Chandrasekhara Venkata Raman

Chandrasekhara Venkata Raman

Nome orixinal	(ta) சந்திரசேகர வெங்கட ராமன்
Biografía
Nacemento	7 de novembro de 1888 Tiruchirappalli (Raj Británico)
Morte	21 de novembro de 1970 (82 anos) Bangalore, India
Residencia	Nova Deli
Relixión	Hinduísmo
Educación	Universidade de Madras (pt) Presidency College (en) Universidade de Calcuta
Actividade
Campo de traballo	Física
Ocupación	físico, profesor universitario, cristalógrafo
Empregador	Universidade Hindú de Benarés Instituto Indiano de Ciências (pt) Universidade de Calcuta
Membro de	Royal Society Academia de Ciencias de Hungría Academia de Ciencias de Rusia Academia Pontificia das Ciencias Academia de Ciencias da URSS Indian National Science Academy
Profesores	Rhishard Llewellyn Jones (en)
Obra
Obras destacables Efeito Raman (pt) (1928) A New Type of Secondary Radiation (en)
Doutorando	Vikram Sarabhai (en) , G.N. Ramachandran (pt) , S. Pancharatnam (en) e K. R. Ramanathan (en)
Outro
Título	Knight Bachelor
Cónxuxe	Lokasundari Ammal
Fillos	Chandrasekhar (Raja) Raman, Venkatraman Radhakrishnan
Pais	R. Chandrasekhara Iyer   e Parvathi Ammal
Irmáns	CS Ayyar Mangalam Kumaraswamy (Skandan) Sundaram Sitalaxmi Meena Ramaswamy
Premios
(1957)  Premio Lenin da Paz (1954)  Bharat Ratna (1948)  honorary doctor of the University of Bordeaux (en) (1941)  Medalla Franklin (1932)  doutor honoris causa pola Universidade de París (1930)  Premio Nobel de Física (1930)  Medalla Hughes (1928)  Medalla Matteucci  Knight Bachelor  membro de honra da Real Sociedade Te Apārangi  doutor honoris causa pola Universidade de Calcuta  Medalla Hughes  membro da Royal Society  Medalla Matteucci
Sinatura
Descrito pola fonte	Enciclopedia soviética armenia Obálky knih, Physicists: Biographical Dictionary (en) , (p.227)

Chandrasekhara Venkata Raman (támil: चन्द्रशेखर वेङ्कट रामन्), nado en Madrás o 7 de novembro de 1888 e finado en Bangalore o 21 de novembro de 1970, foi un físico indio.

Traxectoria

A temperá idade trasladouse á cidade de Visakhapatnam, Andhra Pradesh. Completou a súa lincenciatura e doutoramento en física e inglés no Colexio Presidencia de Madrás. Obtivo praza nos Servizos Civís Indios como asistente do supervisor xeral en Calcuta.

Foi profesor de física na cátedra Palit da Universidade de Calcuta entre 1917 e 1933 e foi alí onde foi recoñecido o seu traballo no campo da óptica. En 1919 foi nomeado secretario honorario da Asociación India para o Progreso das Ciencias e entre 1933 e 1948 foi director do Instituto Indio de Ciencia de Bangalore. En 1929 recibiu o título de cabaleiro (sir).

Inicialmente as súas investigacións dirixíronse cara ao estudo das vibracións e a problemas de acústica, pero cara a 1920 empezou a investigar sobre a difracción da luz e a dos raios X.

En 1928 foi o descubridor do chamado efecto Raman, que tivo lugar ao irradiar un líquido transparente ou un vapor cunha luz monocromática e estudar o espectro da luz difundida, no que se observaban variacións de frecuencia, segundo as predicións teóricas formulasda en 1923 por A. G. S. Smekal.

Por este descubrimento, en 1930 foi galardoado co premio Nobel de Física.

Desde 1949 fundou e formou parte do consello directivo do Instituto Raman de Investigación.

Algúns dos seus escritos son:

• Molecular Diffraction of Light (Difracción molecular da luz, 1922)
• The New Physics; Talks on Aspects of Science (A nova física; charlas sobre aspectos da ciencia, 1951).

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Biografía do Instituto Nobel (en inglés)