Przejdź do zawartości

Stare Złotno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stare Złotno
część Łodzi
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Miasto

Łódź

W granicach Łodzi

13 lutego 1946[1]

SIMC

0958418

Populacja (1921)
• liczba ludności


249

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Stare Złotno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stare Złotno”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stare Złotno”
Ziemia51°46′02″N 19°21′55″E/51,767200 19,365313

Stare Złotno (dawn. Złotno Stare) – dawna podłódzka miejscowość, od 1946 osiedle w zachodniej części Łodzi, w dzielnicy Polesie. Administracyjnie wchodzi w skład osiedla Złotno. Rozpościera się w rejonie ulicy Stare Złotno.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Złotno Stare to dawna wieś i kolonia, od 1867 w gminie Rąbień. W okresie międzywojennym obie miejscowości należały do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. W 1921 roku liczba mieszkańców wsi Złotno Stare wynosiła 249 a kolonii 41[2]. 1 kwietnia 1927 Stare Złotno wyłączono z gminy Rąbień i włączono do gminy Brus[3]. 1 września 1933 utworzono gromadę (sołectwo) o nazwie Stare Złotno w granicach gminy Brus, składającą się ze wsi Stare Złotno i Leonów[4]. Podczas II wojny światowej włączona do III Rzeszy.

Po wojnie Stare Złotno powróciło na krótko do powiatu łódzkiego woj. łódzkim, lecz już 13 lutego 1946 włączono je do Łodzi[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1945 r. o zmianie granic miasta Łodzi (Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35).
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
  3. Dz.U. z 1927 r. nr 17, poz. 137
  4. Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 18, poz. 229.
  5. Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35