Untitled
Untitled
Untitled
100 relatos
Historias breves a Santiago
Editores
Ana María Gutiérrez Suárez
Sebastián Sánchez Prat
Preselección Relatos
Paulina Ibañez Cotroneo
Teresa Sánchez Carril
Rosario Sánchez Prat
Cristóbal Vilches Espinosa
Colaboradores
Eduardo Andrades Rivas
Michele Manca di Nissa
Rodrigo Pardo Muñóz
Rafael Torres Viscaya
INFORMACIÓN DEL PRIMER CONCURSO 2020
JURADO
Presidente
Paolo Caucci von Saucken
Secretaria
Rocío Pérez del Campo
Vocales
Patrice Bernard
Nuria Pereira Martínez
Cecilia Pereira Marimón
Satoko Nakajima
DEDICATORIA
Esta obra está dedicada a todos los peregrinos del mundo
entero que padecieron a causa de la pandemia del Covid 19.
¡Vaya a ellos nuestro cariño y admiración!
AGRADECIMIENTOS
Amigos del Camino de Santiago de Compostela México, A.C.
El Camino con Correos - Correos de España
Embajada de Chile en España
Embajada de España en Chile
Federación Americana de Asociaciones del Camino de
Santiago
Federación Española de Asociaciones de Amigos del Camino
de Santiago
Instituto Europeo Campus Stellae
Ministerio de las Culturas, las Artes y el Patrimonio de Chile
Xestión do Plan Xacobeo Galicia
ÍNDICE
INTRODUCCIÓN ................................................................. 9
PRÓLOGOS .......................................................................... 11
Julián Barrio Barrio, Arzobispo de Santiago de
Compostela ................................................................... 11
Cecilia Pereira Marimón, Comisaria del
Xacobeo 2021 – 2022 y Consejera delegada de la
S.A. do Plan Xacobeo .................................................. 13
Paolo Caucci von Saucken, Presidente Comité
Internacional de Expertos del Camino de Santiago
......................................................................................... 15
RELATOS DE PERSONALIDADES DEL
CAMINO DE SANTIAGO ............................................... 17
RELATOS GANADORES ................................................ 23
LOS 100 MEJORES RELATOS ........................................ 31
Introducción
9
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
INTRODUCCIÓN
FRANCISCO JAVIER DE ALMOZARA VALENZUELA
Presidente Círculo Chileno de Amigos del Camino de
Santiago de Compostela
11
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
PRÓLOGO
+ JULIÁN BARRIO BARRIO
Arzobispo de Santiago de Compostela
12
Prólogo
13
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
PRÓLOGO
CECILIA PEREIRA MARIMÓN
Comisaria del Xacobeo 2021 – 2022 y
Consejera delegada de la S.A. do Plan Xacobeo
15
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
PRÓLOGO
PAOLO CAUCCI VON SAUCKEN
Presidente Comité Internacional de Expertos del
Camino de Santiago
16
Prólogo
17
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
RELATOS DE PERSONALIDADES DEL
CAMINO DE SANTIAGO
18
Relatos de personalidades del Camino de Santiago
19
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Andar el misterio
Vienen “haciendo” el Camino Francés: Puente San Pedro,
Abrevadero, murallas de frente y encontrarse con los peregrinos que
atravesaron el Puente de la Magdalena, Portal de Francia o de
Zumalacárregui, calle Carmen, Navarrería, la Catedral… Años
hermosos paseando esos lugares, mirándolos desde el balcón del piso
de mis padres en Errotazar… ¡Son peregrinos! Más que turistas.
Desde cualquier lado; la meta es común: Santiago de Compostela; y el
estilo: pies ligeros, ojos abiertos a la belleza y a las gentes… ¿El
turismo y el coronavirus acabarán el Camino de Santiago? Que no:
andamos el misterio de Dios, huellas de Santiago y encuentro con
nuestro propio corazón.
20
Relatos de personalidades del Camino de Santiago
JORGE MARTÍNEZ-CAVA
Presidente Asociación de Amigo de los Caminos
de Santiago de Madrid
21
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Isidro
La silueta lejana del tren de mercancías se perdía en el horizonte,
mientras el sol moría hacia occidente comenzando a dejar el páramo
en tinieblas. Isidro, tras dos vueltas a la cerradura, guardó en la alforja
parda la llave que selló la humilde choza donde daba hospitalidad. Con
un suspiro, siguió en silencio al joven de vieira en pecho y mirada
maligna que le exigió cerrar aquel lugar absurdo en pleno siglo XXI.
Y ambos, el diablo y el último hospitalero del Camino de Santiago,
continuaron también hacia occidente, tras el tren y el sol despiadado
que caía en llamas.
El Aleph
Si Borges no hubiese padecido ceguera y hubiese tenido condiciones
físicas para hacer el Camino de Santiago habría comprendido que su
famoso Aleph no está debajo de ninguna escalera. Se encuentra allí,
como una pelota de goma que va rebotando de un lado a otro de la
senda. Muchos peregrinos fueron tocados por él y al instante
comprendieron todas las respuestas a sus más hondas preguntas. Ese
punto del espacio en que nuestra mente se abre al gran conocimiento
continúa allí, saltando a lo largo de la Vía de las estrellas aguardando
nuevos peregrinos a los que tocar y transformar.
22
Relatos de personalidades del Camino de Santiago
Emociones y sensaciones
Es para mí muy satisfactorio poder compartir a todos los peregrinos
mis vivencias en el Camino, así como comprender sus dificultades:
cansancio, agotamiento físico… e intentar darles consejos o
recomendaciones de cómo deben abordar esas pequeñas dificultades
físicas que acompaña el Camino. Es muy emocionante después de
compartir con ellos, a veces minutos y otras veces horas, ver la
emoción que les embarga y nos transmitimos mutuamente al
abrazarnos y desearnos: ¡BUEN CAMINO!
23
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
RELATOS GANADORES
24
Relatos ganadores
Dejé
Primer Lugar
Ho lasciato
Ho lasciato casa ed un destino, adesso ho uno zaino. Ho
lasciato le mie scarpe eleganti, sono fiero delle mie cinque
vesciche. Ho lasciato dei genitori preoccupati, nei miei ricordi
ora sono. Ho lasciato un amore complicato, mille amici ho
trovato. Ho lasciato ogni mio problema, c’è una pietra sotto la
Cruz. Ho lasciato le mie comodità, un bastone mi sostiene. Ho
lasciato il mio modo di vedere, ora non giudico più. Ho lasciato
la paura di perdermi, ora ho frecce per guidarmi. Ho lasciato la
mia superiorità, adesso ultimo arriverò. Ho lasciato le mie
lamentele, adesso conosco la felicità. Ho lasciato tutto quello
che ero, adesso sono io, per davvero.
25
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
I left
I left my house in bloom, a backpack now I have. I left my
elegant shoes, five blisters beautify me. I left worried parents,
their memory in my mind. I left a complicated love, a thousand
friends now I have. I left my great problems, under the Cross
I leave a stone. I left my comforts, two canes hold me. I gave
up my way of looking, now I don't know what judging is. I left
my fear of losing myself, now arrows accompany me. I gave up
my superiority, now I am going to arrive last. I left my
complaints without thinking, now I know what happiness is. I
left everything that was, now I really am.
26
Relatos ganadores
私の側に
Segundo Lugar
カミーノを太陽に焼かれて歩くとき
私を導く者の姿は見えない
後ろから押し進めてくれる力を感じることもない
風の中に声が聞こえることもない
歩き続けるうちに、ふと側に気配を感じる
私に語りかけてくることも目を向けることもない
ただ私と同じ方向を見ているのだけがわかる
その時、理解できた気がした
神はこのようにして私の横を歩み
私の見るものを目にし
私の聴くものを耳にしながら
黙したまま寄り添い続けてくれるのだろう
A mi lado
Mientras camino por los caminos, quemado por el sol, no veo
señales que me guíen. Ni siquiera siento el poder de empujar
hacia delante desde atrás. No se oía ninguna voz en el viento.
Mientras seguía caminando, de repente sentí una señal a mi
lado. Ella no me habla ni me mira. Todo lo que puedo ver es
que ella está mirando en la misma dirección que yo. ¡Fue
entonces cuando sentí que entendía! Dios caminará así a mi
lado, viendo lo que veo, escuchando lo que oigo, y
permaneciendo en silencio y acurrucado a mi lado.
27
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
By my side
As I walk the roads, burned by the sun, I see no sign of the one
leading me. I don’t even feel the power to push forward from
behind. No voice was heard in the wind. As I kept walking, I
suddenly felt a sign beside me. She does not speak to me or
look at me. All I can see is that she is looking in the same
direction as me. It was then that I felt I understood. God will
walk like this next to me, seeing what I see, hearing what I hear,
and remaining silent and huddled next to me.
28
Relatos ganadores
29
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
El primer paso
Tercer Lugar
30
Relatos ganadores
31
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
LOS 100 MEJORES RELATOS
32
Los 100 mejores relatos
33
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Cuentos
Debía llegar a Santiago. Era la promesa que se habían hecho.
Y ahora estaba perdido. Tenía poco tiempo para llegar, así que
había alargado la jornada más allá del atardecer. Pero ya no se
veía el camino. Repentinamente, del bosque, brotaron una
melodía y una luz. Recordó a la tabernera, sus historias sobre
meigas. Cuentos para niños. Quiso salir corriendo, pero de
alguna manera supo que le estaba guiando. Al día siguiente,
cuando despertó apenas recordaba la noche anterior. ¿Lo había
soñado? Recordó las palabras de la muchacha: Haberlas, hay
las. Y pensó que aquella voz... Debía seguir su camino.
Stories
He had to get to Santiago. It was the promise they had made.
And now he was lost. He had little time to get there, so he had
extended his journey beyond sunset. But the road was no
longer visible. Suddenly, from the forest, a melody and a light.
He remembered the innkeeper, her stories about meigas.
Children's stories. He wanted to run away, but somehow he
knew it was guiding him. The next day, when he woke up, he
hardly remembered the night before. Was it a dream? He
remembered the girl's words: Are they, hayla. And he thought
of that voice... He should go on his way.
34
Los 100 mejores relatos
Mi pequeño milagro
Con dos rayas. Así es como terminó mi Camino de Santiago.
Ocho años antes comenzó nuestro sueño. Deseábamos tener
descendencia. Sin embargo, justamente este camino se tornaría
difícil. Con muchos altibajos nos las arreglamos para avanzar
por este camino. Desafortunadamente sin descendientes.
Juntos nos despedimos de este deseo exactamente un día antes
de la partida a Oporto. Fue duro, pero también hermoso. En
Santiago sentí que algo cambió. Fui a la farmacia. Nunca estuve
sola en el Camino, sino que con nuestra mayor felicidad. "El
Camino no te da lo que quieres, sino lo que necesitas".
35
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
My little wonder
With two stripes. That's how my Santiago Way ended. Our
dream started eight years ago. We wanted youngsters. But this
way should be difficult. With many ups and downs we
managed to go this way stronger. Unfortunately, without
offspring. We passed this wish together exactly one day before
departure to Porto. It was tough, but also beautiful. In Santiago
I felt that something was different. I went to the pharmacy. I
was never alone on the Camino, but with the greatest luck.
“The Camino doesn't give you what you want, but what you
need”.
36
Los 100 mejores relatos
37
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
38
Los 100 mejores relatos
Bifurcación
Prolongamos aquel beso hasta quedarnos sin aliento. Begoña
subió a su bicicleta y comenzó a pedalear por la carretera que
llevaba a Verín. Nos saludamos con la mano en alto antes de
que nos perdiéramos de vista. La senda de trekking del Camino
Sanabrés que conducía hacia Laza se abría allí delante.
Apoyado en mi bordón, suspiré profundo antes de echarme a
andar...Tuve tiempo de sobra para reflexionar acerca de los
inconvenientes de enamorarse de una “bicigrina” en el Camino
de Santiago: ¡ellas prefieren las rutas asfaltadas! Tendría que
esperar a reencontrarnos en Compostela para reanudar nuestro
romance...
Bifurcation
We extend that kiss until we were out of breath. Begoña got
on her bicycle and started pedaling along the road that led to
Verín. We greeted each other with a raised hand until we were
out of sight. The trekking way of the Camino Sanabrés that led
to Laza opened up ahead. Leaning on my stick, I sighed deeply
before I started walking...I had plenty of time to reflect on the
drawbacks of falling in love with a “bicigrina” on the Santiago
Way: they prefer paved routes! I would have to wait to meet
again in Compostela to resume our romance...
39
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
25 de julio de 2015
Fue muy duro perderte entre mis brazos sin poder
despedirnos... Buscando consuelo bajé a la biblioteca, saqué el
libro de la ciudad de Cartagena, buscaba una respuesta allí, por
algo soñaste con ello, necesitaba sostenerme... Justo llegué a la
página en la cual hablaban del apóstol Santiago y del Camino y
la Compostela, noté algo, la fecha coincidía con el día de
nuestra boda y fue ahí, cuando supe que debía hacer el Camino,
pasos que me ayudarían a encontrar de nuevo el rumbo y a vivir
ese amor tan grande que quedaría por siempre en mí.
40
Los 100 mejores relatos
41
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
JOLANTA E. KARPINSKA-JØRGENSEN
Noruega 65 años
42
Los 100 mejores relatos
43
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Whatsapp
Yo, el Camino jamás lo he hecho. Dice que lo haré, apenas me
jubile. Dice que lo haré o si o si, aunque sean mis cenizas. Yo,
el Camino jamás lo he hecho. Él sí. Durante 37 noches
prácticamente no he dormido. Quería que estuviésemos juntos
en el Camino. Todas las noches, por 37 noches, que en el
Camino eran mañanas: fotos, mensajes escritos, mensajes de
voz, videos, mensajes de voz sin su voz, pero que contaban
mucho: rumores de pasos, lluvia que cae, el rebuzno de un
burro. Y yo, el Camino jamás lo he hecho, pero quizás sí.
Whatsapp
I have never done the Camino. He says that I will do it, as soon
as I retire. He says that I will do it no matter what, even if only
my ashes. I have never done it, he did. I have not slept, for 37
nights, he wanted us to be together on the Camino. Every
night, which on the Camino were mornings: photos, written
messages, videos, voice messages without his voice, but they
told me a lot: rumors of steps, rain that falls, the braying of a
donkey. The Camino I have never done it, but maybe yes.
44
Los 100 mejores relatos
45
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
46
Los 100 mejores relatos
O Caminho - e a realidade
O Caminho não se torna uma maratona, nem uma pista onde
se põe à prova a resistência física. É, sim, uma prova, de
humildade, de determinação, de desapego pelas coisas
materiais, e, acima de tudo é a forma de encontrarse a si mesmo
e com sua fé na perseverança e espiritualidade. No período de
9/junho a 7/julho de 2019, conclui o Caminho Francês saindo
de Pamplona. E nos longos dias de caminhada, seguia comigo
recordações e lembranças imensuráveis do nosso filho que,
prematuramente no ano anterior nos deixou, e, em todo
percurso do caminho a presença de Deus era constante.
El Camino y la realidad
El Camino no se convierte en una maratón, ni en una pista
donde se pone a prueba la resistencia física. Es, más bien, una
prueba de humildad, determinación, desapego de las cosas
materiales y, sobre todo, es la forma de encontrarse a uno
mismo y a su fe en la perseverancia y la espiritualidad. En el
período del 9 de junio al 7 de julio de 2019, terminé el Camino
Francés desde Pamplona. Y en los largos días de caminata,
seguían junto a mí los recuerdos inconmensurables y recuerdos
de nuestro hijo que, prematuramente en el año anterior, nos
dejó, y, durante todo el Camino, la presencia de Dios fue
constante.
47
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
48
Los 100 mejores relatos
49
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Pausa
Después de pensarlo bien, éste camino sería mi gran reto,
muchos kms saliendo por etapas. Empezaría desde el mismo
km 0, la puerta de mi casa. La primera etapa fue el día 27/10/19
Madrid - Tres Cantos. La segunda etapa, 02/11/19 Tres
Cantos - Manzanares El Real. La tercera 08/12/19 Manzanares
El Real - Cercedilla. En mayo, retomaría mi aventura, pero
sucedió lo que nadie esperaba, "La Pandemia". Ahora solo
tendremos que esperar para poder continuar... ¡ULTREIA ET
SUSEIA!
Pause
After thinking about it, this road would be my great challenge,
many kms starting in stages. It would start from km 0 itself, the
door of my house. The first stage was on 10/27/19 Madrid -
Tres Cantos. The second stage, 02/11/19 Tres Cantos -
Manzanares El Real. The third 08/12/19 Manzanares El Real
- Cercedilla. In May, I would resume my adventure but what
nobody expected happened, "The Pandemic". Now we will
only have to wait to continue... ULTREIA ET SUSEIA!
50
Los 100 mejores relatos
~100 szó
Szeretnél jönni? Menjünk! Mikor? Júliusban. Mehetünk?
Mehetünk. Busz? Tele van. Aludni? Parkban. Kezdődik.
Fáradt? Túl gyors. Pihenjünk. Albergue! Hung(a)ry? Slovakia.
Új barátok. Szeretnél csatlakozni? Szabad? Louis. Erre? Arra.
Buen Camino! Buen Camino! Új táska. ¡Hace calor! Naptej.
Rózsafüzér. Templom! Nyitva van? Szentmise. Vízhólyagok…
Egyedül? Most inkább együtt. Együtt? Most inkább egyedül.
Elveszve. Sárga nyíl! Kereszt. Kövek. Letenni. Hegyek. Menú
del peregrino. Már majdnem ott. Állj. Mennék még. Akkor
viszontlátásra. Száz kilométer. Hola! Cześć! Szia! Santiago.
Megérkeztem. Egyedül. Óceán. Naplemente. Visszamenni.
Köszönöm. Merci. Kezdődik…
100 palabras
¿Quieres venir? ¡Vamos! ¿Cuándo? En julio. ¿Listo? Listo.
¿Autobús? Completo. ¿Dormir? Parque. Comienza. ¿Cansado?
Demasiado rápido. ¡Descansemos! ¡Albergue! ¿Hungría?
Eslovaquia. Nuevos amigos. ¿Quieres unirte? ¿Puedo? Loius.
¿Por aquí? Por allí. ¡Buen Camino!, ¡Buen Camino! Nueva
bolsa. ¡Hace calor! Protector solar. Rosario. Iglesia. ¿Está
abierto? Santa Misa. Ampollas... ¿Solo? Mejor juntos. ¿Juntos?
Mejor solo. Perdido. ¡Flecha amarilla! Cruz. Roca. Dejar.
Montañas. Menú del peregrino. Casi llegado. Para. Quiero ir
más. Pues adiós. Cien kilómetros. Hola. ¡Cześć! Szia! Santiago.
Llegué. Solo. Océano. Puesta de sol. Regresar. Gracias. Merci.
Comenzar...
51
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
100 words
Wanna go? Let’s go! When? July. Ready? Ready. Bus? Full.
Sleep? Park. Begin. Tired? Too fast. Have rest. Albergue!
Hung(a)ry? Slovakia. New friends. Wanna join? May I? Loius.
This way? That way. Buen Camino! Buen Camino! New bag.
¡Hace calor! Sun cream. Rosary. Church! Open? Holy mass.
Blisters... Alone? Together. Together? Alone. Lost. Yellow
arrow! Cross. Rock. Leave. Mountains. Menu del peregrino.
Almost there. Stop. Wanna go. Good bye. One hundred. Hola!
Cześć! Szia! Santiago. Arrive. Alone. Ocean. Sunset. Go back.
Thank you. Merci. Begin…
52
Los 100 mejores relatos
您好嗎?來自德國高齡84歲的Heinrich
朝聖之路的第二十天我遇到了來自德國高齡84歲的
Heinrich 先生,他是我這一路遇到年紀最大的朝聖者。
他說有個聲音不斷地催促他踏上法國之路,告訴他該是
走出悲傷的時候! Heinrich的太太六個月前過世了,他們
沒有小孩,擁有的只有彼此。我問他 「一定很希望太
太現在就在你身邊吧?」Heinrich 老爺爺卻回答: 「不是
的。」我不斷的向上帝祈求我太太可以早我一步上天堂
,因為我不想要她承受我現在正承受的苦。
53
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
SU-CHEN TU Taiwán
54
Los 100 mejores relatos
55
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
56
Los 100 mejores relatos
Gratidão
Sonho antigo! Planejei e estabeleci metas para esse desafio.
Seguimos eu e a peregrina Vera, solícita e respeitosa com
minhas dificuldades. Precisei aprender a ser tolerante, humilde,
silenciosa e acolhedora com as pessoas. Ao chegar no Monte
do Gozo me surpreendi e até arrepiei ao ver a cidade de
Santiago. Mas o ápice do caminho, acompanhado pelo choro
foi ao entrar na catedral e abraçar Santiago. Ali tudo caiu por
terra, sonhos, metas, planejamento e desafios, brotando apenas
o sentimento da gratidão. Desde então vivo e praticoeste
sentimento todos os dias. Gratidão Santiago pelo meu
despertar!
Gratitud
¡Viejo sueño! Planeé y establecí metas para este desafío.
Seguimos la peregrina Vera y yo, servicial y respetuosas de mis
dificultades. Tuve que aprender a ser tolerante, humilde,
silenciosa y acogedora con la gente. Al llegar a Monte do Gozo,
me sorprendió e incluso me estremecí al ver la ciudad de
Santiago. Pero la culminación del Camino, acompañada del
llanto, fue entrar a la catedral y abrazar a Santiago. Allí, todo se
vino abajo, sueños, metas, planificación y desafíos, con solo el
sentimiento de gratitud. Desde entonces vivo y practico este
sentimiento todos los días. ¡Agradecimiento a Santiago por mi
despertar!
57
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Gratitude
Old dream! I planned and set goals for this challenge. The
pilgrim Vera and I continue, she who was helpful and
respectful of my difficulties. I had to learn to be tolerant,
humble, silent, and welcoming towards people. Upon reaching
Monte do Gozo, I was surprised and even shuddered to see
the city of Santiago. But the culmination of the Way,
accompanied by crying, was to enter the cathedral and hug
Santiago. There, everything fell apart, dreams, goals, planning
and challenges, with just the feeling of gratitude. Since then I
live and practice this feeling every day. Thanks to Santiago for
my awakening!
58
Los 100 mejores relatos
59
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
60
Los 100 mejores relatos
61
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
62
Los 100 mejores relatos
Le voyage
Les premiers kilomètres ont été les plus difficiles, observer les
marqueurs qui annonçaientle nombre de kilomètres à parcourir
pour atteindre l'objectif (550 km) me décourageait. Puis j'ai
pensé à la fin du voyage pour me remonter le moral. Une fois
à Santiago, j'ai reçu une révélation: lors de ce voyage, vous avez
pensé que vous atteindriez votre objectif sans profiter au
maximum de chaque instant qui vous était offert, acceptez
maintenant cette leçon que la "vie" vous a offerte. Apprenez à
vous émerveiller de ce moment éternel que vous appelez le
moment présent, ici et maintenant.
El viaje
Los primeros kilómetros fueron los más difíciles, observando
los marcadores que anunciaban el número de kilómetros que
había que recorrer para alcanzar el objetivo (550 km) me
desalentaba. Luego pensé en el final del viaje para animarme.
Una vez en Santiago, recibí una revelación: en este viaje,
pensaste que alcanzarías tu meta sin aprovechar al máximo
cada momento que se te ofreciera, acepta ahora esta lección
que la "vida" te ha dado. Aprende a maravillarte de este eterno
momento que llamas el momento presente, aquí y ahora.
63
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
The trip
The first kilometers were the most difficult, observing the
markers that announced the number of kilometers to travel to
reach the objective (550 km) discouraged me. Then I thought
of the end of the trip to cheer me up. Once in Santiago, I
received a revelation: during this trip, you thought that you
would reach your goal without making the most of every
moment that was offered to you, now accept this lesson that
"life" has offered you. Learn to marvel at this eternal moment
that you call the present moment, here and now.
64
Los 100 mejores relatos
65
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Ansiedad
Mención Honrosa
Anxiety
From Monte do Gozo the rural paths give way to the urban
pavement; the journey is about to end... something is moving
inside you. You hope when you cross the next corner the
towers of the cathedral will appear, but it does not happen.
Finally, the music of a bagpipe invites you to cross the arch
behind, it is imposing, the Plaza del Obradoiro. The moment
is magical, the backpack does not weigh, the feet do not hurt...
seeing you immersed in that space for centuries it was loaded
with vibrant personal stories, your heart speeds up, time stands
still... You have arrived!
66
Los 100 mejores relatos
Sonnenstrahlen
Die ersten Töne von “Here comes the sun” von den Beatles
bringen mich in Gedanken immer zurück auf meinen Camino.
Ich lief allein durch den friedlichen, regennassen Wald und war
gerade dabei, eine Gruppe von anderen Pilgern zu überholen,
als plötzlich Musik die Ruhe störte. Meine anfängliche
Irritation wandelte sich allerdings schnell, und dieser Moment
wurde für mich zu einem der unvergesslichsten und
magischsten auf dem Weg nach Santiago: Das Lied erklang in
dem Augenblick, in dem die Sonne nach einem Regentag
endlich ihre Strahlen durch die Wolken schickte.
67
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
68
Los 100 mejores relatos
Um abraço de peregrino
No albergue na cidade de Rabanal de Camino, notei a presença
de um peregrino muito triste sentado à uma mesa. Fui
conversar com ele, e comovida por suas dores e tristezas
ofereci a única coisa que poderia oferecer no momento.
Ofereci um abraço. O que não imaginei foi o quanto aquele
abraço havia sido importante para ele. Após o Caminho
seguimos amigos e sempre recordamos com carinho desse dia
em que um simples abraço trouxe um grande alívio e conforto
naquele momento.
Un abrazo de peregrino
En el albergue en la ciudad de Rabanal de Camino, noté la
presencia de un peregrino muy triste sentado en una mesa. Fui
a hablar con él, y tocado por su dolor y tristeza, le ofrecí lo
único que podía ofrecer en este momento; un abrazo. Lo que
no me di cuenta fue lo importante que era ese abrazo para él.
Después del Camino, seguimos amigos y siempre recordamos
con cariño ese día en que un simple abrazo trajo un gran alivio
y consuelo en ese momento.
69
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
An embrace of a pilgrim
At the hostel in the city of Rabanal de Camino, I noticed the
presence of a very sad pilgrim sitting at a table. I went to speak
to him, and touched by his pain and sadness, I offered him the
only thing I could offer at the moment. I offered him a hug.
What I didn't realize was how important that hug was to him.
After the Camino we follow friends and we always remember
fondly that day when a simple hug brought great relief and
comfort at that time.
70
Los 100 mejores relatos
Pasaporte Peregrino
Tenía mi pasaporte peregrino timbrado por más de la mitad de
mi Camino... lo dejé en un café y al tratar de recuperarlo confié
en un taxista que me dijo que lo intentaría... no logramos
vernos nuevamente y tuve que iniciar un pasaporte nuevo. Al
mes después de mi regreso a casa, me llega por correo mi
primer pasaporte. El taxista logró recuperarlo y me lo envió a
Chile... fue emocionante recibirlo y darme cuenta de la
hermosa calidad de personas que tiene el mundo y que el
Camino no termina nunca, se transforma en una opción de
vida... ¡Ultreia!
Pilgrim Passport
I had my pilgrim passport stamped for more than half of my
Way... I left it in a cafe and in the attempt to recover it, I trusted
a taxi driver who said he would try to bring it back... we did
not see each other again, so I had to start a new passport. A
month after my return to home my first passport arrives by
mail, the taxi driver managed to retrieve it and sent it to Chile...
it was exciting to receive it and realize the beautiful quality of
people in the world and that the Way it never ends, it becomes
a life option... Ultreia!
71
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
72
Los 100 mejores relatos
73
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
74
Los 100 mejores relatos
75
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
76
Los 100 mejores relatos
Bemvenida peregrina
A trezentos metros da acomodação, um raio atinge a colina à
minha frente, olho para longe, devido ao brilho. Ouço a
ferocidade do trovão, quando a chuva se transforma numa
inundação. Noto que fechei o poncho errado e troquei os
botões à volta do pescoço, deixando uma pequena abertura,
suficiente para a água passar. A chuva cai ladeira abaixo,
inundando a rua. Um carro passa, saltei dentro de uma poça.
Estou inevitavelmente molhada. Pus-me a rir. Toco a
campainha e abro a porta. Recebo um abraço e um sorriso do
hospitaleiro, com um "bem-vinda peregrina". Estou em casa!
Bienvenida Peregrina
A trescientos metros del alojamiento, un rayo cae en la colina
frente a mí, miro hacia otro lado, debido al brillo. Oigo la
ferocidad del trueno, cuando la lluvia se convierte en una
inundación. Noté que cerré el poncho equivocado y cambiaron
los botones alrededor del cuello, dejando una pequeña
abertura, suficiente para que el agua pase. La lluvia cae cuesta
abajo, inundando la calle. Pasa un auto, salto al charco.
Empapada en agua, me eché a reír. Toco el timbre y abro la
puerta. Recibo un abrazo y una sonrisa del hospitalario, con un
“Bienvenida peregrina”. ¡Estoy en casa!
77
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Welcome Pilgrim
Three hundred meters from the accommodation, lightning
strikes the hill in front of me, I look away, due to the
brightness. I hear the ferocity of thunder, when the rain turns
into a flood. I noticed that I closed the wrong poncho and they
changed the buttons around the neck, leaving a small opening,
enough for the water to pass. The rain falls downhill, flooding
the street. A car passes, I jump into the puddle. Soaked in
water, I laughed. I ring the bell and open the door. I receive a
hug and a smile from the hospitable, with a "Welcome
pilgrim”. I'm home!
78
Los 100 mejores relatos
Cómplices en el Camino
Su gesto de amor nos estremeció a todos. Al principio algunos
reían, otros, admiraban, los más, se emocionaban. Ellos, ajenos
a tanta observación, caminaban delante de nosotros cogidos de
la mano, y en ninguna circunstancia soltaban la mano de su
compañero. Realmente debían amarse mucho para caminar
como si de un solo peregrino se tratara. Tras veinte kilómetros,
coincidimos en un descanso. Entonces, él, momentáneamente
le soltó su mano, se descargó la mochila, y extendió un bastón
de invidente que cariñosamente acercó a la mano de su
compañera. Ella le devolvió aquella sonrisa cómplice que su
mente había imaginado.
79
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
La vida, un camino
Cuando volví a casa, luego de haber terminado el Camino - si
es que el Camino se puede terminar alguna vez - no dejaba de
pensar en las similitudes que éste tiene con la vida misma. En
simple, se podría decir que es una “probadita” de lo que están
compuestas nuestras vidas. Hay días en que quieres rendirte y
dejar de caminar; en algunos momentos, vamos cuesta arriba y
en otros, cuesta abajo. Y, por último, caminar con una mochila
más liviana, que contenga sólo lo indispensable es, sin duda,
mejor que cargar con todos los “por si acaso”.
Life, a way
When I returned home, after having finished the Camino - if
the Camino can ever end - I kept thinking about the similarities
it has with life itself. In simple terms, it could be said that it is
a “little taste” of what our lives are made up of. There are days
when you want to give up and stop walking; sometimes we go
uphill and at others we go downhill. And finally, walking with
a lighter backpack, which contains only the essentials, is
undoubtedly better than carrying all the “just in case”.
80
Los 100 mejores relatos
81
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Everything I have
Death took you without asking and you should not have gone
with it. I taught you not to talk to strangers, to tie your
shoelaces and to count from one to ten, maybe I did not do
right. I lost everything or dropped it, I don't know. I hope to
find pieces of life on the journey, the backpack is open to
receive what arrives. All I have is the Camino ahead, the stars
that guide me and the memory of your smile.
82
Los 100 mejores relatos
Постава подяки
Дорога Святого Якова є непростою. Це
випробування розумової та фізичної витривалості
людини. Це саморефлексії та відкриття і, зрештою,
це жертва простими речами, які приносять нам
задоволення у повсякденному житті. Це мотивація -
коли чуєш від незнайомих людей «Buen Camino!», під
час подолання кілометрів дороги під пекучим літнім
сонцем. Твої ноги відкривають світ, а серце стає
вдячнішим з кожним кроком. Тут важливішим стає
не те, як швидко ти проходиш шлях, а саме відчуття
поступового припливу спокою і вдячності, яке
наповнює твоє серце під час мандрівки.
Postura de gratitud
El "Camino de Santiago" no es fácil. Es una prueba de
resistencia mental y fatiga física. Es uno de autorreflexión,
descubrimiento y en última instancia, el sacrificio de placeres
simples a los que nos hemos acostumbrado en la vida. Es una
motivación: escuchar "¡Buen Camino!" de extraños mientras
perseveras a través del calor abrasador del sendero o
deambulas por una suave niebla en el bosque de moras. Tus
pies descubren el mundo y tu corazón se siente más agradecido
con cada paso que pasa. Lo importante no es lo rápido que
recorremos el Camino, sino la afluencia gradual de serenidad y
gratitud que hemos experimentado a lo largo del Camino.
83
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Posture of gratitude
The “Camino de Santiago” isn’t easy. It’s a trial of mental
endurance and physical fatigue. It’s one of self-reflection,
discovery and ultimately the sacrifice of simple pleasures we’ve
grown accustomed to in life. It’s motivation -hearing “Buen
Camino!” by strangers as you persevere through the scorching
heat of the trail or ambling through a gentle mist in the
blackberry forest. Your feet discover the world and your heart
becomes more grateful with each passing step. What becomes
important isn’t how quickly we traverse the way, but the
gradual influx of serenity and gratitude we’ve experienced
along the way.
84
Los 100 mejores relatos
En Camino
¿El Camino para mí es un sueño o es ensueño? Es algo que
ronda mi cabeza, en mis pies y en mi corazón. No sé cuándo
empezó esto. Sé que fue hace ya un tiempo considerable. Dije
que iría como regalo de mis 50 años, y ya pasaron 2 de eso. No
pierdo la ilusión, sé que iré, porque el Camino me llama y me
espera. Continuando, el Camino es querer encontrarse, es
querer acompañarse para poder acompañar. Es buscar
respuestas, sin tener preguntas. Es la vida queriendo ser vivida.
Pronto llegaré junto a Santiago. El Camino me sigue
esperando.
On my way
The path for me is a dream or is it a dream? It is something
that goes around my head, my feet, and my heart. I don't know
when this started, I know it was a few years ago, I said that I
would go as a gift for my 50 years, and it's been 2 years since
that. I do not lose the illusion; I know that I will go because
the Camino calls me and awaits me. Continuing, the path is
wanting to meet, is wanting to accompany yourself in order to
accompany. It is looking for answers, without having
questions. It is life wanting to be lived. Soon I will arrive next
to Santiago, the Camino is still waiting for me.
85
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Un amor inesperado
Primavera del 2019, el día había llegado; Francisca junto a su
amiga Teresa embarcaron a Madrid, a exponer su investigación
que tantos esfuerzos les había costado. Sus rostros
demostraban la ilusión de pisar la Universidad Complutense.
En esta experiencia estaba contemplada una peregrinación a
Santiago de Compostela. Su trabajo había sido todo un éxito y
después de las despedidas, se embarcaron a Galicia, desde
donde tomarían el tren a ese lugar planeado tantas veces.
Después de una larga travesía, Francisca regresó sola, dejando
a Teresa junto a ese amor añorado, que en aquel lugar lo había
encontrado.
Unexpected Love
Spring 2019, the day had come; Francisca and her friend Teresa
embarked on Madrid to present their research that had cost
them so much effort. Their faces demonstrated the illusion of
stepping on the Complutense University. In this experience
was contemplated a pilgrimage to Santiago de Compostela.
Their work had been a success and after the farewells, they
embarked to Galicia, from where they would take the train to
that planned place planned so many times. After a long
journey, Francisca returned alone, leaving Teresa with that
longed-for love, who in that place had found him.
86
Los 100 mejores relatos
El descubrimiento de la libertad en la
peregrinación
No habrá mariposas si la vida no pasa por largas y silenciosas
metamorfosis... y mi transformación fue por la libertad.
Caminando y saliendo de ese bosque de robles antes de
Roncesvalles, el primer día, me sentí libre. La libertad extiende
sus alas sobre mí... El sabio dijo que "el secreto de la felicidad
está en la libertad y el de la libertad en el coraje". Libre para
caminar con el sol, la lluvia, el viento, el frío y la oscuridad, al
oeste, al horizonte o al atardecer. Estaba liviano cuando llegué
y lloré en la Plaza del Obradoiro.
87
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
88
Los 100 mejores relatos
La vida te da sorpresa
Hacía años que la idea de realizar el Camino de Santiago me
rondaba por la cabeza. Al final, una crisis de pareja me llevo
hacia él. En la soledad de mis pasos quise encontrar las claves
para reconducir mi relación y reconstruir lo que se había roto.
El azar puso delante de mí a una peregrina italiana que en 14
días me robó el corazón. Al volver a Barcelona, lo primero que
le dije a mi esposa fue: “Quiero el divorcio”. Ahora quiero
andar al lado de otra mujer, una senda mucho más larga que se
llama vida.
89
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
90
Los 100 mejores relatos
91
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
92
Los 100 mejores relatos
93
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Amabilidad en el Camino
“Somos peregrinos de Filipinas”, comencé mi testimonio
después de una misa. Esa fue la única frase en español que
sabía. Luego me volví al sacerdote antes de continuar en inglés.
Obtuvo la señal. Tradujo mi charla al gallego. Les dije que mi
esposa, nuestra hija y yo compartimos muchos momentos
felices. Nos maravillamos de las vistas panorámicas naturales.
Recorrimos una tradición que dura más de mil años. Sin
embargo, lo que más recordaríamos fue la amabilidad que
impregna el Camino. Experimentamos amabilidad en la
preocupación y camaradería entre los peregrinos y en la
acogida y generosidad de los hospitaleros.
94
Los 100 mejores relatos
Introspección
Un acto de amor, un sobre de regalo; un pasaje a Europa y el
sueño de toda una vida: “El Camino a Santiago de
Compostela”. Una compañía aérea en quiebra, noches de
demora en la capital del tango. Incertidumbre. Desolación.
Primera lección: relájate, respira. Llegada a Madrid, pasajes
agotados a todos los destinos; cambio de planes. Relájate,
respira, amplia tu visión, en las flechas la solución. Entusiasmo,
emoción, falta de atención y otro sobresalto al corazón;
sendero erróneo, equivocación. Relájate, respira, llora,
reinvéntate, ríe, déjate llevar; disfruta y sigue... Estás EN EL
CAMINO, PEREGRINO. TU DESTINO es Santiago.
Introspection
An act of love, a gift envelope; a passage to Europe and the
dream of a lifetime; “El Camino a Santiago de Compostela”.
An airline in bankruptcy, late nights in the capital of the tango.
Uncertainty. Desolation. First lesson: relax, breathe. Arrival to
Madrid, sold out tickets to all destinations; change of plans.
Relax, breathe, and widen your vision, on the arrows, the
solution. Enthusiasm, excitement, inattention, and another
shock to the heart; wrong path, mistake. Relax, breathe, cry,
reinvent yourself, laugh, let yourself go; Enjoy and go on...
YOU'RE ON THE ROAD, PILGRIM. YOUR
DESTINATION is Santiago.
95
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Promesa
Mi mejor recuerdo del abuelo siempre serán sus historias.
Ahora sé que había muchas cosas que exageraba o
directamente se inventaba, pero no cambiaría ni un solo detalle
de todo lo que nos contó. El oficio de carpintero, sus recuerdos
infantiles, viajes, aventuras, la mili en Barcelona... Cuando
enfermó de Alzheimer, las palabras se le atravesaban en la
garganta y lloraba de impotencia por no poder seguir contando
sus historias. Un día, entre la lucidez y las brumas de la
enfermedad, me dijo: “Prométeme hacer el Camino todos los
días”. Y yo entendí lo que me quería decir.
Promise
My best memory of my grandfather will always be his stories.
Now I know that there were many things that he exaggerated
or directly invented, but it would not change a single detail of
everything he told us. The profession of a carpenter, his
childhood memories, trips, adventures, the “mili” in
Barcelona... He was diagnosed with Alzheimer's, slowly the
words choked through his throat and he cried helplessly for
not being able to continue telling his stories. One day, between
the lucidity and the mists of the disease, he told me: "Promise
me to do the Camino every day”. And I understood what he
wanted to tell me.
96
Los 100 mejores relatos
Memento lásky
Uvězněn ve své vlastní hrdosti, neklidný, zklamaný. Mým cílem
je Santiago de Compostela, zmatený balím svůj ruksak. První
krok. Sám sbatohem na zádech a ještě jedním, pěkně
zaneřáděným, vmé hlavě. První noc, bolest, nejistota, a
najednou, se zjeví moje pohádková víla zEspinalu, jak si s námi
život umí hrát. Jít, jíst, spát, užívám si té obyčejnosti, vnímám
každou chuť, barvu, zvuk kolem sebe. Tělo již nebolí, o to víc
moje mysl a duše obrací všechny moje hříchy znovu a znovu.
Cruz de Ferro, ta víla se stává součástí mého života, napořád.
Žít tady a teď, učím se té harmonii. Příchod do Compostely,
jsem obdarován přímo od svatého Jakuba, jak cenná je
hodnota rodiny. Každý jeden krok utváří můj život. Krok, a
ještě jeden, Buen Camino.
97
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Memory of love
Stuck in my own pride, dislocated, disappointed, and aiming to
Santiago, confused, while packing the backpack. First Step, Me,
my backpack, and another, messy, in my head. First night, pain,
uncertainty, and my Fairy in Espinal, a life paradox. Walking,
eating, sleeping, and enjoying pure simplicity, every taste,
colour, sound. Body ache is gone, the soul has reborn and
buried all my sins again. Cruz de Ferro, the Fairy has become
part of me, forever! Living in here and now, experiencing
harmony. Reaching Compostela, getting the gift from Santiago,
value of family. Every single step shapes my Life, footstep,
footstep, Buen Camino.
98
Los 100 mejores relatos
99
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
100
Los 100 mejores relatos
101
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Por mi Camino
102
Los 100 mejores relatos
By my way
I thought that the natural state of my humanity was: to have a
constant knot in my guts, to consent to eternal longings for
everything to go as planned and to ensure that the mind is in a
state of alarm for the possible details that could have been
given to us escape in the attempt to beat what they call life, day
by day. But those 12 days of racking the French Way managed
to show me what the psychologist kept repeating to me: It is
possible to live without anxiety! 288 hours immersed in el
Camino purged my ANXIOUS 33 years of racking,
completely.
103
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Recuerdo
Mención Honrosa
Memory
I was sick and you made the walk to Santiago of Compostela
and asked for my recovery. Now I am the one who walks. But
I do it for your memory.
104
Los 100 mejores relatos
En vänlig handling
Jag följde de gula pilarna. Jag vandrade ensam, men
tillsammans med andra pilgrimer fanns en gemenskap.
Landskapet var grönt, korna betade i en fantastisk natur. På
kvällen gick solen ner bortom bergen och jag började leta efter
ett härbärge. Det första var fullt, det andra med. Mina ben
värkte. Jag köpte vatten och chips i en bar, behövde energi för
att orka fortsätta. Jag frågade mer eller mindre på skämt om
någon kanske hade en ledig säng i sitt rum. Någon svarade ja.
Att hitta en säng på ett fullbokat hotell kändes som en dröm
och gjorde mig otroligt lycklig.
Un acto amistoso
Seguía las flechas amarillas. Caminé sola, pero junto a otros
peregrinos había una comunidad. El paisaje era verde, las vacas
pastaban en una naturaleza fantástica. Por la tarde, el sol se
puso sobre las montañas y comencé a buscar un refugio. El
primero estaba lleno, el segundo también. Me dolían las
piernas. Compré agua y papas fritas en un bar, necesitaba
energía para seguir adelante. Pregunté más o menos en broma
si tal vez alguien tenía una cama libre en su habitación. Alguien
respondió que sí. Encontrar una cama en un hotel
completamente reservado se sintió como un sueño y me hizo
increíblemente feliz.
105
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
A friendly act
I followed the yellow arrows. I wandered alone, but together
with other pilgrims there was a community. The landscape was
green, the cows grazed in a fantastic nature. In the evening the
sun went down over the mountains and I began to look for a
shelter. The first was full, also the second one. My legs ached.
I bought water and chips in a bar, needed energy to keep going.
I asked more or less jokingly if maybe someone had a free bed
in their room. Someone answered yes. Finding a bed in a fully
booked hotel felt like a dream and made me incredibly happy.
106
Los 100 mejores relatos
Gratitud en el camino
Invitado por mi hijo, para hacer una parte del Camino. Me
entusiasmé de inmediato, vi la oportunidad de convivir con él,
como hacía tiempo no lo hacíamos, mi hijo de 37 años y yo de
66. Disfrutamos de la belleza de la campiña de Galicia, de la
amabilidad de la gente y la constante bendición del “Buen
Camino”. En la travesía mi hijo me dijo, te veo cansado papá,
déjame ayudarte con la mochila y le contesté ¡NO!, yo puedo.
Insistió diciendo, dame la oportunidad de ayudarte, como tú lo
hiciste por muchos años, cuando era niño. ¡Casi lloro!
107
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Brindis
Los dos amigos brindan. -Hace exactamente un año
terminamos el Camino a Santiago -dice uno. -Me gustaría
regresar. Pero cambiando algunas cosas... - ¿Cómo cuáles? -
Hacer el Camino Portugués, o el Asturiano por la costa. Y
continuar hasta Finisterre para ver atardecer sobre el Atlántico.
-Entonces no conoceríamos a tanta gente. Lo mejor del viaje
fueron los amigos que hicimos luchando contra el agua y el
viento. El esfuerzo compartido une mucho. -Cierto. Pero si
elegimos un camino interior, sin sellos ni cartillas,
disfrutaremos de la emoción de alcanzar Santiago con el
corazón lleno de gracia, puro. -Me apunto. - ¡Salud!
Toast
Two friends toast. -Exactly a year ago we finished the Camino
to Santiago -says one. -I would like to return. But changing
some things... -Which ones? -To do the Portuguese Way, or
the Asturian along the coast. And continue to Finisterre to see
the sunset over the Atlantic. -Then we would not meet so many
people. The best part of the trip were the friends we made
fighting against the water and the wind. The shared effort
unites a lot. -True. But if we choose an inner path, without
stamps or cards, we will enjoy the excitement of reaching
Santiago with a heart full of grace, pure. -I sign up. -Cheers!
108
Los 100 mejores relatos
Das Pilgerverbot
Anno 1537. Der Reformationskönig Christian III macht die
lutherische “Kirchenordnung” zum Gesetz in Dänemark und den
Herzogtümern Schleswig und Holstein. Der “alte” Glaube, Priester,
Mönche, Nonnen und alle, die am alten Glauben festhalten sind
der Verfolgung preisgegeben. Ganz Europa wir von
Glaubenseiferern, Fundamentalisten und der Inquisition
heimgesucht. Die Pilgerschaft zu den großen Pilgerorten des
Abendlandes, Rom und Santiago de Compostela, wird im
protestantischen Norden unter Strafandrohung verboten! Heiliges
Compostelanisches Jahr 2004. Eine kleine Gruppe von
Jakobuspilgern beginnt mit der Wiederbelebung der historischen
Wege der Jakobspilger in Norddeutschland. Anno 2009. In
Norddeutschland werden 2400 km Jakobswege, Kulturwege des
Europarats, feierlich eröffnet!
La prohibición de la peregrinación
Año 1537. Cristian III, Rey de la Reforma, hace ley la "orden
eclesiástica luterana” en Dinamarca y los ducados de Schleswig
y Holstein. La "vieja" fe: los sacerdotes, monjes, monjas y
todos los que se aferran a la vieja fe están expuestos a la
persecución. Toda Europa fue invadida por los fanáticos
religiosos, los fundamentalistas y la Inquisición. La
peregrinación en las tierras donde se pone el sol, a los grandes
lugares de peregrinación como Roma y Santiago de
Compostela, ¡es prohibida en el Norte protestante bajo la
amenaza de castigo! Hablamos del Año Santo Compostelano
2004. Un pequeño grupo de peregrinos Jacobeos comenzaron
a revivir el camino histórico de los peregrinos Jacobeos en el
norte de Alemania. Año 2009 En el norte de Alemania, se
abren ceremoniosamente 2.400 km del Camino de Santiago, las
rutas culturales del Consejo de Europa.
109
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
110
Los 100 mejores relatos
Filmul meu
La Kilometrul 0 am zis că, de-aș face un film despre acest El
Camino pe care tocmai pășeam, el s-ar numi "Calea
Recunoștinței". M-am rugat pentru soare moderat și putere cât
cuprinde, apoi am pornit, pas cu pas. În drum spre Santiago
am descoperit că uneori eram pelerinul, alteori însuși drumul.
La fel cum, în viață, uneori sunt doctorul, alteori cel mai
valoros pacient al meu. Azi știu că filmul meu se cheamă "Calea
Terapiei". Terapie zilnică ce m-a ajutat să-mi termin (toate)
bolile. El Camino este despre vindecări. Și despre vinul roșu de
Rioja :-).
Mi película
En el Kilómetro 0 dije que, si hacía una película sobre este
Camino que estaba transitando, se llamaría “El Camino de la
Gratitud”. Recé por el sol moderado y para tener mucha
fuerza. Luego comencé, paso a paso. De camino a Santiago
descubrí que a veces yo era el peregrino, otras veces era el
Camino mismo. Al igual que en la vida, a veces soy el médico,
otras veces soy mi paciente más preciado. Hoy sé que mi
película se llama “The Road to Therapy”. Terapia diaria que
me ayudó a acabar con (todas) mis enfermedades. El Camino
se trata de curación. Y sobre el vino tinto de la Rioja :-)
111
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
My movie
At Kilometer 0 I said that, if I made a movie about this Way
that I was traveling, it would be called “The Path of Gratitude.”
I prayed for the moderate sun and to be very strong. Then I
started, step by step. On the way to Santiago, I discovered that
sometimes I was the pilgrim, other times it was the road itself.
As in life, sometimes I am the doctor, other times I am my
most valuable patient. Today I know that my movie is called
"The Road to Therapy." Daily therapy that helped me to end
(all) my illnesses. The way is about healing. And about Rioja
red wine Rioja :-)
112
Los 100 mejores relatos
Argentina 51 años
114
Los 100 mejores relatos
115
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
116
Los 100 mejores relatos
117
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
118
Los 100 mejores relatos
119
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
моя мечта
В первые услышав про путешествие я не сразу осознал на
сколько это увлекательно, я бы очень хотел это совершить
и в моем списке 100 желаний я это отметил.
Mi sueño
Cuando escuché por primera vez sobre el viaje, no me di
cuenta de inmediato lo emocionante que era, realmente me
gustaría hacerlo, y en mi lista de 100 deseos lo anoté.
My dream
When I first heard about the trip, I did not immediately realize
how exciting it was, I would really like to do it, and in my list
of 100 wishes, I noted.
120
Los 100 mejores relatos
Jorge
Mención Honrosa
Jorge
Halfway to Santiago I started to think about how much I look
like my father, in our mistakes, I felt sorry, we were distant, I
could not speak to him, hug him, reconcile. I continued my
march, in the distance there was a bench in front of a beautiful
landscape, perhaps near Sahagún, I sat down to eat and I saw
that a walker was coming and decided to accompany me. We
ate, we talked, we shared little but with immense affection as
walkers do. He was named just like my father.
121
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Maxia
Mención Honrosa
Magia
Parecía que estaba en un sueño, esos paisajes, esos viejos
corredores por los que pasa el camino, incluso parecía que los
árboles me estaban hablando, sentí tanta paz... Solo el zumbido
del viento hablaba, ese viento acariciando mi rostro y besando
mis labios. Sentí que mi alma se separaba de mi cuerpo cansado
y buscaba la paz que raramente alcanzamos. Mi viaje terminó
en Fisterra, junto al mar, deleitándome con el rugido de las olas
del mar bajo mis pies. La espiritualidad del Camino es algo que
trasciende nuestra imaginación, es magia inexplicable.
122
Los 100 mejores relatos
Magic
It seemed like I was in a dream, those landscapes, those old
corridors through which the Camino passes, it even seemed
like the trees were talking to me, and I felt so much peace...
Just the buzz of the wind talked, that wind caressing my face
and kissing my lips. I felt my soul break apart from my tired
body and seek that peace we rarely achieve. My journey ended
in Fisterra, by the sea, delighting me with the roar of the waves
of the sea beneath my feet. The spirituality of the Camino is
something that transcends our imagination, it is an inexplicable
magic.
123
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Aún puedo cerrar mis ojos y recordar la luz que se filtraba entre
los árboles del tupido bosque de los Pirineos. Puedo sentir la
brisa refrescante mientras caminaba por la Rioja o contemplar
alguno de los 28 amaneceres que presencié. Cada instante de
mi Camino vive en mi memoria y puedo volver a ellos siempre
que lo necesito. Cada amanecer era un reto, cada atardecer un
descanso, cada pausa para comer o beber agua era como volver
a la vida. Es por ello que siempre recordaré las palabras que me
dijeron los franciscanos: “El Camino inicia cuando regresas a
casa”.
124
Los 100 mejores relatos
Ultreia
La última mañana se levantó con un bostezo fresco de octubre.
Los árboles del monte, aun verdes, desperezándose mientras la
peregrina ya se encontraba de pie. Tomó sus bastones y se puso
a andar. No necesitaba de mochila alguna. Ella y el peso de su
espalda eran su propia mochila. Solo necesitaba caminar y
caminar. Andar por el sendero, cruzar el monte, traspasar el
puente y el pórtico del poblado, entrar en una iglesia, orar un
rezo y atravesar los campos gallegos para llegar a su destino:
Santiago, final de su recorrido, final de su pesar. Et Suseia
Ultreia
The last morning she woke up with a fresh October yawn. The
trees of the mountain, still green, stretching while the pilgrim
was already standing. She took her walking sticks and started
walking. I didn't need a backpack. She and the weight of her
back were her own backpack. She just needed to walk and walk.
Walk along the path, across the mountain, cross the bridge and
the portico of the town, enter a church, pray and pass the
Galician fields to reach her destination: Santiago, end of her
journey, end of her sorrow. Et Suseia.
125
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
世界盡頭
Mención Honrosa
走到世界的盡頭,看著一望無際的大海,伴隨風兒帶來
芳香的空氣,張開手臂擁抱來自Camino 最真誠的祝福
,此,身、心、靈已經穿上美麗的新衣服,繼續陪伴我
新的人生旅程。Somewhere I belong?現在我知道了。朋
友問:每個朝聖者都跟妳一樣幸運一樣享受嗎?這是我
的故事,每位朝聖者Camino 都會安排適合的故事,沒
什麼好比較的,來過後你將會深深愛上一直想要再回來
, 回味無窮。
126
Los 100 mejores relatos
127
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
128
Los 100 mejores relatos
129
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
130
Los 100 mejores relatos
A beautiful company
I put my shoes back on. A steep slope awaited me, and it was
better not to wait any longer; there were still a few kilometers
left to Pamplona. The effort was tremendous, but the reward
was simply indescribable. I felt it while enjoying the wonderful
view before my eyes. I immediately knew it was him. The
presence of my old man, who had left this world a few years
ago, was now accompanying my Camino. An uncontrollable
cry overflowed me. The tears were accompanied by nervous
laughter. Happiness was absolute. He was there with me and
accompanied my steps for a few more kilometers.
131
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
132
Los 100 mejores relatos
Consuelo
Desde que llegué a España sentí una gran inquietud. Mi
propósito inicial, hacer un curso en Salamanca, ya no me
interesaba. Una pequeña niña desconocida cambió mis planes.
En la plaza vi que se acercaba y el corazón me dio un vuelco.
Si viviera... mi hija sería como ella. Le pregunté si estaba
perdida y contestó que ¡quien no sabía dónde estaba era yo!
Después, puso en mis maños un báculo y dijo: deja todo, haz
el Camino y allí te encontrarás. Anduve mucho, llegué a
Santiago y a mí misma, y cuando pude llorar, llegó el milagro
del consuelo.
Comfort
Since I came to Spaine I felt a great concern. My initial purpose,
to take a course in Salamanca, no longer interested me. An
unknown little girl changed my plans, in the plaza I saw her
approach and my heart skipped a beat. If she was alive... my
daughter would be just like her. I asked her if she was lost, she
answered, it was me the one who didn't know where! Then she
put a cane in my hands and said: leave everything, make the
Camino and you will find yourself there. I arrived to Santiago
and myself. And when I could cry, the miracle of consolation
arrived.
133
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
道しかない、訳じゃない
困っていたら助けてくれる。疲れたら、寂しくなった
ら、ハグしてくれる。ゆっくり歩幅を合わせ、歩いて
くれる。サヨナラを言うために、たくさんの距離を歩
き、会いに来てくれる。無償の愛が溢れた道。家族が
増えた。
134
Los 100 mejores relatos
El verdadero motivo
“Cuando sabes a dónde vas, lo que sucede en tu día se hace
más fácil”. Ese fue el aprendizaje más importante que obtuve
de la experiencia del Camino a Santiago de Compostela. Inicie
la aventura por acompañar a una amiga, el Camino se encargó
de mostrarme el verdadero motivo. En las Bodegas de Irache
una familia española que apareció de la nada, me dijo: “Bendita
tu, que puedes hacer el Camino, y cuando llegues a Santiago,
entrégale tu Camino al Apóstol por todas aquellas personas que
queremos hacer el Camino y no podemos”. Así se me hizo fácil
caminar 30 días.
135
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Ojos de camino
Mención Honrosa
Eyes of Camino
I got on that plane at night, with the only company of a
backpack that kept my most silent fears. Everyone called me
“brave” for daring to cross Spain walking, alone, to my newly
released thirty-two years. None knew that I was carrying more
doubts than courage. Life appeared painfully along the way,
but with each step I learned that the next one would be firmer.
In the end, the Way stuck to my soul like the sand in my boots.
The one that left did not come back anymore. She remains
walking to Compostela, in peace.
136
Los 100 mejores relatos
137
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Ibuprofeno
El dolor tan intenso en las piernas me provoca lágrimas secas,
de ésas que se quedan pegadas en el alma. Uno a uno llegan a
mí los recuerdos más difíciles de mi vida, abalanzándose sobre
mi cuerpo agotado y agraviado corazón. “Apóstol Santiago,
juro que no puedo más, el Alma se me desgarra a pedazos, y ya
no puedo caminar más”. Frente a mí la ciudad de Cacabelos y
su café “Avenida 33”. “Anda a tomarte un café con leche y deja
el drama para después, que sólo has olvidado tomarte el
ibuprofeno de la mañana”.
Ibuprofen
The intense pain in my legs causes me dry tears, those that
remain stuck in my soul. One by one they come to me, the
most difficult memories of my life, pouncing on my exhausted
body and wronged heart. “Apostle Santiago, I swore I can no
longer, the Soul tears me apart, I can no longer walk. “In front
of me the city of Cacabelos and its café “Avenida 33”. “Go get
a coffee with milk and leave the drama for later, you just forgot
to take the ibuprofen in the morning”.
138
Los 100 mejores relatos
El ritual
Me despierto, son las seis de la mañana y la oscuridad reina en
la estancia del albergue. Me levanto apresuradamente y me
dirijo hacia las duchas para iniciar mi ritual matutino. El bullicio
empieza a ser evidente. Me aplico un protector de pies, me
visto y me aseguro de que todo está en mi mochila. Un frugal
desayuno y a caminar. Hoy me esperan 30,5 km. Los primeros
rayos del sol despuntan en el horizonte, en un día que se
adivina será soleado. De repente, un ruido... Hay que levantarse
para ir a trabajar. Pero queda un día menos.
The ritual
I wake up, it is six in the morning and darkness reigns in the
hostel room. I get up quickly and head to the showers to start
my morning ritual. The bustle begins to be evident. I apply a
foot protector, dress and make sure everything is in my
backpack. A frugal breakfast and walking. Today 30.5 km await
me. The first rays of the sun rise on the horizon, on a day it is
guessed will be sunny. Suddenly, a noise... I have to get up to
go to work. But there is one day less.
139
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Chemarea Camino
Oriunde am fi, Camino ne cheamă. Pe mine m-a chemat
puternic și prin vocea primului poet simbolist al literaturii
române, Ștefan Petică (1877 - 1904), ale cărui versuri mă
întâmpinau mereu la intrarea în biblioteca Tecuci, micul meu
oraș recunoscut pentru singurul monument din lume dedicat
eroului cercetaș: “Un peregrin în rugi sfioase, la o răspântie de
drumuri, Vă-nalță imnuri dureroase Ca o tortură de
parfumuri”. (Cântecul toamnei XI) Deși cu o solidă cultură
universală, poate că poetul nu știa despre Camino, dar eu am
simțit chemarea prin versurile sale, pe care le-am lăsat scrise în
multe alberguri de pe Camino.
140
Los 100 mejores relatos
141
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
ここで待ちなさい
人生のすべてに失望していた。希望もなく、ただ現実
逃避のため、期待もせず、逃げる様にカミーノに飛び
出した。そんな私をカミーノの大自然はありのまま受
入れた。太陽、風、草木、大地、飛ぶ鳥たちや茂みの
虫たち...彼らの仲間として。固く絡みついた心の糸は
徐々に解かれ私は素直に戻った。偉大なる自然は言っ
た。「ここに居て良い。お前も我らの一員なのだから
」と。カミーノが私を救ってくれたのだった。
Quédate ahí
Caminaba desesperada por la vida. No esperaba nada, no tenía
esperanza, y salí corriendo al Camino para escapar de mi vida
diaria. Pero la gran naturaleza del Camino me tomó como era
y me aceptó así. El sol, el viento, las plantas, la tierra, los pájaros
voladores, los gusanos en la hierba... me aceptaron como su
compañero natural. El hilo en mi corazón, que estaba
estrechamente enredado, poco a poco me hice gentil de la
naturaleza, y me volví obediente. La gran naturaleza me lo dijo.
"Puedes quedarte aquí. Eres parte de nosotros". El Camino me
salvó la vida.
142
Los 100 mejores relatos
Stay here
I was walking desperate for life. I did not expect anything, I
had no hope, and I ran to the Camino to escape from my daily
life. But the great nature of the Camino took me as it was and
accepted me like this. The sun, the wind, the plants, the earth,
the flying birds, the grass worms... accepted me as their natural
companion. The thread in my heart, which was closely tangled,
gradually became kind to nature, and I became obedient. Great
nature told me. "You can stay here. You are part of us”. The
Camino saved my life.
143
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
Frank
La subida a O Cebreiro es terrible. Rompe las piernas. Frank,
de 82 años, canadiense, me mira agotado y me dice: “Estoy a
punto de morir” riéndose. Miro el paisaje, hermoso, profundo,
lleno de verde, un cordón de montañas a lo lejos. “Si”, le digo
sin pensarlo, “es un lindo lugar para morir”. Me mira, mira el
paisaje, sonríe, asienta y sigue subiendo.
Frank
The climb to O Cebreiro is terrible. Break his legs. Frank, 82
years old, Canadian, looks at me exhausted and says to me:"
I'm about to die "laughing. I look at the landscape, beautiful,
deep, full of green, a mountain range in the distance. "Yes", I
say without thinking, "it's a nice place to die." He looks at me,
he looks at the landscape, he smiles, and he nods and continues
to climb.
144
Los 100 mejores relatos
El Principio
Primera etapa, atravesar los Pirineos por donde en su día lo
hizo Carlomagno o Napoleón. En mi mochila, más ganas que
fuerzas y por delante un desnivel impresionante. A lo lejos una
figura se recorta en lo alto de monte. ¿Ese hombre está tocando
una guitarra?, ¿En medio de la nada? Cuando por fin lo
alcanzas, compruebas que es cierto, no es una alucinación por
el cansancio. Pero lo extraño se transforma en extraordinario.
Recuperas el aliento mientras disfrutas de un concierto en
exclusiva rodeada de un paisaje legendario. Ya estás perdida, el
Camino te ha atrapado para siempre.
The Start
First stage, crossing the Pyrenees where Charlemagne or
Napoleon once did. In my backpack you want more than
strength and ahead an impressive drop. In the distance a figure
stands out on top of the mountain. Is that man playing a guitar?
In the middle of nowhere? When you finally reach it, you see
that it is true, it is not a hallucination from tiredness. But the
strange becomes the extraordinary. You catch your breath as
you enjoy an exclusive concert surrounded by legendary
scenery. You are already lost, the Camino has trapped you
forever.
145
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
146
Los 100 mejores relatos
147
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
From the top of the hill I see Hornillos. The tiny village a
monumental task. All I can think of, all I can feel-is pain.
Crying. Limping. Begging the gods for help. Is this just physical
pain? Has my soul broken as well? The birthday of my dead
brother today. I have forgotten, though I carry his ashes upon
my neck. I find The Green Tree, my existence in tatters. The
pieces come together again. I leave my handprints on the wall
-to my brother. I walk again tomorrow, knowing now, The
Way, does, indeed, provide.
El árbol verde
Desde lo alto de la colina veo Hornillos. El pequeño pueblo
una tarea monumental. Todo lo que puedo pensar, todo lo que
puedo sentir es el dolor. Llorando. Cojeando. Rogando a los
dioses por ayuda. ¿Es esto sólo dolor físico? ¿Se ha roto mi
alma también? El cumpleaños de mi hermano muerto es hoy.
Lo he olvidado, aunque llevo sus cenizas sobre mi cuello.
Encuentro el Árbol Verde, mi existencia hecha pedazos. Las
piezas se juntan de nuevo. Dejo mis huellas en la pared a mi
hermano. Camino de nuevo mañana, sabiendo ahora, El
Camino, de hecho, provee.
CLAYTON GOODWIN
Estados Unidos de América 41 años
148
Los 100 mejores relatos
150
Los 100 mejores relatos
Suelta y fluye
En estos momentos de incertidumbre, haber hecho el Camino
de Santiago, ha sido la mejor preparación que pude tener.
Recuerdo el primer día preguntar: ¿Dónde comienza? Y me
dijeron que siga las flechas y comience a caminar. Ahí aprendí
a soltar mi control, a enfrentar mis miedos y mis dudas, aprendí
a vivir con poco, a ir más allá de mis fuerzas y a confiar en el
universo. Caminando encontré mi sombra y encontré mi luz.
Había días que ganaba una, días que ganaba otra. Hasta que un
día, sin darme cuenta cómo, se amigaron. Y todo comenzó a
fluir.
151
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
152
Los 100 mejores relatos
Hace unos años, llegó a mis manos un libro al que yo llamo "la
lectura sobre el Camino mejor narrada". En el libro El Gran
Caminante, el autor atraviesa el túnel de San Adrián, paso
obligado del Camino Vasco Interior. Cuando entré en esa
cueva natural un tiempo después, mis ojos y mi corazón me
dijeron: ¡Tú ya has estado aquí!... La sensación de haber
visitado ese lugar a través de la lectura me invadió todo el
tiempo que permanecí dentro. La magia se encuentra dentro
del túnel y Bolitx encontró esa magia en cada párrafo de su
obra.
153
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
我的大天使
當離開 Lugo 時,右腳的疼痛越加劇烈,只好瘸著腿一步步
向前進,這時一輛車緩緩靠近我問道,要搭便車嗎? 跳上了
車但內心在滴淚. 走在 Camino 上已經一個月了,第一次
感覺自己無法繼續走下去,內心的疼痛超過受傷的腳. 在
村落的邊緣我讓 Miguel 放我下車,走向第一個庇護所,沒
開,繼續走向下個庇護所 Albergue A Nave de Ferreira, 門一
打開就看見 Miguel, 他是這間庇護所的負責人. 一路上的
教堂我總會駐足祈禱,大天使聖米格爾 (San Miguel
Archangel) 上帝想要告訴我什麼事嗎?
Mi Gran Ángel
Cuando salí de Lugo, me dolía mi pie derecho, me lesioné y
pare por el Camino, entonces un automóvil se me acercó,
"¿Necesitas hacer autostop?" Salté en el coche llorando por
dentro. Caminando el Camino durante un mes, y siento que no
puedo continuar. Mi corazón me duele más que mis pies. Le
pido a Miguel que me deje en el borde del pueblo. Caminó
lentamente hasta el albergue. Está cerrado, continúe hasta el
siguiente Albergue A Nave de Ferreira. La puerta se abrió,
Miguel es un hospitalario. Rezo en todas las iglesias a San
Miguel Arcángel, ¿Hay algo que Dios quiere decirme?
154
Los 100 mejores relatos
My Big Angel
When I left Lugo, my right foot in pain, I crippled on the Way,
then a car approach me, "Do you need hitchhike?" I jumped in
the car with tears inside. Walking the Camino for one month,
I feel I can't continue. My heart ache more than foot. I ask
Miguel to drop me on the edge of village. Walked slowly to the
albergue. It is closed, continue to the next -Albergue A Nave
de Ferreira. The door opened; Miguel is a hospitalero. I pray at
every church. Saint Michael Archangel, is there something God
wants to tell me?
155
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
157
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
158
Los 100 mejores relatos
159
100 caminos 100 relatos, historias breves a Santiago
160