Przejdź do zawartości

Pabianka (Łódź)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pabianka
część Łodzi
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Miasto

Łódź

W granicach Łodzi

13 lutego 1946[1]

SIMC

0957873

Populacja (1921)
• liczba ludności


48

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Pabianka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pabianka”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Pabianka”
Ziemia51°48′52″N 19°24′16″E/51,814323 19,404525

Pabianka – dawna podłódzka miejscowość, od 1946 osiedle w zachodniej części Łodzi, w dzielnicy Bałuty. Jest to niewielkie osiedle nad Sokołówką, w rejonie ulic Pabianka, Żeńców, Samopomocy i Słomianej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pabianka to dawna osada młynarska, od 1867 w gminie Radogoszcz w powiecie łódzkim. Pod koniec XIX wieku liczyła 13 mieszkańców[2]. W okresie międzywojennym należała do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. W 1921 roku liczba mieszkańców wynosiła 48[3]. 1 września 1933 weszła w skład nowo utworzonej gromady (sołectwa) Pabjanka w granicach gminy Radogoszcz, składającej się ze wsi Pabianka i Marianów[4]. Podczas II wojny światowej włączona do III Rzeszy.

Po wojnie Pabianka powróciła na krótko do powiatu łódzkiego woj. łódzkim, lecz już 13 lutego 1946 włączono ją wraz z całą gminą Radogoszcz do Łodzi[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1945 r. o zmianie granic miasta Łodzi (Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35).
  2. Pabianka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 805.
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
  4. Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 18, poz. 229.
  5. Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]