Przejdź do zawartości

Józefów (Łódź)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józefów
część Łodzi
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Miasto

Łódź

W granicach Łodzi

13 lutego 1946[1]

SIMC

0958097

Populacja (1921)
• liczba ludności


714

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, na dole znajduje się punkt z opisem „Józefów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Józefów”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Józefów”
Ziemia51°42′23″N 19°30′31″E/51,706475 19,508708

Józefów (dawn. Chojny Stare-Józefów) – dawna podłódzka miejscowość, od 1946 osiedle w zachodniej części Łodzi, w dzielnicy Górna. Administracyjnie wchodzi w skład osiedla Stare Chojny. Rozpościera się wzdłuż ulicy Józefów.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Józefów to dawna wieś, od 1867 w gminie Chojny. W okresie międzywojennym należała do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. W 1921 roku liczba mieszkańców wynosiła 714[2]. 1 września 1933 wszedł w skład nowo utworzonej gromady Stare Chojny, składającej się ze wsi Stare Chojny i Józefów[3][4].

Podczas II wojny światowej włączony do III Rzeszy. Po wojnie Józefów powrócił na krótko do powiatu łódzkiego woj. łódzkim, lecz już 13 lutego 1946 włączono go do Łodzi[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1945 r. o zmianie granic miasta Łodzi (Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35).
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
  3. Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 18, poz. 229.
  4. Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1935, nr 28, poz. 385.
  5. Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35