Przejdź do zawartości

Dwór w Pławnicy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwór w Pławnicy
Symbol zabytku nr rej. 461/1977 z 22.12.1971[1]
Ilustracja
Dwór w Pławnicy w 1737 roku
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Pławnica

Typ budynku

dwór

Styl architektoniczny

barok

Ukończenie budowy

pierwsza połowa XVIII w.

Pierwszy właściciel

Georg Olivier von Wallis

Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka
Mapa konturowa gminy Bystrzyca Kłodzka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dwór w Pławnicy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Dwór w Pławnicy”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Dwór w Pławnicy”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Dwór w Pławnicy”
Ziemia50°17′35,28″N 16°40′11,80″E/50,293133 16,669944

Dwór w Pławnicy – zabytkowy dwór[1] został wybudowany przez hr. Georga Oliviera von Wallisa w pierwszej połowie XVIII wieku. Obecnie nie istnieje, z całego zespołu dworskiego zachowała się jedynie oficyna, służąca jako budynek mieszkalny.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Dwór leżał na północno-zachodnim skraju Pławnicywsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Dwukondygnacyjny dwór został wybudowany przez hr. Georga Oliviera von Wallisa w pierwszej połowie XVIII wieku[2]. Po 1815 roku popadał w ruinę, następnie uległ całkowitemu zniszczeniu[2]. Z całego założenia dworskiego do dziś przetrwała oficyna (budynek nr 103) i część zabudowań gospodarczych[3]. Obecnie oficyna jest własnością prywatną i służy jako budynek mieszkalny.

Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 22 grudnia 1971 roku oficyna została wpisana do rejestru zabytków[1].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Oficyna dworska w Pławnicy to budynek murowany, wzniesiony na planie zbliżonym do kwadratu, dwukondygnacyjny, nakryty dachem mansardowym z wybudowanymi później lukarnami[3]. Budynek stylistycznie nawiązuje do antycznych willi rzymskich[2]. Fasada jest trzyosiowa z centralnie umieszczonym głównym wejściem[2]. Elewacje budynku zachowały podziały ramowe, wydatny gzyms wieńczący i uszate obramowania otworów okiennych[3]. Układ wnętrz dwutraktowy z sienią przebiegającą na osi budynku[3]. W dwóch pomieszczeniach parteru zachowały się sklepienia kolebkowe[3]. Od południa i zachodu do budynku przylegają zabudowania gospodarcze[3].

Dawna oficyna dworska


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 64. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-29)].
  2. a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 343. ISBN 83-85773-06-1.
  3. a b c d e f Damian Dąbrowski: Pławnica. [w:] www.palaceslaska.pl [on-line]. [dostęp 2017-08-26].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]