Münşeat

Mecmuas of münşeat have been a rich source for classical Turkish literature. The studies which will be made on these works, will put forward lots of the sample of correspondence, especially the letters. Mecmua of münşeat we determined as thesis, is a precious work that gives theoretic information about letters, the sample of correspondence coming the first and explains how to make medicine and ink. Besides, there are correspondence samples belonging to important persons in Münşeat. Our study consist of research, text and facsimile. İn the part of research, it has given general findings about mecmuas, münşeats and letters; this part has been finished by givin information about the language, style and content of Mecmua of Münşeat. After this part, our study has been finished by given the text and facsimile of münşeat. KEY WORDS Mecmua, Münşeat, Mecmuas of Münşeat, Letter, The parts of letter, İÇİNDEKİLER ÖN SÖZ III ÖZET V ABSTRACT VI KISALTMALAR IX GİRİŞ 1 A. NESİR-İNŞÂ 3 B. MÜNŞİ-KÂTİP 5 C. MÜNŞEAT MECMUALARI 8 D.MÜNŞEATLARIN SINIFLANDIRILMASI 9

(Ölümünün 250. Yılında Koca Râgıb Paşa'ya Armağan), Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 25, Sayı 4, 2016, Sayfa 159-172.


ÖZET
XVIII. yüzyılın meşhur simalarından biri olan Koca Râgıb Paşa (ö. 1176/1762-1763), başarılı bir devlet adamı olduğu kadar mâhir bir şair ve münşî idi. Elsine-i selâseye vukufiyeti sayesinde sanatkârâne şiirler kaleme alıyor, nesir yazıları vücûda getirebiliyordu. Râgıb Paşa’nın bu çalışmaya konu olan Münşeât’ı, XVIII. yüzyıl Osmanlı bürokrasisinde yaşanan gelişmeler, Râgıb Paşa’nın biyografisi ve devrindeki önemli vakalar ile birlikte değerlendirildiğinde eserin tarihî bakımdan ehemmiyeti anlaşılmaktadır. Râgıb Paşa’nın divitdâr ve mühürdârlığını yapmış olan Ahmed Nüzhet, Paşa’nın ölümünden sonra bu önemli eseri tertip etmiştir. Tertip edilen bu belge suretleri, Râgıb Paşa’nın, sadaret mektupçuluğu, reisülküttaplık, vezâret ve sadâret dönemlerinde kaleme aldığı önemli kayıtlardır. Ayrıca bu vesikalar araştırmacılar için hem edebî hem de tarihî bakımdan değerli bilgiler içermektedir.
Anahtar Kelimeler: Koca Râgıb Paşa, münşeât, telhîsât, bürokrasi
KOCA RAGHIB MEHMED PASHA’S MÜNŞEÂT AND ITS HISTORICAL IMPORTANCE
ABSTRACT
Koca Raghıb Mehmed Pasha (d. 1176/1762-1763), who was one of the prominent figure in the eighteenth century, was not only a successful stateman but also a skillful poet and writer. Thanks to knowing triple-language (Persian, Arabic and Turkish) he could write artistic poems and build proses. Raghıb Pasha’s Münşeât, which is the title of this article,is understoodin terms of its historical importance by evaluating it with the developments of the eighteenth century Ottoman bureaucracy, Raghıb Pasha’s biography and important historical events. This substantial work was collected by Ahmed Nüzhet, who was his servant, after Raghıb Pasha’s death. This collected documents was written by Raghıb Pasha when he was a grand-vizeral secretary, the head of the scribes (the chief of the men of the pen), vizier and grand-vizier. In addition these documents contain significant informations for the researchers in terms of literary and history.
Key Words: Koca Raghıb Pasha, münşeât, telhîsât, bureaucracy.

Ölümünün 250. Yılında Koca Râgıb Paşa'ya Armağan, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 25, Sayı 4, 2016, Sayfa 159-172.

As a result of the reconstructive activities during the Tanzimat Reform Era, steps were taken to bring innovations to the educational system and modern education institutions were opened. The syllabi of these schools began to include rhetoric as well as lessons such as literary composition style and writing composition with the aim of teaching grammar and correspondence. New books were required to be able to teach the said lessons and various schoolbooks were prepared with this purpose. The subject matter of our study is a result of these attempts, as well. İnşâ Kitabı (Composition Book) and İlm-i Belâgat (The Art of Rhetoric) were written in the 19th century and are now included in a book registered with the National Library. There is no reference to the identity of the author in the book. İnşâ Kitabı includes phrases of salutation to be used in private and official texts, styles and types of correspondence as well as theoretical information regarding their spelling principles. The book covers various samples of correspondence using the information given in it. On the other hand, İlm-i Belâgat studies rhetoric in its three branches. The book describes and exemplifies rhetorical terms using the method of questioning and answering. Both books include lecture notes prepared to be studied in the educational institutions of the said period. This work transcribes İnşâ Kitabı and İlm-i Belâgat to the transcription alphabet and examines their content. The aim is to introduce İnşâ Kitabı and İlm-i Belâgat, the presence of which were unknown before, to the world of literature.

Nahîfî mahlaslı şairlerin en meşhuru olan ve edebiyat tarihimizde "Mesnevi Mütercimi" unvanıyla bilinen Mehmed Süleyman Nahîfî (?-1738), bir asra yaklaşan uzun bir ömür sürmüş; bu süre içerisinde çeşitli devlet görevlerinde (yeniçerilik, sefir kâtipliği, şıkk-ı sânî defterdarlığı vb.) bulunmanın yanı sıra, hem nazım hem de nesir alanında birçok eser kaleme almıştır. Hayatı, sanatı ve eserleriyle alâkalı birçok makale yazılan, tez hazırlanan Nahîfî'nin mensur telifatından Münşeât, bugüne kadar pek bilinmeyen ve üzerinde fazla bir çalışma yapılmayan mektuplardan meydana gelmektedir.

OSMANLI DİPLOMATİKASINDA FERMAN VE BERAT ARASINDA BENZERLİK VE FARKLAR

ÖZET
Osmanlı Arşivlerinde yer alan belgeler gerek hazırlanma sebepleri, gerekse hazırlandıkları makam ve kalemler açısından çeşitli sınıflara aynlarak incelenir.
Belgelerin hazırlandıkları ve işlem gördükleri, tarih, kalem veya müdüriyetler baz alınarak yapılan bu sınıflandırma (Provenance sistemi) da, Osmanlı diplomatist (diplomatika uzmanları) leri birbirinden değişik görüşler ileri sürmüşler ve farklı tasnifler yapmışlardır.
Bu sınıflandırmalardan biri Macar Arşiv Uzmanı ve Osmanlı tarihçisi Lajos Fekete tarafından yapılmıştır. Bu tasnif sonraki yıllarda da genel kabül görmüştür. Bazı tenkitlerle birlikte Halil lnalcık tarafından da kabül edilen bu tasnif, Mübahat Kütükoğlu'nun Osmanlı Belgeleri'nin Dili -diplomatik- isimli kitabında tekrar ele alınmış, genişletilerek yeni bir şekle sokulmuştur.
Söz konusu bu tasnife göre; birinci grup:
Sultani belgeler (Padişaha adına düzenlenen belgeler) dir. Bunlar; Ferman, berat, ahidname, name-i hümayun, hatt-ı hümayun, irade ve sebeb-i tahrır hükmü dür.
Her iki vesika türü de sultanın herhangi bir konu hakkında verdiği emr ve hükmü ifade etmesi, tuğra taşıması, aynı yazı çeşidi ile yazılması gibi benzer özellikler sebebiyle çok zaman birbiriyle karıştınlmakta, ferman yerine berat, berat yerine de ferman terimi kullanılmaktadır.
Gerçekte ise -aşağıda detaylarıyla açıkladığımız gibi- ferman ve berat; gerek düzenleniş sebebi gerekse muhteva ve diplomatika açısından farklı özelliklere sahiptir.
Önce, genel olarak sultanı vesikalarda olması gereken rükn ve şartları, sonrada sırasıyla ferman ve beratın rükünlerini şema halinde gösterecek, sonrada her iki vesika arasındaki benzerlik ve farklara işaret edeceğiz.
***

SIMILARITY AND DIFFERENCES BETWEEN FERMAN AND BERAT FORM IN OTTOMAN DIPLOMATICS

ABSTRACT
Documents in the Ottoman Archives are examined in different classes in terms of reasons for their preparation as well as the authorities and items they were prepared.

In this classification (Provenance system), based on history, pen or directors, where documents are prepared and processed, Ottoman diplomatists (diplomatics experts) made different opinions and made different classifications.
One of these classifications was made by Hungarian Archive Expert and Ottoman historian Lajos Fekete. This classification was accepted as a general acceptance in the following years.  This classification, which was accepted by Halil lnalcık along with some criticisms.Also; was reconsidered in the book of the Language of Ottoman Documents - Diplomatic - by Mubahat Kütükoğlu and expanded into a new shape.

According to this classification;  first group:
Sultani documents (documents issued in the name of the Sultan).  These;  Ferman, berat, ahidname, name-i hümayun, hatt-ı hümayun, will and Sebeb-i Tahrir Hükmü.

Both types of documents are mixed with each other because of the similar features such as expressing the command and verdict given by the sultan about any subject, carrying the tugra, writing with the same type of writing, and the term of decree is used instead of decree.

In reality, as we have explained in detail below, ferman and berat;  It has different characteristics both in terms of its arrangement and its content and diplomatics.

First, we will show the roots and conditions of the sultan in the documents, and then the rows of the decree and the order, respectively, and then we will point out the similarities and differences between the two documents.
***

As the result of investigations of munşeat magazines, we recorded 98 pieces of Turkish letters by Ebussuud Efendi. Only one of these letters bears traces of Ottoman inşa traditional decisive verse. The majority of the letters were written to members of the royal household and court and senior government officials. In addition, a number of letters were written to personal acquaintances of Ebussuud Efendi. Contents of his letters cover a variety of topics, from current affairs, fatwas, recommendations, nasihatlar, along with warnings and requests for prayers. In addition, these letters provide important clues about Ottoman state traditios, religion, and wordview. This study proposes to examine in light of his Turkish letters various aspects of Ebussuud Efendi's personal relations within the context of Ottoman social life.

Osmanlı tarihinin önemli yazarlarından birisi olan Gelibolulu Mustafa Âlî’ye ait olan ve şimdiye kadar bilinmeyen bir risalesi bu çalışmada neşredilmektedir. Risale, Kadı Yahya bin Ali Kuşçuzâde tarafından derlenmiş olan, kısmen münşeat mecmuası sayılabilecek kitabın içerisinde
yer almaktadır. Risalenin ana konusu, daha önce Lala Mustafa Paşa’ya divan kâtipliği yapmış olan Kasım-ı Râsim isminde bir kâtibin ona gönderdiği bir mektuptur. Mektup aynı zamanda Mustafa Paşa’ya divan kâtipliği yapmakta olan Âlî’nin eline geçmiş ve onun şiddetli tenkidine uğramıştır. Mektupta geçen ibâreleri inşa sanatı bakımından eleştiriye tabi tutmuştur.

Öz
Bu makalede, kaynak biyografi eserlerinde ve yazmalarda adından Abdülkerîm Çelebi, Abdülkerîm Efendi, Abdülkerîm-i
Akhisârî, Abdülkerîm b. Sinân (ö. 1038/1629) olarak bahsedilen ve Anadolu münşîlerinin en önde gelenlerinden olduğuna dikkat
çekilen Abdülkerîm Çelebi'nin hayatı ve en önemli eseri olan münşeâtı hakkında bilgi verilmiş, münşeâtının nüshaları konusundaki
müşküller çözülmeye çalışılmış, XVII. yüzyılda Şeyhülislâm Yahyâ Efendi etrafında oluşan inşâ ekolünden bahsedilmiş ve Abdülkerîm
Çelebi'nin sanatına örnek olması için Şeyhülislâm Yahyâ Efendi'ye bayram tebriği vesilesi ile gönderdiği mektubunun metni makalenin
sonuna eklenmiştir.
Anahtar Kelimeler: Abdülkerîm Çelebi, Abdülkerîm Efendi, Abdülkerîm-i Akhisârî, Abdülkerîm b. Sinân, Abdülkerîm
Çelebi Münşeâtı
Abstract
In this article, attention is drawn to Abdülkerîm Çelebi’s life and his Münşeât which is his the most important work, he who is
also named Abdülkerîm Çelebi, Abdülkerîm Efendi, Abdülkerîm-i Akhisârî, Abdülkerîm b. Sinân (1038/1629) in the biographical
sources and writings and expressed by using one of the preeminent Anatolia münşîs phrase. We have tried to solve the predicaments
about the field of copies of his münşeat and based on his biography also we also mention about XVII. century inşâ tradition around
Şeyhülislâm Yahyâ Efendi. In last section we added to the end of this article one of his letter to Şeyhülislâm Yahyâ Efendi on the
occasion of greeting eid, as an example of his art.
Keywords: Abdülkerîm Çelebi, Abdülkerîm Efendi, Abdülkerîm-i Akhisârî, Abdülkerîm b. Sinân, Münşeât of Abdülkerîm
Çelebi

Öz Nâbî'nin nesir alanındaki eserlerinden biri olan Münşe'ât, dâhil olduğu edebî türün en önemli birkaç eseri arasında yer alır. Eser, Nâbî'nin özel ve edebî yaşamı hakkında gün yüzüne çıkma-mış pek çok konuya ışık tutar. Münşe'ât-ı Nâbî, bir aydın ve sanatkâr olarak Nâbî'nin devlet ve sanat adamları başta olmak üzere, devrin pek çok önemli şahsiyetiyle kurduğu ilişkilerin seyrini tespit etmek bağlamında aydınlatıcı bilgiler içerir.Bugüne kadar Münşe'ât-ı Nâbî'nin tamamı üzerine derinlikli çalışmaların neredeyse hiç yapılmamış olması, Nâbî ve Münşe'ât'ıyla ilgili bir takım eksik veya yanlış bilgilerin iyice yerleşmesine neden olmuştur. Münşe'ât-ı Nâbî'nin isim-lendirilmesi, kimin tarafından tertip edildiği ve metin başlıklarının kimin tarafından konulduğu gibi hususlar çözülmesi gereken meselelerdendir. Bu meselelerin açıklığa kavuşturulması, esere ait bütün nüshaların bütüncül bir yaklaşımla ele alınmasıyla mümkün olabilir. Anahtar kelimeler: Nâbî, Münşe'ât-ı Nâbî, Mürettip, Nüsha, Müstensih.  Bu makale, " Münşe'ât-ı Nâbî (İnceleme, Tenkitli Metin) ve Münşe'ât-ı Nâbî'de XVII. Yüzyıl Yansımaları " adlı doktora tezimizin bir bölümünden üretilmiştir.

SELÇUKLU DİPLOMATİKASI’NIN OSMANLI DİPLOMATİKASI’NA ETKİLERİ
Selçuklu Diplomatikası; Orjinal tabirle ilm-i inşa veya resm-i kitabeti Osmanlı resmî  inşa veya yazışma kültürünü temelden etkilemiştir. Bu resmî devlet kültürü veya divan geleneğini bize gösteren kaynaklar; çoğunluğu Farsça ve Arapça olan inşa eserleri veya münşeatlardır. Öyle ki, Osmanlı Berat ve Fermanlarında kullanılan birçok kalıp ve klişe aynen olduğu gibi bu münşeatlardan Osmanlı diline çevrilmiştir. Biz bu makalemizde bu etkileşimi örnekleriyle göstermeye çalıştık.
&&&&&
THE EFFECTS OF SELJUK DIPLOMATICS ON THE OTTOMAN DIPLOMATICS
Seljuk Diplomatics;  Originally, the scientific construction or the official inscription has fundamentally influenced the Ottoman official construction or correspondence culture. Sources that show us this official state culture or divan tradition;  are constructions (inşa) or munshahs (münşeat) mostly Persian and Arabic.  In fact, many patterns and stereotypes used in Ottoman Berat and Fermans were translated into Ottoman language from these münşahs.  In this article, we tried to show this interaction with examples.

Osmanlıca (Osmanlı Türkçesi) yı Herkes Kolayca Öğrenebilir mi?

ÖZET

Ülkemizde zaman zaman belli çevrelerde; biraz da yüksek sesle yapılan tartışmalardan biri de; Osmanlıca, -bilimsel deyimiyle “Tarihî Türkiye Türkçesi”- üzerinde odaklanmaktadır. Osmanlıca’nın, -eğer ayrı bir dil ise- nasıl bir dil olduğu, öğrenmek isteyen her meraklının kolayca öğrenip öğrenemiyeceği, geleneksel kültürle bağlantıyı kurabilmek için Osmanlıca’ya gerek olup olmadığı...bu tartışmanın ana temalarını oluşturmaktadır.

Bence esas mesele; herkesin kafasında kendi bilgi ve birikimleri çerçevesinde kalıplaşmış, birbirinden farklı boyut ve kapsamdaki “Osmanlıca kavramı” ndan kaynaklanmaktadır. En basit ve okunaklı yazı stili sayılan; Nesih’ten, Osmanlı devrinde bile sayısı üç-beşle ifade edilen uzmanların okuyup yazabildiği Siyakat’a kadar; onlarca yazı çeşidi ve stili olan Osmanlıca’yı birbiriyle karıştırmamak gerekir. Sözkonusu karışıklığı ve yanlış değerlendirmeleri önlemenin çıkar yolu, Osmanlıca yazılmış malzemeleri göz önüne alarak genel bir sınıflandırma yapmaktır.
Osmanlıca; öncelikle 1. Temel Osmanlıca veya Osmanlı Türkçesi, 2. Osmanlı Paleografyası, 3. Osmanlı Diplomatikası veya Osmanlı İnşâ dili olarak üç ana başlık halinde ele alınıp yorumlanmalıdır.

Osmanlıca; Arap alfabesine, Fars ve Türk dilinden yeni sesler ilavesiyle oluşturulmuş; uzun tarihi boyunca kendine has özelliklerle geliştirilmiş, farklı yazı türleriyle bir sanat haline getirilmiş, kelime hazinesi; günümüz Türkçesi ile kıyaslanamayacak kadar zengin bir yazı dilidir.
*****
Can Everyone Learn Ottoman (Ottoman Turkish) Easily?

ABSTRACT
 
In our country from time to time in certain circles;  one of the loud discussions;  Ottoman, the statement -scientific "Historical Turkey Turkish" - focuses on.  The main themes of this debate are what kind of language Ottoman language is, if it is a different language, whether any enthusiast who wants to learn can easily learn, to establish a connection with traditional culture.

I think the main issue is;  It stems from the concept of “Ottoman Turkish”, which is molded in everyone's mind within the framework of their own knowledge and experience, and in a different dimension and scope.  The most simple and legible writing style;  From Nesih to Siyakat, where even the Ottoman period, the number of experts, who are expressed in three or five, can read and write;  Do not confuse Ottoman Turkish, which has dozens of types and styles.  The best way to prevent this confusion and misinterpretations is to make a general classification considering the materials written in Ottoman.

Ottoman;  Firstly, it should be considered and interpreted in three main titles as 1. Basic Ottoman or Ottoman Turkish, 2. Ottoman Paleography, 3. Ottoman Diplomatic or Ottoman Construction language.

Ottoman;  It was created with the addition of new sounds from the Persian and Turkish language to the Arabic alphabet;  Throughout its long history, it has been developed with unique features, it has been turned into an art with different types of writing, its vocabulary;  it is a rich written language that cannot be compared with today's Turkish.
*****

Öz
Tanzimat Dönemi'ndeki yeniden yapılanma çabalarının sonucunda Osmanlı eğitim kurumlarına yönelik olarak yenilik arayışlarına girilmiş ve orta öğretim kurumları yaygınlaştırılmıştır. Bu okulların ders programlarına, dil bilgisi ve yazışma konularının öğretilmesi amacıyla "usûl-i kitâbet ve inşâ" gibi derslerin yanı sıra "belâgat" de alınmıştır. Bu derslerde okutulmak üzere "inşâ, kitâbet ve münşeât kitabı" gibi adlar altında çeşitli kitaplar hazırlanmıştır. Bu kitapların bir kısmı doğrudan doğruya okullardaki yazı derslerinde okutulmak üzere inşâ, mektup ve belge yazma usul ve yöntemlerini konu edinmiştir. Bu dönemdeki öğrencilerin Arapçayı çok iyi bilmemeleri de Türkçe belâgat kitaplarının yazımını zorunlu kılmış ve bu alanda pek çok eser kaleme alınmıştır. Bu çalışmada Milli Kütüphane Yz A 9216/2 arşiv numarasında İlm-i Belâgat adıyla kayıtlı olan bir eserin İnşâ Kitabı ve İlm-i Belâgat başlıklarını taşıyan kısımları ele alınarak incelenmiştir. XIX. yüzyılda yazılan eserde yazarın kimliğine dair bir bilgi bulunmamaktadır. Eserin yazılma sebebine dair herhangi bir açıklama bulunmamakla birlikte; içerik ve üslubu göz önüne alındığında, döneminin eğitim kurumlarında okutulmak üzere hazırlanmış bir ders kitabı olduğunu söylemek mümkündür. İnşâ Kitabı'nda çeşitli makamlara hitaben yazılacak resmî ve özel yazılarda kullanılması gereken hitap sözleri, yazışma tür ve şekilleri ve bunların usullerinin öğretilmesine dair kuramsal bilgiler yer almakta; uygulamaya yönelik olarak da 74 adet temsilî yazı örneği bulunmaktadır. İlm-i Belâgat ise belâgati üç şubesiyle ele alan bir eserdir. Eserde belâgat terimleri, soru-cevap yöntemi kullanılarak açıklanıp örneklendirilmiştir. Bu çalışmanın sonucunda, varlığı daha önce bilinmeyen bu eserin Türk edebiyatı çalışmalarına katkı sunması amaçlanmaktadır.

Abstract
As a result of the reconstructive activities during the Tanzimat Reform Era, Ottoman educational institutions started to look for innovations and secondary education institutions became widespread. The syllabi of these schools began to include "rhetoric" as well as lessons such as "literary composition style and writing composition" with the aim of teaching grammar and correspondence. Various books were prepared with the titles such as "book of composition, literary composition and writings" to be studied in these lessons, some of which directly addressed the styles and methods for writing compositions, letters and documents in writing lessons at schools. The fact that students of this era did not know Arabic so well required Turkish rhetoric books to be written and therefore, several books have been written in this field. well as theoretical information regarding how to teach these methods, and 74 sample texts for practice. On the other hand, İlm-i Belâgat studies rhetoric in its three branches. The book describes and exemplifies rhetorical terms using the method of questioning and answering. This work aims at ensuring that this book, the presence of which was unknown before, makes its contributions to the Turkish literature studies.

Abstract
One of the poets of 18. century Sünbülzâde Vehbî of Kahramanmaraş is best known by his Persian and Arabic poetical dictionaries. Other than his Divan, one of his works is Münşeat which we don't have the whole of it. Only a few of the letters in his Münşeat-which was said it was lost in a fire-are recorded in various works. Totally 12 letters of the poet in his Dîvân, Letâif-i İnşâ and Münşeât-ı Aziziye were found and examined by us. It is possible to get some information about life of Vehbi in these proses which were recorded with the names: Tezkire, Arîza, Kâime, Mektûb. Some of his letters are short, express a situation and have the character of tezkire and some of them are long and have literary content. Vehbi, who wrote almost all of his letters for the elders of the state, used dense and pompous language in his letters. The ironic language he used in some of his letters reveals Vehbi's ability in satire. The short poems by various poets, idioms and expressions in the letters show the literary character of the texts. In this work it will be talked about the contents of the letters, examples will be given about their style, some proses of his work which is known as lost will be presented and will be brought to light.
Öz
18. yüzyılın önemli şairlerinden biri olan Kahramanmaraşlı Sünbülzâde Vehbî, daha çok Arapça, Farsça manzum sözlükleriyle tanınır. Sünbülzâde Vehbî'nin Dîvân, Lutfiyye-i Vehbî, Tuhfe-i Vehbî, Nuhbe-i Vehbî ve Şevk-engiz adlı eserleri vardır. Kaynaklarda Vehbî'nin Münşeât adlı bir eserinden bahsedilse de bir yangında yok olduğu söylenen eserinden günümüze çok az mektup kalmıştır. Vehbî, eşsiz bir eser olarak belirttiği Münşeat'ını, uzun bir zaman aralığında kaleme aldığını ve bunun bir yangında yok olduğunu Divân'ınında dile getirmektedir. Şairin İstanbul Nadir Eserler Kütüphanesinde yer alan Dîvân'ının nüshasında 7, Letâif-i İnşâ'da 4 ve Münşeât-ı Aziziye'de 1 olmak üzere toplam on iki mektubu tespit edilmiştir. "Tezkire, arîza, kâime, mektûb" adlarıyla kayıtlı bu inşa metinlerinde Vehbî'nin hayatına dair bazı bilgiler elde etmek mümkündür. Kimisi kısa ve durum 1 Bu makale, 22 Eylül 2017'de Kahramanmaraş'ta düzenlenen "Uluslararası Sultânu'ş-şuarâ Sünbülzâde Vehbî Efendi Sempozyumu"nda sunulan Sünbülzâde Vehbî'nin İnşâ Tarzı Yazıları (Bahir SELÇUK-Mesut ALGÜL) ile Sünbülzâde Vehbî'nin Mektupları (H. İbrahim HAKSEVER) adlı bildirilerin genişletilip birleştirilmiş şeklidir.