Πρόκειται για μια εισαγωγή στη μελέτη του αστυνομικού μυθιστορήματος, εμπνευσμένη από την Ποιητική της πρόζας του Tzvetan Todorov, χωρισμένη σε 24 κεφάλαια υπό τη μορφή αλφαβήτου. Μελετώνται οι σχέσεις του αστυνομικού μυθιστορήματος με...
moreΠρόκειται για μια εισαγωγή στη μελέτη του αστυνομικού μυθιστορήματος, εμπνευσμένη από την Ποιητική της πρόζας του Tzvetan Todorov, χωρισμένη σε 24 κεφάλαια υπό τη μορφή αλφαβήτου. Μελετώνται οι σχέσεις του αστυνομικού μυθιστορήματος με τους μηχανισμούς της μαζικής κουλτούρας (κεφ. Α, Β, Ξ), ο ιστορικός τόπος και χρόνος του (κεφ. Γ), το πρόσκαιρο και μερικό στοιχείο του (κεφ. Ι). Υποβάλλεται επίσης από διαφορετικά πρίσματα εξέτασης: το φροϋδικό (κεφ. Δ), το αντλεριανό, με βάση την τάση κυριαρχίας (κεφ. Ε), το συμπεριφοριστικό (κεφ. Ζ), το πρίσμα της θεωρίας του Karl Jung (κεφ. Η), της υπαρξιστικής ανάλυσης του Victor Frankl (Θ) και της οργής και της επιθετικότητας του Konrad Lorenz (κεφ. Κ). Εξετάζεται περαιτέρω η εκδικητικότητα του εγκληματία και η μονοδιάστατη κατασκευή του αστυνομικού μυθιστορήματος (κεφ. Λ), η τυπολογία του αστυνομικού στοιχείου (κεφ. Μ), οι ιστορικές φάσεις που διένυσε (κεφ. Ν), η προσωπικότητα του δολοφόνου που προβάλλει κάθε φορά (κεφ. Ο), ο τόπος και ο χρόνος που επιλέγει, καθώς και οι επιμέρους χαρακτήρες του (κεφ. Π), το πρόβλημα της αλήθειας (κεφ. Ρ), της συνείδησης του κόσμου (κεφ. Σ) και της σχέσεως μεταξύ συγγραφέα και αναγνώστη (Τ). Επιλέγονται τέλος δύο έργα που παρουσιάζουν αντιστοίχως μια τυπική και μια ουσιώδη απόκλιση από τις κανονικότητες του αστυνομικού μυθιστορήματος: πρόκειται για τον Φόνο του Roger Acroyd της Agatha Christie (κεφ. Υ, Φ) και την Κούφια βελόνα του Maurice Leblanc (κεφ. Χ, Ψ, Ω).
