Benzodiazepin
| Benzodiazepini |
|---|
|
| Struktura benzodiazepina. "R" označava zajedničke lokacije bočnih lanaca, koji daju različitim benzodiazepinima njihove jedinstvene osobine. |
| Benzodiazepini |
| Spisak benzodiazepina |
| Benzodiazepinsko predoziranje |
| Benzodiazepinska zavisnost |
| Benzodiazepinska zloupotreba |
| Benzodiazepinski sindrom povlačenja |
| Dugotrajni efekti benzodiazepina |
Benzodiazepini je grupa psihoaktivnih lekova koje služe kao depresanti CNS-a.[1][2] Pripadaju grupi anksiolitika.[3] Često se koriste kako bi pomogli pacijentima da prevaziđu bol i anksioznost i omogućava im lakši san. Parenteralni oblici se koriste u terapiji statusa epileptikusa. Najpoznatiji predstavnici su diazepam (apaurin, bensedin), lorazepam, bromazepam (leksaurin, leksilijum), i alprazolam (ksanaks, ksalol).[4] Korisnici droga zloupotrebljavaju ove supstance u nemedicinske svrhe kako bi proizveli stanje slično alkoholnoj intoksikaciji.[5]
- ↑ Keith Parker; Laurence Brunton; Goodman, Louis Sanford; Lazo, John S.; Gilman, Alfred (2006). Goodman & Gilman's The Pharmacological Basis of Therapeutics (11 izd.). New York: McGraw-Hill. ISBN 0-07-142280-3.
- ↑ Ovaj članak, ili jedan njegov segment, izvorno je preuzet iz knjige Ivan Vidanović "Rečnik socijalnog rada" uz odobrenje autora.
- ↑ Thomas L. Lemke, David A. Williams, ur. (2002). Foye's Principles of Medicinal Chemistry (5 izd.). Baltimore: Lippincott Willams & Wilkins. str. 420-427. ISBN 0-7817-4443-1.
- ↑ David L. Nelson, Michael M. Cox (2005). Principles of Biochemistry (4th izd.). New York: W. H. Freeman. ISBN 0-7167-4339-6.
- ↑ Amdur MO, Doull J, Klaassen, CD. (2001). Cassarett and Doull's Toxicology: The Basic Science of Poisons (6 izd.). New York: McGraw-Hill, Inc.. ISBN 0-07-134721-6.