Ankara

Cumhuriyet’in ilanı ve Ankara’nın başkent oluşu ile eski Ankara’yı etkileyecek ve Yeni Şehir’in geliştirilmesine yönelik pek çok uygulama yapılmıştır. Verilen en önemli kararlardan biri, eski Ankara’ya dokunulmaması, eskisinin üstüne değil, yanına yeni bir kent kurulması için 24 Mart 1925 tarihli 583 sayılı "istimlak" (kamulaştırma) kanunu çıkarılmıştır. Bu kanuna göre, eski Ankara'nın imarı yerine, bu kesim ile Çankaya arasına “Yenişehir” in kurulması öngörülmüştür. Kurulması öngörülen yeni mahalle için gerekli olan arazinin dörtte biri sahiplerine verilmiş, geri kalanı da belediye adına kamulaştırılmıştır.
Bu karar epey tartışılmış, kenti Eski Ankara’nın üzerinde geliştirmek isteyenlerin yenilgisi ile sonuçlanmıştır. Böylece eski Ankara kısmen kendi kaderine terk edilmiş, yenileme, işlev değiştirme, kullanım yoğunluğu arttırma ve onarmadan kullanma gibi süreçlerle değişikliğe uğramıştır.
Ankara başkent olduktan sonra nüfusu, özellikle de memur sayısı hızla artmaya başlamıştır. Yangın nedeniyle önemli ölçüde konut kaybına uğramış olan kentte, nüfusun barınma ihtiyacı karşılanamadığından konut sorunu çıkmıştır. Cumhuriyet yönetimi, konut sorununu ve buna bağlı olarak Ankara'yı imar etme işini 16 Mart 1924 tarihli 417 sayılı kanun ile kurulan Ankara Şehremaneti (Belediyesi)'ne vermiştir.
Bu dönemdeki bir diğer önemli çalışma ise, 22 Mayıs 1926'da 844 sayılı yasa ile inşaat işleri için kredi verecek ihtisaslaşmış bir banka olarak Emlak ve Eytam Bankası'nın kurulmasıdır. Kentin imarına önce eski şehri düzelterek, başlıca sokakları genişleterek, kerpiç evlerin yerine sağlam binalar yaparak, yangın yerlerini de park alanlarına dönüştürerek başlanılması düşünülmüştür.

Bayazıt Oğuz AYOĞLU tarafından hazırlanan ""ZAFER ANITI -GÜVENPARK -TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ" KENT AKSININ VAROLAN DURUMUNUN İRDELENMESİ VE CUMHURİYET AKSI OLARAK YENİDEN TASARIMI" adlı tez çalışması aşağıdaki jüri tarafından oy birliği / oy çokluğu ile Ankara Üniversitesi Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı'nda YÜKSEK LİSANS TEZİ olarak kabul edilmiştir.

Ankara Kent Konseyi ve bileşeni Ankara Forum Derneği ile Sürdürülebilir Kentleşme Forumları serisine devam ediyor. 7 Mart 2020 tarihinde bir araya gelen katılımcılar Ankara'nın tarihi dokusu, koruma yaklaşımları ve kültürel mirası hakkında görüş paylaşımında bulundu.
Prof. Dr. Mehmet Tuncer'in "Ankara'nın Tarihsel Ve Kültürel Değerlerinin ve Ankara’da Cumhuriyet Dönemi’ nde yok edilen doğal, tarihsel ve kültürel çevre" ye ilişkin sunumu ektedir.

Cumhuriyet’in ilanından sonra önemli bir kültürel merkez haline gelen Ankara, o günden bugüne birçok aydınımızın uğrak yeri olmuştur. Kimi resmî bir görevle kimi sadece gezip görmek amacıyla şehre gelen aydınlarımızın çoğu Ankara’yla ilgili izlenimlerini bir şekilde yazıya aktarmışlardır. Bu aydınlarımızdan birisi de Ercüment Ekrem Talu’dur. Bu yazıda, Ercüment Ekrem’in Ankara hakkında yazdığı 20 yazısı ve bir şiirinden hareketle bu şehir hakkındaki izlenimleri değerlendirilmiştir. Ercüment Ekrem’le ilgili çalışmalarda bu yazılardan 12 tanesine hiç dikkat çekilmemiştir. En erken tarihlisi 1928 yılına ait olan bu metinlerin sonuncusu 1939’da yayımlanmıştır. Ercüment Ekrem’in Ankara’ya ilk gelişi ise 1920’dir. Dolayısıyla bu metinlerde Ankara’nın 1920’den kaba bir hesapla 1940’a kadar geçirdiği dönüşümün anlatıldığını söyleyebiliriz. Bu anlamda Ercüment Ekrem’in metinleri Ankara ve Cumhuriyet tarihi açısından önemli bir kaynak niteliği taşımaktadır.

The increasing environmental footprints of cities necessitated the integration sustainability principles into urban planning and development frameworks. The growing attention on urban sustainability also influenced the policy and the practice of urban regeneration. The quest for new methods for regenerating existing urban quarters in sustainable manners resulted in the concept of sustainable urban regeneration. The concept aims to develop urban regeneration projects in line with the three key pillars of sustainable development. Since the turn of the new millennium, urban regeneration initiatives in Turkish cities have gained a new momentum, mainly due to the increasing interest by public and private sectors. As expected, squatters constituted one of the main focuses of the recent initiatives for urban regeneration. Nevertheless, the Turkish experience of urban regeneration differs from the international experiences in terms of the motivation behind and the scope of the projects. Despite the growing link between sustainability and urban regeneration in international practices, sustainability has not yet been a major motivation for urban regeneration practices in Turkey. This research assesses the sustainability performance of one of the most prominent examples of squatter regeneration in Turkey, namely the North Ankara Urban Regeneration Project (NAURP). The project has been evaluated by means of an indicator-based methodology. The research indicates that the project's contribution to urban sustainability has been minimal and thus, further efforts are required to improve the sustainability performance of urban regeneration projects in Turkey. In the light of this finding, policy implications have been made to push sustainable urban regeneration agenda in Turkey.

Urban open spaces have been considered an integral part of urban space in modern urban planning theory and practice. A comprehensive urban development plan considering the green spaces as such were prepared by Prof. Hermann Jansen for Ankara, capital of Turkey, in 1932, after he won the development plan competition in 1928. Jansen proposed an extensive green space structure that provided pedestrian access to every part of the city and to the greenbelt as well. In the 70 years following the
approval of the plan, this green space structure has been modified in various ways and transformed to uses other than its original purposes. The purpose of this paper is to trace the modification of this green
space structure in general and to analyse the transformations of one component of this green space structure, here called Güven Park-Tandoğan green strip, some parts of which still remain. The
modifications will be analyzed with regard to the primary objectives of the State, the insufficiencies of the legal system, the actions of the landowners, and the decisions of the Development Directorate.

Hacı Bayrâm-ı Velî, Türk İslâm düşünce ve kültürüne derin izler bırakan öncü şahsiyetlerdendir. XV. Yüzyıl’da
Ankara merkezli olarak faaliyetlerini sürdüren Hacı Bayrâm-ı Velî, ilim ile güzel ahlâkı şahsında bütünleştirerek
Anadolu insanının maddeten ve mânen gelişimi için kendisini vakfetmiştir. Onun güzel ahlâkı ile örnek bir önder
oluşu, halkın, içinde bulunduğu ahlâkî çöküşten kurtulup yeniden kendilerine gelmelerini sağlamış, böylece
mânevî yönü kuvvetli bir toplumun tesisi hızlanmıştır. Hacı Bayrâm-ı Velî, bir taraftan devlet ricâlinin güvenini
kazanarak sosyal faaliyetleri için destek bulurken diğer taraftan da devlet idarecilerinden en alt düzeydeki halk
kesimlerine varıncaya kadar toplumun her kesimine ulaşarak aralarında köprü vazifesi görmüş devlet ile halkın
bütünleşmesi yolunda önemli adımlar atmıştır. O, sade bir Türkçe ile şiirler yazmasının yanında Türkçe eserler
telif edilmesini teşvik etmiş, yabancı dildeki kitapları da görevlendirdiği öğrencileri vasıtasıyla Türkçeye tercüme
ettirerek Türkçe’nin ilim dünyasında yaygınlaşmasına katkıda bulunmuştur. Hacı Bayrâm-ı Velî ve müridleri
Ankara’da bir taraftan sınır güvenliğini temin ederken diğer taraftan da bölgenin ekonomik açıdan ihyâ edilmesini
sağlamışlardır. Onun bu girişimleri kuruluş dönemindeki Osmanlı’nın yalnızca mânevî değil sosyolojik, ekonomik
ve kültürel açılardan da temellerini kuvvetlendirmiştir. Hacı Bayrâm-ı Velî’nin misyonu kendisinden sonra
yetiştirdiği öğrencileri vasıtasıyla devam etmiş, Bayrâmiyye adıyla tanınır hale gelen bu anlayış çeşitli
temsilcileriyle asırlarca Türk İslâm düşünce ve kültürü üzerinde etkili olmuştur.
Anahtar Kelimeler: Hacı Bayrâm-ı Velî, Bayrâmiyye, Ankara’da Tasavvuf, Türk İslam Düşüncesi.

Ankara Ankara Ezgi reklam tabela Pleksi ve pleksiglas standlarının kullanıldığı başlıca sektörler olan kozmetik, ilaç, gıda, kuyumculuk, bankacılık gibi alanlara yaptığımız tanıtım çözümleri tezgah üstü ve masa üstü pleksi stand çözümleri ile uzun yılların vermiş olduğu tecrübe ile siz değerli müşterilerimizle çalışmak bizim için bir onurdur.Ezgi Reklam Pleksi Tanıtım Standı, Ürün teşhir Standı, Çekiliş Kutusu, Dilek Kutusu, Promosyon ürünleri, Masaüstü broşürlükler, Masaüstü Menülükler, Eczaneler için İlaç Standı, Kozmetik tester standı, Reklama dayalı her türlü stand çalışması, Kongreler, toplantılar için masaüstü isimlikler yapılmaktadır.

This article discusses the recent politics of space in Turkey during the rule of the Justice and Development Party (Adalet ve Kalkınma Partisi, AKP) through a focus on the capital city of Ankara. In order to analyze the recent politics of space in Turkey, the article elaborates upon the recent politics of toponym changes and the discourse over space and place in the Turkish capital. Particular attention is paid to the spatialization of neo-Ottoman, Islamist, and populist discourses and to the production of various representational and counter-representational spaces. One of the key foci of the article is its elaboration on the new Presidential Complex (Cumhurbaşkanlığı Külliyesi) as a case that, in its representational and conceptual aspects, reflects the spatialization of Islamist and populist discourses and symbolizes the recent transformations of social space and the emergent sociospatial order in Turkey.

Kültür, çok geniş kapsamlı bir kavramdır. Kültürün farklı açılardan pek çok tanımı yapılmıştır. Sosyal miras ve gelenekler birliği olarak kültür; varlığımızın yapısını belirleyen, sosyal bir süreçle öğrendiğimiz uygulama ve inançların, maddi ve manevi öğelerin birliğidir. Yaşam biçimi olarak kültür; bir toplumun tüm hayat biçimidir veya bir gurubun yaşama biçimidir. Değerler, idealler ve davranışlar olarak kültür; sosyal-kültürel çevredeki eylemlerin ve araçların ortaya koyduğu ve nesnelleştirdiği anlamlar, değerler ve kurallar, bunların etkileşim ve ilişkilerinin oluşturduğu guruplardır. Ancak kültür için kapsayıcı bir tanım belki de "insanoğlunun ürettiği her şeydir" şeklindeki tanımdır. Genel olarak bir toplumun ya da bir milletin ürettiği maddi ve manevi değerlerin bütünü olarak tanımlanan "kültür" terimi, somut ve somut olmayan kültür olarak ayrılır. Somut ve somut olmayan kültürel varlıkların birbirleriyle etkileşim içinde oldukları ve aynı derecede önem taşıdıkları burada vurgulanmalıdır. Kültür bir toplumun ortak değerleridir. Kültür saklanan, öğrenilen ve öğretilen; eğitimle yeni kuşaklara aktarılan, aşılanan bir içeriğe sahiptir. Bu bağlamda kazandığı alışkanlıkları, sahip olduğu yeni bilgi ve değerleri yavrusuna öğretebilen tek varlığın insan olduğuna vurgu yapmak yerinde olacaktır. Bu da kültürün ve kültürel değerlerin eğitim yoluyla yeni kuşaklara aktarılması ile mümkün olmaktadır. Kültürün bütünleştirici bir yönü de vardır. Geçmişi olmayanın geleceği de olmaz. Her toplumun bir dünü, önceki günü, kısacası bir tarihi vardır. Bir topluma ait kültür bu tarihi süreçte var olagelmiştir. Çoğu zaman yazılı bir tarihi olmamakla birlikte, kültürel kaynaklarımızın, gelenek ve göreneklerimizin de bir tarihi vardır.

The panoply of symbology and narratives that surround the grape, right from ancestral times, include dichotomous contours of both the sacred and profane, and distinguishes the final product, wine, from any other agricultural product. It can therefore be said that grape and wine production carry a multiplicity of historical meanings which convey the very characteristics and richness of the land and the soils of its origin. In this context, following an initial historical review of grape and wine from its ancient origins in Anatolia until modern Turkey, this paper focuses on Ankara's heritage of vineyard landscapes, grapes, and wine production while providing a critical assessment of its overall legacy. The aim is therefore to not only link together the vine plant and the soil, but also the people and their territory. Unfortunately, the heritage of wine production is fading away. While the Turkish word for the vineyard is bağ, which also means "connection," the connection between the city and its legacy is weakening.

Anadolu Selçuklu Devleti'nin son dönemlerinde kurulduğu düşünülen Ahi Şerefeddin Evkafı, Ankara'nın şen ve bayındır hale gelmesinde katkısı bulunan vakıf müesseselerinden birisidir. Ahi Şerefeddin Evkafı'nın vakıf senedi günümüze kadar intikal etmediği için bir vakıf senedinde bulunan temel bilgilere ulaşılamamaktadır. Bu bağlamda çalışmada vakfın tevliyetinin kime şart koşulduğu, vakıf çalışanlarına ne kadar ücret tayin edildiği, vakıf akaratının nelerden ibaret olduğu ve buralardan elde edilen gelirlerin nerelere sarf edileceği gibi sorulara cevap aranacaktır. Bununla birlikte vakıf içerisinde yaşanan sorunlar ve anlaşmazlıklar ile vakfın tarihsel süreç içerisinde geçirdiği tamiratlara değinilecektir. Daha önce konu hakkında çalışma yapılmamasından dolayı yapılacak olan çalışma ile alandaki boşluğun doldurulması amaçlanmaktadır. Çalışmaya genel itibariyle Ankara şer'iyye sicillerinde (XVI-XVIII. yüzyıl) yer alan Ahi Şerefeddin Evkafı ile ilgili kayıtlar rehberlik edecektir. Zaman zaman Ankara'nın 1522 ve 1571 tarihli Evkaf Tahrir Defteri'ne müracaat edilecek ve buradaki bilgilerden faydalanılacaktır. Vakfın tevliyetinin evlattan olanlara tayin edildiği ve akaratının ise Ankara'nın çeşitli bölgelerinde yer alan köyler, dükkanlar, değirmenler, bahçelerden ibaret olduğu tespit edilen unsurların başında gelmektedir. Bu bağlamda günümüze kadar ulaşan vakıf yapılarıyla Ankara tarihinde önemli bir yer tutan Ahi Şerefeddin Evkafı'nın tarihsel geçmişini ortaya koyan bir perspektif çizilmeye çalışacaktır. Çalışmadaki asıl gaye genelde vakıf müessesesi literatürüne özelde ise Ahi Şerefeddin Evkafı tarihine katkı yapmaktır.

Yaşadığı dönemde herhangi bir edebî topluluğa katılmayan Nahid Sırrı Örik, özellikle roman ve hikâyeleriyle adını günümüze taşıyan yazarlardan birisidir. Yazarın Eve Düşen Yıldırım adlı hikâyesinin incelendiği makale, başlıca beş bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde öncelikle yazarla ilgili kısa bir bilgi verildikten sonra hikâyenin künyesine ve hikâye hakkında çıkan tartışmalara değinilmiştir.
Konu bölümünde hikâyenin muhtevası ayrıntılı bir şekilde anlatılmış, tema başlığında ferdî ve sosyal temaların birlikte kullanıldığı bilgisine ulaşılmıştır. Yapı bölümü; olay örgüsü, şahıs kadrosu, zaman, mekân, dil ve anlatım olmak üzere beş alt başlıkta ayrıntılı olarak değerlendirilmiştir. Olay örgüsünde hikâyenin gerilim noktalarını oluşturan belli başlı olaylar ele alınarak kahramanlar arasındaki çatışma unsurları ortaya konulmuştur. Şahıslar ise öncelikle fiziki özellikleri ile tanıtılmış ve sonrasında şahısların hikâyedeki ayırıcı niteliklerine yer verilmiştir. Zaman bahsinde hikâyenin vaka zamanı ve sosyal zamanı belirlenmiştir. Hikâyenin dış mekânı Ankara’dır ve bunun yanında Cebeci’deki ev ise iç mekânı oluşturur. Son olarak dil ve anlatım bahsinde de yazarın üslubu ve hikâyede kullanılan temel anlatım tarzları örnekler verilerek kısaca açıklanmıştır. Sonuç bölümünde ise yazarın güzellik tutkusuna vurgu yapılarak Eve Düşen Yıldırım’ın yazarının edebî anlayışını yansıtan tipik bir hikâye örneği olduğu bulgusu saptanmıştır.

ÖZ: Nitel araştırma yöntemine dayalı gerçekleştirilen bu çalışma, Ankara'nın farklı semtlerinde seçilen kadın kuaförleri ile kuaförün müşterisi olan kadınlar üzerinedir. Araştırma; düşük, orta ve üst sosyo-ekonomik düzeylerine göre kadın müşterilerin kadınlık imajlarının kuaförlerde nasıl farklılaştığına odaklanmaktadır. Farklı semtlerde ikamet eden ve farklı sosyal pozisyonlara sahip 50 kadın müşteri ve 15 kuaför çalışanı ile derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiş ve kuaförün kadınların dünyasındaki anlamı ve önemi sorgulanmak istenmiştir. Çalışmada, kuaförlerin farklı sosyo-ekonomik düzeydeki kadınlar için imaj ve kimlik açısından giderek zaruri bir hizmete dönüştüğü ancak kuaför hizmeti alma biçiminin sınıfsal konumlara göre değişiklik gösterdiği keşfedilmiştir. Bulgular ışığında kuaförler, kadınların kullanım amaçlarına ve işlevlerine göre kategorize edilmeye çalışılmıştır. Sosyo-ekonomik açıdan daha alt düzeyde olan kadınlar kuaförleri evin uzantısı olarak kullanma eğiliminde iken daha üst düzeylerde kuaförün araçsal açıdan kullanma eğilimin arttığı gözlemlenmiştir. Araştırma sonucunda kuaförlerin kadınların hayatında çift yönlü işlevler gösterdiği açığa çıkartılmıştır. Kadınların imaj yapılandırılmasında, sosyalleşmesinde, psikolojik destek görmesinde, kendini güçlü hissetmesinde olumlu işlevler gösteren kuaförler; toplumsal cinsiyet eşitsizliklerinin yeniden üretilmesi ve gösterişin piyasalaşması açısından ise olumsuz işlevler üstlenmektedirler. Güzellik imajı konusunda kadınlar arasında göze çarpan rekabet bir "güzellik sosyalleşmesi" meydana getirmektedir. Söz konusu imaj rekabeti ortamında tüm aktörlerin biçimsel pratikler sergilemesi ve asgari müştereklerde buluşması bizi sürekli güncellenen ve genişleyen "güzellik sözleşmesi"ne götürmektedir. Anahtar Kelimeler: Kadın kuaförü, imaj, güzellik sosyalleşmesi, toplumsal cinsiyet, güzellik sözleşmesi.

♦ THE STRUCTURING BEAUTY CONTRACTS AT THE HAIRDRESSERS: SAMPLE OF ANKARA

ABSTRACT: This study based on qualitative research method is about the hairdressers in different districts of Ankara and their female customers. It focuses how the femininity images of female customers differ according to their lower, middle and upper socioeconomic levels in the hairdresser saloon. A detailed interview with 50 women and 15 hairdresser workers residing in different districts and having different social positions was made for understanding the meaning and importance of hairdressers in the female world. It was understood that * Bu araştırma, Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi Koordinatörlüğü'nce desteklenen SOB2016/03-BAGEP numaralı ve 2016 tarihli Kuaförlerde Yapılandırılan Kadınlık İmajının Sosyolojisi: Karşılaştırmalı Ankara ve Niğde Örnekleri adlı projeyle elde edilen verilerle hazırlanmıştır.

21. yüzyılın başlangıcında ortaya çıkan “Medeniyetler İttifakı” projesindeki eşbaşkanlık misyonlarıyla bahar dönemini yaşayan Türkiye-İspanya ilişkilerine ve günümüzde salt stratejik işbirliği ile devam eden boyutuna, son dönemde yaşanan benzeri siyasi olaylarla gündem ikizine dönüşen iki ülkedeki muhafazakâr iktidarların durumuna, İspanya siyasetindeki çok aktörlü siyasal gelişmelere, Katalan ve Bask sorunlarına dair en önemli gündem maddelerine güncel analizlerle ışık tutan bir kitap.

- 2000’li yıllarda (2000-2017) Türkiye ve İspanya arasında neler yaşandı?
- 2000’li yılların başında iki ülke ilişkileri nasıl zirveye çıktı? Bugün neden duraksadı?
- Medeniyetler ittifakı fikri hangi beklentilerle ortaya çıktı? Neden başarılı olamadı?
- Medeniyetler ittifakı projesinin her iki ülkenin de iç siyasetindeki etkileri nelerdi?
- Türkiye ve İspanya’nın son yıllarda gündem ikizi oldukları siyasal gelişmeler nelerdi?
- Podemos 2015 yerel seçimlerinde sağın kalelerini alabilmek için nasıl bir strateji uyguladı?
- Podemos ve Ciudadanos gibi yeni partiler nasıl İspanya siyasetinde söz sahibi oldu?
- Katalan belediyeleri “yerel itaatsizlik” hamleleriyle İspanyol otoritesine karşı nasıl direndiler?
- Katalunya’da farklı ideolojilerdeki siyasi partiler bağımsızlık idealiyle nasıl bir araya geldiler?
- ETA’nın silah bırakmasında José Luis Zapatero’nun hangi politikaları etkili oldu?

TR: Bu çalışmada Çubuk Çayı'nın tarihsel önemi, Ankara ile ilgili bazı temel birincil kaynaklardan 19. yy'ın son çeyreğinden itibaren metin taramaları yapılarak, iktisat tarihi di-siplininin perspektifinden aktarılmaya çalışılacaktır. Ankara'nın akarsu zenginliği yeri gel-dikçe vurgulanacaktır. Cumhuriyet Döneminde yapılan ilk köprü ve barajın Ankara'da ve Çubuk Çay'ının üzerinde olmasına dikkat çekilerek, Ankara'nın ve Cumhuriyet'in ilkleri ile ilişkisi tartışılacaktır. Sonuç kısmında, birincil kaynaklarda akarsuların adlandırmasın-da var olan karmaşadan hareketle, adlandırma sorunları tartışmaya açılacaktır. // ENG: In this study, the historical importance of Çubuk Stream will have beeen discussed from the perspective of economic history disciplines in the light of the deeper search of the basic sources since the last quarter of the 19th century primary sources related with Ankara. The abundance of rivers of Ankara will be pointed. The first bridge over the Çubuk Stream named

This study aims to identify the factors that influence the development of
Ankara’s urban transport system and to assess the effects of influencing
groups and actors (referred to as assemblages in this study) on urban and transportation development of Eskişehir Road Corridor in relation with economic development, political decisions, institutional and legal frameworks.

The thesis adopts a multi-level analysis method for researching influencing developments and assemblage relationships shaping urban transport policies and practices. Multi-level research is carried out for international, national and local levels considering relations at each level and between different levels.

The analysis proved that management of a strong mayor together with its relationships with urban assemblages has been shaping urban transport
decisions in the case of Ankara, which have been in contradiction with urban transport master plan principles and often at the expense of public good while creating benefits for several commercial profit-oriented assemblages. However, the most influencing factor again becomes national economic and political preferences of governing parties considering historical trends, of which the study also provides a review. This entrepreneurialist development trend is not unique to the current Mayoral period even though it reached its most intensified form because of national economic development policies and political attitudes adopted after 1980. National governments contributed to this trend through not improving legal and institutional frameworks related to urban transport in parallel to increasing urban transport problems and
complexities.

Un demi-siècle vient juste de s'écouler depuis la parution dane les Orientalia Christiana Periodica des Miecellanea offerte а Γ Orientaiie Archaeologiae ôagacieeimo inveetiqatori, öyzantinae Hietoriae Im pigro et Vereato Cvitori, Magietro Ervdito ao Benevolo GVLİELMO DE JEKPHANION 5.J. et l'on était bien loin de songer a u ne teWe coïncidence quand on eut l'intention, voici longtemps, de presenter ces pages. Celles-ci ne veulent être rien d'autre qu'un moyen visuel pour lire, même si les images sont deja anciennes, la terre de Turquie, vue à travers l'esprit et le coeur de Guillaume de Jerphanion [GdJ], un homme à qui l'on pense habituellement en lien avec la Cappadoce, mais qui pourtant a poursuivi inlassablement l'idee de faire parler la culture et les monuments de l'Anatolie. Son recueil de 1930, La Voix dee Monumente, ne laisse guère planer de doute sur ce qu'il entend par là: «dans toute la force du terme on dira que par elle [i.e. l'inscription] le monument parle. Elle en est la voix» (p. 21). C'est dans cette ligne que nous proposons les photos qui suivent: elles aussi parlent à qui possède un oeil exerce, attentif à lire un fait saisi dans son objectivité. Un peu plus tard, en 193<3, dans la Nouvelle eerie de La Voix, l'horizon de l'auteur s'élargit à un public moins esoterique et le nouveau volume est dédie «à ceux qui ne sont pas archéologues», voeu que nous avons voulu faire notre au début de ces pages. Ainsi, ce que nous désirons, c'est que GdJ se mette à nous reparler du haut plateau anatolien et d'Istanbul à travers la Turquie même et ce qui en a été sauvegardé par les photographies. Il faut donc que le sujet fixé sur le cliché reparle à nos yeux 707 d'aujourd'hui, qui n'arrivent peut-être рае si aisément a retrouver ce que l'image, un plan ou une esquisse, leur offrent. Il noue paraît opportun de relever ici \ee souvenirs d'Asie Mineure que GdJ évoquait, environ vingt ane après, àane une conférence tenue a Paris le & mare 1929 («Au coeur de l'Asie Mineure. La Turquie d'hier et la Turquie d'aujourd'hui. Les églises rupestres de Cappadoce», Géographie, LII, 1929, p. 54-75): «Je me souviens de la route qui, de Samsoun, sur la mer Noire, se dirigeait vers le sud et desservait, en somme, avec ses ramifications un quart de l'Asie Mineure. \ ч A mesure qu'elle se divisait -tel un tronc donnant naissance a de multiples branches -le trafic devenait moins intense; mais, de Samsoun a Khavsa, le mouvement dane les deux sens, était ininterrompu. Voitures suspendues, a l'usage des voyageurs, assez semblables a des corbillards ou l'on е'étendait avec ses bagages, sur des matelas et des tapis; chars de paysans, allant isoles ou par longues files, au pas traînant des buffles qui les tirent, chars d'une construction primitive et robuste, avec leur roues épaisses, taillées en plein bois, tels aujourd'hui qu'ils étaient il y a trois mille ans; -interminables caravanes de chameaux, allant au petit jour, suivant docilement, d'une allure monotone, le chamelier de tête endormi sur son petit âne; bêtes de somme de toute espèce, chevaux de bât, troupes de petits ânes portant, vifs et alertes, leur quatre bidons de petrole... formaient une chaîne continue, dont les anneaux, sans cesse renouvelés et infiniment varies, se déroulaient du matin au soir. «C'étaient les haltes pittoresques, au milieu du jour, en ces khans ou auberges échelonnées le long de la route où le khandji ne cessait d'offrir le cafe a sa clientèle d'un instant; parfois, l'arrêt auprès de quelqu'un des vieux khans de pierre construits, au temps de leur puissance, par les sultans seldjoukides -aujourd'hui abandonnes, simples objets de curiosité pour les voyageurs, abris pour les vagabonds de passage.

Although Ankara was exposed to enemy invasionsoon after the Armistice of Moudros was concluded, Ankara residents, as in other places in the country, displayed their sensitivity against the unjust occupation and the hazards the country could face. They also displayed their determination for the life and death struggle that had been going on. Having gained importance by dint of its notables, Ankara became a safe haven for the nationalists in the west and a base for the national resistance operations.

Özet Erken Osmanlı Devri mimari eserlerinden biri olan yapı, Ankara'da Oğuz Mahallesi'nde yer almaktadır. Daha önceleri birçok yayında bahsedilen bina çalışmamızda, mimari ve süsleme özellikleriyle ayrıntılı bir biçimde tanıtılmıştır. Mescit süsleme özelliklerine dayanılarak araştırmacılar tarafından, 14.yy'ın sonları ile 15.yy'ın başı arasındaki döneme tarihlendirilmektedir. Mescidin banisinin, ünlü devlet adamı ve aynı zamanda da mimar olan Hacı İvaz Paşa olduğu kabul edilir. Ankara'daki ev görünümlü mescitlerden biri olan Hacı İvaz Mescidi'nin zeminden tavana kadar yükselen asıl mihrabı, tamamen alçı malzeme ile yapılmış, geometrik ve bitkisel tezyinata sahiptir. Binada ahşap direklerle taşınan ahşap tavan kurgusu ve tavanda yer alan süslemeleri ile de yapı, büyük bir önem arz etmektedir. Ayrıca mescidin alçı süslemelerinde kullanılan geometrik bezemeler Anadolu Selçuklu Dönemi, bitkisel bezemeleri ise Erken Osmanlı Dönemi tezyinatı özelliklerini taşır. Ankara'daki Anadolu Selçuklu, Anadolu Beylikler Dönemi ve Erken Dönem Osmanlı yapılar zincirinin bir parçası olan mescit, kendinden öncekiler ve kendinden sonrakiler arasında bağ kurması dolayısıyla da Türk Sanatı açısından önemli bir yere sahiptir.

Neredeyse son 20 yıldır yılda iki üç kez gittiğim, her gidişimde bana bu şehre ait olma hissiyle beraber bir merak ve keşif hissi de yaşatan Ankara Kalesi’ni şimdi bir sosyolog ve araştırmacı olarak yeniden tanıyorum ve anlıyorum ki aslında tanışmaya yeni başlıyoruz. Geçtiğimiz ekim ayında “Ankara Kalesi ve Hamamönü’nde Yeniden Yaratılan Nostalji” konulu araştırmayla  şehrin tarihî bölgelerinde günümüzde yaşanan kent kültürünü incelemek için çıktım Kale’nin sokaklarına. Araştırmanın üç ay süren saha çalışmasıyla, görüşme yaptığım her mekanın öyküsünü ve dünyasını tanıdım ama daha önemlisi Kale’nin ruhunu başka bir açıdan görmeye başladım.

ÖZ: İslam tarihi boyunca Hz. Peygamber’in ailesi, yakın akrabaları ile onun soyundan gelenler Müslümanlar nezdinde önemli bir mevkiye sahip olmuş ve bunları sayıp sevmenin dinî bir vazife olduğu kabul edilmiştir. Zamanla bunlarla ilgili bazı hizmetleri yerine getirmek üzere nakîbüleşraflık (nikâbet) teşkilatı kurulmuştur. Bünyesinde bazı görevliler bulunan bu teşkilâtın sorumlusuna ise nakîbüleşraf denilmiştir. Kurumsal kimliğine Osmanlı döneminde kavuşan bu teşkilatın başına Cumhuriyet’in ilanına kadar birçok nakîbüleşraf atanmıştır. Bu nakîbüleşraflardan bazıları Ankaralı olup bunlar döneminde tutulan nakîbüleşraf defterleri de günümüze ulaşmıştır. Bu makalede, Ankaralı bu nakîbüleşrafların hayat hikâyeleri anlatılacak ve nakîbüleşraflık görevleri döneminde tutulan defterler tanıtılacaktır.
ABSTRACT: Until the declaration of the Republic, many naqîb al-ashrafs were appointed as the head of the organization of Naqîb al-ashraf, which gained its corporate identity in the Ottoman period. Some of these naqîb al-ashrafs are from Ankara, and the naqîb al-ashraf record books kept during these periods have survived to the present day. In this article, the life stories of these naqîb al-ashrafs from Ankara will be told and the record books kept during their term of duty will be introduced. It is known that a total of 66 naqîb al-ashraf served in the Ottoman Empire until 1924. Most of these naqîb al-ashrafs were born in Istanbul and there are also naqîb al-ashrafs from different countries, as is the case for the members of the Ilmiye organization. According to the information we have detected, there are four naqîb al-ashrafs from Ankara. Among them, Ankaravî Emir Efendi (d. 1057/1647), after a period of profession, transferred to the profession of kadi (muslim judge) and during this period he served as kadi (3 times) in Ankara and Medina, and in 1043 (1634), he was appointed as naqîb al-ashraf and remained in this

Merkezimiz, evvelce Türk Ġnkılâp Tarihi Enstitüsü tarafından yayımlanan -Atatürk'ün Söylev ve Demeçleri‖ adlı dizi yayının, sonradan belirlenen metinleri de kapsamak üzere yeni bir yayınının hazırlığı içindedir. Ancak bu geniĢ çalıĢma, zamana ihtiyaç göstermektedir. Diğer taraftan -Atatürk'ün Söylev ve Demeçleri‖nin son basımının uzun süredir tükenmiĢ bulunması ve ısrarla aranması, bu eserin acele bir basımını gerektirmektedir. Merkezimiz, bu düĢünceden hareketle hazırlanmakta olan eser yayımlanıncaya kadar mevcut ihtiyacı karĢılamak üzere, 1981 yılında 3. basım olarak tek cilt halinde yayımlanan -Atatürk'ün Söylev ve Demeçleri I-III‖ adlı eseri, aynı dizinin V. cildindeki konuĢma, demeç ve görüĢmeler de eklenmek suretiyle ofset basımla çoğaltma kararı almıĢtır. Bu kararın ıĢığında hazırlanan bu yeni cilt, Türk Ġnkılâp Tarihi Enstitüsü tarafından evvelce yayınlanan üç cilde, 5. ciltteki ilgili metinlerin de eklenmesi suretiyle oluĢturulmuĢtur. Merkezimiz, -Atatürk'ün Söylev ve Demeçleri I-III‖ adlı eserin yeni basımı için gerekli izni veren Ankara Üniversitesi Türk Ġnkılâp Tarihi Enstitüsü'ne tüĢükker eder.

Ankara; vadilerini, bağlarını, derelerini ve çaylarını ve tarihsel çevresinin büyük bir kısmını Cumhuriyet Başkenti olduğundan bu yana geçen 90 yıl içinde kaybetmiştir.

AMAÇ; Ankara’nın Cumhuriyet Başkent’i oluşundan bu yana geçen 90 yıl içinde kaybettiği doğal ve tarihsel/kültürel değerleri (mirası) özetle vermek ve yok oluşun önüne geçebilmek amacı ile çevresel ve kentsel politikalar önermektir.

ANKARA İLİ HALK KÜLTÜRÜ BİBLİYOGRAFYASI İÇİNDEKİLER
AÇIKLAMALAR................................................................. 9
ANKARAHALK KÜLTÜRÜNDEN SÖZ EDEN KAYNAKLAR..... 11
ANKARA HALK KÜLTÜRÜ KİTAPLARI..............................14
ANKARA HALK KÜLTÜRÜ TEZLERİ:................................20
ANKARA HALK KÜLTÜRÜ YAZILARI...............................24
ANKARA İLÇELERİ HALK KÜLTÜRÜ KAYNAKLARI MERKEZ İLÇELERİ VE KÖYLERİ _
(Altındağ-Çankaya-Etimesgut-Keçiören-Gölbaşı
Mamak-Sincan-Yenimahalle)./...........i..:..............................36
HALK. KÜLTÜRÜ KAYNAKLARI...........!............................36
Kitaplar............:.................. 36
Tezler........................................... 36
Yazılar.............. 38
AYAŞ . İLÇESİ..................................................................... 40
Kitaplar...........................'....................-.....................'.-.....40
Tezler....-..;........... 40
Yazılar...................................................... —........ 41
BÂLÂ İLÇESİ...:.—......................... ..-42
Tezler............................. 42
BEYPAZARI İLÇESİ............... 42
Kitaplar..........................:.........................;.............:......42
Tezler.... —................... ...43
Yazılar......................—:.......................................................44
ÇAMLIDERE İLÇESİ................................ 47
Kitaplar................................... 47
ÇUBUK İLÇESİ.......................................................................48
Kitaplar...............................................................:...............48
Tezler..........................................._........................................48
Yazılar..........................:...................;.............................49
ELMADAĞ İLÇESİ............................................................ 50
Kitaplar ..................... 50
Tezler..................................................................... 50
Yazılar........................................................,......................
GÜDÜL İLÇESİ....'................,.................."...............................51
Tezler....................................................................................51
Yazılar...............................................................................51
HAYMANA İLÇESİ...............................................,............... 53
Kitaplar................:................................................................53
Tezler.......................................................:........................ 53
Yazılar...................................................................................53
KALECİK İLÇESİ...........
Kitaplar.........................
Tezler...........................;.
Yazılar......:...................
KIZILCAHAMAM İLÇESİ
Kitaplar...............
Tezler.........................
Yazılar............................
NALLIHAN İLÇESİ...........
......Kitaplar:.............•..........
Ç Tezler...-.............
.1Yazılar....................
54
54
.54
54
55’
55
55
56
..58
..■58
Ü59
POLATLI İLÇESİ.............................. 59
Kitaplar..................... ...............59
Tezler...................'.......................................................... 59
Yazılar........................................................................-.-•<• 59
ŞEREFLİKOÇHİSAR İLÇESİ..................................................60
Tezler...............................................................................
Yazılar....................................i...............
DİZİN ...........................,.................................................61
KİTAP ADLARI DİZİNİ........'.................'.......................61
TEZ ADLARI DİZİNİ................... 64
YAZI ADLARI DİZİNİ........................................ 67