireliği dersi klinik uygulama not ortalamasının 77,52±15,88 olduğu ve %82’isinin zaman yönetimi eğitimi almadığı belirlendi. Öğrencilere gün içinde kendilerine en çok zaman kaybettiren faktörün ne olduğu sorulduğunda %65,9’u internette vakit geçirme, %25,9’u bilgisayarda oyun oynama, %14,1’i televizyon izleme cevabını verdi. Öğrencilerin ZYÖ puan ortalamasının 82,73±12,87 ve KÖ puan ortalamasının 25,56±4,79 olduğu saptandı. Kadınların zaman yönetim becerisi puanlarının erkeklere göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu görülürken (p<0,05), cinsiyetin kararlılık puan ortalamalarını etkilemediği belirlendi (p>0,05). Mezun olunan okulun, zaman yönetim becerisi ve kararlılık düzeylerini etkilemediği saptandı (p>0,05). ZYÖ ile KÖ puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde pozitif yönde ilişki olduğu (p<0,05), Kararlılık artıkça zaman yönetim becerisinin de daha iyi olduğu belirlendi. ZYÖ, KÖ puan ortalamaları ile yaş, gün içinde bilgisayarda oyun oynama, televizyon izleme, sosyal medya kullanma, arkadaşlarla dışarıda gezme süresi arasında anlamlı ilişki saptanmadı (p>0,05). Kararlılık düzeyi öğrencilerin klinik başarılarını etkilemezken, zaman yönetim becerisi iyi olanların klinik uygulama başarılarının anlamlı düzeyde daha iyi olduğu belirlendi (p<0,05).
Öğrencilerin klinik uygulama başarısını, zaman yönetimi becerilerinin etkilediği kararlılık düzeylerinin ise etkilemediği belirlendi.
ANAHTAR KELİMELER: HEMŞİRELİK, KARARLILIK, ÖĞRENCİ, ZAMAN YÖNETİMİ

Ethical dilemmas that face heathcare team members referring patients to hospice programs include the ability of clinicians to predict accurately a patient bad prognosis. They affect day-today patient management in palliative care programs including healthcare team members concern over the use of morphine because possible respiratory depression in the patient, the question of providing enteral or parenteral nutritional support to patients who refuse to eat and the question of providing parenteral fluids to patients who are unable to take fluids during the terminal phrases of illness. A final ethical dilemma concerns the methodology for quality of life research in palliative care. Understanding and resolving these ethical dilemmas is an important factor determining the quality of the caring for the patient. The ethical dilemmas that are discussed in the article likely to occur in this period can be prevented through his/her participation in the decisions concerning his or her treatment. ÖZET Palyatif ve hospis programlarında bulunan hastalarla ilgili sağlık personelinin karşı karşıya kaldığı etik sorunlar çoğunlukla hastanın kötü prognozuyla ilişkilidir. Bu programlarda bulunan terminal dönemdeki kanser hastalarıyla ilgili olarak sağlık personelinin günlük olarak karşı karşıya kaldığı etik ikilemler arasında morfin uygulamaları, oral yolla beslenmesi mümkün olmayan hastalar için enteral ve parenteral beslenmenin hasta tarafından ret edilmesi sayılabilir. Ayrıca bu hastalarda yaşanması

Bu arastirma kardiyopulmoner resustasyon (Temel Yasam Destegi- TYD) ogrenme programinin etkisini, programin basarisini, uygulanabilirligini degerlendirmek arastirmak istegiyle planlandi. Canakkale Onsekiz Mart Universitesi hemsirelik, ebelik, acil yardim ve afet bolumune bu program verildi. Verilen egitimin alti ay sonrasinda yuksek basari puani ve pozitif geri bildirimler alindi. Ogrencilerin uygulamalri da basarili bulundu. Saglik ogrencilerinin ogrenmesi icin kullanilan bu yontem, izleme- uygulama tekniginw temellendirildi. Bu yontem, edinilen bilginin erken ve gec donemde akilda tutulmasinda etkili oldu.