Buru
3°24′S 126°40′E/-3,400000 126,666667
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Akwen | |
| Archipelag | |
| Powierzchnia |
9505 km² |
| Najwyższy punkt |
2429 m n.p.m. |
| Populacja (2010) • liczba ludności • gęstość |
|
Położenie na mapie Indonezji  | |
| 3°24′S 126°40′E/-3,400000 126,666667
| |
| |
Buru – wyspa na morzu Banda w Indonezji w archipelagu Moluki; otoczona rafami koralowymi[1], porośnięta lasem tropikalnym. Powierzchnia 9505 km²[1], ok. 160 tys. mieszkańców; główne miasto to Namlea[1][2]. Powierzchnia wyspy jest górzysta, najwyższy szczyt ma wysokość 2429 m n.p.m.[2] Panuje klimat równikowy, wybitnie wilgotny. Naturalną roślinność stanowią wilgotne lasy równikowe, wykorzystywane gospodarczo (m.in. eksploatacja drzewa tekowego). Uprawia się palmę sagową, palmę kokosową, przyprawy korzenne, pozyskuje się drewna; rozwinięte jest także rybołówstwo.
Mieszkańcy wyspy (grupa etniczna Buru) posługują się przede wszystkim językiem buru (zróżnicowanym dialektalnie) oraz malajskim ambońskim. Dialekt lisela jest dość odrębny. W użyciu jest także język indonezyjski. Znaczną część populacji stanowią migranci (Ternate, Galela, Sula, Jawajczycy, różne grupy ludności z Buton i Sulawesi)[3].
Ludność Buru wyznaje protestantyzm lub islam sunnicki. We wnętrzu wyspy zachowały się wierzenia tradycyjne[4]. Rdzenna ludność Buru zwykle określa się jako chrześcijanie, a ludność napływowa, zamieszkująca rejon nadbrzeżny, to w znacznej mierze wyznawcy islamu[5].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Od XVI wieku wyspa znajdowała się w strefie wpływów Sułtanatu Ternate[6]. W 1658 została zajęta przez Holenderską Kompanię Wschodnioindyjską; od 1950 należy do Indonezji. W 1965 założono tu karny obóz dla komunistów i innych dysydentów.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Buru, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2024-09-22] (ang.).
- ↑ a b Buru, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-09-22].
- ↑ Charles E. Grimes, Defining speech communities on Buru Island: a look at both linguistic and non-linguistic factors, [w:] Charles E. Grimes (red.), Spices from the East: Papers in Languages of Eastern Indonesia, Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2000 (Pacific Linguistics 503), s. 73–103, DOI: 10.15144/PL-503.73, ISBN 978-0-85883-460-6, OCLC 46827844 (ang.).
- ↑ Michaił Anatoljewicz Czlenow, Buruancy, [w:] Walerij Aleksandrowicz Tiszkow (red.), Narody i rieligii mira: encykłopiedija, Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 114, ISBN 978-5-85270-155-8, OCLC 40821169 [dostęp 2024-07-23] (ros.).
- ↑ Barbara Dix Grimes, Mapping Buru: The Politics of Territory and Settlement on an Eastern Indonesian Island, [w:] Thomas Reuter (red.), Sharing the Earth, Dividing the Land: Land and Territory in the Austronesian World, Canberra: ANU E Press, 2006, s. 135–155, DOI: 10.26530/OAPEN_459529, ISBN 1-920942-70-X, ISBN 1-920942-69-6, OCLC 224817320, JSTOR: j.ctt2jbjn5.10 (ang.), patrz s. 142–143.
- ↑ James T. Collins, Penelitian Bahasa di Maluku, Ambon: Kantor Bahasa Provinsi Maluku, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan, 2018, s. 25, ISBN 978-602-52601-2-4, OCLC 1099540304 [zarchiwizowane z adresu 2022-09-28] (indonez.).