A prostitute (Evdokia) meets a sergeant (Yorgos). They fall in love and get married after a short love affair. Her profession, however, is a barrier for their relationship. They try to stay together and overcome their inner conflicts, but the social environment crushes them.
Ευδοκία, 艾芙多基亚
Greece
Greece
I would put this film in the category of "found browsing the web" since constantly I am reading pages about cinema, because from time to time I like to soak up new cinema and know about films that I did not know about, so this is how I knew about it and I was not going to miss the opportunity to see it and write about.
Evdokia is a romantic drama with Greek tragedy included where the main characters are two young persons imbued with Greek complexity in the early 70s; who after a brief and intense idyll, get married. The social environment and the geography import an ominous burden that has the effect of corroding the relationship between our…
Damianos' most accessible film about the irrational stampede of emotions held between a brute, chauvinistic sargeant and an extroverted, irresponsible prostitute idealizing true love is considered one of the most important films in Greek history. I will have to admit not only that many celluloid testaments around the world treated the same themes and showcased a similar technical versatility prior to this, but also that there were a significant amount of films that were much more groundbreaking prior to Evdokia, but I would be a hypocrite if I ever stated that this is not impeccable and hauntingly assembled.
Props to Maria Vassiliou for bringing to life a smashing performance as the antithesis of Cabiria (1957) and the submissive version of…
A Greek tragedy. There's no happy endings for people behaving against society's conventions. Rich in sociopolitical context, and emotionally charged dealing with complex feelings. Unhappy people looking for some love and affection in a harsh world; love the way it moves, like its bitter and melancholic tone, the overall execution is little rough but there are things to like..
Εξαιρετική ανασύσταση εποχής και εξαιρετική making of ιστορία επίσης (από την ξένη συμπαραγωγή και το γύρισμα στα αγγλικά μέχρι την επίσκεψη των στρατιωτικών στα γυρίσματα και την ικανοποίηση της χούντας από την "λεβεντιά" του λοχαγού στα στο σενάριο) αυτό όμως που περνάει κάτω από το δέρμα είναι η συγκλονιστική αποτύπωση μιας τοξικής σχέσης, το ταξικό αδιέξοδο δύο ανθρώπων χωρίς ουσιαστικό αύριο και το σκληρό κοινωνικό "πρότυπο" για τον άνδρα και την γυναίκα, που βασίζεται σε κτηνώδη ένστικτα, ωμή δύναμη ισχύος και μηδενική ανοχή σε οποιοδήποτε παραστράτημα. Φανταστική επιλογή η αποτύπωση μόνο χαλασμάτων κι ερημιάς σε όσες σκηνές τοποθετούν το ζευγάρι σε μια ρεαλιστική πραγματικότητα, με την φύση να κάνει την εμφάνισή της μόνο στις φευγαλέες στιγμές αληθινής ευτυχίας, όπως φανταστική…
Such a disservice that people merely view this film as a romance or a mere drama on reviews here. Unsurprising, considering very few know or care about Greek history, but a basic knowledge of the Greek junta during 1967-74 and what led to it quickly reveals the films highly political nature. Even within its first scene, the political context is established: crown, cross, army. A state occupied by an army, legislated by morals of a religion and ruled like a tyrannical king. The film dissects and deconstructs the archetypical gender models of the era and how fundamentally broken they are; based on largely instinctual and barbaric sentiments, where women are seen as prey and men as valiant soldiers. But obviously,…
Alexis Damianos only made three films but he's regarded as one of the best Greek directors. Based on Evdokia, it's easy to see why. This supple yet passionate love story between a sergeant and a prostitute has larger sociopolitical implications that may get lost on some viewers. With its archetypal characters and themes, it could be regarded as a modernist Greek tragedy. Beautifully shot and scored, it's one of the best Greek films I've ever seen.
Την πρώτη φορά που βλέπουμε τον λοχία εν ώρα υπηρεσίας, στις ασκήσεις λογχομαχίας:
ΑΠΟΚΡΟΥΩ ΧΤΥΠΩ ΕΠΑΝΑΧΤΥΠΩ ΣΠΑΘΙΖΩ
Ηλιος, φωνές και το χαμόγελο της Ευδοκίας να τον προσμένει.
Τη δεύτερη φορά, τη στιγμή της απόλυσης του:
ακούγεται μονάχα ο ρυθμικός, ισοπεδωτικός χτύπος της αρβύλας κι ο αχός ενός τραγουδιού που φτάνει από μακριά.
Σε απομακρυσμένο πλάνο ο ήλιος δύει και παίρνει μαζί του το χαμόγελο της Ευδοκίας.
To kalitero part itan otan mia tipissa efonakse mestin aithousa “FTANI ME TA PATATAKIA. den XORTASATE??”
Αναγούλα μου φέρνουν αυτά τα παρδαλά ρούχα, σα να βλέπω τον Κωλοκοτρώνη με κομπινεζόν
Το τρίκυκλο έρχεται και επιστρέφει στα σκοτάδια, συμπαρασύροντας μαζί του έναν ολόκληρο λαό,
σπουδαίο τεκμήριο πολιτικού σινεμά εν μέσω στρατιωτικής δικτατορίας
Φαντάσου να ξυπνάς την μάνα σου με το ζόρι το πρωί, μόνο και μόνο για να σου ΚΑΝΕΙ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΚΑΦΈ. Μπουνταλα, ρεμάλι, τσογλάνι, ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ σου ταιριάζουν. Btw, διεύθυνση φωτογραφίας in this movie 😍😍
#midnightexpress
εξαιρετική σκηνοθεσία εξαιρετική φωτογραφία, εξαιρετικό ντιζάην εξαιρετικά ρούχα εξαιρετική τύπισσα στο διάολο οι άντρες τους θέλω
