İzleyeli haftalar olmuş ama akıldan bir türlü çıkmadı. Canlı şehir fotoğrafları zemininde okunan mektuplar... Ne olduğunu anlamadan, kız-anne hikayesi ile ilgili hiçbir merak duymadan, mektup dilinin verdiği yakınlık hissi seni o şehrin soluk havasına sürüklemeye yeter.
Bu kısa filmi izlemek, bende bir film çekme arzusu doğurdu. Olay örgüsünün olmadığı , melankoliyi ancak resimlerle anlatacağım bir film. Ve de mektuplar, en aşık olduğum edebiyat türü...
O kadar yorgunum ki
O kadar içe kapanığım ki
Hayallere dalamıyorum bile
Çalışamıyorum da
Film bana hiç yabancı gelmedi!
"Suddenly, time travel seems almost unnecessary, because every detail of life is so delightful."
Öncelikle Alain Delon'u saygıyla anıyoruz.
Bir mr Ripley uyarlaması olduğunu bilmiyordum ilk izlediğimde , (tabi ilk sahneden sonra farkettim bir uyarlama olduğunu) , ve de şansına daha geçen hafta romanının amerika uyarlamasını izlemiştim. Sonuç olarak : Aynı romanın uyarlaması olmasına rağmen her ikisi de çok farklı filmlerdir.
Tabi filmde çok soğuk kanlı bir Tom (Delon) görüyoruz , 99'daki sempatik karekterinin aksine. Ancak , olayların avrupada geçmesi fransız uyarlamasını kesinlikle daha ön plana çıkarmıştır.
Yani kısacası ben bu filmi daha çok sevdim , diğer filmi daha önce izlememe rağmen...
