Ascension Thematics

Dans la tradition grecque, on s'accorde pour considérer le mythe de Dédale et d’Icare comme celui qui illustre le mieux, dès les temps les plus reculés, le thème des voyages aériens des mortels. À y regarder de plus près les versions attestées du récit et le dossier iconographique qui lui est associé, on constate que de nombreux thèmes s’y entrelacent (fuite/poursuite, hubris/châtiment, homo faber - artisan et inventeur habile des objets volants et des techniques du vol, la fascination du lointain et la tension dialectique entre proche et éloigné, l’initiation et le passage à l’âge adulte, etc.), comme pour témoigner de la nature polysémique des mythes. Cependant, on remarque l’absence des motifs relatifs précisément au thème du vol ascensionnel (à travers l’éther ou dans les airs) des mortels en corps vivant, ce qui donne lieu à une remise en question de l’ancienneté du rêve de vol humain et de ses représentations dans la pensée grecque ancienne.

The myth of Daedalus and Icarus is widely regarded as the paragon of the aerial journeys of mortals. However, we have to notice the lack of specific mythical motifs connected with the ascending flight of mortals. This absence raises significant questions regarding the ancientness of the human yearning to fly and its representations in ancient Greek thought.

This is the bibliography of my doctoral dissertation. It suddenly occurred to me that at least *some* of my work might be of use to somebody.
Needless to say, the research tends towards the medieval and particularly the Anglo-Saxon. But it's nevertheless a fairly comprehensive bibliography.

Çalışmamız, Timur’un oğlu Şahruh tarafından 15. Yüzyılın başında -1436 yılındaHerat’ta Uygur harfleriyle Çağatayca/Harzemce olarak yazdırılan Miraçname metnini resimleriyle birlikte ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bu konudaki ilahiyat, sanat tarihi tartışmalarına da değinmekteyiz. İslam’da tasvir imkanları uzun yıllardır tartışılan ve çokça ezberin bulunduğu bir alan olduğu için olabildiğince hassas davranmaya çalıştık. Bazı araştırmacılar (Doğan, 2018) bu kitabın dilinin Çağatayca olduğunu da iddia etmişlerdir. Doğu Türkçesine şair Mir Haydar tarafından çevrilen yazmanın metnini hattat Malik Bahşi yazmıştır.

Antoine Galland (ö. 1715) tarafından 1673 yılında satın alınan kitap, Fransa’ya getirilerek Colbert kütüphanesine konmuştur. Burada uzun süre boyunca dili anlaşılmadan korunan kitap, 18. Yy’ın ortalarına doğru Kraliyet kütüphanesine getirilmiştir. Sinolog Abel Rémusat (ö. 1832) tarafından okunabilen eserin bir bölümü o dönemde yayınlanmıştır. Birden fazla sanatçının resimlendirdiği düşünülen eserin üzerinde Arapça ve Osmanlıca notlar bulunmaktadır. Bazı sayfalarda Farsça notların izine de rastlanmaktadır (Seguy, 1977: 7-9). Miraçname kitabının şemse ve ferağ kaydı bölümleri elimizdeki metinde bulunmadığı –yıllar içinde kaybolmuş olması da mümkün- bu bilgileri Miraçname ile aynı mücellette bulunan Tezkirat’ül-Evliya kitabından buluyoruz. Seguy’dan önce Grube (1966: 94), Stchoukine (1954: 54) gibi araştırmacılar da Miraçname’nin Harzemce metninin Mir Haydar tarafından çevrildiğini kabul ederken, Masuya (2014:41) bu bilginin doğru olmadığını, Pavet de Courteille'nin önsözünün yanlış okunmasından dolayı böyle bir karışıklığının oluştuğunu iddia etmektedir

On a depuis longtemps admis, dans le sillage d'Hermann Diels, que le motif du voyage parménidien vers les « portes éthériennes » n'est qu'une adaptation allégorique des sources antérieures tirées de la tradition archaïque, particulièrement de la poésie orphique et de la littérature onirique remplie de visions extatiques datant du VIe s. av. J.-C., et qu'on y a affaire à un voyage ascensionnel (anabase) vers l'au-delà éthérien. Par contre, bien d'autres commentateurs interprètent le voyage décrit dans le Proème parménidien en termes de catabase ou descente vers la demeure de la Nuit. Cela, quand la distinction entre anabase et catabase n'est qu'opératoire puisque, considérés en valeur absolue, le chemin ascendant et le chemin descendant (et, surtout, les quêtes du savoir qu'ils impliquent) se révèlent être équivalents. Qu'il suive un chemin ascendant ou descendant, le voyageur du Proème de Parménide est mis en contact avec la réalité ultime où se dit, sans nul travestissement possible, la Vérité.

An analysis of the Dantesque metaphor of «ombra d’Argo» (Pd. 33, 94-99) is presented here and is interpreted through the concept of ad-miratio and its semantic value, technical use and continuity with the mystic thematic of suspensio mentis. The image of “bird Beatrice” (Pd. 23, 1-15) and Richard St. Victor represent respectively the perspective (-memorial) anticipation and the most likely lexical and doctrinal source of inspiration.

Si l'utilisation de la statistique en l'histoire de l'art, et en particulier en iconographie medievale, est acquise depuis nombre d'annees, le recours a l'analyse statistique implicative marque un pas supplementaire dans l'approche des sujets thematiques. Les statistiques sont une aide a la recherche : elles mettent en evidence des permanences ou des originalites, mais sans pour autant participer a une reflexion sur le sujet. L'ASI apporte un regard nouveau sur la lecture du sujet : elle permet de connecter des elements selectionnes au prealable par le chercheur, faisant apparaitre d'autres liens internes a l'image et offre une nouvelle maniere d'apprehender l'etude thematique en histoire de l'art.

The use of serial analysis is a current practice in history of art and archaeology. Inmedieval iconography, the researches of Jerome Baschet have been successful: using bar charts, herecommends for instance the use of statistics to link the frequency of a theme according to periods.Thus, a food of thought about the influence of the context of creation of a work of art at the MiddleAge can appear. Writing a thesis about representations of Christ during the Middle Age, we turned tostatistics to get first hypothesis of works. A problematic on iconic structure, i.e. its internalconstruction, freed itself. More specifically, we want to establish how how the different ways treatingChrist’s figure – iconic reference of the picture – have consequences on iconographic analysis. Thus, itis compulsory to test the connexion between several significants of the picture: the signified followingthe results invalidates, confirms or steers an hypothesis of meaning. Implicative Statistic Analysis(I.S....