ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, Παγκοσμιοποιηση στα σχολεία, ακατάλληλα σχολικά βιβλία.

Τα βιβλία του Δημοτικού (Γράμματα σπουδάματα)

ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΑΜΑΤΑ - ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ

Ζουράρις - Νατσιός τι διδάσκεται στα σχολεία

Τα Νεοταξικά βιβλία του γυμνασίου

Τα Νεοταξικά βιβλία του σχολείου

ΤΑ ΝΕΟΤΑΞΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ

ΤΑ ΝΕΟΤΑΞΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ

Βιβλίο Θρησκευτικών Α Γυμνασίου

ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΟΔΑ UNISEX ( ἕνα παγκοσμι...

ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ : ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΟΔΑ UNISEX ( ἕνα παγκοσμι...: ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΟΔΑ UNISEX ( ἕνα παγκοσμιοποιημένο φύλο )!  Γράφει: Μ.Σ. ἐκπ/κός-ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ   «καί περί ἐν...

τό "πειραματόζωο" τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, Ἀμερι...

ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ : Στό "πειραματόζωο" τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, Ἀμερι...: Στό "πειραματόζωο" τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, Ἀμερική, ποινικοποιοῦν ἀστέγους καί σισίτια! Ἔ, ἔ, ἔρχεται...κι αὐτό τό ἔκτρω...

ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΑΜΑΤΑ-Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ - ΣΥΖΗΤΗΣΗ - Δ. ΝΑΤΣΙΟΣ - Κ. ΓΑΝΩΤΗΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

ΣΥΖΗΤΗΣΗ -  Δ. ΝΑΤΣΙΟΣ - Κ. ΓΑΝΩΤΗΣ 
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

Χάνεται το αντρικό πρότυπο, ο δάσκαλος στα σχολεία...

ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ : Χάνεται το αντρικό πρότυπο, ο δάσκαλος στα σχολεία...: Χάνεται το αντρικό πρότυπο, ο δάσκαλος στα σχολεία Δημ. Νατσιός (Δάσκαλος-Θεολόγος) ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ     Στο εξαιρετικό β...

Κάποιοι διψοῦν γιὰ Ἑλληνικὰ...

Ὁ Ἱερὸς Λόχος καὶ ἡ Σφέβα ζητοῦν τὴν βοήθειά μας!

Στὴν προσπάθειά μας νὰ εὐαισθητοποιήσουμε τοὺς συνέλληνες γιὰ τὸ δράμα τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἀποφασίσαμε σὰν σύλλογος νὰ τυπώσουμε αὐτὴν τὴν ἀφισσα καὶ νὰ τὴν τοποθετήσουμε σὲ διαφορὰ καταστήματα, συλλόγους κ.τ.λ. πού θέλουν νὰ βοηθήσουν τὸν ἔργο μας καὶ τὸ ἔργο τῆς Σφεβα στὴν Βόρειο Ἤπειρο. 

Ὅποιος ἐνδιαφέρεται μπορεῖ νὰ τυπώσει τὴν ἀφίσα καὶ νὰ τὴν τοποθετήσει στὸ δικό του κατάστημα. Στὴν περιοχὴ Θεσσαλονικης καὶ Ἀθήνας θὰ περνᾶνε δικοί μας ἄνθρωποι καὶ θὰ παραλαβανουν τὰ βιβλία πού θὰ ἔχετε συγκεντρώσει καὶ θὰ τὰ προωθοῦμε μέσω τῆς συνεργασίας μας μὲ τὴν Σφεβα στὴν Βόρειο Ἤπειρό μας. Σημασία δὲν ἔχει ἡ γόμα ἢ ὁ στύλος πού θὰ συγκεντρωθοῦν. Σημασία ἔχει νὰ μάθουν ὅλοι ὅτι ἡ Βόρειος Ἤπειρος ζεῖ καὶ τὰ Ἑλληνόπουλα πού μένουν ἐκεῖ διψᾶνε γιὰ Ἑλλάδα.

ierosloxos

orthodoxia-ellhnismos.gr

Οι ξενισμοί στη γλώσσα μας. Δημήτρης Νατσιός

Οι ξενισμοί στη γλώσσα μας

Δημήτρης Νατσιός   Δάσκαλος Κιλκίς -θεολόγος

Ξενισμός είναι η γλωσσική ξενομανία, η γλωσσική μας εξάρτηση από τις ξένες γλώσσες –μακροπρόθεσμα η πιο επικίνδυνη- κυρίως από την Αγγλική. Ο μεγάλος μας ποιητής Γ. Σεφέρης είχε επισημάνει το πρόβλημα από πολύ παλιά, όταν έλεγε πως «….στα χρόνια μας, πρέπει να μην το ξεχνάμε, το ζήτημα δεν είναι πια αν θα γράφουμε καθαρεύουσα ή δημοτική.  Το τραγικό ζήτημα είναι αν θα γράφουμε, ή όχι, ελληνικά». 

Ποιοι είναι όμως οι λόγοι που οδηγούν στην άλωση της γλώσσας μας από τους ξενισμούς; Πού οφείλεται αυτή η αδικαιολόγητη χρήση ξένων λέξεων και φράσεων; Εν τάχει απαριθμούμε κάποιους απ’ αυτούς.

Πρώτον: Η κάμψη των παραγωγικών και αφομοιωτικών ικανοτήτων της γλώσσας μας. Δείγμα ευρωστίας μιας γλώσσας είναι να εντάσσει και να προσαρμόζει στο δικό της κλιτικό σύστημα ξένες λέξεις ή να πλάθει ελληνολεκτικά αντίστοιχα στοιχεία.

Χάρις στον παλαιότερο αφομοιωτικό δυναμισμό της γλώσσας μιλούμε σήμερα για καουμπόηδες, χίπηδες, βιταμίνες, γκοφρέτες, πλατφόρμα, φλερτάρω, καφετζής, ρουσφέτι, μπελάς, μουσαφίρης, λιντσάρω και εκατοντάδες εξελληνισμένες ονομασίες ξένων πόλεων, ποταμών, χωρών. (Βρυξέλλες, Λονδίνο, Παρίσι, Βολταίρος, κλπ). Έξοχα δείγματα της ικανότητας της λόγιας κυρίως γλώσσα να πλάθει νέες λέξεις, αντλώντας από τα αστείρευτα γλωσσικά μας κοιτάσματα, και να αντικαθιστά ξένες, έχουμε σε πάμπολλες περιπτώσεις. 

Έτσι  η πόστα έγινε ταχυδρομείο (ταχύς+δρόμος), ο μίνιστρος έγινε υπουργός (υπό+έργο), ο αβοκάτος έγινε δικηγόρος (δίκη+αγορεύω), το σπιτάλι έγινε νοσοκομείο (νόσος+ κομώ=φροντίζω), η γαζέτα έγινε εφημερίδα (επί +ημέρα), ο κόνσολος έγινε πρόξενος (προ+ξένος), το καπιτάλι έγινε κεφάλαιο, το ρομάντσο έγινε μυθιστόρημα, το γκουβέρνο έγινε κυβέρνηση, και χιλιάδες άλλες.  

Η αποκοπή μας από την αρχαία γλώσσα, η περιθωριοποίηση της λεγόμενης καθαρεύουσας, που ταυτίστηκε με τον στείρο συντηρητισμό (αν και συνιστούσε μια έτοιμη δανειοληπτική γλωσσική δεξαμενή) κατάντησαν την νεοελληνική “να εκλιπαρεί” τις ξένες γλώσσες, για να καλύψει την ανεπάρκειά της και να μεταφυτεύει, ανεξέλεγκτα και αθρόα, ξένα στοιχεία, χωρίς, επαναλαμβάνουμε, να τα εξελληνίζει ή να τα προσαρμόζει στο δικό της τυπικό.

Δεύτερον: Η συμπλεγματική επίδειξη «ξενογλωσσίας» από παντοίους θεράποντες του καλάμου, διανοούμενους, δημοσιογράφους, διαφημιστές και λοιπούς κενολόγους. Πολλοί έχουν την εντύπωση πως το διάνθισμα της γλώσσας τους (γραπτής ή προφορικής) με ποικίλους ξενισμούς, τους χαρίζει περιωπή και κύρος ή αξιοπιστία στα διαφημιζόμενα προϊόντα τους.
Μια τυχαία δειγματοληπτική καταγραφή αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Έτσι ακούμε να μιλούν πολλοί για: ντόπινγκ κοντρόλ αντί για έλεγχο αναβολικών, ρέκορντμαν αντί για πρωταθλητή, ριπλέι για επανάληψη, πρέσινγκ για πίεση, τάνκερ για δεξαμενόπλοιο, καμεραμάν για εικονολήπτη, σετ για σύνολο, σπήκερ για εκφωνητή, αβαντάζ για πλεονέκτημα, τεραίν για γήπεδο, πρες κόμφερανς για συνέντευξη τύπου, πρες ρουμ για γραφείο τύπου και εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις. 

Τρίτον: Όπου και να στρέψεις σήμερα το βλέμμα σου, σε βιβλία και περιοδικά, σε δρόμους και προθήκες, σε αντικείμενα και σώματα ανθρώπινα, σε παιχνίδια και εργαλεία, καθώς και σε τεχνικές επικοινωνίας και ηλεκτρονικά συστήματα πληροφοριών, συναντάς σχεδόν αποκλειστικά την ξενόγραφη ή ξενόγλωσση διατύπωση. 

Έτσι αργά αλλά σταθερά εξοικειώνεσαι μαζί της, εθίζεσαι σ’ αυτήν, την αποδέχεσαι σαν αυτονόητο εικαστικό στοιχείο της καθημερινής ζωής. (Όλα αυτά καλλιεργούν το έδαφος, χωρίς να γίνονται κατ’ ανάγκη γι’ αυτό το σκοπό, για την αντικατάσταση του ελληνικού αλφαβήτου με το λατινικό). Μπορεί σήμερα να μιλάμε για την απειλή της παγκοσμιοποίησης και τον κίνδυνο του εξαμερικανισμού, αλλά να έχουμε υπ’ όψιν πως τα προκεχωρημένα του φυλάκια είναι αυτά που επηρεάζουν το ήθος και τον ψυχισμό μας, όπως η μουσική, η μόδα, τα τρόφιμα, ο χορός, ο κινηματογράφος. 

Αν και υπάρχει νόμος του κράτους από το 1984, που επιβάλλει πλάι στην ξενόγλωσση επιγραφή να αναγράφεται και η ελληνική, ως συνήθως, ο νόμος πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων. Είναι πιο «πολιτισμένο», επικοινωνιακό και προοδευτικό να ονομάζεις το προϊόν σου «ΣΕΡΓΑΛ» και όχι με την σαφέστατη ονομασία «Σερραϊκό Γάλα». Το να σε λένε Τζων Καλημέρη και όχι Γιάννη, σου προσπορίζει κύρος και αρχοντιά (γαρνιρισμένη βέβαια με αρκετές δόσεις χωρατιάς).  

Τι φταίει: Η παρεχόμενη παιδεία. Τα γλωσσικά εγχειρίδια του Δημοτικού είναι ελλιπέστατα, αναχρονικά, που υποτιμούν την νοημοσύνη, την προσληπτικότητα και τις ανάγκες των μαθητών. Βιβλία με φτωχότατο λεξιλόγιο, από τα οποία απουσιάζουν προκλητικά οι επιφανείς χειριστές της γλώσσας μας και διαιωνίζουν, την γλωσσική ακαταστασία.   

Είναι δυνατόν να διδάσκεται η γλώσσα μας, παρέχοντας στους μαθητές εγχειρίδιο Γραμματικής, που γράφτηκε ουσιαστικά πριν από 60 χρόνια; Είναι δυνατόν το σπάταλο κράτος να μην παρέχει δωρεάν στους μαθητές τού Δημοτικού ένα ορθογραφικό, ερμηνευτικό, συνωνύμων, παραγώγων και αντιθέτων λεξικό; Είναι δυνατόν να απουσιάζει η ετυμολογία από την ύλη, το πιο γοητευτικό κομμάτι της γλώσσας μας; ετυμολογία, η οποία θα διδάξει στον μαθητή την διαχρονικότητα της γλώσσας μας και θα του ανοίξει διάπλατα μπροστά του την ακένωτη  γλωσσική πηγή από την οποία θα αντλεί συνεχώς. (Οι ξένοι αυτό εφαρμόζουν. Όταν εφευρίσκουν κάτι και αμήχανοι σκέφτονται πώς θα το ονομάσουν, προσφεύγουν στην αρχαιοελληνική και λύνουν το πρόβλημα τους). 

Ο μαθητής, δεν έρχεται να επαναλάβει στο σχολείο αυτό που ήδη γνωρίζει από την αυθόρμητη εμπειρία της εξωσχολικής καθημερινότητας, αλλά να εμπλουτίσει το λεξιλόγιο του με καινούργιες λέξεις να δέσει, ενιαία και οργανικά, μέσω της γραμματικής, τα διάφορα σκόρπια στοιχεία της γλώσσας που μιλάει. 

Τα γλωσσικά βοηθήματα του Δημοτικού είναι κατάλληλα μάλλον για ξενόγλωσσους και ένας μέσος μαθητής δεν χρειάζεται παραπάνω από 15-20 λεπτά για να συμπληρώσει τις υπάρχουσες σ’ αυτό ασκήσεις. Γι’ αυτό και του είναι βαρετά. (Για Συντακτικό ούτε καν γίνεται λόγος. Οι παρατηρούμενες σήμερα ασυνταξίες και ασυναρτησίες, οι σολοικισμοί και οι βαρβαρισμοί, οφείλονται στο ότι κανείς πλέον δεν διδάσκει έστω και στοιχειώδη στοιχεία του Συντακτικού. 

Ένα απλό, εύχρηστο και εύκολο για τον μαθητή της Ε’ και ΣΤ’ τάξης Συντακτικό, θα ήταν μία «κάποια λύσις». Στην χώρα όμως που σπαταλά 30 δις για τελετές και πανηγύρια έναρξης  ή λήξης, είναι αστείο να μιλάς για σοβαρή προσπάθεια αναμόρφωσης της περιρρέουσας γλωσσικής αθλιότητας). Το θέμα είναι τεράστιο και δεν εξαντλείται με μια σύντομη περιγραφή του. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να δημοσιεύσουμε γνώμες  ανθρώπων που συν-πονούν την γλώσσα μας.

Θα κλείσουμε την παρούσα περιδιάβαση στο πρόβλημα των ξενισμών, πάλι με τον Σεφέρη, με τον αφυπνιστικό του λόγο: «Ο Θεός μας χάρισε μια γλώσσα ζωντανή, εύρωστη, πεισματάρα και χαριτωμένη, που αντέχει ακόμη, μολονότι έχουμε εξαπολύσει όλα τα θεριά για να την φάνε, έφαγαν όσο μπόρεσαν, αλλά απομένει μαγιά. Έτσι θα έλεγα παραφράζοντας τον Μακρυγιάννη. Δεν ξέρω πόσο θα βαστάξει ακόμη τούτο. Εκείνο που ξέρω είναι ότι η μαγιά λιγοστεύει και δε μένει πια καιρός για να μένουμε αμέριμνοι. Δεν είναι καινούργια τα σημεία που δείχνουν πως  αν συνεχίσουμε τον ίδιο δρόμο, αν αφεθούμε μοιρολατρικά στη δύναμη των πραγμάτων, θα βρεθούμε στο τέλος μπροστά σε μία γλώσσα εξευτελισμένη, πολύσπερμη και ασπόνδυλη.»

(‘’Αλφαβητάρι του Νεοέλληνα’’,

σελ.133 “Πατάκης’’).

Η συχνοχρησία του “κάνω”

Από τους πιο ύπουλους και επιβλαβείς ξενισμούς, απ’ αυτούς που αποπτωχεύουν την γλώσσα μας, είναι η συχνοχρησία του ρήματος κάνω. Μια σειρά από καίριες λέξεις της ελληνικής γλώσσας έχουν υποκατασταθεί στη χρήση τους από το ρήμα κάνω. Ενώ η νεοελληνική γλώσσα παρουσιάζει το μέγιστο πλεονέκτημα , να διαθέτει δύο ή και περισσότερες λέξεις για το ίδιο πράγμα, γεγονός απότοκο της μακραίωνης και δημιουργικής της διαδρομής, εντούτοις, παρατηρείται σήμερα το φαινόμενο να εγκαταλείπονται σωρηδόν λέξεις με σαφήνεια και εκφραστική καθαρότητα και να χρησιμοποιείται « κατά κόρον», η λέξη-τσίχλα, το ρήμα κάνω.

Έτσι, παραδείγματος χάριν, λέμε στην Νεοελληνική:

Κάνω σπίτι αντί χτίζω σπίτι,

κάνω οικογένεια αντί δημιουργώ οικογένεια,

κάνω λεφτά αντί αποκτώ λεφτά,

κάνω παιδιά αντί αποκτώ παιδιά,

κάνω εγχείρηση αντί εγχειρίζομαι,

κάνω ερώτηση αντί ερωτώ,

κάνω τον τρελό ή καλό ή κακό αντί προσποιούμαι ή υποδύομαι τον τρελό,

κάνω πίσω αντί οπισθοχωρώ,

κάνω ζημιά αντί προκαλώ ζημιά,

κάνω μπάνιο αντί κολυμπώ,

κάνω τραπέζι αντί τραπεζώνω,

κάνω εκλογές αντί διεξάγω εκλογές,

κάνω εντύπωση αντί εντυπωσιάζω,

κάνω τσιγάρο αντί καπνίζω,

κάνω κάτι γνωστό αντί γνωστοπoιώ

κάνω γυμναστική αντί γυμνάζομαι.

Έτσι ακούμε ακαλαίσθητες και ομοιόμορφες προτάσεις όπως:

Ο γιατρός μ’ έκανε καλά, αντί με θεράπευσε.

Έκανε πολλούς αγώνες για να κερδίσει… αντί αγωνίστηκε ή διεξήγαγε πολλούς αγώνες…

Το τσιγάρο κάνει πολλή ζημιά, αντί το τσιγάρο προξενεί ή προκαλεί πολλή ζημιά. 

Να σημειώσουμε πως η λεξιλογική αυτή ισοπέδωση είναι κατά κανόνα μεταφορά στην γλώσσα μας της παγκοσμιοποιημένης λέξης«do», που έχει εισαχθεί στην ελληνική μέσα από άθλιες ως πρόχειρες και κακοπληρωμένες μεταφράσεις, από ξενικές μιμήσεις και πονηρές διαφημίσεις. (Το θέμα γλώσσα και τηλεόραση και οι ολέθριες επιπτώσεις που έχει η τηλεόραση-η προσφυώς επονομαζόμενη και «τρίτος γονέας»- στο γλωσσικό αισθητήριο των παιδιών, επειδή είναι τεράστιο, θα το διαπραγματευτούμε στην επόμενη έκδοση του ενθέτου).

Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η καλπάζουσα αυτή επέκταση  των ξενισμών στην γλώσσα μας; 

Δύο χώροι μπορούν να λύσουν ή να απαλύνουν τουλάχιστον το πρόβλημα, το σχολείο  και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, μαζί με τον έντυπο γενικά λόγο (βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες). 

Το σχολείο και δη το δημοτικό είναι φύσει και θέσει ο θεματοφύλακας των τιμαλφών αξιών του Γένους μας και κυρίως του γλωσσικού μας πλούτου. Αντί όμως η εκπαίδευση να είναι θύλακας αντιστάσεως στην γλωσσική υποβάθμιση, αποβαίνει σιγά σιγά συντελεστής της.

Σημείωση:
Η έντονη γραφή σε λέξεις προστέθηκαν από τις "Αναβάσεις"

Χαρὰ Νικοπούλου: "Πρέπει νὰ σταματήσει ἡ προκλητικὴ ἀνοχὴ καὶ ὁ νεοραγιαδισμὸς τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους ἀπέναντι στὴν γενιτσαροποίηση τῶν Ἑλληνόπουλων τῆς μειονότητας ἀπὸ τὸ τουρκικὸ προξενεῖο Κομοτηνὴς"

 

Ἡ συγκλονιστικὴ εἰσήγηση τῆς Χαρᾶς Νικοπούλου 

γιὰ τὴν μειονοτικὴ ἐκπαίδευση 

πού ἐκφωνήθηκε στὸ Βελλίδειο  συνεδριακὸ κέντρο 

τὸ Σάββατο 30 Μαρτίου 

στὸ πλαίσιο τοῦ συνεδρίου ποὺ διοργάνωσε ἡ Θρακικὴ Ἑστία Θεσσαλονίκης 

μὲ θέμα: "Ἐθνικὴ ἀγωνία καὶ συναγερμὸς γιὰ τὴ Θράκη μας".

http://orthodoxia-ellhnismos.gr

Χαρά Νικοπούλου - Επάγγελμα δασκάλα…

Είμαι γέννημα της δικής σου αναρχίας!

  Είμαι παιδί του '74... 

Όχι μη γελιέσαι Έλληνα… Δεν είμαι παιδί του πολυτεχνείου… δεν γεννήθηκα 17 Νοεμβρίου… Τη μέρα που γεννιόμουνα χανόταν για εμένα Έλληνες λοκατζήδες... εκεί στον τύμβο της Μακεδονίτισσας… 

22 Ιουλίου 1974… Ελλάδα είμαι δημιούργημά σου…

 

  Μου είπες πως είμαι τυχερή, γιατί δεν γνώρισα τη χούντα... 

Μα με υποχρέωσες να ζω σε μια δημοκρατία που τη χούντα της κρατούσαν καλά οι δημοκράτες πολιτικοί της…

  Μου έμαθες τα πρώτα Ελληνικά, με δασείες-περισπωμένες,... 

μα πριν καλά-καλά τα μάθω τα κατήργησες. ενώ ήμουν Δευτέρα δημοτικού...

  Με έντυσες με μπλε ποδιά... αυτή για το σχολείο με τ’ άσπρο γιακαδάκι... 

κι όταν άρχισε να μου αρέσει την κατήργησες. 

Πάντα για το καλό μου, χωρίς να με ρωτήσεις...

  Με έμαθες να λέω τον εθνικό ύμνο και πλήρωνες δασκάλους για να με μάθουν πως τιμιότερον απάντων εστί η πατρίς. 

Μα σαν μεγάλωσα άφησες τη σημαία να χαθεί στον βράχο των Ιμίων...

  Με έβαλες να μάθω ιστορία για να μπω στο πανεπιστήμιο και αρχαία ελληνικά. Μα σήμερα μου λες πως η Μακεδονία είναι τα Σκόπια και η Θράκη μας Τουρκία...

  Σαν έγινα έφηβη με έβαλες να δω τον Λάλα αλυσοδεμένο να χάνει τη ζωή του για εσένα... 

Και σήμερα εσύ δίνεις ιθαγένεια στον κάθε αλλοδαπό μα όχι στον Έλληνα τον σταυρό... για φαντάσου...

  Μου δίδαξες σαν ήρωα και εθνάρχη τον Βενιζέλο... 

μα σαν έγινα δασκάλα τον βρήκα να προδίδει εσένα Έλληνα ...θυμάσαι τον Γενάρη του 34...εκεί στη Σουηδία... προτείνει για το Νόμπελ της Ειρήνης τον σφαγέα των προγονών μου Κεμάλ...!!!

  Μου ζήτησες να έχω κριτική σκέψη... 

μα έκοψες την έκθεση ως μάθημα και λογοκρίνεις τη σκέψη μου... 

Βλέπεις εγώ για εσένα είμαι ακραία...

  Μου έμαθες στο σχολείο πως πρέπει να υπάρχει αξιοκρατία 

κι όταν σου ζήτησα να με αφήσεις στου χάρτη την πινέζα... εκεί στο Δέρειο... κι οχι στο Κολωνάκι... 

με ανάγκασες να βάλω μέσο τον πατέρα μου για να μη με διώξεις από εκεί...

  Μου έμαθες προσευχή... 

μα τώρα πια μόνο για Χριστό δε θες να μου μιλήσεις..

Σου ζήτησα να πάω στην πρώτη τη γραμμή και μ’ άφησες μονάχη...

  Μου έμαθες όμως καλά πως το Προξενείο κι όχι εσύ είναι εκεί και έχει όνομα... ε;… Ιλμή… ε;… Απτουραχήμ..ε;... Αλή..ε;… Μουαρέμ… ε;...

  Μου ζήτησες να εργάζομαι σκληρά... για εθελοντισμό μιλούσες... 

μα όταν το 'κανα κι αυτό έστειλες τους ''δραγουμάνους'' να μου πουν πως δε θέλουν να κάνω επιπλέον μαθήματα στα πομακόπουλα γιατί σε ενοχλεί... 

τα παίρνω βλέπεις από την αγκαλιά του Προξενείου...

  Και εγώ... εγώ μεγάλωνα μέσα σε μια αντίφαση... στο μαύρο και το άσπρο...

  Μα χθες βρέθηκα κάτω στο υπόγειο του σχολείου... 

σε είδα εκεί κάτω Ελλάδα... ήσουν εκεί... πίσω απ' τις κουτές. σκονισμένη... 

κοιτώ το άγαλμα του Αλέξανδρου αραχνιασμένο... μόνο εγώ και εσύ...

η προτομή του μέγα Αλέξανδρου...

  Δάκρυσα... πόνεσα...μα σε άκουσα Ελλάδα απ' τη φωνή του...

''Ποιος είναι εθνάρχης'' με ρωτά...''ο Βενιζέλος;.. 

ποιος αγωνίζεται σκληρά... ο Γιώργος απ' τα ξένα;

  Για σκέψου εσύ δασκάλα... με ξαναρωτά... 

αν τώρα εδώ μέσα, από την πόρτα έμπαινε και ερχόταν κι ο Κολοκοτρώνης... 

και μας ρωτούσες και τους δυο 

ποιο μέρος της Ελλάδας θα θυσιάζαμε στο χθες για χάρη της ειρήνης... 

 Μακεδονία ή Ήπειρο... Θράκη ή το Αιγαίο...

  Αναλογίσου εσύ δασκάλα... θα το σκεφτόμασταν πολύ;

  Τι να διαπραγματευτώ... τη γη μου ή το νερό μου;... 

μα εσύ δασκάλα δίδαξες εκείνον ως εθνάρχη... 

και όχι εμάς ...εμάς κλειδώνεις στα ''μπουντρούμια''...

  Ελλάδα μες στις αντιφάσεις σου... ξεχνάς τα σύνορά σου και τον εχθρό ποτίζεις εδώ μέσα... 

προδότες ελληνόφωνοι... 

διαλέξτε επιτέλους τον Λεωνίδα αρχηγό...ή μήπως εφιάλτη;... 

κι ιστορία θα φερθεί ανάλογα εις τον καθένα...

  Γέμισαν τάφοι με κορμιά πιλοτών... γιατί έχουμε ειρήνη!!!!

 

 Γέμισε και η βουλή ελληνόφωνους απ’ την ελληνοτουρκική φιλία...

  

Φτάνει, δε θέλω πια να ακούω τη φωνή σας ...

γιατί πιστεύω στο έθνος μου κι όχι στο ''nation'' που θα ’λεγε και ο ''μέγας'' ο Γιωργάκης... 

το έθνος είναι ελληνικό, είναι ήθος και έθος ρωμιοσύνης... 

το ''nation'' είναι η ''φύση'' του... εκ γενετής προδότης...

  Κι' αν όλα αυτά δε σ’ άρεσαν ''λόγιε'', ''πολιτικέ'' δημοκρατίας, να το θυμάσαι ...

  Είμαι δημιούργημα της πιο παράλογης... δικής σου αναρχίας..

ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ...

Ας μιλήσουμε επιτέλους

http://eperiskopio.blogspot.gr

Χαρά Νικοπούλου: "Αρνούμαι την βράβευση από έναν βουλευτή που παραχωρεί την Εθνική κυριαρχία της Ελλάδας" (Video)

Η ηρωική δασκάλα του Έβρου, Χαρά Νικοπούλου, η οποία δέχεται πόλεμο τα τελευταία χρόνια από το φασιστικό σύστημα του τουρκικού προξενείου στη Θράκη, ήταν ένα από τα τιμώμενα πρόσωπα, στην καθιερωμένη ετήσια εκδήλωση προς τιμήν των προσώπων που προσέφεραν και προσφέρουν στην Ελλάδα αλλά και στην ορεινή Τ.Κ. Κέλλης του Δήμου Αμυνταίου.

Η Χαρά Νικοπούλου, με την ευθύτητα του λόγου και την σοβαρότητα των πράξεων που την διακρίνει, αρνήθηκε να λάβει την τιμητική πλακέτα...
από τα χέρια του βουλευτή Ν.Δ. Φλώρινας,Στάθη Κωνσταντινίδη, «από έναν βουλευτή που έχει υπογράψει το ΦΕΚ 240 που παραχωρεί την Εθνική κυριαρχία της Ελλάδας» όπως η ίδια τόνισε, σκορπώντας κατ’ αρχάς την αμηχανία και εισπράττοντας στην συνέχεια το θερμό χειροκρότημα των παρευρισκομένων στην κατάμεστη αίθουσα πολλαπλών χρήσεων της Κοινότητας.

Μάλιστα το επεισόδιο θα έπαιρνε έκταση αν η ίδια δεν έβαζε «νερό στο κρασί» όταν ο Σ. Κωνσταντινίδης την αποκάλεσε… Χρυσαυγήτισα!

Αργότερα, με δάκρυα στα μάτια, είπε το παράπονο της στον Στρατηγό, Φράγκο Φραγκούλη: «Ρίχτηκε πάνω μου όλη η Τουρκιά, ε, όχι και οι δικοί μας»… 

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Πέμπτης 9 Μαΐου 2013, με πρωτοβουλία του Τοπικού Συμβουλίου Κέλλης σε συνεργασία με τον Δήμο Αμυνταίου, όπου τιμήθηκαν, εκτός της Χαράς Νικοπούλου, οι Δασκάλες Καραλή Σβάρνα Αρσινόη, Σταγγόλη Ανδρονίκη καιΑλεξανδρή Ρούλα, η Ένωση Επιστημόνων Γυναικών Αθηνών, οι μαθητές που πέτυχαν στις Ανώτερες και Ανώτατες Σχολές καθώς και ο τ. Αρχηγός ΓΕΕΘΑ και υπουργός Εθνικής Άμυνας, Φράγκος Φραγκούλης, ο οποίος ήταν κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

eperiskopio

http://gianniotis.blogspot.gr

ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ VS ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ - Η ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ (ΒΙΝΤΕΟ)

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ...

Και μετά απ' αυτό, 

μπορείτε να περιμένετε με αγωνία μπροστά από τους δέκτες σας 

για το επόμενο επεισόδειο της αγαπημένης σας τουρκοσειράς.

Ἀνατριχιαστικὸ βίντεο: Ὁ Ζουράρις ἀποκαλύπτει πῶς γινόταν τὸ παιδομάζωμα ἀπὸ τοὺς Τούρκους!

Ἕνα συγκλονιστικὸ βίνεο ποὺ ξεμπροστιάζει τοὺς νενέκους καὶ βαστάζους τῶν Τούρκων 

στὴ χώρα μας.

Ἕνα βίντεο-χαστούκι γιὰ τὴν Δραγώνα, τὸν Τοῦρκο Πρόξενο τῆς Θράκης, 

τὸν Βερέμη καὶ ὅλους αὐτοὺς τοὺς περίεργους ποὺ μὲ ὅσα λένε καὶ κάνουν, 

ἐπιδιώκουν νὰ θάψουν τὴν ἀλήθεια. 

Ἡ ἀλήθεια ἀποτυπώνεται στὸ φοβερὸ βίντεο καὶ σὲ ὅσα λέει ὁ καθηγητὴς κ. Ζουράρις 

γιὰ τὸ παιδομάζωμα ποὺ γινόταν μέχρι τὰ τέλη τοῦ 17ου αἰώνα.

 Ἐξηγεῖ τὸ πῶς ἔπαιρναν τὰ 15χρονια ἀγόρια οἱ Τοῦρκοι, 
για τα οποία φρόντιζαν να είναι αρτιμελή και "καλλιεπή ώστε να τα πηδάνε"
 όπως λέει χαρακτηριστικά ο καθηγητής. 

Τὰ δὲ κορίτσια, οἱ Ἑλληνίδες μάνες τὰ χαράκωναν στὸ πρόσωπο, 

ἢ τοὺς ἔκοβαν δάχτυλα τῶν ποδιῶν ἢ χεριῶν ὥστε νὰ μὴν πέσουν σὲ χέρια Τούρκων. 

Σημειώνεται ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἔπαιρναν γιὰ τὸ παιδομάζωμα μόνον ἀρτιμελῆ-ὑγιῆ παιδιά. 

Στὴν Ἤπειρο δέ, τὴν πρώτη Κυριακὴ ἀπὸ τὴν ἁρπαγὴ τῶν παιδιῶν τους στὸ παιδομάζωμα 

ἔκαναν μνημόσυνο γιατί θεωροῦσαν πιὰ τὰ παιδιά τους νεκρά!

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ...

Μακελειὸ